fatemeh hakimian
-
مقدمه
فناوری نانو همواره به دنبال ارایه راهکارهای نوینی جهت رسانش هدفمند داروهای شیمی درمانی به سلول های سرطانی است تا بدین وسیله کیفیت درمان سرطان را افزایش داده و عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بارگذاری داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین بر روی نانو ذرات مغناطیسی اکسیدآهن به منظور اثرگذاری روی سلول MCF-7، مورد ارزیابی فیزیکی - شیمیایی قرار گرفت.
روش بررسیاین پژوهش یک مطالعه توصیفی _ تحلیلی است. در این پژوهش آزمایشگاهی ابتدا نانوذرات اکسید آهن با روش رسوبی سنتز شدند. سپس با پلی اتیلین ایمین و طلا پوشش داده شدند. بعد از بارگذاری داروی دوکسوروبیسین درون نانوذره مغناطیسی اکسید آهن، شاخصه های فیزیوشیمیایی نانوسامانه از منظر بازده درون گیری، پروفایل رهایش دارو در شرایط مشابه سلول های سالم و سرطانی، اندازه ،پتانسیل زتا و مورفولوژی تعیین گردید.
نتایجنانوحامل های مغناطیسی دارای قطر nm 90، پتانسیل زتا mV 66.7 می باشد. حداکثر رهایش دارو از نانوسامانه در شرایط C°37 ،PH=7.4 و C° 42، PH=5.4 و بعد از گذشت 48 ساعت، به ترتیب 48 درصد و 66 درصد بوده است بررسی های SEM نشان از مورفولوژی کروی و عدم وجود برهم کنش شیمیایی میان نانوسامانه و دارو بوده است. بررسی عملکرد نانوسامانه حکایت از افزایش سمیت دوکسوروبیسین کپسوله شده نسبت به دوکسوروبیسین آزاد در غلظت های مشابه بر رده سولی MCF_7 دارد.
نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که سامانه نانوذره مغناطیسی اکسید آهن ضمن برخوداری از ویژگی های فیزیوشیمیایی مناسب، تغییری در ماهیت شیمیایی دارو ایجاد نمی کند و می تواند حاملی مناسب و نیمه هدفمند برای داروی ضد سرطانی دوکسوروبیسین باشد.
کلید واژگان: حامل های دارویی, نانوذره مغناطیسی اکسید آهن, دوکسوروبیسین, ضدسرطان, رهایش داروJournal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:31 Issue: 10, 2024, PP 7156 -7168IntroductionNanotechnology always seeks to provide new solutions for targeted delivery of chemotherapy drugs, in order to increase the quality of cancer treatment and reduce the side effects of chemotherapy. The aim of this study was to load the anticancer drug doxorubicin on Magnetic iron oxide nanoparticles were subjected to physico-chemical evaluation for their effect on MCF-7 cells.
MethodsThis research was a descriptive-analytical study. In this laboratory research, iron oxide nanoparticles were first synthesized by precipitation method. Then they were coated with polyethylene imine and gold. After loading the drug doxorubicin into the magnetic iron oxide nanoparticles, the physiochemical parameters of the nanosystem from the point of view of insertion efficiency, drug release profile under similar conditions of healthy and cancer cells, size, zeta potential and morphology were determined.
ResultsThe magnetic nanocarriers had a diameter of 90 nm and a zeta potential of 66.7 mV. The maximum release of the drug from the nanosystem at 37°C, pH=7.4 and 42°C, pH=5.4 and after 48 hourswas 48% and 66%, respectively. The SEM analysis showed the spherical morphology and the absence of chemical interaction between the nanosystem and the drug. The investigation of the performance of the nanosystem indicated an increase in the toxicity of encapsulated doxorubicin compared to free doxorubicin at similar concentrations on the MCF_7 strain.
ConclusionThe results of this research showed that the magnetic iron oxide nanoparticle system, while having appropriate physiochemical characteristics, does not change the chemical nature of the drug and can be a suitable and semi-targeted carrier for the anticancer drug doxorubicin.
Keywords: Drug carriers, Iron oxide magnetic nanoparticles, Doxorubicin, Anticancer, Drug release -
Background
Magnetic nanoparticles attract increasing interest due to their use in cancer therapy and as drug carriers for several other diseases. The present study investigates the physiochemical properties of quercetin-conjugated superparamagnetic Fe3O4 nanoparticles and their effects on breast cancer cell line MCF-7.
MethodsA simple precipitation method was used to prepare the Poly Ethylene Imine (PEI)-coated Fe3O4 nanoparticles; they were then conjugated with flavonoid-compound quercetin on the surface via carboxylic/amine group using nanoprecipitation method. Then, the physical and chemical parameters were calculated using Zeta-sizer, scanning electron microscopy (SEM), and extract release patterns at 37 and 42 0C. Finally, the toxicity level of this quercetin- conjugated nanosystem on the MCF-7 cells was investigated by MTT assay.
ResultsThe results showed that the prepared nanosystem attained about 74% of quercetin inclusion, 91.2 nm size, 65.1 mV zeta potential, spherical morphology and a controlled release. Compared to Fe3O4 nanoparticles and pure quercetin, MTT and microscopy analysis revealed that quercetin-conjugated Fe3O4 nanoparticles induced considerable cytotoxicity, and morphology changes against MCF7 cells.
ConclusionQuercetin-conjugated Fe3O4 nanoparticles have appropriate physiochemical properties; they can be a suitable carrier for drug delivery and a promising therapy for candidates.
Keywords: Nanoparticles, Quercetin, Fe3O4, Breast cancer -
سابقه و هدفآنزیم ها و پروتئین های تثبیت شده به طور معمول در زمینه های پزشکی برای تشخیص و درمان بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به کاربرد روزافزون استفاده از آنزیم ها و پروتئین های تثبیت شده در تشخیص، در این مطالعه پروتئین سیتوکروم C به عنوان یک متالوپروتئین پر کاربرد در مطالعات پایه ای زیست حسگر و بیوالکتروشیمی استفاده شد.مواد و روش هاپروتئین سیتوکروم C در دو بستر متفاوت طلا و گرافیت مدادی به روش کووالانسی با استفاده از EDC و NHS به عنوان عوامل جفت کننده تثبیت شد. این دو الکترود با نانوذرات طلا اصلاح شدند و از لایه های خود تشکیل شونده مرکاپتوپروپیونیک اسید به عنوان رابط بین سطح نانوذره طلا و پروتئین استفاده شد.یافته هانتایج ولتامتری چرخه ای تثبیت موفقیت آمیز این متالوپروتئین را در هر دو سطح نشان داد. پروتئین تثبیت شده در سطح الکترود طلا نسبت به الکترود گرافیت مدادی پایداری بیش تری داشت.
بحث: در این مطالعه هر دو الکترود طلا و گرافیت با توجه به رسانایی بالا می توانند در تثبیت گونه های زیستی به کار روند و انتخاب هر یک از آن ها بستگی به انتظار کاربر از الکترود و زیست حسگر مورد نظر دارد.نتیجه گیریبا در نظر گرفتن سیتوکروم C به عنوان یک گونه زیستی نمونه، هر دو بستر می توانند برای تثبیت گونه های زیستی مختلف مناسب باشند و انتخاب هر یک از آن ها بستگی به نوع کاربردشان در زمینه های مختلف دارد.کلید واژگان: تثبیت, سیتوکروم C, نانوذره طلا, ولتامتری چرخه ایAim andBackgroundImmobilized proteins and enzymes are commonly used in the medical field for diagnosis and treatment of various diseases. Due to the increasing use of immobilized enzymes and proteins in the diagnosis of disease, in this study, Cytochrome c protein was used as a useful metalloprotein in the basis studies of biosensors and Bioelectrochemistry.
Material andMethodsCytochrome c protein immobilized covalently on the surface of gold and graphite pencil electrods. Surface of gold and graphite electrodes modified by gold nanoparticle and self-assemble monolayer of 3- mercaptopropionic acid. EDC and NHS as coupling agents cause to covalent attachment of protein on the surface.ResultsCyclic voltammetry results showed successful immobilization of Cytochrome c on the both surface. Immobilized protein on the surface of gold electrod was more stable than garaphite electrode.ConclusionIn view of the Cytochrome c as a sample biological species, both surfaces can be suitable for immobilization of various biological species, and selection any of them depend on their application in various fields.Keywords: Immobilization, Cytochrome C, Gold nanoparticle, Cyclic Voltammetry -
Objective(s)Antibacterial materials are so significant in the textile industry, water disinfection, medicine, and food packaging. Unfortunately, organic compounds for sterilization show toxicity to the human body; therefore, the interest in inorganic disinfectants such as metal oxide nanoparticles (NPs) is increasing.Materials And MethodsNickel and nickel hydroxide nanoparticles (NiNPs and Ni(OH)2-NPs) were prepared and characterized by DLS, SEM, AFM and ATR. Antibacterial activity assay was carried by Spot on lawn method against two selected standard pathogenic bacteria such as E. coli (as Gram negative), S. aureus (as Gram positive) and multidrug resistance K. pneumonia and E. coli. Also the minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) were determined against two selected standard pathogenic bacteria and multidrug resistance K. pneumonia and
E. coli.ResultsThe formation of the NiNPs and Ni(OH)2-NPs were confirmed by DLS, SEM, AFM and ATR. Antibacterial activity of nanoparticles were confirmed against two selected standard pathogenic bacteria such as E. coli and S. aureus. And also, NiNPs and Ni(OH)2-NPs revealed fair antibacterial effect against multidrug resistance K. pneumonia and E. coli based on MIC and MBC data. As well, the experimental data presented that the antibacterial activity of NiNPs was more than Ni(OH)2-NPs.ConclusionBased on the achieved results, NiNPs and Ni(OH)2-NPs show antibacterial activity against clinical patients bacteria (multidrug resistance K. pneumonia and E. coli(. Finally, the NPs evaluated in this study have promising properties for applications as antiseptic agent for environment; however, further studies are warranted such as study toxicity NPs on normal human cell line and other clinical bacteria.Keywords: Antibacteial, NiNPs, Ni(OH)2, Nanoparticles, Pathogen
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.