به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

fazlolah mir drikvand

  • هیوا کریمی، فضل الله میردریکوند*، مسعود صادقی، محمدعلی سپهوندی
    زمینه و هدف

    همبودی اختلال اضطراب تعمیم یافته و اختلال افسردگی اساسی، بیشتر یک قاعده است تا یک استثنا. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری، درمان فراتشخیصی مبتنی بر مکانیسم ها و درمان دارویی بر علایم اضطراب و افسردگی در زنان مبتلا به اختلالات هم زمان اضطراب تعمیم یافته و افسردگی اساسی انجام شد.

    روش بررسی

    در طرحی تک آزمودنی از نوع طرح خط پایه چندگانه، از بین مراجعان زن در فاصله زمانی ابتدا تا انتهای پاییز 1399 به مرکز مشاوره هه ستیار و یکی از مطب های روان پزشکی شهرستان مریوان، شش نفر واجد ملاک های اضطراب تعمیم یافته و افسردگی اساسی به طور هم زمان، به صورت داوطلب وارد مطالعه شدند. آزمودنی ها سه نوع درمان شناختی-رفتاری و فراتشخیصی و دارودرمانی را دریافت کردند. مداخلات روان درمانی در دوازده جلسه به مدت سه ماه اجرا شد. شرکت کنندگان پرسش نامه افسردگی بک-ویرایش دوم (بک و همکاران، 1996) و پرسش نامه اضطراب بک (بک و استیر، 1990) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شدند. برای محاسبه شاخص تغییر پایا از نرم افراز شاخص تغییر پایای لیدز استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد، درصد بهبودی ایجادشده در علایم اضطراب در گروه درمان شناختی-رفتاری 57درصد (4٫9=RCI) و در گروه دارودرمانی 63درصد (8٫4=RCI) و در گروه درمان فراتشخیصی 50درصد (5٫5=RCI) بود. همچنین، درصد بهبودی برای علایم افسردگی در گروه شناختی-رفتاری 64درصد (1٫17=RCI) و در گروه فراتشخیصی 55درصد (6=RCI) و در گروه دارودرمانی 56درصد (11٫2=RCI) بود.

    نتیجه گیری

    نتایج این پژوهش مشخص کرد، در شرایط همبودی اختلال اضطراب تعمیم یافته و اختلال افسردگی اساسی، دارودرمانی در کاهش علایم اضطراب و درمان شناختی-رفتاری در کاهش علایم افسردگی اثربخشی بیشتری دارد.

    کلید واژگان: اختلال اضطراب تعمیم یافته, اختلال افسردگی اساسی, درمان فراتشخیصی, درمان شناختی-رفتاری, دارودرمانی
    Hiwa Karimi, Fazlolah Mirdrikvand *, Masoud Sadeghi MohammadAli Sepahvandi
    Background & Objectives

    In Iran, women more than men suffer from depressive and anxiety disorders. Comorbid generalized anxiety disorder (GAD) and major depression disorder (MDD) is the most common form of comorbidity involving depression and anxiety. One of the essential problems of this comorbidity is more symptom severity in comparison to MDD and GAD alone, and this might lead to higher illness severity and chronicity. Common interventions for GAD and MDD are cognitive behavior therapy (CBT), transdiagnostic psychotherapy, and pharmacotherapy. However, these two disorders are typically treated separately, and there is a dearth of information on tackling them in comorbid conditions. This study aimed to compare the effectiveness of CBT, transdiagnostic psychotherapy, and pharmacotherapy on depressive and anxiety symptoms in women with comorbid MDD and GAD.

    Methods

    In this study, a single case study using multiple baseline design with follow–up was implemented. Individual baseline acted as control periods. Following individual baseline, treatments were delivered weekly, with each treatment session lasting up to 50 min. On completion of treatments, the patients were followed up for 1 and 3 months. Six women with comorbid MDD and GAD who came for treatment to counseling centers and psychiatrist's office in Marivan City, Iran from the beginning to the end of autumn 2019, were enrolled in the study and randomly assigned in three treatment groups. All patients met the Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM–5) criteria for MDD and GAD. The inclusion criteria were as follows: having signs and symptoms of both disorders (MDD and GAD), being older than 18 years, and having consent to participate in the research. The exclusion criteria were unwillingness to continue the treatment, not completing the research questionnaires, and identifying any new disorder at each stage of the treatment. The study measures included Beck Depression Inventory (BDI–II) (Beck et al., 1996) and Beck Anxiety Inventory (BAI) (Beck & Steer, 1990). CBT and transdiagnostic psychotherapy consisted of 12 sessions, one session per week. Pharmacotherapy, consisted of a combination of Alprazolam and Sertraline presented. The obtained data were analyzed with reliable change index (RCI) and recovery percentage. Leeds reliable change indicator software was used to calculate the reliable change index.

    Results

    Results showed that symptoms of depression and anxiety significantly were reduced by all three treatments. Improvements of patient's anxiety were 57% in CBT, 50% in transdiagnostic, and 63% in pharmacotherapy. According to Blanchard and Schwarz's (1988) criteria, the recovery percentage of all patients was higher than 50. Therefore, the improvements in anxiety symptoms have been significant in all six patients. Also, the RCI was higher than the Z value (1.96), so with 95% confidence, we can say that the improvement was due to therapeutic interventions. In the follow–up phase, improvements in anxiety were maintained and improvement percentage of CBT, transdiagnostic, and pharmacotherapy were 50%, 51%, and 60%, respectively. Based on results, improvements in depression symptoms for CBT, transdiagnostic, and pharmacotherapy were 64%, 55%, and 56%, respectively. These results were maintained in the follow–up phase at 57%, 52%, and 50%, respectively. As seen, all improvement percentages in the intervention and follow–up phase were above 50 and therefore, based on Blanchard and Schwarz's criteria, these results were clinically significant. The RCI was greater than 1.96, in the intervention and follow–up phases indicating that improvements in depression symptoms were statistically significant.

    Conclusions

    Although all three treatments caused significant improvements in anxiety and depression symptoms, pharmacotherapy was slightly more effective in treating anxiety and CBT was slightly more effective in treating depression. Based on these results, when treating comorbid GAD and MDD, if the symptoms of anxiety are more severe, pharmacotherapy is preferred and if the symptoms of depression are more severe, CBT is preferred.

    Keywords: Generalized anxiety disorder (GAD), Major depressive disorder (MDD), Transdiagnostic psychotherapy, Cognitive behavior therapy (CBT), Pharmacotherapy
  • Amir Azizi, Fazlolah Mir Drikvand*, MohamadAli Sepahvani
    Introduction

    Sustained Attention (SA) failure is one of the main characteristics of Specific Learning Disorders (SLD). Recent studies have reported a positive effect of Cognitive Rehabilitation (CR) and Neurofeedback (NFB) on SA in SLD. Thus, the effectiveness of CR and NFB is well understood. This preliminary study aimed to compare the effects of CR and NFB on SA among the elementary school students with SLD, using a randomized controlled clinical trial.

    Methods

    In this preliminary randomized controlled clinical trial, 53 eligible students with SLD (based on DSM-5) within the age range of 7 to 10 years were randomly assigned in the NFB (n=18), CR (n=18), and control group (n=17). All the participants were evaluated for SA using the continuous performance test (CPT), at the time of entry to the study, and one month later. The intervention groups participated in 20 sessions of CR and 20 sessions of NFB, while the control group was evaluated without any intervention.

    Results

    A total number of 24 boys and 36 girls in four groups (n=15) completed the study. The Mean±SD age of the participants in the CR, NFB, and control groups were 8.66±1.48 years, 8.40±1.73 years, and 8.53±1.63 years, respectively. Results showed a significant difference in the variables of the CPT between the study groups (P<0.05). Also, the CPT scores of the CR group were higher than that of the NFB group (P<0.001). 

    Conclusion

    This study supports that CR is more effective than NFB on SA in students with SLD.

    Keywords: Cognitive rehabilitation, Neurofeedback, Sustained attention, Specific learning disorder
  • امیر عزیزی، فضل الله میر دریکوند*، محمدعلی سپهوندی

    هدف از انجام این پژوهش مقایسه تاثیر توانبخشی شناختی، نوروفیدبک و بازی درمانی شناختی - رفتاری بر حافظه فعال در دانش آموزان ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود. جامعه آماری این پژوهش نیمه آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهر تبریز بود که در این میان 60 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای تشخیص اختلالات یادگیری در مراکز اختلالات یادگیری شهر تبریز در سال 96-1395 به روش هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. گروه ها آزمونان - بک را به عنوان پیش آزمون پس آزمون تکمیل کردند. 20 جلسه توانبخشی شناختی،20 جلسه نوروفیدبک و 8 جلسه بازی درمانی شناختی - رفتاری در گروه های آزمایش اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که توانبخشی شناختی، نوروفیدبک و بازی درمانی شناختی - رفتاری بر حافظه فعال در دانش آموزان ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص، تاثیر ندارد، بین تاثیر توانبخشی شناختی، نوروفیدبک و بازی درمانی شناختی - رفتاری بر حافظه فعال در دانش آموزان ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص، تفاوت معناداری وجود ندارد (001/0>P). لذا نیاز به انجام پژوهش های بیشتری برای نتیجه گیری قطعی در این زمینه احساس می شود.

    کلید واژگان: توانبخشی شناختی, نوروفیدبک, بازی درمانی شناختی - رفتاری, حافظه فعال, اختلال یادگیری خاص, دانش آموزان ابتدایی
    Amir Azizi, Fazlolah MirDrikvand *, MohamadAli Sepahvandi

    The aim of this study was to compare the effect of cognitive rehabilitation, neurofeedback and cognitive - behavioral play therapy on working memory in elementary school students with specific learning disability. The statistical population of this quasi -experimental study included all elementary students with specific learning disability in Tabri city, of whom 60 elementary school students with a learning disorder diagnosis in Tabriz Learning Center in 2016-2017 were selected through purposive method and using randomly were replaced into three experimental groups and one control group (n = 15 per group). In all four groups of N-Back as pretest and post-test completion. 20 sessions of cognitive rehabilitation, 20 sessions of neurofeedback and 8 sessions of cognitive - behavioral play therapy were conducted in experimental groups.The results of the covariance analysis showed that cognitive rehabilitation, neurofeedback and cognitive - behavioral play therapy on working memory in elementary students with specific learning disorder, do not affect. Also, there was no significant difference between the effect of cognitive rehabilitation, neurofeedback and cognitive - behavioral play therapy on working memory in elementary students with specific learning disorder (P<0.001). Therefore, more research is needed to make a definitive conclusion in this regard.

    Keywords: cognitive rehabilitation_neurofeedback_cognitive - behavioral play therapy_working memory_specific learning disorders_elementary school
  • عزت الله قدم پور، فضل الله میردریکوند، سیروس مرادی زاده*
    سابقه و هدف

    بزهکاری در هر شکلی به دنبال نوعی آشفتگی هیجانی ایجاد می شود که شخص از آن طریق برای مقابله یا کاهش فشار روانی خود اقدام می کند. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف مقایسه هوش معنوی، بهزیستی معنوی و حمایت اجتماعی نوجوانان بزهکار و عادی شهر خرم آباد انجام شد.

    مواد و روش ها

    جامعه آماری عبارت بودند از کلیه نوجوانان پسر محبوس در کانون اصلاح و تربیت شهر خرم آباد (تعداد 21 نفر) که به روش سرشماری انتخاب و معادل با آن ها از بین نوجوانان عادی دبیرستان های پسرانه شهر خرم آباد که به لحاظ سن و تحصیلات با آن ها همتا شدند 21 نفر به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. جهت سنجش متغیرها از پرسشنامه بهزیستی معنوی دهشیری و همکاران، پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران و پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس، فیلیپس و همکاران استفاده شد. به منظور مقایسه دو گروه نمونه در متغیرهای مذکور از تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد بین هوش معنوی، بهزیستی معنوی و حمایت اجتماعی نوجوانان بزهکار و عادی تفاوت معنی دار وجود دارد. به این معنی که نوجوانان بزهکار از هوش معنوی، بهزیستی معنوی و حمایت اجتماعی پایین تری برخوردار هستند.

    نتیجه گیری

     با توجه به یافته های پژوهش حاضر که نشان داد نوجوانان بزهکار از هوش معنوی، بهزیستی معنوی و حمایت اجتماعی کمتری نسبت به نوجوانان عادی برخوردارند، بر این اساس، لازم است در فعالیت های مشاوره ای با افراد بزهکار، در جهت افزایش هوش معنوی، بهزیستی معنوی و حمایت اجتماعی بر این افراد کار شود. همچنین در آموزش های خانواده و در مدارس جهت تقویت این سه متغیر با هدف پیشگیری از بزهکاری کار شود.

    کلید واژگان: هوش معنوی, بهزیستی معنوی, حمایت اجتماعی, نوجوانان بزهکار
    Ezatollah Ghadampoor, Fazlolah Mirdrikvand, Sirous Moradizadeh*
    Introduction

    Crime in any way is created following one kind of emotional turmoil through that the person acts to confront or decrease his/her mental pressure. Therefore the aim of this study was to compare the spiritual intelligence, spiritual well-being and social support between delinquent and normal teenagers of Khoramabad.

    Methods

    Statistical population included all male teenagers imprisoned in correctional institution in Khoramabad (n=21) were selected using census method and equivalent to them, 21 normal teenagers were selected among male high schools of Khoramabad through purpose-based sampling method. Dehshiri et al.’s spiritual well-being questionnaire, Abdolahzadeh et al.’s spiritual intelligence questionnaire and Vax, Filips et al.’s social support questionnaire were used to evaluate variables. Multivariate variance analysis (MANOVA) was used to compare two groups in terms of above-mentioned variables.

    Findings

    The results of the study showed that there was a significant difference between delinquent and normal teenagers' spiritual intelligence, spiritual well-being and social support.

    Conclusion

    Regarding the findings of the present study, indicating that the delinquent teenagers have lower spiritual intelligence, spiritual well-being and social support than normal teenagers; therefore, in consulting activities with delinquent teenagers, it is necessary to work on these people in order to increase their spiritual intelligence, spiritual well-being and social support. Moreover, it is essential to try to improve these three variables with the aim of preventing the delinquency in family and school education.

    Keywords: Spiritual intelligence, Spiritual well-being, Social support, Delinquent teenagers
  • علیرضا شیرازی تهرانی، فضل الله میر دریکوند*، محمد علی سپهوندی
    زمینه و هدف
    هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ساختاری روابط بین مهارتهای مقابله ای، فاجعه آفرینی، ترس از درد بر سازگاری درد (شدت و ناتوانی درد) در بیماران مبتلا به درد مزمن عضلانی اسکلتی بود. بیمار مبتلا به دردهای مزمن عضلانی اسکلتی به روش نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان به کلینیک ها 314
    مواد و روش ها
    Chronicدرد اصفهان و بر اساس تشخیص متخصص درد انتخاب شدند. این افراد با پاسخ دادن به شش پرسش نامه خودکارآمدی در مقابل درد ( )، تاب آوری کانر و دیویدسون Life-0rientation Questionnaire )، آزمون جهت گیری زندگی ( Pain Self-Efficacy Questionnaire Tampa)، مقیاس ترس از حرکت (Pain catastrophizing Scale )، مقیاس فاجعه آفرینی درد ( Conner-Davidson Resilience Scale( ) در پژوهش شرکت VanKroff Graded Chronic Pain Scale ) و پرسش نامه درجه بندی درد مزمن ون کروف ( scale kinesiophobia کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.
    یافته ها
    منابع مقابله ای درد بر فاجعه آفرینی اثر معکوس معنادار، و فاجعه آفرینی بر ترس از درد و ترس از درد بر سازگاری درد اثر ). هم چنین از نقش واسطه ای فاجعه آفرینی در رابطه بین منابع مقابله ای و ترس از درد و نقش P>0/001مستقیم معناداری داشت ( واسطه ای ترس از درد در رابطه بین فاجعه آفرینی و سازگاری درد حمایت شد.
    نتیجه گیری
    نتایج این پژوهش نشان داد که مهارت های مقابله ای درد نقش محافظتی در مقابل فاجعه آفرینی، ترس از درد، شدت و ناتوانی درد دارد.
    کلید واژگان: مهارتهای مقابله ای, فاجعه آفرینی, ترس از درد, سازگاری درد, درد مزمن عضلانی - اسکلتی
    Alireza Shirazitehrani, Fazlolah Mirdrikvand *, Mohammad Ali Sepahvandi
    Aims and
    Background
    This study aimed to evaluate the structural model of the relationship between pain disposition, catastrophizing, fear of pain and pain adjustment in patients with Chronic musculoskeletal pain.
    Materials And Methods
    314 Patients with chronic musculoskeletal pain wete selected using convenience sampling method among clients of pain clinics in Isfahan, based on pain specialist diagnosis. They participated in the research by filling out six questionnaires: Chronic Pain Self-Efficacy Questionnaire(CPSEQ), Life-0rientation Questionnaire(LOQ), Conner-Davidson Resilience Scale(CDRS), Pain Catastrophizing Scale (PCS), Tampa Scale Kinesiophobia (TSK) and VanKroff Graded Chronic Pain Scale (CPG). Data was analyzed using structural equation modeling method.
    Findings: Pain disposition had a significant reverse effect on catastrophizing; besides catastrophizing had significant direct effects on fear of pain and the latter had the same effect on pain adjustment (P
    Conclusion
    The results of this research show that pain disposition plays a role of Protection against catastrophizing, fear of pain, pain intensity and inability.
    Keywords: pain disposition, catastrophizing, fear of pain, pain adjustment, chronic musculoskeletal pain
  • علیرضا شیرازی تهرانی، فضل الله میردریکوند*، محمد علی سپهوندی
    درد پدیده ای است که توسط هر فرد در طول زندگی تجربه می شود .عوامل روان شناختی نقشی کلیدی در تداوم و استمرار دردهای مزمن عضلانی اسکلتی دارند. هدف این پژوهش بررسی مقایسه ای اثر بخش درمان شناختی رفتاری با درمان مبتنی بر مدل تدوینی در کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد های عضلانی اسکلتی بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل و پیگیری، 45 بیمار با تشخیص درد های مزمن عضلانی اسکلتی، از مراکز درمانی شهر اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل کاربندی شدند. آزمودنی ها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری، از نظر شدت درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه های آزمایشی در10 جلسه ی روان درمانی را دریافت کردند گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله درمانی را دریافت نکرد. نتایج تحلیل واریانس ترکیبی نشان دادکه تفاوت معنا داری بین گروه های آزمایشی (شناختی رفتاری و مبتنی بر مدل) با گروه کنترل (لیست انتظار) وجود دارد اما، تفاوت معنا داری بین دو گروه درمانی شناختی رفتاری و مبتنی بر مدل در کاهش شدت درد مشاهده نشد. بر اساس نتایج این پژوهش، درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر مدل، درمانهای کارآمدی برای کاهش شدت درد های مزمن بیماران مبتلا به درد های عضلانی اسکلتی محسوب می شوند.
    کلید واژگان: درمان شناختی - رفتاری, درمان مبتنی بر مدل, درد مزمن عضلانی - اسکلتی, شدت درد
    Ali Reza Shirazi Tehrani, Fazlolah Mirdrikvand *, Mohammad Ali Sepahvandi
    Pain a phenomenon that is experienced by everyone during life. Psychological factors have a key role in continuation of chronic musculoskeletal pain. The aim of this study was to compare the efficacy of cognitive – behavioral therapy and model – based therapy in reducing pain intensity of the patients with chronic musculoskeletal pain. Therefore, in a quasi- experimental study with control group and follow up, 45 patients with diagnosis of chronic musculoskeletal pain by convenience randomly selected in private clinics and hospitals of Isfahan city and randomly assigned to two experimental groups and one control group. The participants were evaluated for pain intensity in three phases of pretest, posttest and follow up. Each experimental groups experienced 10 sessions of psychotherapy. While the control group did not receive any intervention. Analysis of mixed variance showed that there were significant differences between experiment groups (cognitive – behavioral and model- based) and control group (waiting list). But there were not significant differences between cognitive – behavioral and model- based therapies in the reducing pain. This research showed that cognitive – behavioral and model- based therapies can be effective treatments in reducing chronic musculoskeletal pain patients.
    Keywords: cognitive- behavioral therapy, model- based therapy, chronic musculoskeletal pain, pain intensity
  • ریحانه شیخان*، حمیدرضا حسن آبادی، فضل الله میردریکوند، محمدعلی سپهوندی
    زمینه و هدف
    جنگ موجب بروز مشکلات برای افرادی می شود که به طور مستقیم و غیر مستقیم در جنگ درگیر بوده اند، از جمله این افراد همسران جانبازان هستند. از اختلالات شایع در این گروه می توان به افسردگی اشاره داشت. با توجه به نقش مهم نشخوار فکری در آغاز و تداوم افسردگی هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر فراوانی نشخوارهای فکری افسره ساز در همسران جانبازان بود.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون – پس آزمون تک گروهی بود. نمونه پژوهش شامل 20 خانم در بازه سنی 39 تا 58 سال بود. پس اعلام برگزاری کلاس های اموزش مهارت زندگی ویژه همسران جانبازان در خانه سلامت اراک در نخستین جلسه شرکت کنندگان به سیاهه نشخوار فکری پاسخ دادند. مهارت های زندگی طی 10 جلسه2 ساعته توسط دو مربی آموزش داده شد. در نهایت در جلسه آخر مجددا سیاهه نشخوار فکری جهت پاسخگویی در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت.
    یافته ها
    بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در مولفه های سردرگریبانی، نشخوار فکری، و نشخوار فکری نتایج افسردگی تفاوت معناداری وجود داشت و پس از اموزش مهارت های زندگی میانگین پس آزمون کاهش یافته است. به علاوه، بر اساس یافته های پژوهش ارتباط معناداری بین وضعیت اشتغال و نشخوارهای فکری افسرده ساز به دست نیامد.
    نتیجه گیری
    آموزش مهارت های زندگی دستیابی به خوداگاهی و شیوه درست کنترل احساسات و مقابله با استرس را ممکن می سازد و از این طریق موجب کاهش نشخوارهای افسده ساز می گردد. با این حال پژوهش های آتی می توانند تاثیر آموزش مهارت های زندگی را بر باورهای فراشناختی مورد توجه قرار دهند.
    کلید واژگان: نشخوار فکری, افسردگی, مهارت های زندگی, همسران جانبازان
    Reyhane Sheykhan *, Hamidreza Hasanabadi, Fazlolah Mirdrikvand, Mohamadali Sepahvandi
    Background And Objective
    Physical and psychological problems for people who are directly and indirectly involved in the war, including veterans and their spouses. Given the important role of depressive rumination in the initiation and persistence of depressive, The purpose of this study was to evaluate the effect of life skills training on the frequency of depressive rumination in the spouses of veterans.
    subjects and
    Methods
    The study was a pretest - posttest single group. The sample consisted of 20 women in the age range 39 to 58 years. After the announcement of a special life skills training classes for spouses of veterans at Arak health house, In the first session, participants responded to rumination Inventory. Life skills during 10 sessions of 2 hours was taught by two instructors. Finally, at the last session, the participants responded to rumination inventory.
    Results
    Results showed that the between pre-test and post-test in components Uncertainty, rumination, depression rumination Results, There was significant difference. In addition, based on the findings, the relationship between employment status and depressive rumination was not significant.
    Conclusion
    Life skills training leads to achieve self-awareness and control of emotions and the right way to deal with stress makes, Through this mechanism can be reduced depressive rumination. However, future research can investigate impact of life skills on metacognitive beliefs.
    Keywords: rumination, depression, life skills, spouses of veterans
  • فضل الله میر دریکوند، علیرضا شیرازی تهرانی، محمدعلی سپهوندی
    مقدمه
    امروزه، بهترین مدل ارزیابی و درمان درد مزمن عضلانی- اسکلتی، مدل ترس- اجتناب است که نقش عوامل آسیب زای درد (روان رنجوری، اجتناب تجربی و عواطف منفی) در آن به خوبی مشخص نشده است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی الگوی ساختاری روابط بین عوامل آسیب زای درد، فاجعه آفرینی، ترس از درد و سازگاری با درد (شدت و ناتوانی درد) در چارچوب مدل ترس- اجتناب بود.
    روش ها
    314 بیمار مبتلا به دردهای مزمن عضلانی- اسکلتی به روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان ها و مطب های خصوصی شهر اصفهان در سال 1394 انتخاب شدند. این افراد، با پاسخ دادن به شش پرسش نامه ی تجدید نظر شده ی پنج عاملی NEO (NEO-five factor inventory) فهرست عواطف مثبت و منفی (Positive and ngative affect schedule یا PANAS)، پرسش نامه ی پذیرش و عمل (Acceptance and action questionnaire)، مقیاس فاجعه آفرینی درد (Pain catastrophizing scale)، مقیاس ترس از حرکت تمپا (Tampa scale kinesiophobia یا TSK)، و پرسش نامه ی درجه بندی درد مزمن (Graded chronic pain scale) در پژوهش شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.
    یافته ها
    عوامل آسیب زای درد بر فاجعه آفرینی و فاجعه آفرینی بر ترس از درد و ترس از درد بر سازگاری درد اثر مستقیم و معنی داری داشت (001/0 > P برای همه ی موارد). همچنین، فاجعه آفرینی از طریق عوامل آسیب زای درد و ترس از درد از طریق فاجعه آفرینی درد با سازگاری درد به طور غیر مستقیم ارتباط معنی داری داشتند؛ در حالی که رابطه ی مستقیم عوامل آسیب زای درد و سازگاری درد تایید نشد.
    نتیجه گیری
    عوامل آسیب زای درد، توان پیش بینی سازگاری درد را در چارچوب مدل ترس- اجتناب دارد. با کاهش عوامل آسیب زای درد، می توان شدت و ناتوانی درد بیماران مبتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی را کاهش داد.
    کلید واژگان: عوامل آسیب زای درد, فاجعه آفرینی, ترس از درد, سازگاری با درد, درد, دردهای مزمن عضلانی- اسکلتی
    Fazlolah Mirdrikvand, Alireza Shirazitehrani, Mohammad Ali Sepahvandi
    Background
    Nowadays, fear-avoidance model is the best model for the assessment and treatment of chronic musculoskeletal pain in which, the role of the pain vulnerability (neuroticism, experiential avoidance and negative affect) is not well defined. The purpose of present study was to evaluate the structural pattern of the relationships between the pain vulnerability, catastrophizing, fear of pain and pain adjustment (pain intensity and inability) in the framework fear-avoidance model.
    Methods
    Patients with chronic musculoskeletal pain were selected from hospitals and private clinics in Isfahan city, Iran, during 2015 using convenience sampling method. They participated in the research by filling out six questionnaires: NEO Five-Factor Inventory (NEO-FFI), Positive and Negative Affect Schedule (PANAS), Acceptance and Action Questionnaire (AAQ), Pain Catastrophizing Scale (PCS), Tampa Scale Kinesiophobia (TSK) and Graded Chronic Pain Scale (GCP). Data were analyzed using structural equation modeling method.
    Findings: Pain vulnerability had significant direct effects on catastrophizing and catastrophizing on fear of pain and fear of pain on pain adjustment (P
    Conclusion
    The results of this research showed that pain vulnerability could predict pain adjustment in the framework fear-avoidance model. Therefore, reducing pain vulnerability can reduce pain intensity and inability in patients with chronic musculoskeletal pain.
    Keywords: Pain vulnerability, Catastrophizing, Fear of pain, Pain adjustment, Chronic musculoskeletal pain
  • فضل الله میردریکوند، محمدعلی سپهوندی، نسرین سادات حسینی رمقانی *، هادی پناهی، طاهره صادقی
    زمینه و هدف
    عملکرد عصب شناختی بیماران با اختلالات اضطرابی مخصوصا اختلال اضطراب اجتماعی، توجه خیلی کمی را دریافت کرده است. این مطالعه به منظور مقایسه یکی از کارکردهایی اجرایی مرکزی، یعنی کارکرد تغییر کردن، در دو گروه مضطرب اجتماعی و گروه بهنجار، طرح شده است. عملکرد در این کارکرد از دو بعد اثربخشی عملکرد و کارآمدی پردازش مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش بررسی
    طرح مطالعه یک طرح علی مقایسه ای بود. بدین منظور 24 نفر بیمار مبتلا به اضطراب اجتماعی و 24 فرد بهنجار به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه اضطراب اجتماعی، مقیاس تلاش ذهنی صرف شده و آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین بر روی آنان اجرا گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج حاکی از تفاوت معنی دار دو گروه در هر دو بعد عملکرد در کارکرد تغییر کردن یعنی کارآمدی پردازش (001/0P<) و اثربخشی عملکرد (001/0P<) بود. به این صورت که گروه مضطرب اجتماعی عملکرد ضعیف تری نشان دادند.
    نتیجه گیری
    گروه مضطرب اجتماعی در مقایسه با گروه بهنجار در کارکرد تغییر کردن حافظه فعال نقص هایی را نشان دادند که این نقص ها منطبق با مدل های شناختی تبیین کننده اختلالات اضطرابی، مخصوصا نظریه کنترل توجه، می باشد.
    کلید واژگان: اختلال اضطراب اجتماعی, اثربخشی عملکرد, کارآمدی پردازش
    Fazlolah Mir Drikvand, Mohammad Ali Sepahvandi, Nasrin Alsadat Hosseini Ramaghani *, Hadi Panahi, Tahereh Sadeghi
    Background And Aims
    The Neuropsychological performance in patients with anxiety disorders has received much less attention. The present study set out to compare one of the executive performances that means shifting function in two groups of social anxious and normal. Also, The aim of the present study was to investigate performance in this function both of processing efficacy and performance effectiveness.
    Methods
    In this causal-comparative study, recruited 24 patients with social anxiety disorder and 24 non patients in multi-stage cluster sampling method and were implemented tests of Connor Social Anxiety Scale, Self-reported mental effort scale, and Wisconsin Card Sorting Test, The results were analyzed with SPSS software and MANOVA test.
    Results
    The results showed significant differences between the two groups in both components of performance in the shifting function namely processing efficacy (P
    Conclusion
    The group of social anxious in compare with normal group showed deficient in the shifting function of working memory. The deficiency observed were related to cognitive models of anxiety disorders specially Attentional Control Theory.
    Keywords: Social anxiety disorder, Processing efficacy, Performance effectiveness
  • فضل الله میردریکوند، هادی پناهی، نسرین سادات حسینی رمقانی
    توجه و تمرکز بر روی متغیرهای پیش بین احساس تنهایی در سالمندان مقدمه ای است برای درمان موفقیت آمیز احساس تنهایی و کاهش پیامدها و عوارض جدی آن. در این راستا هدف این پژوهش، بررسی نقش مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی در پیش بینی احساس تنهایی سالمندان بود. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه سالمندان شهر تهران در سال 1395 تشکیل می دادند، به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی 400 نفر از سالمندان ساکن منزل از مناطق مختلف شهر تهران انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی (راسل،1980)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی بین فردی (کوئین دام، 2004)، پرسشنامه حمایت اجتماعی (وینفیلد، وینفیلد و تیگمان، 1992) و مقیاس 8 سوالی ناتوانی پرسشنامه سنجش سلامت استانفورد استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج روش-های آماری، همبستگی های منفی و معناداری بین مهارت های ارتباطی و حمایت اجتماعی با احساس تنهایی و همبستگی مثبت و معناداری بین میزان ناتوانی و احساس تنهایی نشان داد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 48 درصد از واریانس احساس تنهایی از طریق مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی قابل پیش بینی است. نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در خصوص اهمیت متغیرهای مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی در تجربه احساس تنهایی سالمندان دارد.
    کلید واژگان: احساس تنهایی, مهارت های ارتباطی, حمایت اجتماعی, ناتوانی, سالمندان
    Fazlolah Mirdrikvand, Hadi Panahi, Nasrin Sadat Hoseyni Ramaghani
    Attention and concentration on loneliness feeling predictor variables in the elderly are an introduction to successful treatment of loneliness feeling and decreasing its serious consequences. The purpose of this study was the role of communication skills, social support and disability in predicting loneliness feeling of the elderly. This is descriptive-correlational study. The statistical population of this study were all elderly in Tehran at 2016. In this study, 400 elderly who living at home were selected by random cluster sampling from different areas of Tehran city. The revised UCLA loneliness scale (Russell, 1980), Interpersonal Communication Skills (queendom, 2004) Social support questionnaire (Winefield, Winefield, & Tiggemann, 1992), and Stanford Health assessment questionnaire 8-item disability index were used to collect information. In order to analyze obtained data Pearson Product Moment Correlation and Multiple Regression method were employed. Statistical results indicated the negative significant Correlations between communication skills and social support with loneliness feeling and a positive significant correlation between disability with loneliness feeling. Multivariate regression analysis showed that 48 percent of the variance in loneliness feeling of the elderly is explained by the communication skills, social support and disability. The results of this study had significant implications about the importance of communication skills, social support and disability variables in the loneliness feeling of the elderly.
    Keywords: Loneliness Feeling, Communication Skills, Social Support, Disability, Elderly
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال