به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب g.h. nour – mohammadi

  • شهرام لک، احمد نادری، سید عطاء الله سیادت، امیر آینه بند، قربان نورمحمدی، سید هاشم موسوی

    به منظور بررسی آثار سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و تراکم بوته برعملکرد، اجزای عملکرد و انتقال مجدد مواد خشک ذخیره ای ذرت دانه ای (هیبرید سینگل کراس 704) پژوهشی در تابستان 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. این پژوهش شامل سه آزمایش به صورت کرت های خرد شده با پایه بلوک های کامل تصادفی بود. تیمار آبیاری دارای سه سطح که در هر یک از آزمایش ها یک سطح تیمار آبیاری به صورت جداگانه به ترتیب زیراعمال گردید: آبیاری مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید خشکی (به ترتیب آبیاری پس از خروج 50، 75 و 100 درصد آب قابل استفاده گیاه از خاک و بر اساس 70، 60 و 50 درصد ظرفیت زراعی). در هرآزمایش نیتروژن به عنوان تیمار اصلی دارای سه سطح (کاربرد معادل 140 = N1، 180 = N2 و 220= N3 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و تراکم بوته نیز به عنوان تیمار فرعی دارای سه سطح (6 = D1، 5 /7 = D2 و 9 = D3 بوته در متر مربع) بودند. هر آزمایش دارای سه تکرار بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که تاثیرتنش کمبود آب، نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه و ماده خشک معنی دار بود. با افزایش شدت تنش خشکی، عملکرد دانه و ماده خشک کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه معادل 04/ 1017گرم در متر مربع مربوط به تیمار آبیاری مطلوب بود. کاهش عملکرد دانه عمدتا به واسطه کاهش تعداد دانه در بلال و وزن هزار دانه بود. افزایش مصرف نیتروژن موجب افزایش عملکرد دانه شد. با افزایش کمبود آب در خاک تاثیر مثبت کاربرد نیتروژن بر افزایش عملکرد دانه به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. عکس العمل عملکرد دانه نسبت به افزایش تراکم بوته مثبت بود. بر خلاف آثار متقابل آبیاری و نیتروژن، آبیاری، نیتروژن و تراکم، آثار متقابل آبیاری و تراکم و هم چنین نیتروژن و تراکم بر عملکرد دانه معنی دار بود. نتایج نشان داد که اختلاف میان سطوح مختلف آبیاری از لحاظ میزان انتقال مجدد مواد خشک معنی دار بود. کمترین و بیشترین میزان انتقال مجدد ماده خشک ذخیره ای به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری مطلوب و تنش ملایم خشکی بود. با افزایش شدت تنش خشکی، کارایی و سهم انتقال مجدد در عملکرد دانه افزایش یافت، اما با افزایش مصرف نیتروژن هر دو مولفه مزبور کاهش معنی داری نشان دادند. میزان انتقال مجدد و سهم مواد ذخیره ای در عملکرد دانه در بیشترین تراکم نسبت به سایر تراکم ها به صورت معنی داری بیشتر بود. طبق نتایج حاصله از این تحقیق، تحت شرایط تنش خشکی، کاهش مصرف نهاده ها، علاوه بر کاهش هزینه ها، افزایش راندمان استفاده از منابع را نیز به دنبال خواهد داشت.

    کلید واژگان: تنش کمبود آب, نیتروژن, تراکم بوته, عملکرد, انتقال مجدد}
    S.h. Lack *, A. Naderi, S. A. Saidat, A. Ayenehband, G.H. Nour – Mohammadi, S.H. Moosavi

    In order to study the effects of different levels of irrigation, nitrogen and plant population on yield, yield components and reserved dry matter remobilization of seed corn (SC. 704 hybrid) a research was conducted at the experimental field in Khuzestan Natural Resources and Agricultural Science University in summer, 2004. This research was made based on three split-plot field experiments, RCBD. Each of the irrigation treatments implemented separately in each experiment have been as follows: Optimum irrigation, Moderate stress and Severe stress (irrigation after drainage 50%, 75% and 100% of available water based on 70%, 60% and 50% of field capacity, respectively). In each experiment three nitrogen levels consisting of 140(N 1 ), 180 (N 2 ) and 220(N 3 ) Kg N ha-1 were applied in main plots and subplots which consisted of three plant populations (D 1 =6, D 2= 7.5 and D 3= 9 plant m-2). There were three replications for each experiment. The results of the combined analysis of variance indicated that the effect of water deficiency stress, nitrogen and plant population on grain and biological yield was significant. With increasing severity of drought stress, the grain and biological yield decreased. The maximum grain yield was estimated to be 1017.04 gm -2 which was related to optimum irrigation treatment. Grain yield reduction was mainly due to reduction of grain per ear and 1000 seed weight. The increase of nitrogen consumption caused an increase in grain yield. The positive effect of nitrogen application on grain yield considerably decreased as a result of the increased water deficiency in soil. The response of grain yield to plant population was positive. The contrary to interaction effects of irrigation and nitrogen, and irrigation, nitrogen and plant population, the interaction effects of irrigation and plant population and also nitrogen and plant population on grain yield were significant. The results indicated that the difference between different levels of irrigation in the case of dry matter remobilization rate was significant. The least and the highest remobilization rate of reserved dry matter was related to optimum irrigation and drought moderate stress treatment, respectively. The efficiency and contribution of remobilization in grain yield increased in response to increasing severity of drought stress, but these traits significantly reduced as a result of nitrogen consumption. Remobilization rate and contribution of reserved materials to grain yield in the highest density (D3) were significantly more than other densities. According to the results of this study, under drought stress conditions, the decrease of inputs consumption, in addition to the decrease of costs, will be followed by the increasing efficiency use of the resources.

    Keywords: Water deficiency stress, Nitrogen, Plant population, Yield, Remobilization}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال