به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب gh .sabz

  • افشین منصوریان، پریسا زاج، نعیم عبدی، حسین هجر، معصومه علیزاده*، غلامعباس سبز، جلال پورانفرد
    زمینه و هدف

    مدیریت درد و ناراحتی ذهنی در بیماران مبتلا به سرطان یکی از اولویت های اصلی مراقبت محسوب می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین و بررسی تاثیر روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر شدت درد بیماران مبتلا به سرطان با پیگیری 24 ماهه انجام شد.
     

    روش بررسی

    این یک مطالعه کارآزمایی بالینی در بیماران مبتلا به سرطان، که از درد ناشی از سرطان رنج می بردند، در بیمارستان شهید جلیل شهر یاسوج در سال 1398 انجام شد. در مجموع 60 بیمار به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی و بر اساس تخصیص بلوک های تصادفی و به طور موازی در  دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، تکنیک حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در 7 جلسه یک ساعته به صورت روزانه(روزی یک جلسه) به طور انفرادی در اتاق مشاوره برگزار شد. در گروه کنترل هیچ مداخله ای از طرف محقق صورت نگرفت و فقط درمان و مراقبت های روتین بیمارستان را دریافت می نمودند. شدت درد و ناراحتی ذهنی بیماران در قبل از مداخله، بعد از مداخله و در پیگیری 24 ماهه در هر دو گروه به وسیله مقیاس رتبه بندی درد و مقیاس ناراحتی ذهنی اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، کای اسکویر، آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    آزمون انالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که میانگین شدت درد در گروه مداخله، قبل، پس از انجام مداخله و در پیگیری 24 ماهه به ترتیب 73/0±46/9، 51/1±03/3 و 23/1± 66/5 بود که کاهش آماری معنی داری داشته است(0001/0<p). هم چنین ناراحتی ذهنی در بیماران گروه مداخله، قبل، بعد از انجام مداخله و در پیگیری 24 ماهه به ترتیب؛ 56/0±76/9،   52/1± 26/3 و 62/1±61/6 بود که کاهش آماری معنی داری داشته است(0001/0<p). در گروه کنترل نیز با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر میانگین شدت درد و ناراحتی ذهنی قبل، بعد و در پیگیری24 ماهه تفاوت آماری معنی داری نداشتند(05/0>p).

    نتیجه گیری

    نتایج نشان دادند که روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در کاهش درد بیماران مبتلا به سرطان موثر بوده و اثر آن پس از پیگیری 24 ماهه همچنان با دوام بوده است. بنابر این توصیه می شود که از  این روش جدید و موثر در کاهش درد بیماران مبتلا به سرطان استفاده شود.

    کلید واژگان: درد, سرطان, حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد}
    A Mansoorian, P Zaj, N Abdi, H Hejr, M Alizadeh*, GH Sabz, J Pouranfard
    Background & aim

    Managing pain and mental distress in cancer patients is one of the main priorities of care. Therefore, the aim of the present study was to determine and evaluate the effect of desensitization with eye movements and reprocessing on pain intensity in cancer patients with 24-month follow-up.

    Methods

    The present clinical trial study was conducted on cancer patients suffering from pain at Shahid Jalil Hospital, Yasuj, in 2019. A total of 60 patients were selected by convenience sampling and randomly divided into two groups of intervention and control based on the allocation of random blocks and in parallel. In the intervention group, the technique of desensitization with eye movements and reprocessing in 7 one-hour sessions daily (one session per day) was held individually in the counseling room. In the control group, no intervention was performed by the researcher and they received only routine hospital treatment and care. The severity of pain and mental distress of patients before the intervention, after the intervention and at 24-month follow-up in both groups was measured by the pain rating scale and the mental distress scale. The collected data were analyzed using descriptive statistics, Chi-square, independent t-test and analysis of variance using SPSS 24 software.

    Results

    Analysis of variance with repeated measures disclosed that the mean pain intensity in the intervention group, before, after the intervention and at 24-month follow-up were 0.73±9.46, 1.51±3/03 and 1.23±5.66 respectively which had a statistically significant decrease (p<0.0001). Moreover, mental distress in patients in the intervention group before and after the intervention, and at 24-month follow-up, respectively; 0.56±9.76, 1.52±3.26 and 1.62±6.61 which had a statistically significant decrease(p<0.0001). In the control group, using repeated measures analysis of variance, the mean pain intensity and mental distress before, after, and 24-month follow-up were not statistically significant(p> 0.05).

    Conclusion

    The results indicated that the method of desensitization with eye movements and reprocessing was effective in reducing pain in cancer patients and its effect was still lasting after 24 months of follow-up. Therefore, it is recommended to use this new and effective method in reducing pain in cancer patients.

    Keywords: Pain, Cancer, Desensitization with eye movements, reprocessing}
  • صدیقه مرادی، غلامعباس سبز، سیده ندا خرم روز، نسیم میرزایی، سید رضا چراغ زاده، محمدامین قطعی، مرجان صلاحی، اصغر شریفی، فرزاد مظلومی راد، محسن نغماچی، مهدی میرزایی، سحر میلانی، سید سجاد خرم روز*
    زمینه و هدف

    هایپرتروفی آدنویید یکی از مشکلات دوران کودکی است که باکتری ها در اتیولوژی آن دخیل هستند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی نسبی بیوفیلم و ژن های مرتبط با تشکیل بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اریوس و هم چنین تعیین الگوهای ژنوتیپیجفت ایزوله های استافیلوکوکوس اریوس از آدنویید و لوزه کودکان مبتلا به هایپرتوفی آدنویید با روشSpa typing بود.

    روش بررسی

    این یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که در سال 1397 1396 در بیمارستان امام سجاد شهر یاسوج، بر روی 86 جفت ایزوله استافیلوکوکوس اریوس جدا شده از لوزه و آدنویید کودکان مبتلا به هایپرتورفی آدنویید انجام شد. روش فنوتیپی توانایی استافیلوکوکوس اریوس در تولید بیوفیلم سنجیده شد و با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) ژن های icaA، icaD، fnbA و clfA ارزیابی شدند. به منظور تایپینگ ایزوله های استافیلوکوکوس اریوس از روش spa تایپینگ استفاده شد. داده ها با استفاده ازآزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.

     یافته ها

    استافیلوکوکوس اریوس های جدا شده از آدنویید و لوزه به ترتیب در 49(57 درصد) و 40 (5/46 درصد) بیوفیلم  مثبت بودند. در 47 مورد جفت ایزوله های جدا شده از آدنویید و لوزه از لحاظ تولید بیوفیلم مشابه بودند. بالاترین فراوانی ژنها مربوط به fnbA بود که در آدنویید در 64 درصد  و در لوزه در در 9/41 درصد ایزوله ها شناسایی شد. در مطالعه حاضر 4 نوع تیپ spa در استافیلوکوکوس اریوس شامل تیپ t081 غالبترین تایپ در 5/67 درصد، t701  در 6/11 درصد، t2419 در 3/9 درصد و  t4870  در 2/8 درصد از  ایزوله های آدنویید شناسایی شدند. در مجموع 45/79 درصد جفت ایزوله آدنویید و لوزه دارای تیپ بندی مشابهی بودند.

     نتیجه گیری

    با توجه به فراوانی نسبی تشکیل بیوفیلم، بیوفیلم اهمیت متوسطی در استقرار استافیلوکوکوس اریوس در لوزه و آدنویید بیماران دارد. هم چنین نقش ژن fnbA  در مقایسه با سایر ژن های مورد مطالعه در تشکیل بیوفیلم بیشتر از سایرین بود. مشابهت بالای spa تایپ های استافیلوکوکوس اریوس جدا شده از آدنویید و لوزه، نشان دهنده کلونیزاسیون اولیه باکتری در لوزه است و سپس به عنوان منبع عفونت برای آدنویید عمل می کنند.

    کلید واژگان: استافیلوکوکوس ارئوس, بیوفیلم, اسپاتایپینگ, آدنوئید}
    S Moradi, GH Sabz, SN Khoramrooz, N Mirzaii, MA Ghatee, M Ghatee, M Salahi, A Sharifi, F Mazlumirad, M Naghmachi, M Mirzaii, S Milani, SS Khoramrooz*
    Background & aim

    Adenoid hypertrophy is one of the childhood complications in which bacteria are involved in its etiology. The aim of the present study was to determine the relative abundance of biofilms and genes associated with biofilm formation in Staphylococcus aureus isolates and also to determine the genotypic patterns of S. aureus isolates from adenoids and tonsils of children with adenoid hypertrophy by Spa typing method.

    Methods

    The present cross-sectional study was conducted on 86 pair isolates of S. aureus collected from adenoid and tonsil of children with adenoid hypertrophy. Phenotypic method used for assessing of biofilm production in S. aureus isolates and the presence of icaA,icaD,fnbA and clfA genes evaluated using polymerase chain reaction method. The spa typing method was apllied for typing of isolated. Data were analyzed using descriptive statistics method and SPSS software.

    Results

    S. aureus isolated from adenoids and tonsils were positive in 49 (57%) and 40 (46.5%) biofilms, respectively. In 47 cases, pairs of isolates from the adenoids and tonsils were similar in terms of biofilm production. In the present study, 4 types of spa types were identified in S. aureus including t081 type, the most dominant type in 67.5%, t701 in 11.6%, t2419 in 9.3% and t4870 in 8.2% of adenoid isolates. In total, 79.45% of adenoid and tonsil isolates had similar typing. highest frequency of genes was related to fnbA, which was detected in adenoids in 64% and in tonsils in 41.9% of isolates.

    Conclusion

    Due to the relative frequency of biofilm formation, biofilm is of moderate importance in the establishment of Staphylococcus aureus in the tonsils and adenoids of patients. Moreover, the role of fnbA gene in biofilm formation was higher than other studied genes. High spa similarity Staphylococcus aureus isolates isolated from the adenoids and tonsils indicate the initial colonization of bacteria in the tonsils and then act as a source of infection for the adenoids.

    Keywords: S. aureus, Biofilm, spa typing, Adenoid}
  • رقیه پناهی، حبیب الله رضایی، مهرداد سعیدی، غلامعباس سبز*
    زمینه و هدف

    نهفتگی دندان یک آنومالی شایع است که در ایجاد آن عوامل متعددی از جمله عوامل موضعی و سیستمیک نقش دارند. شایع ترین دندان هایی که احتمال نهفتگی دارند دندان های دایمی مولرهای سوم، کانین های ماگزیلا، پرمولرهای ماگزیلا و مندیبل و اینسزورهای سنترال ماگزیلا است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع نهفتگی دندان های مختلف در بیماران مراجعه کننده به کلینیک رادیولوژی فک و صورت در شهر یاسوج طی سال های 1398 1396 بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه گذشته نگر تعداد 2536 رادیوگرافی دیجیتال پانورامیک از میان بیمارانی که بالای 14 سال سن داشتند و طی سال های 1396 تا 1398 به کلنیک رادیولوژی فک و صورت شهر یاسوج مراجعه کرده بودند،  مورد بررسی قرار گرفت. بیماران با سابقه تروما، ناهنجاری تکاملی، مشکلات سندرومیک و پاتولوژیک و بی دندان ها از مطالعه خارج شدند. رادیوگرافی ها با دستگاه دیجیتال پانورامیک VATECH  مدل (pax-i3D) تهیه شده بودند، گرافی ها بررسی شدند و دندانی به عنوان نهفته در نظر گرفته شد که از رویش نرمال آن به وسیله استخوان یا دندان کناری ممانعت شده بود و همچنین دندانی که سطح اکلوزالیش به صورت مشهودی پایین تر از سطح اکلوزال دندان های مجاور خود قرار گرفته بود. از آزمون خی دو نیز جهت بررسی رابطه بین سن و نوع دندان نهفته و وجود تفاوت بین زنان و مردان از لحاظ دندان نهفته استفاده شد.

    یافته ها: 

     نتایج از میان 2536 بیمار به ترتیب دندان های مولر ماگزیلا (تعداد= 57) 2/2 درصد، دندان های مولر مندیبل (تعداد=46)8/1 درصد، کانین ماگزیلا (تعداد=39) 5/1 درصد، پرمولر ماگزیلا (تعداد=8) 30 درصد، کانین (تعداد=7) 3 درصد و اینسزور (تعداد=4) 2/4 درصد بود که بیشترین دندان نهفته مربوط به مولر ماگزیلا بود و دندان نهفته پرمولر مندیبل و اینسزور مندیبل وجود نداشت در این مطالعه تفاوت معنی داری بین سن و جنس از لحاظ نهفتگی وجود نداشت.

    نتیجه گیری:

     نهفتگی دندان در شهر یاسوج از سوی بالایی برخوردار نیست و بیشترین شیوع نهفتگی پس از دندان های مولر ماگزیلا،مولر مندیبل و کانین ماگزیلا است. بنابراین در صورت عدم رویش به موقع دندان کانین تهیه رادیوگرافی به منظور بررسی نهفتگی آنها و به کارگیری درمان مناسب پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: نهفتگی, پانورامیک, ماگزیلا, مندیبل}
    R. Panahi, H. Rezaei, M .Saeedi, GH .Sabz*
    Background & aim

    Tooth occlusion is a common anomaly that is caused by several factors including local and systemic factors. The most common teeth that may be occluded are tertiary permanent teeth, maxillary canines, maxillary and mandibular premolars, and maxillary central incisors. The aim of the present study was to investigate the prevalence of occlusion of different teeth in patients referred to the Oral and Maxillofacial Radiology Clinic in Yasuj during 2017-2018

    Methods

    In this retrospective study, 2536 digital panoramic radiographs were studied among patients who were over 14 years old and referred to the Oral and Maxillofacial Radiology Clinic in Yasuj during the years 2016 to 2017. Patients with a history of trauma, developmental abnormalities, syndromic, pathological problems, and edentulousness were excluded. Radiographs were taken with the VATECH digital panoramic device (pax-i3D). The graphs were examined and a tooth was considered to be occluded, which was prevented from growing normally by a bone or a lateral tooth, as well as a tooth whose occlusal surface was visibly lower than the occlusal surface of adjacent teeth. Chi-square test was used to examine the relationship between age and type of impacted teeth and the difference between men and women in terms of impacted teeth.

    Results

    Out of 2536 patients, the maxillary molar teeth (number=57) were 2.2%, mandibular molar teeth (number = 46) 1.8%, maxillary canine (number=39), 1.5%, maxillary premolars, respectively. Number=8) 30%, canine (number=7) 3% and incisor (number=4) was 4.2%, which had the most impacted teeth related to the maxillary molars and there were no mandibular premolars and mandibular incisors in this study. There was no significant difference between age and sex in terms of latency.

    Conclusion

    Dental occlusion in Yasuj city is not considered high, and the highest prevalence of occlusion is after maxillary molars, mandibular molars and maxillary canines. Therefore, if the canine teeth do not grow in time, radiography is recommended to examine their occlusion and use appropriate treatment.

    Keywords: Latency, Panoramic, Maxilla, Mandible}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال