به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

gh haderbadi

  • وحیده عبداللهی، حسین ارزانی*، محمدعلی زارع چاهوکی، سید حمید موحد محمدی، غلامرضا هادربادی، جواد معتمدی

    بهره برداری از گیاهان دارویی بر مبنای اصول اکولوژیک، یکی از جنبه های استفاده های چندمنظوره از مراتع است. از این رو، قابلیت مراتع کوهستانی درمیان در شرق کشور، برای بهره برداری از گیاهان دارویی، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور، علاوه بر شاخص های اکولوژیکی، شاخص های اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی مرتبط با دانش بومی نیز مدنظر قرار گرفت. در این ارتباط، آماربرداری از پوشش گیاهی، در داخل 60 پلات دو متر مربعی که به فواصل 20 متر از یکدیگر در امتداد ترانسکت های200 متری مستقر شده بودند، انجام شد و سهم گونه های دارویی در ترکیب گیاهی محاسبه گردید. محدودیت ها و پتانسیل های منطقه نیز برای بهره برداری از گیاهان دارویی، از دیدگاه بهره برداران و کارشناسان، با طراحی مجموعه سوالات، در قالب طیف لیکرت ارزیابی شد. از تلفیق نقشه ها در محیط GIS و بر مبنای رویکرد عامل محدودکننده فایو، نقشه نهایی شایستگی برای بهره برداری از گیاهان دارویی بر اساس درجات شایستگی خوب، متوسط، کم و غیرشایسته تهیه گردید. نتایج نشان داد که 50.11%(6367.83 هکتار) و 49.89% (6341.44 هکتار) از مراتع، به ترتیب دارای شایستگی متوسط و کم برای بهره برداری بودند. درصد پوشش تاجی، بیشترین سهم محدود کنندگی شایستگی تیپ های گیاهی را داشت که در این شرایط، جهت حفاظت خاک و بهبود وضعیت مرتع، برداشت گیاهان دارویی، کمتر توصیه می شود. خرید تضمینی گیاهان دارویی از بهره برداران و ارایه آموزش های لازم به آنها در مورد جنبه های مختلف این حرفه، نیز منجر به افزایش قابلیت این نوع بهره برداری در مراتع خواهد شد. بر همین اساس، در طراحی دستورالعمل تعیین شایستگی مراتع برای بهره برداری از گیاهان دارویی، باید به آنها توجه بیشتری شود.

    کلید واژگان: استفاده چندمنظوره, شایستگی مرتع, بهره برداری از مراتع, سیستم اطلاعات جغرافیایی
    V. Abdollahi, H. Arzani *, M.A Zare Chahuki, H. Movahed Mohammadi, Gh. Haderbadi, J. Motamedi

    The utilization of medicinal plants based on the ecological principles is one of the aspects of multi-purpose use of rangelands. Therefore, the capability of Darmiyan mountain rangelands in the east of the country to exploit medicinal plants was evaluated. For this purpose, in addition to the ecological indicators, the economic, social, and environmental indicators related to the indigenous knowledge were also considered. In this regard, the vegetation inventory was performed inside the 60 two-square-meter plots located at a distance of 20 m from each other along the 200-meter transects, and the share of medicinal species in the plant composition was calculated. The limitations and potentials of the region to exploit the medicinal plants were also evaluated from the point of view of exploiters and experts by designing a set of questions in the form of Likert scale. The final suitability map to exploit the medicinal plants based on the good, medium, low, and non-suitable degrees of suitability was prepared by integrating the maps in the GIS and based on the FAO limiting factor approach. The results showed that 50.11% (6367.83 ha) and 49.89% (6341.44 ha) of the rangelands had medium and low suitability for exploitation, respectively. The canopy percentage had the highest share of limiting the suitability of plant types, in which the harvest of medicinal plants is less recommended to protect the soil and improve the rangeland conditions. The guaranteed purchase of medicinal plants from the exploiters and providing them with the necessary training on various aspects of this profession, will also increase the capability of this type of rangelands exploitation. Accordingly, they should be given more attention in designing the instructions to determine the rangelands suitability to exploit the medicinal plants.

    Keywords: Multi-purpose use, Rangeland suitability, rangelands exploitation, Geographic Information System
  • وحیده عبداللهی، حسین ارزانی*، محمدعلی زارع چاهوکی، سید حمید موحد محمدی، غلامرضا هادربادی

    با توجه به وضعیت ضعیف اکثر مراتع ایران، ارزیابی قابلیت اراضی مرتعی و تعیین شایستگی برای بهره برداری مستمر و بهینه ضروری به نظر می رسد. بدین منظور این تحقیق با هدف بررسی تناسب مرتع برای چرای گوسفند و بز با استفاده از روش فایو و GIS انجام شد. بنابراین سه معیار پوشش گیاهی، آب و خاک مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات پوشش با چهار ترانسکت 200 متری و پلات های 2 متر مربعی اندازه گیری گردید. موقعیت و موجودی منابع آب ثبت و کیفیت آنها (EC و TDS)  اندازه گیری شد. برای تعیین فرسایش خاک نیز از روش MPSIAC استفاده گردید. با تلفیق لایه های مختلف حاصل از معیارها مدل نهایی شایستگی برای چرای مشترک تهیه شد. نتایج مدل نهایی شایستگی نشان داد که 11/7810 هکتار (5/61 درصد) از اراضی مرتعی دارای شایستگی اندک (S3) و 16/4899 هکتار (5/38 درصد) فاقد شایستگی (N) برای چرای  مشترک گوسفند و بز هستند. مهم ترین عوامل محدودکننده شایستگی معیار پوشش گیاهی بخصوص پایین بودن میزان علوفه قابل استفاده و همچنین فرسایش خاک تشخیص داده شد.، اما وجود منابع آب فراوان و همچنین کمیت و کیفیت قابل قبول از نقاط مثبت منطقه برای چرای دام محسوب می شود. بنابراین با توجه به طبقات شایستگی پایین در منطقه لازم است برنامه های مدیریت دام به طور کامل و با دقت بیشتر صورت گیرد تا امکان افزایش گونه های خوشخوراک فراهم گردد. ضمن اینکه برای جبران درآمد مرتعداران توصیه می شود سایر ظرفیت های مراتع منطقه از قبیل بهره برداری از محصولات فرعی، گردشگری و از همه مهم تر زنبورداری به عنوان معیشت های تکمیلی مورد توجه جدی قرار گیرد.

    کلید واژگان: تناسب مرتع, چرای مشترک, فائو, GIS, خراسان جنوبی
    Vahideh Abdollahi, Hossain Arzani*, M.A Zare Chahoki, Hamid Movahed Mohammadi, Gh Haderbadi

    Considering the poor condition of most rangelands of Iran, evaluation of rangeland potential and determination of suitability for continuous and optimal utilization seems necessary. The purpose of this study was to investigate the rangeland suitability for sheep and goat grazing using FAO and GIS methods. Therefore, three criteria including vegetation cover, water, and soil were studied. The vegetation cover characteristics were measured using four transects of 200 meters and 2 m2 plots. The location and volume of water resources were recorded and the water quality (EC and TDS) was measured. The soil erosion was studied using the MPSIAC method. The final suitability model for common grazing was prepared by integrating different layers of criteria. According to the results of the final suitability model, 7810.11 ha (61.5%) of the study rangelands were of a low suitability (S3) and 4899.16 ha (38.5%) had no suitability (N). The low forage production as well as soil erosion was recognized as the most important factors limiting the rangeland suitability of the study area; however, abundant water resources with an acceptable quantity and quality were the positive points of the area for grazing. Regarding the low suitability classes in the study area, livestock management plans should be fully and carefully performed to increase the development of palatable species. Overall, to compensate the beneficiaries’ income it is recommended that other rangeland capacities such as exploitation of by-products, tourism, and beekeeping be considered as supplementary livelihoods.

    Keywords: Rangeland suitability, common grazing, FAO, GIS, South Khorasan
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال