به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

gholamali godazandeh

  • عباس نودهی، محمد آزادبخت*، غلامعلی گدازنده، فاطمه اکبری، علی مقصودی، حسین ابراهیمی
    سابقه و هدف

    سنگ کیسه صفرا به علت انباشتگی و تراکم مواد محلول در چربی در داخل کیسه صفرا ایجاد می شود. باتوجه به وجود ترکیبات فنولی و فلاونوییدی در گیاه کاسنی و افسنتین، انتظار می رود که این گیاهان پتانسیل انحلال سنگ صفراوی را داشته باشند. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر عصاره ریشه گیاه کاسنی و اندام هوایی افسنتین، در انحلال سنگ صفراوی انجام شد.

    مواد و روش ها

    در مطالعه تجربی حاضر ابتدا با مراجعه به بیمارستان شفای ساری، سنگ های صفراوی جدا شده از بیماران مبتلا، جمع آوری شد و ترکیبات سنگ به وسیله دستگاه UV و DSC شناسایی و به قسمت های مساوی از نظر ابعاد و وزن (mg200) تقسیم شدند. سه محیط اسیدی، قلیایی و آب مقطر به عنوان گروه کنترل در کنار گروه های آزمایش که به ترتیب حاوی عصاره کاسنی و افسنتین با غلظت 1، 10، 100 و mg/ml 500 بودند، تهیه شد. سپس نمونه سنگ صفراوی در آن قرار داده شد و بعد از 24 و 48 ساعت نمونه گیری انجام گرفت و میزان انحلال ترکیبات سنگ توسط دستگاه اتوآنالایزر اندازه گیری شد.

    یافته ها

    طیف UV، حضور بیلی روبین در سنگ صفرا و ترموگرام DSC، حضور کلسترول در سنگ را نشان داد. در این مطالعه، ریشه گیاه کاسنی با غلظت mg/ml500 توانست تقریبا 75 درصد از تری گلیسیرید را در خود حل کند و اختلاف معنی داری با گروه های کنترل (اسیدی، قلیایی، آبی) داشت (0/001>P) و عصاره افسنتین با غلظت mg/ml500 توانست تقریبا 63 درصد از کلسترول را در خود حل کند و اختلاف معنی داری با گروه های کنترل داشت (0/01>P).

    استنتاج

    براساس یافته های مطالعه حاضر گیاه کاسنی و افسنتین اثر قابل توجهی بر انحلال ترکیبات سنگ صفرا در شرایط برون تنی دارد.

    کلید واژگان: سنگ کیسه صفرا, کاسنی, افسنتین, تری گلیسرید, کلسترول
    Abbas Nodehi, Mohammad Azadbakht*, Gholamali Godazandeh, Fatemeh Akbari, Ali Maghsoodi, Hossein Ebrahimi
    Background and purpose

    Gallstones are caused by the accumulation and high density of fat-soluble substances inside the gallbladder. Cichorium intybus and Artemisia absinthium have phenol and flavonoid compounds and are believed to have a potential effect on solubility of gallstones. Therefore, the present study was conducted to investigate the effect of the extracts of Cichorium intybus root and Artemisia absinthium aerial part in solubility of gallstones.

    Materials and methods

    In this experimental study, gallstones were collected from Sari Shafa Hospital and the stone compounds were identified by UV and DSC. The gallstones were then cut into equal size and weight (200 mg). Acidic, alkaline, and distilled water media were prepared as control groups along with the experimental groups which contained Cichorium and Artemisia extracts at 1 mg/ml, 10 mg/ml, and 100 mg/ml, 500 mg/ml, respectively. A gallstone sample was placed in each media and the dissolution rate of the stone compounds was measured by an auto-analyzer after 24 and 48 hours.

    Results

    The UV spectrum showed the presence of bilirubin in the gallstones and the DSC thermogram showed the presence of cholesterol in the stones. Examination of isolated gallstone compounds showed that Cichorium extract at 500 mg could dissolve 75% of triglycerides (P<0.001) and the Artemisia extract at 500 mg could dissolve 63% of cholesterol which were significantly different compared to control groups (P<0.01).

    Conclusion

    According to current study, Cichorium and Artemisia have a significant effect on the dissolution of gallstones.

    Keywords: Gallstones, Cichorium intybus, Artemisia absinthium, triglycerides, cholesterol
  • Misagh Shafizad, Pooria Sobhanian*, Erfan Ghadirzadeh, Rostam Poormousa, GholamAli Godazandeh

    Background and Importance: 

    Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis (DISH) can compress the trachea and esophagus when located in the cervical spine. In this report, we investigated whether it is preferable to perform the early surgical intervention in symptomatic patients or to wait and administer supportive care and perform late surgical intervention regardless of whether symptoms progress or not.

    Case Presentation

    We present the case of a 70-year-old patient with diffuse idiopathic skeletal hyperostosis (DISH) causing significant dysphagia and unilateral vocal cord paresis, resulting in dyspnea and stridor. Imaging diagnostics revealed large osteophytes anterior to the cervical spine from C3 to C6 compressing the cervical spine. Significant clinical improvement was observed following the anterior resection of the patient's osteophytes.

    Conclusion

    In order to achieve higher success and less recurrence, it is preferable to perform surgical intervention earlier in the disease's progression. However, more studies are necessary to confirm this because most of the present results are from case report articles and have less evidence.

    Keywords: Dysphagia, Cervical spine, Osteophytes, Diffuse idiopathic skeletal hyperostosis (DISH)
  • Gholamali Godazandeh, Reza Alizadeh-Navaei, Amir Shamshirian, Keyvan Heydari, Leyla Shojaee*
    Context

    According to previous studies, using the frozen section procedure during breast surgery reduces the rate of error and the need for re-surgery. We aimed at performing a comprehensive systematic review and meta-analysis to provide reliable evidence on the diagnostic value of frozen section procedures in breast-conserving surgery (BCS).

    Data Sources

    A thorough search was performed in PubMed, Embase, Cochrane Library, and Web of Science databases for human diagnostic studies that used the frozen section in BCS. Meta-analyses were done to find the sensitivity, specificity, accuracy, positive predictive value (PPV), negative predictive value (NPV), positive likelihood ratio (PLR), and negative likelihood ratio (NLR).

    Study Selection

    Human diagnostic studies used the frozen section in breast-conserving surgery and studies that reported the sensitivity and specificity of the frozen section in BCS or contained data that could be calculated the desired parameters were selected for this meta-analysis.

    Data Extraction

    Assessment of studies quality was done and data was extracted from included papers. Then, the Quality Assessment of Diagnostic Accuracy Studies (QUADAS-2) tool was used to assess the quality of included papers.

    Results

    Thirty-five papers were entered into our study. The meta-analysis indicated the high sensitivity (83.47, 95%CI 79.61 - 87.32) and specificity (99.29, 95%CI 98.89 - 99.68) for the frozen section in BCS, which resulted in an accuracy of 93.77 (95%CI 92.45 - 95.10). We also found a significant PPV (93.26, 95%CI 91.25 - 95.27), NPV (92.17, 95%CI 90.22 - 94.11), PLR (7.99, 95%CI 6.01 - 9.96), and NLR (0.18, 95%CI 0.14 - 0.23).

    Conclusions

    The findings showed that intraoperative frozen section analysis has high sensitivity and specificity for evaluating lumpectomy margins in patients with early-stage breast cancer and significantly reduces the need for re-operation. Accordingly, re-operation costs are not imposed on the patient and reduce the anxiety of the patients.

    Keywords: Breast Cancer, Breast Neoplasm, Frozen Section
  • سید حسین مهرآوران، مبین غزائیان، ایرج ملکی*، سید عباس موسوی، مسعود علیالی، علی شریف پور، سیاوش عابدی، رویا قاسمیان، سپیده صفانوایی، مریم مبینی، سید مهران رضوی پور، غلامعلی گدازنده، میثاق شفیع زاد، محمود موسی زاده، تورج اسدی، مجید سعیدی
    سابقه و هدف

    با توجه به نوظهور بودن کووید -19، ثبت نظام مند بیماری می تواند علاوه بر ایجاد بستر مناسب پژوهشی، سبب مشخص شدن جنبه های مختلف بیماری از علایم تا تشخیص های آزمایشگاهی و اثربخشی درمان نیز شود. لذا این مطالعه با هدف طراحی و استقرار ثبت نظام مند بیماری کووید-19 و نتایج اولیه در بیمارستان امام ساری انجام شد.

    مواد و روش ها:

     در مرحله اول برای طراحی رجیستری، کمیته راهبردی متشکل از تخصص های درگیر در بحث کووید تشکیل شد. متغیرهای تعیین شده توسط اعضای کمیته راهبردی رجیستری شامل یافته های دموگرافیک، علایم حیاتی بیماران، سابقه بیماری زمینه ای، یافته های آزمایشگاهی، نتایج تست های تشخیصی، فرم های بیماری، عوارض، پیش آگهی بیماران و همچنین مداخلات درمانی صورت گرفته در زمان بستری و ترخیص بودند. سپس نرم افزاری جهت ثبت اطلاعات، در محیط وب با پایگاه داده SQL طراحی شد. جامعه مورد بررسی شامل تمامی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام ساری در سال 1398 و 1399 با تشخیص بالینی یا مولکولی کووید-19 بودند.

    یافته ها:

     از 1924 بیمار ثبت شده، 829 نفر (43/1درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران مورد بررسی 17/5±53/2 سال بود. میانگین سنی زنان و مردان مورد بررسی به ترتیب 16/8±53/9و 18/1±52/7 سال بود (0/142=P).

    استنتاج

    شیوع بسیار سریع و ناشناختگی بیماری سبب شد مدیریت موثر شیوع کووید-19 نیازمند دسترسی به اطلاعات درست، کامل، قابل اعتماد و به موقع باشد، که رجیستری ها می توانند در این زمینه کمک کننده باشند.

    کلید واژگان: رجیستری, کووید 19, مورتالیتی
    Seyed Hossein Mehravaran, Mobin Ghazaeian, Iradj Maleki*, Seyed Abbas Mousavi, Masoud Aliyali, Ali Sharifpour, Siavash Abedi, Roya Ghasemian, Sepideh Safanavaei, Maryam Mobini, Seyed Mehran Razavipour, GholamAli Godazandeh, Misagh Shafizad, Mahmood Moosazadeh, Touraj Assadi, Majid Saeedi
    Background and purpose

    Disease registry of Coronavirus disease 2019 (COVID-19) as an emerging global health threat could create a suitable research context, identify various aspects of the disease from symptoms to laboratory diagnoses, and determine effectiveness of treatment. The present study aimed to design and implement COVID-19 registry in Sari Imam Khomeini Hospital and investigated preliminary results.

    Materials and methods

    At first stage, to design the disease registry, a strategy committee was established consisting of experts involved in COVID-19. Variables determined by members of the registry strategy committee included demographic findings, patients’ vital signs, comorbidity, laboratory findings, diagnostic test results, disease forms, complications, patients’ prognosis, and medical interventions on admission and at the time of discharge. Then, a web based software was designed in Structured Query Language (SQL) to record the information. The study population included all patients attending Sari Imam Khomeini Hospital with clinical and molecular diagnosis of COVID-19.

    Results

    Out of 1924 registered patients, 829 (43.1%) were female. The mean age of patients was 53.2±17.5 years. The mean ages of men and women were 53.9±16.8 and 52.7±18.1 years, respectively (P= 0.142).

    Conclusion

    Outbreak of COVID-19 and paucity of information about the disease call for an accurate, complete, and reliable database including timely information which could be achieved by an integrated disease registry.

    Keywords: registry, COVID-19, mortality
  • غلامعلی گدازنده، هادی مجیدی، الهام السادات بنی مصطفوی، فرناز گدازنده*
    سابقه و هدف

    با توجه به اهمیت درگیری ریه در بیماران مبتلا به کرونا و نقشی که سی تی اسکن در تشخیص و انتخاب درمان بیماران دارد، این مطالعه با حجم نمونه بزرگ بر روی نتایج سی تی اسکن ریه بیماران مبتلا به کووید-19 انجام شد.

    مواد و روش ها: 

    این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی نتایج سی تی اسکن تمامی بیماران مشکوک، محتمل و قطعی کووید-19 که در اسفند 98 و فروردین 99 به بیمارستان شفای ساری مراجعه کرده بودند، انجام شد. دستگاه سی تی اسکن، زیمنس 16 اسلایس سری Emotion بود. سی تی اسکن به شیوه HRCT و فقط در مقاطع اگزیال و بدون استفاده از ماده حاجب و با مقاطع به ضخامت 2 میلی متر انجام شد. اطلاعات مورد نیاز ازجمله اطلاعات دموگرافیک نظیر سن، جنسیت، نتایج HRCT توسط رادیولوژیست از روی سیستم PACS جمع آوری و آنالیز شد.

    یافته ها: 

    از 3132 مورد سی تی اسکن انجام شده، 1883 نفر (1/60 درصد) یافته مثبتی نداشتند. از بین افراد با درگیری ریه 1138 نفر (4/36 درصد) علایم Highly suggestive و 111 نفر (5/3 درصد) علایم Inconsistent داشتند. توزیع درگیری در 9/79 درصد دوطرفه، 3/53 درصد پریفرال و 6/87 درصد منتشر و از نظر مورفولوژی در 9/64 درصد تکه ایی (patchy) بود. یافته گرند گلاس (Ground glass) در 7/96 درصد موارد با یافته مثبت وجود داشت و پلورال افیوژن نیز در 4/6 درصد موارد مشاهده شد. بیش ترین درگیری در لوب راست تحتانی (82 درصد) بود. 697 نفر از افراد با یافته مثبت درگیری کم تر از 25 درصد داشتند.

    استنتاج

    نتایج نشان داد گرند گلاس شایع ترین یافته سی تی اسکن در بیماران کووید-19 بوده و درگیری های ریه بیش تر دو طرفه و در مناطق تحتانی ریه است.

    کلید واژگان: سی تی اسکن, کووید 19, درگیری ریه
    GholamAli Godazandeh, Hadi Majidi, Elham Sadat Bani Mostafavi, Farnaz Godazandeh*
    Background and purpose

    Lung involvement is highly important in patients with Coronavirus disease 2019 (COVID-19) and CT scan plays a major role in diagnosis and treatment of patients. This study investigated a large sample size of COVID-19 patients who performed CT scan.

    Materials and methods

    This descriptive cross-sectional study was done using the CT scan findings of all suspected, probable, and definite patients of COVID-19 attending Sari Shafa Hospital, Iran during March and April 2020. The Siemens Somatom Emotion 16-slice CT scanner was used. CT scan was performed by HRCT method only in axial sections without contrast material and with 2 mm thickness sections. Data, including demographic information and HRCT findings were collected from the picture archiving and communication system (PACS).

    Results

    From 3132 patients, 1883 (60.1%) were found with no positive results. Among those with lung involvement, 1138 (36.4%) had highly suggestive symptoms of COVID-19 and 111 (3.5%) had inconsistent symptoms. Bilateral, peripheral, and diffuse lung involvement were seen in 79.9%, 53.3%, and 87.6%, respectively. Patchy morphology was detected in 64.9%. Ground-glass opacities were seen in 96.7% and pleural effusion was observed in 6.4%. The highest frequency involvement was in the lower right lobe (82%) and 697 patients with positive findings had less than 25% lung involvement.

    Conclusion

    The present study showed ground-glass opacity as the most common finding of the CT scan in patients with COVID-19 and bilateral lung involvement that occurred mainly in lower lobes.

    Keywords: CT scan, COVID-19, lung involvement
  • غلامعلی گدازنده، سید محمد مهدی غفاری همدانی*، علیرضا صانعی مطلق، مهتاب بنیادی، امین براتی

    مالفورماسیون شریانی- وریدی ریوی به عنوان ضایعاتی از ریه شناخته می شوند که بیش تر قسمت های محیطی لوب های تحتانی ریه را درگیر کرده و با علایمی مانند دیس پنه، هموپتزی و هموتوراکس تظاهر می یابند. بارداری یکی از شرایطی است که طی آن به دلیل تغییرات همودینامیک و همچنین عوامل هورمونال مثل افزایش سطوح استروژن، مالفورماسیون ها آشکار می شوند. در این گزارش به معرفی یک خانم باردار می پردازیم که با علایم دیسترس تنفسی و هموتوراکس، اقدامات درمانی اولیه برای وی صورت پذیرفت. برای بیمار، جراحی توراکوتومی انجام شده و ضایعه عروقی تحت رزکسیون قرار گرفت. پس از آن بیمار با شرایط همودینامیک پایدار به بخش انتقال یافت. جراحی توراکوتومی به دلیل خونریزی وسیع در این بیمار اندیکاسیون داشت. در برخورد با مالفورماسیون های عروقی در خانم های باردار، مشاوره سریع برای اقدام مناسب و همکاری تیم زنان با جراحی توراکس می تواند نجات دهنده جان مادر و جنین وی باشد.

    کلید واژگان: مالفورماسیون شریانی- وریدی, بارداری, توراکوتومی, هموتوراکس
    Gholamali Godazandeh, Seyed MohammadMehdi Ghaffari Hamedani*, Alireza Sanei Motlagh, Mahtab Bonyadi, Amin Barati

    Background and purpose Pulmonary arteriovenous malformations (PAVM) are lung lesions that affect most of the periphery of the lower lobes, and are manifested by dyspnea, hemoptysis, and hemothorax. Pregnancy is one of the conditions in which these malformations appear due to hemodynamic changes and hormonal factors such as increased levels of estrogen. This paper presents the case of a pregnant woman at 28 weeks of gestation who received first-aid treatment for symptoms of respiratory distress and hemothorax. Then, she was transferred to the operating room and thoracotomy was performed and the vascular lesion was resected. After that, the patient had stable hemodynamic conditions and was transferred to the ward. Our patient was eligible for thoracotomy due to pulmonary manifestations of the disease. In dealing with these situations, immediate counseling and collaboration of gynecologists with thoracic surgeons can save the lives of mother and her fetus.

    Keywords: pulmonary arteriovenous malformation, pregnancy, thoracotomy, hemothorax
  • Gholamali Godazandeh, Farzad Mokhtari Esbuie *, Sara Azooji

    Hydatid disease (HD) is an infectious disease caused by echinococcosis. Hydatid cyst (HC) most commonly invades the liver (60-70%) and the lungs (20-25%). However, other parts of the body and even unusual locations can be infected, mimicking a benign lesion that could be easily missed. Primary HC of the chest wall is extremely rare, even in countries where echinococcosis is endemic. We herein present a case of a 40-year-old man with a right-sided growing thoracic wall mass. The patient did not present the relevant history (living in rural areas or being in contact with farm animals) and the serological examination with the indirect hemagglutination test was negative. During surgery, a cystic mass between the eleventh and twelfth ribs was observed. The thoracic wall mass extended to the posterior abdominal wall and was entirely extrapulmonary and extraperitoneal. All cystic structures of the thoracic wall and intrathoracic region were removed, and the primary defect was reconstructed. In endemic areas such as Iran, HD should be considered in the differential diagnosis of mass lesions located in the chest wall or other parts of the body, even without the relevant history or serologic evidence.

    Keywords: Echinococcosis, Thoracic wall, Albendazole
  • محمود موسی زاده*، احسان زابلی، رضا علی زاده نوایی، حسین رنجبران، ام البنین امجدی، منیژه فقیه، مطهره خردمند، زینب عسکری، غلامعلی گدازنده، اکبر هدایتی زاده عمران
    سابقه و هدف
    ارتباط بین چاقی و خطر ابتلا به سرطان پستان در برخی مطالعات مورد تاکید قرار گرفته است. بر همین اساس در مطالعه حاضر ارتباط شاخص های انتروپومتریک با سرطان پستان بر اساس داده های فاز پذیرش (مقطعی) کوهورت طبری مورد ارزیابی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه از داده های فاز پذیرش(مقطعی) کوهورت طبری استفاده شده است. در این کوهورت تعداد 51 مورد سرطان پستان ثبت شده است که به عنوان گروه مورد در نظر گرفته شد. هم چنین تعداد 153 نفر به صورت تصادفی از جمعیت کوهورت طبری که سابقه سرطان پستان یا سرطان دیگر را نداشتند، به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. آنالیز داده ها با بهره گیری از آزمون های تی تست مستقل، کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک چند متغیره انجام گرفت.
    یافته ها
    فراوانی دور کمر 88 سانتی متر و بالاتر در گروه مورد اندکی کم تر از گروه شاهد (5/74 در برابر 2/75 درصد، 926/0=P) و فراوانی نسبت دور کمر به دور باسن بالای 85/0 در گروه مورد، کم تر از گروه شاهد (6/70 در مقابل 4/80 درصد، 144/0=P) بوده است. هم چنین شانس ابتلا به سرطان پستان در جمعیت روستایی (001/0> P-:  ، 28/8OR:) بیش تر از شهری و در افراد بی سواد، کم تر از افراد با تحصیلات دانشگاهی (001/0 < , P-: 06/0OR:  ) می باشد.
    استنتاج
    نتایج نشان می دهد که این مطالعه عوامل خطر قابل ملاحظه ای را مورد تایید قرار نداده است.
    کلید واژگان: سرطان پستان, آنتروپومتری, مطالعه مورد شاهدی
    Mahmood Moosazadeh*, Ehsan Zaboli, Reza Alizadeh, Navaei, Hossein Ranjbaran, Omolbanin Amjadi, Manijeh Faghih, Motahareh Kheradmand, Zeinab Askari, Gholamali Godazandeh, Akbar Hedayatizadeh, Omran
    Background and purpose
    The relationship between obesity and the risk of breast cancer has been highlighted in some studies. This research aimed at studying the association between anthropometric indices and breast cancer based on enrolment phase (cross-sectional phase) data in Tabari cohort study.
    Materials and methods
    In this cohort, 51 cases of breast cancer were recorded which were considered as the case group. Also, 153 individuals (without any type of cancer) from Tabari cohort population were randomly selected as control group. Data analysis was performed applying independent t-test, chi-square, and multivariate logistic regression.
    Results
    The frequency of waist circumference ≥88 cm in case group was slightly lower than that of the control group (74.5% vs. 75.2%, P= 0.926). In case group, the frequency of waist to hip ratio (less than 0.85) was lower than that of the control group (70.6% vs. 80.4%, P= 0.144). The risk of breast cancer was found to be higher in rural population (OR: 8.28, P<0.001) and in women with higher education (OR: 0.06, P<0.001).
    Conclusion
    This study did not confirm the association between anthropometric indices and breast cancer.
    Keywords: breast cancer, anthropometry, case-control study
  • اکبر هدایتی زاده عمران، رضا علیزاده نوایی*، قاسم جان بابایی، ام البنین امجدی، نسیم بابایی، قاسم رحمت پور رکنی، غلامعلی گدازنده
    سابقه و هدف
    سرطان سینه شایع ترین سرطان زنان و دومین عامل مرگ و میر زنان به علت سرطان می باشد. یکی از علت های مطرح شده در خصوص مقاومت دارویی در درمان بیماری سرطان پستان، پلی مورفیسم C3435T ژن MDR1 می باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط این پلی مورفیسم با پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به سرطان پستان در استان مازندران انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه طولی ابتدا DNA ژنومیک افراد بیمار، با استفاده از روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. سپس بیماران طبق پروتکل شیمی درمانی تحت درمان قرارگرفتند و پاسخ بیماران به درمان طبق پروتکل درمانی ارزیابی شد و بیماران به 2 دسته پاسخ بالینی به درمان و عدم پاسخ به درمان تقسیم شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه 152 زن مبتلا به سرطان سینه مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین سنی آن ها 95/10±84/49 سال بود. بیش ترین ژنوتیپ مشاهده شده، ژنوتیپ CT (2/49 درصد) بود. 3/74 درصد بیماران به درمان های انجام شده پاسخ داده بودند و در 7/25 درصد، پاسخ مشاهده نشد. در نهایت اختلاف معنی داری در پاسخ به درمان در ژنوتیپ های مختلف مشاهده نشد (485/0p=).
    استنتاج
    بین پاسخ به درمان سرطان سینه و پلی مورفیسم C3435T ژن MDR1، ارتباط مستقیمی وجود نداشت.
    کلید واژگان: سرطان پستان, ژن MDR1, پلی مورفیسم ژنی, C3435T
    Akbar Hedayatizadeh, Omran, Reza Alizadeh, Navaei *, Ghasem Janbabaei, Omolbanin Amjadi, Nasim Babaei, Ghasem Rahmatpour Rokni, Gholamali Godazandeh
    Background and purpose
    Breast cancer is the most common cancer in women. Most recently C3435T polymorphism of MDR1 gene is considered as one of the major causes of drug resistance in treatment of this disease. This study was conducted to investigate the relationship between C3435T MDR1 gene polymorphism and treatment response in breast cancer patients.
    Materials and methods
    In this longitudinal study, blood samples were collected from all cases and gene polymorphism was performed by PCR-RFLP method. Then, all patients underwent chemotherapy and patient response to treatment was evaluated. They were divided into two categories according to clinical response to treatment and lack of treatment response.
    Results
    This research included 152 women (mean age: 49.84±10.95 years) with breast cancer. The genotype found more frequently was CT (49.2%). Among the patients, 74.3% responded to treatments and in 25.7% there was no response to treatment. We found no significant differences between different genotypes in response to treatment (P=0.485).
    Conclusion
    There was no direct relationship between the response of breast cancer to treatment and C3435T polymorphism of MDR1 gene.
    Keywords: breast cancer, MDR1 gene, gene polymorphism, C3435T
  • سیدمحمود نورایی، غلامعلی گدازنده، ولی الله حبیبی
    سابقه و هدف
    عفونت استرنوم عارضه ای جدی به دنبال استرناتومی میانی می باشد که باعث افزایش مرگ و میر بیمارستانی می گردد. در این نگارش به عفونت استرنوم در بخش جراحی مرکز قلب مازندران و چگونگی درمان آن می پردازیم.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه توصیفی، از فروردین 1391 تا اسفند 1394، تعداد 4725 بیمار تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، فاکتورهای خطر ابتلا به ایسکمی قلبی و عوامل موثر در ایجاد عفونت ضمن عمل جراحی و نوع عفونت استرنوم و روش درمانی آن ها مورد بررسی قرار گرفتند. درمان های انجام شده بر اساس نوع عفونت و زمان تشخیص آن در نظر گرفته شده اند. داده های آماری با نرم افزار Med calc بررسی شده و 05/0p< از نظر اختلاف آماری معنی دار در نظر گرفته شده است.
    یافته ها
    عفونت استرنوم در 49 بیمار (1 درصد) دیده شده که 26 مورد (55/0 درصد) عفونت سطحی و 23 مورد (49/0 درصد) عفونت عمقی بوده اند. اکثرا خانم های مبتلا به دیابت، فشارخون بالا و چاقی مفرط با Cross-clamp time طولانی تر، مبتلا به عفونت استرنوم شده اند. بیماران با عفونت سطحی به روش دبریدمان پوست و بستن ثانویه زخم درمان شده و بیماران مبتلا به عفونت عمقی استرنوم که به طور زودرس یعنی تا 48 ساعت پس از استقرار عفونت تشخیص داده شده اند، با دبریدمان پوست و استرنوم و بستن مجدد قفسه سینه پس از تعبیه درن مدیاستن درمان شده اند. مرگ و میر در بیماران مبتلا به عفونت استرنوم بالاتر بوده است. (2/12 درصد).
    استنتاج: با اعمال قوانین کنترل عفونت می توان آمار عفونت استرنوم را به حداقل رسانید. عفونت استرنوم مرگ و میر پس از عمل جراحی را به طور چشم گیری بالا می برد.
    کلید واژگان: عفونت استرنوم, بای پس عروق کرونر, عوارض جراحی, عوامل خطر, عفونت زخم
    Seyed Mahmoud Nouraei, Gholamali Godazandeh, Valiollah Habibi
    Background and
    Purpose
    Sternal Wound Infection (SWI) is a serious complication of median sternotomy that increases the rate of mortality. We report our experience of managing SWI in a regional cardiothoracic unit in Mazandaran province, Iran.
    Materials And Methods
    We prospectively studied 4725 patients who underwent isolated coronary artery bypass grafting between March 2012 and March 2015. Information about age, sex, morbidities, surgical factors and nature of sternal wound infection were recorded. Treatment options were stratified by nature of infection, and timing and nature of management. Data analysis was done using Med calc soft ware and p-values less than 0.5 were considered significant.
    Results
    Sternal wound infection occurred in 49 (1%) patients. There were 26 (0.55%) superficial and 23 (0.48%) deep SWIs. SWI patients were found to be mainly females, with diabetes or hypertension, high body mass indices and longer aortic cross-clamp time. All patients with superficial SWI were managed by skin debridement and closure. Patients with deep SWI who had surgery within 48 hours of diagnosis were managed using skin and bone debridement and sternal rewiring following mediastinal drain. The mortality rate was found to be high in patients with SWI (12.2%).
    Conclusion
    Low sternal wound infection can be achieved with an ongoing focus on appropriate infection control. SWI significantly increases the risk of mortality which could be reduced through early intervention.
    Keywords: sternal wound infection, coronary artery bypass grafting, surgery complication, risk factors, wound infection
  • Gholamali Godazandeh, Zahra Kashi*, Farnaz Godazandeh, Pouya Tayebi, Ali Bijani
    Background
    Hypocalcemia is a well-recognized complication after total thyroidectomy. Hypovitaminosis D may have additional effect in the development of hypocalcemia. This study aimed to determine the effect of total thyroidectomy on postoperative serum calcium in patients with and without hypovitaminosis D.
    Methods
    This prospective study was performed on patients who underwent total thyroidectomy from 2011 to 2014 in Imam Khomeini General Hospital of Mazandaran University of Medical Sciences. Serum calcium and vitamin D values were recorded before and after surgery. The patients were classified according to serum vitamin D concentrations as less 10 ng/ml (vitamin D deficiency) or higher (control group). The mean values of postoperative calcium level for each class of serum vitamin D were determined and compared. Hypocalcemia was defined as a postoperative calcium level <8 mg/dl.
    Results
    125 patients due to thyroid disease underwent total thyroidectomy. The incidence of symptomatic and asymptomatic hypocalcemia after surgery was 12% (n=15) and 3.2% (n=4) respectively. 82 (65.6%) patients had vitamin D deficiency and 43 (34.4%) patients had sufficient vitamin D level. There was not any significant difference in calcium level (8.67±0.58 mg/dl vs. 8.70±0.59 mg/dl) between two vitamin D studied groups after thyroid surgery (p>0.05).
    Conclusion
    The findings of this study indicated that vitamin D deficiency had no significant effect on post-thyroidectomy serum calcium level.
    Keywords: Hypocalcemia_Transient hypocalcemia_Vitamin D deficiency_Thyroidectomy_Hypoparathyroidism
  • Gholamali Godazandeh, Meysam Mortazian
    We report the cases of two patients diagnosed with Morgagni hernia who presented with nonspecific abdominal symptoms. Both underwent laparo­scopic surgery that used a dual-sided mesh, polyvinylidene fluoride (PVDF; Dynamesh IPOM®). The procedures were successful and both patients were discharged with no complications. There was no recurrence in 18 months of follow up.Herein is the report of these cases and a literature review.
  • محمدرضا حبیبی، صفورا معصومی، غلامعلی گدازنده، سید عبدالله عمادی، پدرام اخباری، سید محمود نورایی
    سابقه و هدف
    هرچند بعضی از مطالعات، کاهش درد بعد از عمل را به دنبال استفاده از منیزیوم سولفات نشان داده اند، ولی برخی دیگر اثرات محدود یا بی اثری منیزیوم سولفات را گزارش کردند. در این مطالعه به بررسی اثر تزریق منیزیوم سولفات قبل و حین عمل جراحی هرنی اینگویینال بر میزان درد و مصرف مواد مخدر بعد از عمل جراحی پرداخته می شود.
    مواد و روش ها
    در یک کارآزمایی بالینی دو سو کور، تصادفی با کنترل دارونما تعداد 32 بیمار 15 تا 74 سال داوطلب عمل جراحی ترمیم فتق اینگویینال بستری در بخش جراحی بیمارستان امام خمینی شهر ساری به صورت غیر احتمالی وارد مطالعه شدند. در گروه هدف داروی سولفات منیزیم به میزان mg/kg/h 50 از پانزده دقیقه قبل از عمل و تا یک ساعت حین عمل داده شد. به گروه دیگر (شاهد) نرمال سالین با دوز 20 سی سی (به صورت انفوزیون با حجم مشابه گروه هدف) 15 دقیقه قبل از عمل و تا یک ساعت حین عمل داده شد. همه داده ها پس از انجام مطالعه به وسیله نرم افزار16 SPSS تجزیه و تحلیل آماری شد.
    یافته ها
    درد به صورت چشمگیری در گروه دریافت کننده منیزیم سولفات نسبت به گروه کنترل کمتر بود. در ساعت های 2،6،12و 24بعد از عمل جراحی میانگین VÂS در گروه شاهد و در گروه کنترل به ترتیب 894/0±50/8، 94/1± 06/7 و (012/0p=)، 07/1±31/8، 360/1± 63/6 و (001/0p=)، 124/1±06/8، 125/1± 75/4 و (001/0p=)، 45/1±31/7، 85/0± 06/4 و (001/0p=) 40/1±69/6، 02/1± 63/0 و (001/0p=) بود.
    استنتاج
    تزریق سولفات منیزیم حین عمل جراحی فتق اینگوئینال موجب کاهش چشمگیر درد در 24 ساعت اول پس از عمل می گردد.
    کلید واژگان: سولفات منیزیوم, کنترل درد, جراحی هرنی اینگویینال
    Mohammad Reza Habibi, Safoora Masoomi, Gholam Ali Godazandeh, Seyed Abdollah Emadi, Pedram Akhbari, Seyed Mahmood Nooraee
    Background and
    Purpose
    Âlthough some studies have demonstrated the effect of magnesium sulphate on reducing the postoperative pain, some others have refuted this and showed that it has limited or no effect. Ïn this study, the researchers investigated the effects of pre- and intraoperative magnesium sulphate administration on the postoperative pain and opioid consumption.
    Materials And Methods
    Ïn a randomized double blind clinical trial with using placebo in the control group, thirty-two patients with the age range of 15-74 undergoing inguinal surgery in Ïmam Khomeini Hospital in Sari were nonrandomly divided into two equal groups. The patients in the magnesium sulphate group received magnesium sulphate 50 mg/kg/h ÏV, 15 minutes before until one hour during the surgery, whereas patients in the control group received the same volume of normal saline 20cc (infusion with similar volume) over the same time. The data were analyzed using SPSS version 16..
    Results
    Postoperative pain was significantly lower in magnesium sulphate group in comparison to control group. Ât 2, 6, 12 and 24 hrs after the operation, the mean VÂS for control and case groups were 8.50± 0.894, 7.06± 1.94, (P=0.012), 8.31± 1.07, 6.63± 1.360 (P=0.001), 8.06± 1.124, 4.75±1.125 (P=0.001), 7.31±1.45, 4.06±0.85 (P=0.001), 6.69±1.40, 0.63±1.02 (P=0.001), respectively. Çonclusion: Ïntraoperative magnesium sulphate infusion in inguinal surgery considerably decreases postoperative pain in the first 24 hours after operation.
  • غلامعلی گدازنده، فاطمه شریف، عذرا اخی، علیرضا خلیلیان
    سابقه و هدف
    امروزه مطالعات لوکالیزه کننده قبل از عمل پاراتیروئیدکتومی، موجب شده تا روش های جراحی دو طرفه جای خود را به اکسپلور یک طرفه بدهند. هدف از این مطالعه، بررسی استفاده همزمان از اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی جهت لوکالیزه کردن قبل از عمل غده پاراتیروئید پرکار بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی گذشته نگر از نوع Çase series بوده که در طی سال های 1377 الی 1387 بر روی بیماران هیپرپاراتیروئیدی که ابتدا تحت اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی قرار گرفته و سپس جراحی شده بودند، انجام گرفت. در این مطالعه مجموعه ای از اطلاعات جمعیت شناسی، بیوشیمیایی، تصویربرداری و نیز پاسخ پاتولوژی و جراحی به صورت گذشته نگر جمع آوری شده و در نهایت نتایج مطالعات تصویربرداری با یافته های بافت شناسی و جراحی مقایسه گردید.
    یافته ها
    کاربرد همزمان هر دو روش برای تعیین آدنوم ها حساسیت بالاتری (53 درصد و 83 درصد) نسبت به غدد هیپرپلاستیک داشت (50 درصد و 66 درصد). حساسیت و PPV در استفاده همزمان از اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی جهت لوکالیزه کردن آدنوم منفرد به ترتیب 84 درصد و 100 درصد بود.
    استنتاج
    از آنجایی که اولتراسونوگرافی نتوانست حتی یک غده پاراتیروئید را به تنهایی شناسایی کند، در مطالعه ما تفاوت معنی داری بین حساسیت اسکن سستامیبی و استفاده همزمان از هر دو روش وجود نداشت. لذا در صورت استفاده از روش لوکالیزه کننده قبل از عمل، انجام اسکن سستامیبی توصیه می شود.
    کلید واژگان: هیپرپاراتیروئید اولیه, جراحی, لوکالیزاسیون قبل از عمل, اولتراسونوگرافی, اسکن سستامیبی
    Gholamali Godazandeh, Fatemeh Sharif, Ocirc, Zra, Acirc, Kha, Acirc, Lireza Khalilian
    Background and
    Purpose
    Nowadays، studies on localizing hyperparathyroidism suggest a replacement of bilateral neck surgery of parathyroid with unilateral exploration. The purpose of this study was to survey the simultaneous use of Ültrasonography (ÜS) and 99TÇMSS to localize the hyper function of parathyroid gland preoperatively.
    Materials And Methods
    Â descriptive، retrospective case-series study was carried out on 25 patients with hyperparathyroidism whose parathyroid adenomas localized by ÜS or 99TÇMSS and underwent surgery between 1999 and 2009. This study involves a retrospective collection of demographic، biochemical and imaging data as well as pathologic and surgical information. The results of imaging studies were compared with surgical and histological findings.
    Results
    The sensitivity of ÜS and SS were higher for adenomas (53% and 83%) than hyperplastic glands (50% and 66%). The sensitivity and PPV in simultaneous use of ÜS and SS to localize single adenoma were 84% and 100%، respectively. Çonclusion: Since even one parathyroid lesion was not solely identified using ÜS، there was not a statistically significant difference on the sensitivity of scintigraphy between 99TÇMSS and simultaneous use of ÜS and 99TÇMSS (P<0. 05). Therefore، 99TÇMSS is recommended if parathyroid localization prior to unilateral surgery is required.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال