h. imani rastabi
-
پیشینه:
پیشنهاد شده است که کاهش دوز با استفاده از تزریق همزمان داروهای دیگر، ممکن است دپرس تنفسی ناشی از کتوفول را بهبود بخشد.
هدفمطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات افزودن لیدوکایین، فنتانیل یا دکیمدتومیدین بر دوز مورد نیاز و متغیرهای قلبی تنفسی در سگ های تحت بیهوشی تام وریدی (TIVA) با کتوفول طراحی شد.
روش کاردر فاز I، دوازده سگ (شش قلاده در هر گروه درمانی) با دو تا از چهار رژیم بیهوشی 1- کتوفول (4 میلی گرم بر کیلوگرم و 3/0 میلی گرم بر کیلوگرم؛ KET)، 2- کتوفول و لیدوکایین (5/1 میلی گرم بر کیلوگرم و 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم در دقیقه؛ KLD)، 3- کتوفول و فنتانیل (5 میکروگرم بر کیلوگرم و 1/0 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه؛ KFN)، و 4- کتوفول و دکسمدتومیدین (2 میکروگرم بر کیلوگرم و 2 میلی گرم بر کیلوگرم در ساعت؛ KDX) با فاصله حداقل یک هفته ای القا و نگهداری شدند. حداقل سرعت وریدی (MIR) کتوفول تعیین شد. در فاز II، 12 سگ دیگر رژیم مشابهی را برای 60 دقیقه با سرعت وریدی تعیین شده کتوفول دریافت نموده و متغیرهای قلبی تنفسی در آن ها اندازه گیری ثبت شد.
نتایجمتوسط MIR کتوفول برای KET، KLD، KFN، و KDX به ترتیب 35/0، 23/0، 15/0، و 08/0 میلی گرم بر کیلوگرم در دقیقه تعیین شد. در فاز II، زمان های ریکاوری در گروه KFN و KDX کوتاهتر از KET و KLD بود. ضربان قلب به صورت معنی داری در زمان بیهوشی در گروه های KET و KLD بیشتر و در گروه های KFN و KDX پایین تر از زمان پایه در چند نقطه زمانی تعیین شد. در همه درمان ها، دپرس تنفسی مشاهده گردید.
نتیجه گیریعلی رغم کاهش دوز کتوفول، هیچ یک از داروهای مورد استفاده نتوانست دپرس تنفسی ناشی از کتوفول را کاهش دهد.
کلید واژگان: سگ, بهبودی, دپرس تنفسی, بیهوشی تام وریدیBackgroundIt has been proposed that dose reduction via co-administration of other agents might ameliorate respiratory depression associated with ketofol.
AimsThe present study was designed to evaluate the effects of adding lidocaine, fentanyl, or dexmedetomidine on the required dose and cardiorespiratory variables in dogs undergoing total intravenous anesthesia (TIVA) with ketofol.
MethodsIn phase I, twelve dogs (six per each treatment) were induced and maintained with two out of four anesthetic regimens of (1) ketofol (4 mg/kg and 0.3 mg/kg/min, respectively; KET), (2) ketofol and lidocaine (1.5 mg/kg and 0.25 mg/kg/min, respectively; KLD), (3) ketofol and fentanyl (5 µg/kg and 0.1 µg/kg/min, respectively; KFN), and (4) ketofol and dexmedetomidine (2 µg/kg and 2 mg/kg/h, respectively; KDX) with at least one-week interval. The minimum infusion rate (MIR) of ketofol was determined. In phase II, the other twelve dogs were given the same anesthetic regimens for 60 min with the determined infusion rate of ketofol, and cardiorespiratory variables were recorded.
ResultsMean MIR of ketofol for KET, KLD, KFN, and KDX were 0.35, 0.23, 0.15, and 0.08 mg/kg/min, respectively. In phase II, the times of recovery events were shorter in KFN and KDX than KET and KLD. The heart rate was significantly higher than baseline in KET and KLD, which was also significantly lower than KFN and KDX at several time points. In all treatments, respiratory depression was detected.
ConclusionDespite the decrease in the dose of ketofol, none of the added drugs attenuated respiratory depression caused by this agent.
Keywords: Canine, Recovery, Respiratory depression, Total intravenous anesthesia
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.