به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

hamed tabasizadeh

  • مقدمه

    انتخاب یک روش مناسب و ارجح برای آماده سازی آندومتر در سیکل های انتقال جنین منجمد (FET) برای زنان مبتلا به آدنومیوز در درمان ناباروری هنوز چالش برانگیز است.

    هدف

    مقایسه دو رژیم آماده سازی آندومتر مصنوعی با و بدون پیش درمانی آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین در زنان مبتلا به آدنومیوز تحت سیکل های FET.

    مواد و روش ها

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 140 مورد آدنومیوز که از اردیبهشت تا اسفند 1399 در بیمارستان زنان آرش تحت سیکل FET قرار گرفتند، انجام شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه درمان جایگزینی هورمونی (HRT) و گروه درمان جایگزینی هورمونی به همراه پیش درمانی با هورمون آزاد کننده گنادوتروپین آگونیست (HRT+GnRHa) قرار گرفتند (هرگروه 70 نفر). آماده سازی آندومتر در گروه HRT+GnRHa با mg 6-2 استرادیول در روز پس از تنظیم کاهشی با GnRHa انجام شد. در گروه HRT، همان دوز استرادیول در فاز اولیه فولیکولی شروع شد. نتایج اصلی (میزان حاملگی شیمیایی و بالینی) و نتایج ثانویه (میزان بارداری دوقلویی، سقط جنین و تولد زنده) بین گروه ها مقایسه شد.

    نتایج

    ویژگی های دموگرافیک و شدت آدنومیوز، ضخامت و الگوی آندومتر در شروع تجویز پروژسترون در دو گروه مشابه و آندومتر سه خطی در هر دو گروه الگوی غالب بود (65/0 = p). تفاوت معنی داری در میزان حاملگی شیمیایی، بالینی و تولد زنده بین گروه ها وجود نداشت (به ترتیب 71/0 = p، 81/0 = p، 11/0 = p، 84/0 = p) با این حال، دوز کل استروژن مصرفی و مدت زمان مصرف استروژن در گروه با آماده سازی به همراه GnRHa به طور معنی داری بیشتر بود (001/0 = p و 003/0 = p).

    نتیجه گیری

    این نتایج نشان داد که آماده سازی هورمونی آندومتر با استروژن و پروژسترون به تنهایی برای سیکل های FET به اندازه پروتکلی که شامل سرکوب قبلی هیپوفیز با GnRHa بوده، موثر است. مطالعات بالینی تصادفی با حجم نمونه بیشتر برای تایید این یافته ها مورد نیاز است.

    کلید واژگان: آدنومیوز, انتقال جنین, درمان جایگزینی هورمونی, هورمون آزاد کننده گنادوتروپین
    Ashraf Moini*, Marzieh Eslami Moayed, Ladan Kashani, Maryam Farid Mojtahedi, Tawoos Rezaee, Hamed Tabasizadeh, Khadije MaajaniNazila Yamini
    Background

    Selecting a suitable and preferable method for endometrial preparation in frozen embryo transfer (FET) cycles for women with adenomyosis is still challenging in infertility treatment.

    Objective

    To compare 2 artificial endometrial preparation regimens with and without gonadotropin-releasing hormone agonist (GnRHa) pretreatment in women with adenomyosis undergoing FET cycles.

    Materials and Methods

    This randomized clinical trial study was conducted on 140 adenomyosis cases who underwent FET cycles at Arash Women’s hospital, Tehran, Iran from May 2020 to March 2021. Participants were randomly allocated into hormonal replacement therapy (HRT) and HRT+GnRHa pretreatment groups (n = 70/each). Endometrial preparation with 2-6 mg daily estradiol was started in the HRT+GnRHa group, taking after down-regulation with the GnRHa. Within the HRT group, the same dose of estradiol was commenced within the early follicular stage. The main (chemical and clinical pregnancy rates) and auxiliary results (twin pregnancy, miscarriage, and live birth rates) were compared between groups.

    Results

    The demographic characteristics and severity of adenomyosis, endometrial thickness, and pattern at starting progesterone administration were similar in the 2 groups, and triple-line endometrium was found to be the dominant pattern in both groups (p = 0.65). No significant differences were observed in chemical, clinical, and twin pregnancy rates as well as miscarriage and live birth rates between groups (p = 0.71, p = 0.81, p = 0.11, and p = 0.84, respectively). However, the total estrogen dose and duration of estrogen consumption were significantly higher in the pretreatment group (p = 0.001, and p = 0.003).

    Conclusion

    These results indicated that the hormonal endometrial preparation with estrogen and progestin for FET cycles is as efficacious as a protocol involving preceding pituitary suppression with a GnRHa. Further large randomized clinical studies are required to confirm these findings.

    Keywords: Adenomyosis, Embryo transfer, Hormone replacement therapy, Gonadotropin-releasing hormone
  • حامد طبسی زاده*، فرود صالحی، مرضیه اسلامی موید، ماریه اسلامی موید
    زمینه و هدف
    مالفورماسیون های شریانی- وریدی مغزی آنومالی های نادرمادرزادی هستند. نارسایی احتقانی قلب در دوره نوزادی به ندرت می تواند به دنبال مالفورماسیون شریانی- وریدی مغزی رخ دهد.
    معرفی بیمار: نوزاد پسر ترم تازه متولد شده با امتیاز آپگار طبیعی به روش سزارین در استان خراسان جنوبی، شهرستان فردوس در خردادماه 1395 متولد گردید. به دنبال سمع سوفل سیستولیک قلبی در اکوکاردیوگرافی یک نقص دیواره بین دهلیزی نوع ثانویه و بازماندن سوراخ بیضی مشخص شد. 72 ساعت پس از تولد نشانه های نارسایی قلبی در وی نمایان گردید. در سونوگرافی ترانس فونتانل، اتساع سیستم وریدی مغزی مشاهده شد. Magnetic Resonance Imaging (MRI) و Magnetic Resonance Venography (MRV) یک مالفورماسیون شریانی- وریدی مغزی بزرگ در سمت راست را آشکار نمودند. در نهایت نوزاد 9 روز پس از تولد و پیش از درمان قطعی برای بستن مالفورماسیون شریانی- وریدی فوت نمود.
    نتیجه گیری
    مالفورماسیون شریانی- وریدی مغزی آنومالی بسیار نادری در نوزادان می باشد که می تواند به صورت نارسایی احتقاقی قلبی در دوره نوزادی تظاهر کند. با وجود تشخیص زودرس، پیش آگهی بسیار ناامیدکننده ای دارند.
    کلید واژگان: گزارشات موردی, مالفورماسیون شریانی- وریدی مغزی, نارسایی قلب
    Hamed Tabasizadeh *, Foroud Salehi, Marzieh Eslami Moayyed, Marieh Eslami Moayyed
    Background
    Cerebral arteriovenous malformations are rare congenital anomalies presenting as different symptoms depending on their size and the age of patient. Congestive heart failure is a rare condition in neonatal period and is most common due to structural heart defects, but rarely may be a result of peripheral shunts such as cerebral arteriovenous malformation.
    Case Presentation
    A term male newborn infant who was delivered by Caesarean Section in Chamran Hospital, Ferdows, South Khorasan Province, June 2016. The infant was admitted to neonatal care unit due to nonreactive nonstress (NST) with normal Apgar score. In first postpartum visit, a systolic heart murmur was detected. Echocardiography showed small atrial septal defect secundum type and patent foramen ovale (PFO). He presented clinical manifestations of heart failure after 72 hours of birth. Antibiotic and treatment of heart failure was started. Following excluding most common etiologies of heart failure such as sepsis, anemia and arrhythmias, for detecting less common conditions such as cerebral vascular aneurism a transfontanelle ultrasonography was performed which showed dilated cerebral venous system. Magnetic resonance imaging (MRI) and Magnetic resonance venography (MRV) revealed a large congenital cerebral arterio-venous malformation (CAVM), in right cerebral hemisphere. Finally, he was expired 9 days after birth due to severe heart failure before any definitive treatment for closing CAVM could be done.
    Conclusion
    CAVM are extremely rare vascular anomalies in newborns which may present occasionally as congestive heart failure in neonatal period. So after excluding other most common etiologies of heart failure such as structural heart defects, screening CAVMs should be done. Inspite of early diagnosis, usually they have extremely poor prognosis.
    Keywords: case reports, heart failure, intracranial arteriovenous malformations, transfontanelle ultrasonography
  • Shamsollah Nourripoor, Hamed Tabasizadeh, Abolfazl Afjehi, Raheb Ghorbani, Maryam Seifhashemi, Nooshin Masoudian
    Introduction
    some studies have suggested correlation between MPV index and inflammatory diseases such as rheumatoid arthritis in adults. Though bronchopulmonary dysplasia is also an inflammatory disease which develops in preterm neonates with Respiratory distress syndrome, we decided to study the possible correlation between the mean platelet volume (MPV) and the occurrence of bronchopulmonary dysplasia (BPD) Subject &
    Methods
    We reviewed the medical records of 280 infant with the diagnosis of RDS admitted to the neonatal intensive care unit of the Mahdieh obstetrics and gynecology Hospital of Tehran and Amir general Hospital of semnan from April 2008 to April 2012. Infants who have been expired before first month of life were excluded. Enrolled infants were divided into BPD and no-BPD groups (30 with and 250 without BPD). MPV was determined during first three days of life in all cases.
    Results
    MPV measured during first three days of life was significantly(p=0.017) higher in the BPD than in the no-BPD group (10.8-0.96 versus 9.65-0.91 fL)but Platelet count at the same time were similar in the BPD and no-BPD groups, and MPV increment was associated with BPD development risk((OR=1.6, 95%CI: 2.38-1.08, p=0.019).
    Conclusion
    We concluded that higher MPV in the first three days of life is a probable risk factor for the development of BPD in preterm infants with RDS. This might be attributed to the fact that high MPV could prone the neonate to inflammatory and oxidative lung damage.
    Keywords: oxidative lung damage, supplemental oxygen therapy, neonatal intensive care unit, preterm neonates, Platelet
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال