به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب hamid zeinali

  • حمید زینلی، محمد اخباری*، علی اصغر پورروشن

    همواره در ادبیات ژیوپلیتیک، از همگرایی میان دو کشور به عنوان در هم آمیزی سیاسی، اقتصادی و استراتژیک کشورها یاد می کنند، همگرایی های بین المللی، علاوه بر اینکه می تواند باعث ارتقاء جایگاه ژیوپلیتیکی یک کشور شود، می تواند بر گسترش نفوذ آن کشور در قلمروهای ژیوپلیتیکی نیز بیانجامد. با توجه به جایگاه و کارکرد دوکشور ایران و مصر در معادلات منطقه خاورمیانه، وجود موانع همگرایی میان این دوکشور، می تواند، پیامدهای گسترده ای را در این منطقه جغرافیایی در پی داشته باشد، به این منظور پژوهش حاضر، با روش توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی، تبیین، مهمترین موانع همگرایی روابط ایران و مصر (2018 الی 2022) را مورد مطالعه قرار داده است. در پژوهش حاضر، جامعه آماری، صاحب نظران ، کارشناسان و اساتید رشته های ژیوپلیتیک و روابط بین الملل را تشکیل می دهند، که حجم نمونه، تعداد 50 نفر بر اساس مدل کوکران تخمین زده شد. در راستای تحلیل یافته های تحقیق نیز، از آزمون میانگین در نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج نشان داد، عوامل فرامنطقه ای، منطقه ای و داخلی از مهمترین موانع همگرایی میان دو کشور ایران و مصر می باشد، که در این میان نقش عوامل فرامنطقه ای، بیش از سایر عوامل می باشد که در این بین حمایت های مصر از تشدید تحرکات نظامی آمریکا در خاورمیانه، ایدیولوژی صدور انقلاب ایران در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، حمایت از محور مقاومت و جانبداری مصر از پیمان "صلح ابراهیم" بیشترین اثرات را در افزایش واگرایی های ایران و مصر ایفا نموده اند.

    کلید واژگان: ژئوپلیتیک, مصر, ایران, خاورمیانه, همگرایی}
    Hamid Zeinali, Mohammad Akhbari *, AliAsghar Pourroshan

     In the literature of geopolitical studies, the convergence of two countries has always been considered as their political, economic, and strategic intermingling. International convergences can both promote the geopolitical status of a country and expand its influence on geopolitical domains. Based on the status and functions played by Islamic Republic of Iran and Arab Republic of Egypt in the affairs of the Middle East, the existence of barriers to the convergence of the two countries can bring about considerably far-reaching consequences in this geographical region. Thus, the present study aimed to investigate the most significant barriers to the convergence of Iran and Egypt (in the period between 2018 and 2022). The study was applied in terms of purpose and implemented a descriptive-analytical methodology. The population consisted of all experts, specialists, and university professors in geopolitics and international relations, and Cochran’s formula(William Cochran) determined the sample size at 50. The obtained means were analyzed using SPSS(Statistical Package for the Social Sciences). The results showed that transregional, regional, and domestic factors were the most significant barriers to the convergence of Iran and Egypt, and trans-regional factors were more pronounced in this regard. In other words, Egypt’s support of the intensified military presence of the U.S. in the Middle East, the Iranian ideology of exporting its revolution to the Middle East and North Africa, Iran’s support for the resistance front, and Egypt’s approval of “Abraham Accords” have had the most significant impacts on the increased divergence between Islamic Republic of Iran and Arab Republic of Egypt.

    Keywords: geopolitics, Egypt, Iran, middle east, Convergence}
  • حسین رحمانی*، حمید زینلی نژاد، بهرام پورسیدی، علیرضا امیربیگی، مهران ابراهیمی، محمد صادق جشنانی، رزا نقدی
    مقدمه
    روش های متعددی برای درمان هموروئید وجود دارد. بررسی این موضوع که در کدام روش هموروئیدکتومی  دارای عوارض کمتری بوده و همچنین سرعت بهبود و بازگشت بیمار به زندگی عادی بیشتر است،  بسیار حائز اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه نتایج بالینی دو روش جراحی میلیگان-مورگان و دستگاه هموراپی در بیماران مبتلا به هموروئید می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی، 60 بیمار (بالای 20 سال) به طور تصادفی از بین بیماران مبتلا به هموروئید مراجعه کننده به بیمارستان های باهنر و افضلی پور کرمان که به تشخیص متخصص جراحی نیاز به عمل جراحی داشتند، انتخاب شدند. بیماران بدون توجه به جنس آنها به دو گروه شامل گروه" الف" که با روش جراحی باز یا میلیگان-مورگان و گروه" ب "  که با روش هموراپی تحت درمان قرار گرفتند. پس از جراحی اطلاعات بیماران در یک چک لیست ثبت و سپس توسط نرم افزار SPSS 21 تحلیل و مقایسه  شدند.
    یافته ها
    37 نفر (64%) از بیماران، مرد و 23 نفر (36%) زن بودند. 19 بیمار (32%) هموروئید درجه 4 داشتند و 41 بیمار (68%) هموروئید درجه 3 داشتند. میانگین درد بیماران پس از 8 هفته از عمل جراحی به ترتیب در گروه میلیگان-مورگان 57/0±12/1 و در گروه هموراپی 74/0±55/0 بود که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (pvalue=0/042). اما در هر دو گروه عارضه های خونریزی، احتباس ادراری و بی اختیاری گاز مشاهده نشد و در 2 بیمار که به روش میلیگان-مورگان جراحی شده بودند تنگی مقعد مشاهده شد که در بیماران هموراپی این عارضه دیده نشد.
    بحث و نتیجه گیری
    میزان درد پس از عمل در روش هموراپی بسیار کمتر از روش میلیگان-مورگان بود و همچنین عوارضی مثل خونریزی،احتباس ادراری و بی اختیاری گاز و تنگی مقعد نیز در این روش بسیار کمتر از روش میلیگان مورگان بود و می توان از این روش برای عمل های هموروئیدکتومی استفاده نمود.
    کلید واژگان: هموروئید, میلیگان-مورگان, هموراپی, عوارض پس از عمل}
    Hosein Rahmani*, Hamid Zeinali, Bahram Pourseyedi, Alireza Amirbegi, Mehran Ebrahimi, Mohamadsadegh Jashnani, Roza Naghdi
    Introduction
    There are various methods to treat hemorrhoids. It is very important to examine which hemorrhoidectomy has fewer complications and also faster recovery and return of the patient to normal life. The aim of this study was to compare the clinical outcomes of two methods, including Milligan-Morgan surgery and the hemorrhoid system in patients with hemorrhoids.
    Methods and Materials: In this cross-sectional study, sixteen patients were randomly chosen from all patients with hemorrhoids referring to the clinics of Bahonar and Afzalipour hospitals who needed surgical diagnosis of the surgical specialist. Patients were classified into two groups regardless of gender. Group A was operated by open or Milligan- Morgan and group B was performed by the hemorapy method. After surgery, patients’ information was recorded in a checklist and analyzed by SPSS (version 21) software.
    Results
    37 patients (64%) were male and 23 (36%) were female. 19 patients (32%) had hemorrhoid Fourth degree, and 41 patients (68%) had hemorrhoid Third-degree. The mean pain of patients after 8 weeks of surgery between the two groups was 1.12±0.57 in the Milligan-Morgan group and 0.55±0.47 in the hemorapy group, respectively. This difference was statistically significant. (pvalue=0.042). However, there were no bleeding events, urinary retention, and incontinence, and in 2 patients treated with the Milligan-Morgan method, it was observed that there was no anal stenosis in patients with hemorapy.
    Discussion and
    Conclusion
    The results showed that the postoperative pain was less in the hemorapy method than in the Milligan-Morgan method. Furtheremore, complications such as bleeding, urinary retention and gas incontinency and anal stenosis were much less than the MilliganMorgan method. This method is used for hemorrhoidectomy.
    Keywords: Hemorrhoid, Milligan-Morgan, Hemorapy, Post Op complications}
سامانه نویسندگان
  • حمید زینلی
    زینلی، حمید
    دانش آموخته دکتری جغرافیای سیاسی،، دانشگاه آزاد اسلامی (سازمان مرکزی)
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال