hamze sharifi
-
زمینه و هدف
در طی فعالیت های نظامی، فلزات باقی مانده ناشی از کاربرد تسلیحات از جمله سرب، مس و اورانیوم ضعیف شده (DU)، روی، نیکل، کروم، کادمیوم و... به محیط زیست وارد می شوند. این فلزات می توانند منجر به مواجهه انسان از طریق استنشاق یا بلع ذرات آزاد شده و همچنین آسیب های ناشی از ترکش های جدا شده از مهمات همراه باشند. این مطالعه با هدف بررسی منابع بالقوه انتشار فلزات سنگین در فعالیت های نظامی، مسیرهای مواجهه با فلزات و خطرات سلامتی مرتبط با آن ها به صورت کتابخانه ای انجام شد.
روش هاپژوهش حاضر یک مطالعه مروری بوده که در زمستان سال 1401، با جستجو در پایگاه داده های PubMed ،Web of Science و Scopus و جستجو با موتور جستجوی Google Scholar و با استفاده از کلید واژه های "Health Effect" ،"Metal" ،"Embedded fragments" ،"Weapon" ،"Military" و انتخاب مقالات مرتبط و مرور و بررسی آن ها انجام شد.
یافته هابقایای سلاح های جنگی می توانند از طریق خاک، هوا، آب های زیرزمینی و سطحی و همچنین به طور مستقیم باعث مواجهه و آلوده سازی گیاهان، جانوران و انسان ها با فلزات شوند. مطالعات پایش زیستی، افزایش تجمع این فلزات را در گیاهان، مهره داران و بی مهرگان نشان داده است. مواجهه با این فلزات منجر به ایجاد پیامدهای نامطلوب قلبی عروقی، عصبی و... در پرسنل نظامی و پیامدهای منفی رشد سیستم عصبی در کودکان ساکن در مناطق نظامی می شود. همچنین مطالعات تجربی in vivo و in vitro اثرات سمی فلزات خاص و همچنین آلیاژهای فلزی پرکاربرد را نشان داده است.
نتیجه گیریشواهد نشان می دهد که مواجهه با فلزات در طی فعالیت های نظامی می تواند با ایجاد سمیت فلزی همراه بوده و سهم بسزایی در ایجاد اثرات نامطلوب بهداشتی داشته باشد. افزایش بار فلزی در بدن ممکن است منجر به اثرات نهفته و دراز مدت نیز در افراد تحت مواجهه، شود. اثرات عمده سمیت به عوامل مختلفی از جمله نوع سلاح، ترکیبات شیمیایی آن ها، مسیرهای مواجهه و ویژگی های محیطی بستگی دارد که در حال حاضر به خوبی شناخته نشده اند. بنابراین، مطالعات پایش زیستی، اپیدمیولوژیک و آزمایشگاهی بیشتری برای توصیف بهتر مواجهه با فلزات مرتبط با فعالیت های نظامی مورد نیاز است.
کلید واژگان: آلودگی محیط زیست, فعالیت نظامی, فلزات, اثرات بهداشتی, سلامتBackground and AimDuring military operations, residual metals and weapons residue, including lead, copper, depleted uranium (DU), zinc, nickel, chromium, cadmium, etc., are released into the environment. These activities can result in human exposure to metal by inhalation or ingestion of released particles, as well as injury from embedded fragments. This study was conducted to investigate potential sources of metal emissions during military operations, pathways of metal exposure, and associated health risks.
MethodsThis study is a review study conducted in the spring of 2023 by searching the PubMed, Web of Science, and Scopus databases and searching using the Google Scholar search engine using the keywords "Health effects", "health", "Metal", "Embedded Pieces", "Weapon" "Military" and related articles were selected and reviewed.
ResultsResidues of war weapons can directly cause exposure and contamination of plants, animals, and humans with metals through soil, air, underground, and surface water. Biomonitoring studies have shown an increase in the accumulation of these metals in plants, vertebrates and invertebrates. Exposure to these metals leads to adverse cardiovascular, neurological, etc. consequences in military personnel and negative consequences for the development of the nervous system in children living in military areas. Also, experimental studies in vivo and in vitro have shown the toxic effects of specific metals as well as widely used metal alloys.
ConclusionEvidence shows that exposure to metals during military activities can be associated with metal toxicity and contribute significantly to adverse health effects. An increased metal load in the body may lead to latent and long-term effects in exposed people. The major effects of toxicity depend on various factors such as the type of weapon, chemical composition, routes of exposure, and environmental characteristics, which are currently poorly understood. Therefore, further studies in biological, epidemiological, and laboratory surveillance are needed to better characterize metal exposure associated with military operations.
Keywords: Environment Pollution, Military Activity, Metals, Health effects -
Background
Microplastics (MPs) are nowadays found in the air and in various terrestrial and aquatic environments and have become emerging pollutants. These particles can absorb other chemicals and microbial contaminants and release them into the environment and food chain. Despite the high efficiency of wastewater treatment plants (WWTPs) in removing MPs, WWTPs are still one of the major sources of MPs discharge to the environment. This study was conducted to evaluate the efficiency of MPs removal in a municipal WWTP with conventional activated sludge in Iran.
MethodsMPs particles were counted using a stereomicroscope after the initial preparation steps (sieving, chemical digestion with the catalytic wet peroxidation-oxidation and density separation with NaCl) and then analyzed for particle composition using a Raman micro-spectrometer.
ResultsMPs concentration in the influent, grit chamber, primary sedimentation tank, and effluent were 843.2 ± 147.5, 315.5 ± 54.7, 80.2 ± 19.1, and 11.13 ± 3.14 items/L, respectively. The overall MPs removal efficiency of the WWTP was 98.7%, with the grit chamber, primary sedimentation tank, and secondary sedimentation tank removed 62.6%, 27.9%, and 8.2% of the total MPs, respectively. The most abundant polymers were polypropylene (PP) and polyethylene (PE).
ConclusionDespite the effective removal of MPs in WWTP, on average 4.47 × 1011 ± 1.03 × 1011 MPs are discharged into the receiving waters through the effluent of this WWTP annually. This means that WWTPs can be one of the major sources of MPs in the environment and efforts should be made to increase the efficiency of WWTPs and equip them with advanced technologies.
Keywords: Microplastics, Plastics, Wastewater, Environmental pollutants, Iran -
زمینه و هدف
امروزه میکروپلاستیک ها در محیط های آبی و خاکی، هوا و مواد غذایی یافت شده اند. این مواد با جذب آلاینده های دیگر، آنها را نیز همراه با خود انتقال داده و باعث تهدید سلامت انسان ها، حیوانات و محیط زیست می شوند. اندازه گیری و ارزیابی میکروپلاستیک ها می تواند باعث افزایش دانش در مورد آنها و درک اثرات زیان آور احتمالی آنها شود. با این حال، تاکنون روش استانداردی برای اندازه گیری میکروپلاستیک ها ایجاد نشده است و اندازه گیری میکروپلاستیک ها در مطالعات با روش های متفاوتی انجام شده است. هدف از این مطالعه، بررسی روش های مختلف اندازه گیری میکروپلاستیک ها در آب و فاضلاب و شناسایی نقاط ضعف و قوت این روش ها است.
روش بررسیپژوهش حاضر یک مطالعه مروری بوده که در زمستان سال 1399 خورشیدی، با جستجو در پایگاه داده های PubMed، Google Scholar، Web of Science و Scopus با استفاده از کلید واژه های Microplastic"، "Water"، "Drinking-water"، "Wastewater"، "Surface"، "Bottled-water" و "Marine" و انتخاب مقالات چاپ شده بین سال های 2015 تا 2021 در مجلات معتبر و مقایسه و بررسی آنها انجام شد.
یافته هامراحل اصلی اندازه گیری میکروپلاستیک ها در مطالعات مختلف شامل نمونه برداری و صاف سازی، پیش تصفیه و هضم، جداسازی براساس اختلاف چگالی، شمارش و شناسایی ترکیب شیمیایی میکروپلاستیک ها است.
نتیجه گیریهضم با استفاده از آب اکسیژنه، شناورسازی با نمک طعام، شمارش توسط استریومیکروسکوپ و طیف سنجی توسط طیف سنج FTIR و micro-RAMAN بیشترین کاربرد را در مطالعات مربوط به آب و فاضلاب دارد. با این حال متفاوت بودن روش های اندازه گیری و شناسایی میکروپلاستیک ها، مقایسه نتایج مطالعات را با مشکل روبرو کرده است و به نظر می رسد باید در راستای استانداردسازی این روش ها تلاش شود.
کلید واژگان: میکروپلاستیک, آب, فاضلابBackground and ObjectiveRecently, microplastics (MPs) have been found in the aquatic and terrestrial environments, air, and food. Other pollutants can be transported by MPs and pose a threat to the human, animal, and environment. Measurement and evaluation of microplastics can either increase knowledge about them or boost understanding of their possible harmful effects. However, no standard method has been established to measure microplastics and the measurement of microplastics has been done by various methods in different published studies. The aim of current study was to investigate different methods of measuring microplastics in water and wastewater environment and identifying the strengths and weaknesses of these methods.
Materials and MethodsThe present review study was conducted during the winter 2021, by searching the papers cited in PubMed, Google Scholar, Web of Science, and Scopus databases using the keywords "Microplastic", "Water", "Drinking-water", "Wastewater", "Surface", "Bottled-water" and "Marine" and selecting articles published between 2015 and 2021 in reputable journals.
ResultsThe main stages of MPs measuring in various studies included sampling and sieving, pretreatment and digestion, density separation, counting and Identification of MPs by their chemical composition.
ConclusionDigestion using H2O2, density separation using NaCl, counting by stereomicroscope, and Spectroscopy using FTIR and micro-RAMAN are the most widely used methods in the studies related to detecting MPs in water and wastewater environment. However, different methods of measuring and identifying microplastics have made comparing the results of studies difficult and it seems that efforts should be made to standardize these methods.
Keywords: Microplastics, Water, Wastewater -
Aim
In this study, the microplastic (MP) concentration in several brands of salts was investigated.
Materials and MethodsFifteen samples of crystallized salt, refined sea salt, unrefined sea salt, and rock salt were purchased from local markets and analyzed for MPs concentration. The salts were digested with the Catalytic Wet Peroxide Oxidation method first, and the MPs were floated based on density difference. Then, MPs were counted by scanning electron microscopy and nature was confirmed by using micro-Raman spectroscopy.
ResultsThe MP concentrations in crystallized salt, refined sea salt, unrefined sea salt, and rock salt were 151.4 ± 48.8, 406.7 ± 93.3, 1417.4 ± 203.3, and 283.4 ± 97.0 MPs/kg, respectively. The most abundant polymers were polyethylene, polypropylene, and polyethylene terephthalate. The fiber was the dominant shape of MPs in all salt samples.
ConclusionsThis study reveals the presence of MPs in crystallized salt, refined sea salt, unrefined sea salt, and rock salt. Therefore, the consumption of salts can expose humans to MPs.
Keywords: Microplastic, refined salt, rock salt, salt, sea salt, unrefined salt
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.