به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

haniyeh gholamzade nikjoo

  • حانیه غلامزاده نیکجو، مرضیه علیوندی وفا*، سید محمود طباطبائی، نعیمه محب

    مقدمه و اهداف:

     اختلال یادگیری خاص بر مبنای آخرین نسخه تشخیصی آماری اختلالات روانی، اختلال عصبی رشدی با منشا زیستی است که موجب نابهنجاری هایی در سطح شناختی می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر تکانشگری و پرخاشگری دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص بود.

    مواد و روش ها

    روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی با اختلال یادگیری خاص از نوع خواندن در شهرستان تبریز بودند. نمونه پژوهش نیز شامل 36 دانش آموز دختر و پسر دوره دوم ابتدایی با اختلال یادگیری از نوع خواندن بودند. برای انتخاب نمونه، ابتدا از ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر تبریز به صورت خوشه ای 3 مدرسه ابتدایی دوره دوم دختر و 3 مدرسه دوره دوم پسر انتخاب شدند. با مراجعه به پرونده دانش آموزان از میان افرادی که سابقه تشخیص اختلال یادگیری از نوع خواندن داشتند و والدین آن ها فرم رضایت نامه آگاهانه را تکمیل کردند، 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در نهایت، 36 نفر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 18 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون هوش ریون، چک لیست بررسی نشانگان نارساخوانی (فرم معلم)، پرسش نامه پرخاشگری باس و پری و مقیاس تکانشوری بارات استفاده شد. داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نسخه 22 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر پرخاشگری و تکانشگری کودکان در گروه آزمایش معنادار بود (0/001>P).

    نتیجه گیری

     براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر کاهش تکانشگری و پرخاشگری در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری موثر است.

    کلید واژگان: پرخاشگری, تکانشگری, اختلال یادگیری خاص, تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای
    Haniyeh Gholamzade Nikjoo, Marziyeh Alivandi Vafa *, Seyed Mahmoud Tabatabaei, Naiemeh Moheb
    Background and Aims

    Specific learning disabilities Based on the latest statistical diagnostic version of mental disorders, neurodevelopmental disorder of biological origin is considered, which causes abnormalities at the cognitive level. Therefore, the aim of this study was to investigate the effectiveness of Transcranial Direct Current Stimulation on students’ impulsivity and aggression with a particular learning disorder.

    Methods

    The present research method was a quasi-experimental pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of all male and female students in the second grade of elementary school with special learning disabilities was the type of reading in Tabriz. The study sample included 36 male and female students in the second year of elementary school with a learning disability. To select the sample, first from the 3rd district of Tabriz education, three primary schools for girls in the second year and three schools for boys in the second year were selected as a cluster. And their parents completed the consent form. Fourty five people were selected for targeted sampling and 36 of them were selected as the final sample by considering the entry and exit criteria as the final sample and randomly tested in two experimental groups. Particepents (18 in each group) were in test group and control group. Raven’s intelligence test, checklist of teacher dysfunction checklists (teacher form), Buss and Perry’s aggression questionnaire, and Barratt’s developmental scale were used to collect data. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance with SPSSsoftware 22 and the significance level was considered to be 0.05.

    Results

    The results showed that Transcranial Direct-Current Stimulation on aggression and impulsivity of children in both experimental and control groups was significant (P<0.001).

    Conclusion

    According to the results of this study, it can be concluded that Transcranial Direct Current Stimulation is effective in reducing impulsivity and aggression in children with learning disabilities.

    Keywords: Aggression, Impulsivity, Specific Learning Disabilities, Transcranial direct current stimulation
  • حانیه غلامزاده نیکجو، مرضیه علیوندی وفا*، سید محمود طباطبائی، نعیمه محب
    مقدمه

    مشکلات رفتاری به عنوان مجموعه پیچیده ای از مشکلات هیجانی، شناختی و رفتاری می باشند، که به وسیله فقدان کنترل و عدم پایبندی به اصول اخلاقی و اجتماعی و اختلال در رفتار به شیوه مطلوب جامعه شناخته می شوند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر تکانشگری و پرخاشگری دانش آموزان با مشکلات رفتاری بود.

    روش

    روش پژوهش حاضر نیمه مداخله ی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی (کلاس چهارم، پنجم و ششم) با مشکلات رفتاری شهرستان تبریز بودند. نمونه پژوهش نیز شامل 36 دانش آموز دختر و پسر دوره دوم ابتدایی با مشکلات رفتاری بودند. برای انتخاب نمونه، ابتدا از ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر تبریز، به صورت خوشه ای سه مدرسه ابتدایی دوره دوم دختر و سه مدرسه دوره دوم پسر انتخاب شدند و پرسشنامه مشکلات رفتاری کوای و پترسون توسط معلم تکمیل گردید و از میان دانش آموزانی که نمره بالایی در پرسشنامه مشکلات رفتاری کوای و پترسون کسب کرده بودند، 36 نفر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مداخله (18 نفر) و شاهد (18 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از چک لیست تجدید نظرشده مشکلات رفتاری، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و مقیاس تکانشوری بارات (1994) استفاده شد.

    نتایج

    درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر پرخاشگری و تکانشگری کودکان در گروه مداخله معنادار است (0/001>P)؛ با توجه به مجذور ایتا در هر یک از متغیرهای پرخاشگری (بدنی، کلامی، خشم و خصومت) به ترتیب 0/240، 0/260، 0/196 و 0/221 و تکانشگری (عدم برنامه ریزی، حرکتی و شناختی) به ترتیب 0/270، 0/283 و 0/251 درصد تغییرات با توجه به درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان تبیین می شوند.

    نتیجه گیری

    درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر کاهش تکانشگری و پرخاشگری در کودکان با مشکلات رفتاری موثر است.

    کلید واژگان: درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان, تکانشگری, پرخاشگری, مشکلات رفتاری
    Haniyeh Gholamzade Nikjoo, Marziyeh Alivandi Vafa*, Seyed Mahmoud Tabatabaei, Naiemeh Moheb
    Introduction

    Behavioral problems are a complex set of emotional, cognitive and behavioral problems, which are characterized by a lack of control and non-adherence to moral and social principles and behavioral disorders in a desirable way in society. Therefore, the aim of this study was to investigate the effectiveness of cognitive therapy based on emotion regulation on impulsivity and aggression of students with behavioral problems.

    Method

    The method of the present study was a semi-interventional pretest-posttest design with a control group.  The statistical population was all male and female students in the second grade of elementary school (fourth, fifth, and sixth grade) with behavioral problems in Tabriz. The research sample also included 36 male and female elementary school students with behavioral problems. To select the sample, first from the 3rd education district of Tabriz, three primary schools for girls and three secondary schools for boys were selected in clusters, and the Quay and Peterson Behavioral Problems Questionnaire was completed by the teacher. Among the students who scored high on the Quay and Peterson Behavioral Problems Questionnaire, 36 were selected as the final sample based on the inclusion and exclusion criteria and randomly divided into two experimental groups (18 people) and a control group (18 people) were replaced. To collect data from a revised checklist of behavioral problems, Buss and Perry Aggression Questionnaire (1992) and Barratt Impulsivity Scale (1994) were used.

    Results

    Cognitive therapy based on the emotional regulation of aggression and impulsivity in children in the intervention group is significant (P <0.001); According to ETA square in each of the variables of aggression (physical, verbal, anger, and hostility) 0.40, 0.260, 0.196 and 0.221, respectively, and impulsivity (lack of planning, motor and cognitive), respectively. 0.270, 0.283, and 0.251% of the changes are explained according to cognitive therapy based on emotion regulation.

    Conclusions

    Cognitive therapy based on emotion regulation is effective in reducing impulsivity and aggression in children with behavioral problems.

    Keywords: Cognitive therapy based on emotion regulation, impulsivity, aggression, behavioral problems
  • Haniyeh Gholamzade Nikjoo, Marziyeh Alivandi Vafa *, Seyed Mahmoud Tabatabaei, Shahrbanoo Dehrouyeh
    Background
    Special Learning Disorder is a neurodevelopmental disorder which is considered to be from biological origin and causes abnormalities at the cognitive level. This study aimed to compare the effectiveness of emotion regulation-based cognitive therapy and transcranial direct current stimulation on impulsivity of students with special learning disorders.
    Methods
    This study was quasi-experimental and based on a pretest-posttest design with a control group. The participants were the second elementary school (fourth, fifth, and sixth grades) pupils with particular learning difficulties and were enrolled in Tabriz schools, Tabriz, Iran during the academic year 2019–2020. 54 students with unique learning difficulties who were randomly chosen from among those with exceptional learning disorders and allocated to three groups made up the study sample. The first experiment group underwent cognitive regulation therapy based on the emotion regulation for eight sessions of 45 minutes per week; the second experiment group received 20 sessions of direct transcranial Current stimulation on a daily basis, and the control group did not receive any treatment. Colorado Learning Disorder Questionnaire and the Barratt Impulsivity Scale were used to collect data. The collected data were analyzed using a Univariate analysis of covariance with SPSS version 22.
    Results
    Based on the demographic findings, the mean age and standard deviation of the cognitive therapy group based on emotion regulation was 11.05±0.872, in the direct transcranial electrical stimulation group was 10.83±0.83 and in the control group was 11.11±0.8. The results showed that both cognitive emotion regulation treatments and transcranial direct electrical stimulation had an effect on the components of impulsivity, motor impulsivity (P=0.012), impulsivity Cognitive (P=0.001), and lack of planning (P=0.001). However, transcranial direct electrical stimulation had a greater effect on the cognitive impulsivity component of students with specific learning disorders.
    Conclusions
    It can be concluded that direct transcranial stimulation can have a greater effect on cognitive impulsivity.
    Keywords: Emotion Regulation-based Cognitive Therapy, Transcranial Direct Current Stimulation, Impulsive Behavior, Specific Learning Disorder
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال