hosein moghaddam
-
بهم نظور ارزیابی پاسخهای فیزیولوژیکی اکوتیپهای شاهدانه تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1396-1395 انجام شد. عامل آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل اکوتیپ با 12 سطح (ارومیه، سنندج، تبریز، دشت مغان، رشت، خمین، داران، قم، شاهرود، کرمان، طبس و سراوان) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، محتوای رطوبت نسبی، میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل و کارتنویید کاهش یافت ولی میزان نشت الکترولیتها، پرولین، آنزیمهای کاتالاز و گایاکول پراکسیداز افزایش یافت. در بین اکوتیپها، اکوتیپ طبس ضمن دارا بودن بیشترین میزان محتوای رطوبت نسبی، کارتنویید، پرولین، کاتالاز و گایاکول پراکسیداز، دارای کمترین مقدار نشت الکترولیتی یا بهعبارتی دارای بیشترین میزان پایداری غشا نیز بود و برتری قابل توجهی در حفظ محتوای رطوبت نسبی، حفظ محتوای کلروفیل و حفظ پایداری غشا، در سطوح مختلف تنش، داشت. همچنین اکوتیپ تبریز با دارا بودن محتوای رطوبت نسبی، کارتنویید و پرولین کمتر، دارای بیشترین نشت الکترولیتی غشا بود و از لحاظ از دست دادن محتوای رطوبت نسبی، محتوای کلروفیل و پایداری غشا در سطوح مختلف تنش، نسبت به سایر اکوتیپها حساسترین اکوتیپ شناسایی شد. بنابرین میتوان نتیجه گرفت که پارامترهای فیزیولوژیک اندازه گیری شده تحت تنش خشکی میتوانند به عنوان معیاری در جهت شناسایی اکوتیپهای متحمل و حساس به کار روند.
کلید واژگان: پرولین, تنش خشکی, کاتالاز, کلروفیل, گایاکول پراکسیدازIntroductionCannabis (Cannabis sativa L.) is an herbaceous annual plant belongs to Cannabacea Family. (Ahmad et al., 2008). The resistance to water shortage, the ability to grow in different climatic conditions, and great genetic diversity are features of this plant (Amaducci et al., 2008). Drought is one of the most important environmental stresses limiting crop production worldwide and has adverse effects on plant growth, development, which may result in decreased chlorophyll a and b and increased proline content of leaf (Lum et al., 2014; Karimi et al., 2016). Plants generally adapt to drought stress by inducing a variety of physiological, biochemical, and morphological responses, and each of these factors can be effective in introducing drought tolerant cultivars. Among the physiological properties, leaf water condition, membrane stability, photosynthetic changes and related factors are of great importance (Farooq et al., 2009). Considering the pharmaceutical and industrial importance of cannabis, this study was conducted to identify the drought tolerant and sensitive ecotypes of cannabis based on physiological responses.
Material and MethodThis study was done in research greenhouse of University of Tehran, Iran, from February to July 2017 on the base of factorial experiment in as a completely randomized design (CRD) with three replications. The first factor consisted of three soil moisture levels [100% (normal irrigation), 75% (mild drought stress), and 50% (serve drought stress)] of field capacity (FC). Also, the 12 Iranian ecotypes of cannabis were the second factor where collected from different geographical regions of Iran including Urmia, Tabriz, Sanandaj, Dasht-e-Moghan, Rasht, Khomein, Daran, Qom, Shahrood, Kerman, Tabas, and Saravan. The seedlings thinning was done at 3-4 leaf pairs stage and four plants were maintained in each pot. At the time point of sex determination of plants, one female plant was kept for future study. The irrigation was done uniformly to all pots until the emergence of fifth pair of leaves and afterwards, irrigation treatments were applied. During applying irrigation treatments, the soil humidity of the pots was measured before each irrigation cycle. Relative water content, electrolyte leakage, chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll content and carotenoid pigments, proline content, catalase and guaiacol peroxidase enzymes were measured at full flowering period - early fruiting. The analyses of variance of obtained data were down using SAS software (v.9.2) and Duncan's multiple ranges test was used for comparing the averages at the significance level of α = 0.05.
Results and DiscussionThe results showed that the highest value of relative water content was obtained from the normal irrigation, which was 77.21% and was reduced to 16.70 and 31.13% under mild and serve drought stress, respectively. Interaction effect of Irrigation levels and ecotypes showed that Urmia ecotype had the highest value of relative water content in normal irrigation treatment, and Tabriz ecotype had lowest value of this parameter in severe drought stress. The electrolyte leakage Index was decreased by 10.54 and 24.11% at mild and severe drought stress, compared to normal irrigation, respectively. The highest value of electrolyte leakage was obtained from Tabriz ecotype in severe drought stress, and the lowest value of this parameter was obtained from Tabas and Saravan ecotypes in normal irrigation treatment. The highest values of chlorophyll b and total chlorophyll content were obtained for Tabas and Urmia ecotypes with 0.61 and 2.25 (mg.g-1 fw), respectively, at normal irrigation treatment. The lowest values of this parameters were obtained for Tabriz and Dasht-e-Moghan ecotypes with 0.17 and 0.84 (mg.g-1 fw), respectively, in severe drought stress. Water deficit decreased 28.12% of carotenoid pigments at severe drought stress compared to normal irrigation, and it increased values of proline, catalase and guaiacol peroxidase enzymes with 47.06, 29.18 and 22.78 (%) respectively, at severe drought stress compared to normal condition. The highest values of carotenoid pigments, proline, catalase and guaiacol peroxidase enzymes were observed in the ecotypes of Tabas, Urmia, Qom and Urmia [0.79 (mg.g-1 fw), 1.27 (mg.g-1fw), 0.0820 and 0.5800(Mc.min-1 mg-1 pro), respectively], and the lowest values of them were obtained for Tabriz, Dasht-e-Moghan, Khomein and Rasht ecotypes [0.34 (mg.g-1fw),0.48 (mg.g-1 fw), 0.0396 and 0.2744 (Mc.min-1 mg-1 pro), respectively].
ConclusionThe results of this study showed that Tabas ecotype had a significant advantage in maintaining relative water content, maintaining chlorophyll content and maintaining membrane stability. The Tabriz Ecotype is the most sensitive ecotype for drought conditions. Because it lost the most values of the relative water content, chlorophyll content and membrane stability in stress condition compared to other ecotypes. Therefore, it can be concluded that the physiological parameters measured under drought stress conditions can be used as a criterion for the identification of tolerant and sensitive ecotypes.
Keywords: Catalase, Chlorophyll, Drought Stress, Guaiacol Peroxidase, Prolin -
نشریه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، سال سیزدهم شماره 1 (پیاپی 53، فروردین و اردیبهشت 1401)، صص 65 -77مقدمه و هدف
ارتقای بهره وری در آموزش وپرورش نه تنها به توسعه ی اقتصادی - اجتماعی کمک می کند بلکه از راه تربیت نیروی انسانی کارآمد و خلاق می تواند موجب اعتلای کشور گردد. این پژوهش باهدف شناسایی و رتبه بندی شاخص های بهره وری مدیران ادارات آموزش وپرورش استان خراسان رضوی انجام گرفت.
روش شناسی پژوهشروش پژوهش، روش اکتشافی آمیخته (کیفی- کمی) بوده که در بخش کیفی، تحلیل محتوای کیفی و در بخش کمی، پیمایشی لحاظ گردیده است. نمونه آماری در بخش کیفی،13 نفر از استادان هیات علمی رشته مدیریت آموزشی با روش نمونه گیری نظری و در قسمت کمی، نیز 13 نفر از استادان شاغل در دانشگاه های خراسان رضوی با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. روش تجزیه وتحلیل دادههای مصاحبه در بخش کیفی، کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش تحلیل آنتروپی شانون انتخاب شده است.
یافته هایافته های پژوهش در بخش کیفی شامل 4 شاخص عمده (فردی، مدیریتی، سازمانی و محیطی) و 20 مقوله به دست آمد و نتایج بخش کمی نشان داد که مقوله مدیریتی با ضریب اهمیت 252/0 بیشترین اهمیت و مقوله محیطی با ضریب اهمیت 248/0 کمترین اهمیت را در میان شاخص ها دارا هستند.
بحث و نتیجه گیریبا توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که 4 شاخص معرفی شده قابلیت ارزیابی بهره وری مدیران ادارات آموزش وپرورش رادارند و مسوولان می توانند این شاخص ها را مدنظر قرار دهند.
کلید واژگان: شاخص بهره وری, مدیران, آموزش وپرورش, آنتروپی شانونIntroductionPromoting productivity in education not only contributes to socio-economic development but also through the training of efficient and creative human resources can lead to the development of the country. The main purpose of this study was to identify and rank the productivity indicators of The managers of Khorasan Razavi offices.
research methodologyThe present research interms of purpose is in research area and classification development and interms of how data collection is in exploratory mixed research group and was done in two qualitative and quantitative phases. The statistical population of the study in qualitative stage were professors and experts familiar with the topic of productivity 13 educational mangement professors were selected by theoretical sampling method. In the quantitative phases of research the statistical population were academic professors of educational mangement that 13 people were selected by census sampling method. In order to collect data the researcher was used from interview and researcher made questionnaire.
FindingsThe research questionnaire consisted of 20 items and 4 components. To answer the first question was used from interview and thematic analysis method and also has been identified 4 major indicators (individual ‘ managerial ‘ organisational‘ environmental )and 20 categories. From shannon entropy analysis was used to rank indicators. And the results showed that the managerial category with 0.252 Significance factor had the most importance and environmental category with 0.248 significance factor had the least importance among indicators.
ConclusionAccording to the findings of the study these four presented indicators are able to evaluate the productivity of the managers of education offices and they can consider these indicators.
Keywords: Productivity indicator, managers, education, Shannon entropy -
به منظور بررسی طول دوره رشد اکوتیپهای مختلف شاهدانه و پاسخ این اکوتیپها به تنش کمآبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1395 انجام شد. عامل آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل اکوتیپ با 12 سطح (ارومیه، سنندج، تبریز، دشت مغان، رشت، خمین، داران، قم، شاهرود، کرمان، طبس و سراوان) بود. نتایج نشان داد که اکوتیپهای رشت و خمین بهترتیب بیش ترین و کم ترین زمان برای جوانهزنی و سبزشدن و میزان درجه روز رشد جوانهزنی و سبزشدن (GDD1) را داشتند. بیش ترین زمان دوره رویشی، گلدهی و رسیدگی بهترتیب در اکوتیپهای دشت مغان، رشت و دشت مغان به میزان 33/71، 30 و 66/46 روز در 100 درصد ظرفیت زراعی و کم ترین زمان در اکوتیپهای طبس، تبریز و سراوان با مقادیر 42، 16 و 17 روز در 50 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. هم چنین بیش ترین مقدار درجه روز رشد دوره رویشی (GDD2)، دوره گلدهی (GDD3)، دوره رسیدگی (GDD4) بهترتیب در اکوتیپهای دشت مغان، کرمان و دشت مغان با 1788، 836 و 1169 درجه روز رشد در 100 درصد ظرفیت زراعی و کم ترین مقدار در اکوتیپهای طبس، تبریز و سراوان با 1039، 413 و 448 درجه روز رشد در 50 درصد ظرفیت زراعی حاصل شد. براساس طول دوره رشد و میزان درجه روز رشد تجمعی (GDD کل)، اکوتیپهای طبس و دشت مغان به ترتیب بهعنوان زود رسترین و دیررسترین اکوتیپ شناسایی شدند.
کلید واژگان: آبیاری, درجه روز رشد, دوره رسیدگی, دوره گلدهی, ظرفیت زراعیThe present study has been conducted to investigate the duration of growth period of different cannabis (Cannabis sativa L.) ecotypes and their responses to water stress based on a factorial completely randomized experiment design in the greenhouse condition at the University of Tehran in 2017. Irrigation levels include 50%, 75%, and 100% of field capacity, with the ecotypes being Urmia, Sanandaj, Tabriz, Dasht-e-Moghan, Rasht, Khomein, Daran, Qom, Shahroud, Kerman, Tabas, and Saravan. Results show that Rasht and Khomein ecotypes have had the highest and lowest duration of germination phase and growth degree-days (GDD1), respectively. The highest duration of vegetative, flowering and maturation phases belong to Dasht-e-Moghan, Rasht, and Dasht-e-Moghan ecotypes with 71.33, 30, and 46.66 (days), respectively, at 100% field capacity. The lowest durations of these phases could be seen in Tabas, Tabriz, and Saravan ecotypes with 42, 16, and 17 (days), respectively, at 50% field capacity. Also, the highest values of growth degree-days for vegetative (GDD2), flowering (GDD3), and maturation (GDD4) phases for Dasht-e-Moghan, Kerman, and Dasht-e-Moghan ecotypes with 1788, 836, and 1169 (0C.d), respectively, at 100% field capacity, with their lowest values belonging to Tabas, Tabri,z and Saravan with 1039, 413, and 448 (0C.d), respectively, at 50% field capacity. Based on growth period duration and cumulative growth degree-days (total GDD), Tabas and Dasht-e-Moghan ecotypes are found as earliest and latest ecotypes, respectively.
Keywords: Field capacity, flowering phase, Growing degree day, Irrigation, maturation phase -
این پژوهش به منظور پارامتریابی و ارزیابی مدل APSIM-Wheat برای گندم زمستانه و استفاده از مدل جهت ارزیابی اثرات تغییرات اقلیم بر عملکرد گندم انجام شد. از مدل برای شبیه سازی شاخص سطح برگ، ماده خشک و عملکرد گندم زمستانه رقم روشن در سال زراعی 94-1393 در دو منطقه کرج و خمین تحت چهار سطح آبیاری و سه سطح کود نیتروژن استفاده شد. آزمایش ها در هر دو منطقه به صورت کرت خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. عامل آبیاری بهعنوان کرت اصلی و عامل نیتروژن بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. پارامتریابی مدل براساس داده های مشاهداتی حاصل از تیمار آبیاری کامل و نیتروژن 200 کیلوگرم در هکتار در هر دو منطقه انجام شد. نتایج حاصل از ارزیابی مدل نشان داد که مقادیر شبیه سازی شده تخمین نزدیکی از مقادیر مشاهده شده بودند، به طوری که RMSE در هر دو منطقه به ترتیب برای ماده خشک و عملکرد کم تر از 702 و 455 کیلوگرم در هکتار و هم چنین برای شاخص سطح برگ کم تر از 56/0 بودند. RMSE نرمال شده در مجموع حالت های کم تر از 8/17 درصد و شاخص توافق ویلموت بالاتر از 82/0 بودند. ارزیابی مدل، کارایی بالا و امکان استفاده از آن در سایر مطالعات را نشان داد. نتایج حاصل از تحلیل تغییرات اقلیمی نشان داد که افزایش دما از صفر تا پنج درجه سانتی گراد موجب حداکثر 75 درصد کاهش و افزایش غلظت دی اکسید کربن موجب حداکثر 24 درصد افزایش عملکرد دانه شده و در صورت افزایش بیش از سه درجه سانتی گراد دما در تمامی غلظت های ممکن دی اکسیدکربن، عملکرد دانه کاهش خواهد یافت.کلید واژگان: افزایش دما, شبیه سازی, کارایی مدل, مدل رشد گیاهی, مدل فرآیندگراThe present research has been conducted to parameterize and evaluate the APSIM-Wheat model for winter wheat and to use the model for evaluation of climate change effects on grain yield. The model is used to simulate leaf area index, dry matter, and grain yield of Roshan cultivar winter wheat in Karaj and Khomein regions between 2014 and 2015, under four irrigation regimes and three levels of nitrogen fertilizers. The experiments have been conducted in both regions as split-plot in a randomized complete block design. Irrigation is considered as main plot and nitrogen as a sub-plot. Model parameterization is based on observational data from full irrigation and 200 kg/ha nitrogen treatment in both regions. Results from the model evaluation show that the simulated values closely predict the observed values so that the RMSE in both regions is less than 670 and 450 kg/ha for biomass and yield, respectively, being below 0.56 for leaf area index as well. Normalized RMSE in all treatments has been below 17.8%, with Wilmot's index being above 0.82. The evaluation of model shows high performance and its possible use in other studies. Results from climate change analysis show that increasing the temperature from 0 to 5 °C leads to a maximum reduction of 75% in grain yield and an increase in carbon dioxide concentration, resulting in a maximum increase of 24% and, if the temperature increase exceeds three degrees Celsius, the grain yield will decrease in all possible concentrations of carbon dioxide.Keywords: Crop Growth Model, Model performance, Process-based model, simulation, temperature increase
-
نشریه بوم شناسی کشاورزی، سال دهم شماره 4 (زمستان 1397)، صص 1107 -1119مطالعات مختلف در نواحی خشک و نیمه خشک نشان داده که کاربرد کودهای فسفری تحت شرایط تنش آب تولید گیاهان زراعی را افزایش می دهد. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و اثر کودهای شیمیائی فسفری و زیستی بر عملکرد دانه و صفات فیزیولوژیک عدس (Lens culinaris L.) (رقم زیبا)، آزمایشی به صورت کرت خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1394-1393 انجام شد. عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 70 (آبیاری معمول)، 100 (تنش خفیف خشکی) و 130 (تنش شدید خشکی) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و عامل فرعی شامل نوع کود {شاهد بدون کود؛ 100 درصد کود شیمیایی فسفری (از منبع سوپر فسفات تریپل به میزان 50 کیلوگرم در هکتار)؛ کود زیستی؛ و تلفیقی از 50 درصد کود شیمیایی فسفری (25 کیلوگرم در هکتار)+کود زیستی (حاوی دو سویه 93 و 187 سودوموناس پوتیدا همراه با ازتوباکتر)}بود. کود زیستی مورد استفاده در تیمارهای مربوطه به صورت تلقیح پیش کاشت استفاده شد. در این بررسی صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه، میزان پرولین، محتوی رطوبت نسبی برگ و کلروفیل کل مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برهمکنش آبیاری در نوع کود روی عملکرد دانه معنی دار بود (5%p< ) و بیشترین میزان عملکرد دانه عدس (1404 کیلوگرم در هکتار) از تیمار برهمکنش آبیاری معمول و کود تلفیقی تولید شد. همچنین استفاده از کود تلفیقی (50 درصد کود شیمیایی فسفری+ کود زیستی) در تنش خشکی شدید عملکرد دانه بیشتری را نسبت به سایر تیمارهای کودی تولید نمود. اثر متقابل آبیاری در نوع کود روی صفات محتوای رطوبت نسبی، میزان کلروفیل کل و پرولین معنی دار بود (1%p<). از نظر صفت محتوی رطوبت نسبی برهمکنش آبیاری معمول و کود زیستی (63/85 درصد)، از نظر میزان کلروفیل کل برگ برهمکنش آبیاری معمول و 100 درصد کود شیمیایی فسفری (517/1 میلی گرم در گرم برگ تر برگ) و از نظر میزان پرولین برهمکنش تنش خشکی شدید و 100 درصد کود شیمیایی فسفری (372/3 میلی گرم در گرم برگ تر برگ) بیشترین مقدار را داشتند. نتایج ضرایب همبستگی مشخص نمود عملکرد محصول همبستگی مثبت و معنی داری با تعداد غلاف در بوته (825/0) و محتوای رطوبت نسبی (630/0) و همبستگی منفی و معنی داری با درصد پروتئین دانه (609/0 -) و میزان پرولین (638/0 -) داشت. در کل می توان از دیدگاه کاهش مصرف کود شیمیایی به منظور حفظ محیط زیست و پایین آوردن هزینه های اقتصادی، سطح 50 درصد کود شیمیایی فسفری به همراه کود زیستی برای گیاه عدس توصیه کرد.کلید واژگان: تنش خشکی, رطوبت نسبی برگ, عملکرد دانه, کود زیستی, کلروفیل, میزان پرولینAgroecology journal, Volume:10 Issue: 4, 2019, PP 1107 -1119IntroductionDifferent studies in semi-arid regions showed that application of phosphorus fertilizers under drought stress conditions increased the crop yield. Most agricultural soils contain larger amount of fixed form of Phosphorus (P) than available P, a considerable part of which has accumulated as a consequence of regular applications of P fertilizers. Certain microorganisms such as phosphate solubilizing bacteria fungi, actinomycetes mostly those associated with the plant rhizosphere are known to convert insoluble inorganic phosphorus into soluble form that could be utilized by the plants. Among them, some phosphate-solubilizing bacteria (PSB) are being used as phosphatic biofertilizers for crop production. Phosphate solubilizing bacteria can solubilize fixed form of P to available form by the secretion of various kinds of organic acids, phosphatase enzyme, growth hormones etc. and increase availability of P to the plants. In this point of view, phosphatic biofertilizer may be used as an alternate option of chemical P fertilizer for lentil cultivation. Therefore, the present study was under taken to evaluate the effects of biofertilizer, chemical phosphorus and integrated application of fertilizers on yield and physiologic characteristics of lentil under drought and normal condition in karaj climate.Materials and MethodsTo evaluate the effect of drought stress on seed yield and physiological traits of lentil cultivar (Ziba) with chemical and bio phosphorus fertilizer, an experiment was conducted in split plot based on randomized complete blocks design CRBD design with four replications in research farm of University of Tehran (Karaj-Iran) during 2014-15. The main factor included three irrigation levels (irrigation after 70, 90 and 130 mm evaporation from open pan class A) and sub treatment were the kind of phosphorus fertilizers (100% super phosphate triple (P); bio-fertilizer; 50% P + bio-fertilizer; no p fertilizer and bio-fertilizer as a check) The bio-fertilizer contained co-inoculation of phosphobacterin (pseudomonas strains 93 & 187) and azotobactor. The characteristics recorded were no. of pods per plant, seed yield, seed protein content (%), relative water content (RWC), proline content and total leaf chlorophyll.
For statistical analysis, analysis of variance (ANOVA) and Duncan’s multiple range test (DMRT) were performed using SAS ver. 9.2 software.Results and DiscussionInteraction effect of irrigation and type of fertilizer had significant effect on pod number per plant, protein percentage, relative water content, free proline and chlorophyll content. The results indicated that normal irrigation (irrigation after 70 mm evaporation from open pan class A) × integrated phosphorus fertilizer (50% P + inoculation with bio-fertilizer) gave the highest seed yield. Similarly, P and bio-fertilizers application under severe drought stress condition produced higher seed yield compared to other treatments. This can be explained that PB inoculation enhanced the solubilization of phosphates in rhizosphere soil of lentil which stimulated the native Rhizobium and attributed to increase the nodule number and weight ultimately that showed positive effects on other growth and yield attributes of lentil.
However, for the RWC under normal irrigation × bio-fertilizer; for the total leaf chlorophyll under normal irrigation × 100% super phosphate triple; and for the proline content under severe drought stress × 100% super phosphate triple gave the highest values. With drought stress conditions, the leaf RWC and Proline contents reduced, which represented a relationship between these physiological traits and lentil seed yield.ConclusionIn general, from the view of reducing chemical fertilizer uses to manner the environment-friendly and cost-saving cultivation, application of 50% P + seed inoculation with bio-fertilizer based on the result of this study is recommended.Keywords: Bio-fertilizer, Chlorophyll, Drought stress, Lentil seed yield, Proline, Relative water contents -
بهمنظور بررسی اثر پیشکاشت گیاه پوششی و کاربرد نیتروژن بر برخی صفات کیفی و عملکرد ارقام مختلف ذرت علوفهای آزمایشی در دانشگاه تهران به صورت کرتهای دو بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل پیشکاشت ماشک به عنوان کرت اصلی در سه سطح (آیش (نکاشت)، کشت ماشک بهعنوان علوفه و کشت ماشک بهعنوان کود سبز)، کود نیتروژن به عنوان کرت فرعی در سه سطح (صفر، 50 و 100 درصد مقدار توصیهشده) و رقم ذرت علوفهای به عنوان کرت فرعیفرعی در دو سطح (رقم سایمون و ZP677) بودند. صفات مورد بررسی شامل درصد قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، کربوهیدراتهای محلول در آب (WSC)، پروتئین خام (CP)، فیبر خام (CF)، خاکستر، NDF، ADF، عملکرد پروتئین (Kg/ha) و عملکرد ماده خشک (Kg/ha) ذرت علوفه ای بودند. نتایج نشان داد که نکاشت ماشک (12/32) نسبت به تیمارهای کود سبز (68/28) و علوفه (08/31) تاثیر قابلتوجهی بر درصد WSC داشت. بیشترین و کمترین درصد ADF به ترتیب در کود سبز (87/22) و آیش (99/15) مشاهده شد. کود سبز و آیش به ترتیب بیشترین (87/35) و کمترین (45/31) تاثیر را روی درصد NDF داشتند. درصد NDF در 50% مقدار توصیهشده کود اوره بیشترین (41/35) و در صفر درصد اوره کمترین (72/31) میزان داشت. بیشترین (09/35) و کمترین (17/32) درصد CF به ترتیب در اثر متقابل رقم ZP677 × پیشکشت ماشک بهعنوان علوفه و اثر متقابل رقم سایمون × آیش حاصل شد.کلید واژگان: کشت دوگانه, کود سبز, کیفیت علوفه, کود شیمیاییevaluate the effect of pre-planting cover crop and nitrogen application on some qualitative traits and yield of two forage maize varieties, an experiment was conducted at Tehran University to form of split plot in a randomized complete block design in three replications. Assessed factors included pre-planting vetch as main plots in three levels (fallow (or not Planting), planting of vetch as fodder and planting of vetch as green manure), nitrogen fertilizers as sub plots at three levels (zero, 50 and 100 percent of the recommended amount) and maize varieties as sub-sub plots at two levels (Simon and ZP677 var.), respectively. The studied traits consisted of percent of dry matter digestibility (DMD), water-soluble carbohydrates (WSC), crude protein (CP), crude fiber (CF), ash, NDF, ADF, protein yield (Kg/ha) and dry matter yield (Kg/ha) of forage maize. The results showed that the fallow treatment had significant effect on WSC% in comparison with green manure and fodder maize. The highest and lowest percent of ADF were observed in green manure and fallow respectively. Green manure and fallow had the highest and the lowest impact on NDF percent, respectively. NDF percent in 50% of recommended urea was the highest and zero percent of urea was the lowest. The highest and lowest percentage of CF was obtained in interaction ZP677 cv × pre-plant vetch as fodder and fallow × Simon cv respectively. In relation to the protein yield, interaction green manure × %100 urea and fallow × %0 urea had the highest and lowest amount respectively.Keywords: Double cropping, Green manure, Forage quality, Chemical fertilizer
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.