به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

jalil shafagh-kalvanagh

  • وحید قاسمیان*، جلیل شفق کلوانق، علیرضا پیرزاد
    به منظور بررسی اثر میکوریزا بر ویژگی های فیزیولوژیکی و عملکرد گیاه دارویی بالنگوی شهری تحت رژیم های متفاوت آبیاری ، یک آزمایش دو ساله در طی سال های1393 و 1394به صورت اسپلیت پلات با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی هنرستان کشاورزی شهید بهشتی ارومیه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل رژیم های آبیاری پس از 40، 80، 120 و 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در کرت های اصلی و میکوریزا (Glomus intraradices، G. verruciform و شاهد) در کرت های فرعی قرار گرفتند. تاثیر آبیاری و میکوریزا بر کلروفیل a، b و کل و کارتنوئید برگ، سوپر اکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید معنی دار نبود. بیشترین میزان قند محلول (7/110 میکرومول در گرم وزن تر) و عملکرد اسانس (258/2 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب از رژیم های آبیاری 120 و 80 میلی متر تبخیر به دست آمدند. بیشترین تعداد نیام (34/19 در بوته) ، وزن هزار دانه (081/3 گرم) و عملکرد دانه (7/589 کیلوگرم در هکتار) مربوط به گیاهان تلقیح شده با گونه اینترارادیسس بود. بیشترین تعداد گره (5/12 گره در بوته) و قطر ساقه (16/1 میلی متر) از گیاهان میکوریزایی (G. intraradicess) در تیمارآبیاری پس از 80 میلی متر تبخیر مشاهده شد. بیشترین شاخص برداشت (84/26 درصد) و بتائین گلایسین (51 میکرومول در گرم وزن تر) از گیاهان میکوریزایی (G. verruciform) به ترتیب در سطوح آبیاری 80 و 160 میلی متر تبخیر به دست آمد. به طور کلی آبیاری پس از 80 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به دلیل مصرف آب کمتر و عملکرد بالاتر در گیاهان بالنگوی شهری میکوریزایی توصیه می شود.
    کلید واژگان: اسانس, بالنگو, رنگیزه فتوسنتزی, سوپر اکسید دیسموتاز, گلوموس, مالون دی آادهید
    Vahid Ghasemian *, Jalil Shafagh Kalvanagh, Alireza Pirzad
    In order to evaluate the effect of mycorrhizae on the physiological characteristics and yield of medicinal plant ‘Dragon’s head’ under different irrigation regimes, a 2-year (2014 and 2015) split plot experiment was conducted based on randomized complete block design with three replications at the Agricultural Research Field of Shahid Beheshti college of Urmia. Treatments were irrigation after 40, 80, 120 and 160 mm of evaporation from pan class A as main plots and mycorrhizae (Glomus intraradices, G. versiformisand control) as sub plots. The effects of irrigation and mycorrhizae on the leaf chlorophyll (a, b and total), carotenoid, superoxid dismutase and malon dialdehyde were not significant. The highest total soluble carbohydrates (110.7 µmol/g fresh weight) and yield of essential oil (2.258 kg.ha-1) were respectively obtained from irrigation after 120 and 80 mm of evaporation. The maximum number of pod per plant (19.34), 1000-seed weight (3.081 g) and seed yield (589.7 kg.ha-1) belonged to inoculated plants (G. intraradices). The greatest number of nod per pant (12.5) and stem diameter (1.16 mm) were obtained from mycorrhizal (G. intraradices) plants irrigated after 80 mm of evaporation. The highest harvest index (26.84 %) and betaine glycine (51 µmol/g fresh weight) were respectively observed in irrigation after 80 and 160 mm of evaporation in mycorrhizal plants (G. versiformis). In conclusion irrigation of for 80 mm of evaporation from pan class A due to lower water use and higher performance in mycorrhizal Dragon's head plants was recommended.
    Keywords: Glomus, Lallemantia iberica, Malon Dialdehyde, Photosynthetic Pigment, Superoxid Dismutase
  • مهدی ملک زاده، جلیل شفق کلوانق، سعید زهتاب سلماسی، صفر نصرالله زاده، عادل دباغ محمدی نسب
    توجه به گیاهان دارویی در تامین سلامت بشر و ایجاد تنوع در اکوسیستم های کشاورزی و همچنین تاثیر این گیاهان روی کنترل علف های هرز یک عامل موثر در طراحی سیستم های کشاورزی مطلوب می باشد. در این راستا آزمایشی به منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد بالنگوی شهری (قره زرک) در کشت مخلوط با انیسون در حضورعلف های هرز انجام گرفت. این پژوهش در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول شامل کنترل علف های هرز در دو سطح (عاری از علف هرز و آلوده به علف هرز) و فاکتور دوم شامل سه سطح کشت مخلوط افزایشی جزئی در جهت بالنگوی شهری با نسبت های 20 درصد بالنگوی شهری و تراکم مطلوب انیسون، 40 درصد بالنگوی شهری و تراکم مطلوب انیسون و 60 درصد بالنگوی شهری و تراکم مطلوب انیسون و دو سطح کشت خالص بالنگوی شهری و انیسون در نظرگرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر الگوی کشت بر وزن خشک علف های هرز در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. همچنین ترکیب تیماری کشت مخلوط 100:20 (بالنگوی شهری – انیسون) و عاری از علف هرز مناسب ترین ترکیب تیماری بود. بیشترین عملکرد دانه نیز در ترکیب تیماری کشت خالص عاری از علف هرز بدست آمد. کلیه تیمارهای کشت مخلوط، LER وRVT بالاتری نسبت به کشت خالص هردو گونه داشتند. لازم به ذکر است که بالنگوی شهری حتی با وجود آلوده بودن به علف هرز توانسته عملکردی قابل توجه از نظر اقتصادی تولید کند.
    کلید واژگان: الگوی کاشت, انیسون, بالنگوی شهری (قره زرک), کشت مخلوط, علف هرز
    Mehdi Malekzadeh, Jalil Shafagh-Kalvanagh, Saeed Zehtab Salmasi, Safar Nasrollahzadeh, Adel Dabbagh Mohammadi Nasab
    Medicinal plants are used for human health and creating diversity in agricultural ecosystems and have impact on the weed control. In this context, an experiment in order to evaluate the yield and yield components of lallemantia in intercropping with anise was carried out. The research was conducted as factorial experiment based on randomized complete block design. The first factor was weed control (Free of weeds and weed infested) and the second factor included three levels of intercropping as slight increase in the direction lallemantia with ratios of 20% lallemantia and anise favorable density ,40% lallemantia and anise favorable density and 60% lallemantia and anise favorable density and monocropping of both species. The results showed that planting pattern effect on weed dry weight was significant at the 5% level. Also intercropping 20: 100 (lallemantia – anise) and Free of the weed was the most suitable treatment. The highest grain yield in monocropping under weed Free condition was obtained. In all intercropping, LER and RVT were higher than both monocropping. It should be noted that the lallemantia even with weedy condition could produce yield economically.
    Keywords: Anise, Intercropping, Lallemantia, Planting Pattern, Weed
  • حسین قمری *، جلیل شفق کلوانق، سید حسین صباغ پور، عادل دباغ محمدی نسب
    امروزه استفاده از کشت مخلوط و کاربرد کودهای زیستی اهمیت فراوانی در نظام کشاورزی پایدار دارند. به همین دلیل، به منظور ارزیابی اثر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن دار بر کشت مخلوط خرفه و بالنگوی شهری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، در سال 1394 انجام شد. فاکتور اول سیستم کشت در پنج سطح، شامل کشت خالص خرفه و بالنگوی شهری و کشت مخلوط خرفه و بالنگوی شهری با نسبت های 100:25، 100:50 و 100:75 (به ترتیب بالنگو: خرفه) و فاکتور دوم کاربرد کود در چهار سطح عدم کاربرد کود، کود شیمیایی نیتروژن دار (اوره)، کود زیستی نیتروکسین و کاربرد تلفیقی 50% کود اوره + کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج نشان داد که کشت مخلوط سبب افزایش کلروفیل نسبی هر دو گونه شد. بیشترین مقدار عملکرد دانه بالنگوی شهری (80/172 گرم بر متر مربع) در تیمار کشت خالص بالنگوی شهری به همراه کاربرد تلفیقی50% کود شیمیایی نیتروژن دار + کود زیستی نیتروکسین ثبت شد. کاربرد کود عملکرد موسیلاژ دانه بالنگوی شهری را افزایش داد. بیشترین مقدار عملکرد موسیلاژ (04/3 گرم بر متر مربع) مربوط به تیمار کاربرد تلفیقی50% کود شیمیایی نیتروژن دار + کود زیستی نیتروکسین بود. محاسبه نسبت برابری زمین نشان داد که تیمار کشت مخلوط 50% بالنگوی شهری + 100% خرفه به همراه کاربرد تلفیقی 50% کود شیمیایی نیتروژن دار + کود زیستی نیتروکسین، کارایی بیشتری (LER=1.61) نسبت به سایر تیمارها داشت.
    کلید واژگان: ازتوباکتر, تعداد شاخه فرعی, مجموع عملکرد نسبی, نسبت برابری زمین, نیتروکسین
    Hosein Gamarei *, Jalil Shafagh Kalvanagh, Seyed Hossein Sabaghpoor, Adel Dabbagh Mohammadi Nasab
    Nowadays, application of intercropping and biofertilizers play an important role in sustainable agriculture. Thus, in order to evaluate the effect of application of chemical and biological fertilizers on purslane/dragon’s head intercropping, a factorial experiment was conducted on the basis of completely randomized block design with three replications at the Agricultural and Environmental Research station of Hamadan in 2015. The first factor had five levels, including purslane monoculture, dragon’s head monoculture, and purslane/dragon’s head intercropping with ratios of 100:25, 100:50, 100:75 (purslane:dragons’head, respectively). The second factor had four levels, including no application of fertilizers and application of nitrogenous chemical fertilizer (urea), nitroxin biofertilizer inoculation and combination of 50% urea nitroxin inoculation. Results showed that intercropping increased relative chlorophyll of the both species. The highest seed yield of dragon’s head (172.80 g.m-2) was recorded in monocultured dragon’s head with the application of 50% urea nitroxin inoculation. Fertilizers increased seed mucilage yield in dragon’s head. The highest mucilage yield (3.04 g.m-2) was also observed in 50% urea nitroxin inoculation. Evaluation of relative yield total (RYT) and land equivalent ratio (LER) showed that intercropping of 50% dragons’ head 100% purslane and 50% urea nitroxin inoculation had more efficient compared to other treatments.
    Keywords: Azotobacter, Land Equivalent Ratio, Nitroxin, Number of Branches, Relative Yield Total
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال