به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

javad nasr

  • مریم حفیظی، بابک خیرخواه، جواد نصر، کیومرث امینی*
    سابقه و هدف
    سالمونلوز یکی از بیماری های مهم مشترک بین انسان و حیوان است که پراکندگی جغرافیایی بسیار وسیعی دارد. از مهم ترین منابع آلودگی سالمونلا در انسان سبزی ها، فرآورده های لبنی، محصول های دریایی، مواد گوشتی به ویژه گوشت ماکیان، تخم مرغ و فرآورده های جانبی آن ها است. روش های استاندارد مبتنی بر کشت باکتری برای تشخیص گونه های سالمونلا حساس ولی زمان بر است. PCR از حساسیت و دقت بالایی برای شناسایی عوامل عفونی برخوردار است. ژن hilA از ژن های رمز کننده پروتئین های تنظیم کننده نسخه برداری و از ژن های با حفاظت ژنتیکی بالا است که می توان از آن در جهت شناسایی سالمونلا بهره برد. هدف از این تحقیق، شناسایی باکتری سالمونلا در مدفوع شترمرغ بر پایه وجود ژن hilA به کمک روش PCR و بررسی اختصاصیت این روش در مقایسه با روش های متداول است.
    مواد و روش ها
    500 نمونه از مدفوع شترمرغ های منطقه سیرجان که پیش تر برای تشخیص سویه های سالمونلایی مورد بررسی کشت های افتراقی و تست های بیوشیمیایی قرار گرفته بود برای آزمون حضور ژن hilA استفاده شد. DNA باکتری ها از نمونه های مدفوع شترمرغ ها بعد از حل کردن مدفوع در محیط کشت و 24 ساعت نگهداری در دمای 37 درجه سلسیوس، استخراج گردید و به کمک PCR و استفاده از پرایمرهای اختصاصی جهت بررسی حضور ژن hilA مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    بررسی وجود ژن hilA از میان 500 نمونه مدفوع نشان داد که در 38 نمونه مدفوع، باکتری سالمونلا حضور دارد که با نتایج آزمون استاندارد برای شناسایی سالمونلا مطابقت داشت. قابل ذکر است که نتایج حاصل از بررسی ژن hilA در همان نمونه هایی مثبت بود که حضور باکتری سالمونلا قبلا توسط آزمون های استاندارد تایید گردیده بود.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده نشان می دهد که بررسی ژن hilA با استفاده از PCR و پرایمرهای اختصاصی می تواند روشی جایگزین با سرعت و دقت بالا و هزینه به نسبت پایین برای تشخیص باکتری سالمونلا در میان نمونه های مدفوع پرندگان باشد. با توجه به این که شیوع عفونت های سالمونلایی در میان پردنگان و ماکیان به نسبت بالا است شناسایی این عفونت ها با سرعت و دقت بالا اهمیتی ویژه ای دارد. این مطالعه نشان داد که بررسی ژن hilA با استفاده از روش PCR می تواند در این زمینه موثر باشد.
    کلید واژگان: سالمونلا, شترمرغ, ژنhilA, PCR
    maryam hafizi, babk kheirkhah, javad nasr, kiumars amini*
    Aim and Background
    Salmonellosis is one of the major common human and animal diseases with wide geographical distribution. The most important sources of Salmonella infection in humans are vegetables, dairy products, marine products, meat products (especially poultry meat), and eggs and their products. Standard methods for the detection of Salmonella species are sensitive but time consuming. Therefore, faster methods in this field are required. PCR is a sensitive and specific method for identification of infectious agents. HilA as a highly protected encoding transcription regulation gene can be used for confirmation of Salmonella. The aim of this study is the identification of Salmonella bacteria in ostrich feces by investigation of hilA gene in genomic DNA using PCR and also evaluation of its specificity in comparison with other common techniques.
    Material and
    methods
    500 ostrich feces samples that have previously been investigated for Salmonella by differential-selective cultivation and biochemical tests were used for study of hilA gene presence test. DNA was extracted from feces samples after solvation of feces in culture medium and incubation in 37 ˚C for 24 hours. Then, PCR was performed by hilA specific primers to investigate presence of hilA gene.
    Results
    The investigation of presence of hilA gene among 500 Sirjan’s ostrich feces samples showed that there are 38 feces samples infected by Salmonella which was in agreement with the results of standard tests for Salmonella. It is noteworthy to mention that hilA gene was present in those samples that Salmonella had been identified by standard tests.
    Conclusion
    The results showed that the investigation of hilA gene by PCR using specific primers could be an alternative method for recognition of Salmonella in poultry facet with high accuracy and speed, and also low costs.
    Keywords: Salmonella, ostrich, hilA gene, PCR
  • صفورا صلاحی، جواد نصر، کیومرث امینی، سعید شالباف
    این تحقیق با هدف بررسی اثر گیرنده های محیطی هیستامین در حالات سیری و گرسنگی بر مصرف خوراک و آب، در جوجه های گوشتی انجام شد. 32 قطعه جوجه گوشتی یک روزه، تا 4 هفتگی به صورت گروهی پرورش یافتند، اما در هفته چهارم به صورت انفرادی نگهداری شدند. داده ها در قالب طرح اندازه گیری های تکرار شده در زمان تجزیه واریانس شدند و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون LSMEANS صورت گرفت. تیمارها شامل کلرفنیرامین با مقادیر تزریقی40 میلی گرم بر کیلوگرم، فاموتیدین با مقادیر 5/2 میلی گرم بر کیلوگرم، هیستامین با مقادیر یک میلی گرم بر کیلوگرم و سرم فیزیولوژی بودند که در سن 4 هفتگی جوجه ها با حجم تزریقی 5/0 میلی لیتر و بصورت داخل صفاقی تزریق شدند. نتایج نشان دادند که بین میزان دریافت خوراک در جوجه های گرسنه با جوجه هایی که دسترسی آزاد به خوراک داشتند، اختلاف معنی داری وجود دارد، به طوریکه، هیستامین در حالت گرسنگی و سیری موجب کاهش در مصرف خوراک شد، ولی تاثیر هیستامین در حالت سیری قابل ملاحظه تر بود. تزریق کلرفنیرامین در هر دو حالت گرسنگی و سیری، موجب کاهش مصرف خوراک شد. فاموتیدین در در حالت گرسنگی اثری بر میزان مصرف خوراک نداشت ولی حالت سیری موجب کاهش مصرف خوراک گردید. در رابطه با مصرف آب می توان گفت که کلرفنیرامین موجب کاهش مصرف آب پرندگان گردید در حالی که مهار گیرنده های H2 هیستامین توسط فاموتیدین، سبب افزایش مصرف آب در حالت گرسنگی و سیری شد. به طور کلی دو گیرنده H1 و H2 در میزان اشتها و دریافت خوراک و آب دخالت دارند.
    کلید واژگان: جوجه های گوشتی, فاموتیدین, کلرفنیرامین, هیستامین
    Safoura Salahi, Javad Nasr, Keyiomars Amini, Saeed Shalbaf
    Introduction
    Feed intake includes a set of physiological mechanisms that affects different parts of the central nervous system. Histamine as a central neurotransmitter involved in regulating appetite. This study is conducted to evaluate the effects of determining the importance of nutrition mode, on the effect caused by histamine via intra-peritoneal injection histamine peripheral receptors in satiety and hunger on feed and water of broilers. When the histamine injected central, feed consumption will be through of H1 histamine receptor. It seems peritoneum injection of histamine, prevents the feed consumption in broilers. We also designed some tests to determinate the effects of H1 and H2 receptors on feed consumption in growing broilers. Histamine through its H1 receptors prevents the feed absorption in broilers.
    Materials And Methods
    In this study, environmental impacts of histaminergic system on feed intake male Ross broiler chickens were studied in 2 phases. 32 one-day-old broilers were raised to four-week-old in group and then in the 4th week as single. The temperature in the first week of nourishment was set at 32-31 °C, and the every week the temperature was lowered 3-2 degrees, so that during the tests the temperature was adjusted between 24-21 ° C. Average weight of chickens at the time of the experiment (4 weeks), was 720 gr.
    Data was analyzed in form of repeated measurements and averages were compared using LSMEANS test. Data analysis was performed using SAS software. Treatments included 40 mg/kg inject able chloramphenicol, 5.2 mg/kg famotidine, 1 mg/kg histamine, and saline. The amount of water consumed was measured by drinker scaled with accuracy 1ml. Total volume injected was 5.0 ml intra peritoneal.
    Results And Discussion
    Results showed a significant difference between feed intake of hungry broilers and broilers who had free access to feed. Histamine induced lower feed intake in both satiety and hunger, but its effect was more significant in satiety. The tests showed that water intake in satiety and hunger modes were significantly different. The amount of water usage in hungry chickens was more as feed intake in hungry chickens was also more. We can say that water intake depends on the amount of feed intake and water intake also rises with increased feed intake. Serotonin is effective in reducing the amount of feed intake and reduces the duration and frequency of feed intake, but it is not effective on latency time before eating. Histamine through leptin may decrease feed intake. It also recognized that the saturation of cholecystokinine depends on liberalization of histamine, which is bound on H1 and H2receptor and ultimately reduces feed intake. Chloramphenicol reduced feed intake in both satiety and hunger. Famotidine induced lower feed intake in first minutes, but had no effect in hunger. Water appetite was decreased by chloramphenicol but famotidine increased water appetite by inhibiting H2 receptor, both in satiety and hunger. Seems that histamine and cholinergic systems are linked together and histamine modifies cholinergictrans mission. Theoretically cholinergic system reduces blood pressure, thus it reduces water loss from the kidneys and there by leads to secretion of kidneys and affect brain and causes sense of thirst and result in increasing water intake.
    Conclusion
    Finally, H1 and H2 receptors play role in feed and water intake. These antagonists were involved in controlling feed intake if they cause increased feed intake and may other receptors be involved reduced feed intake result from histamine. Receptor antagonistH1 (chlorpheniramine), in both satiety and hunger modes causes significant decrease in feed intake, also receptor antagonistH2 (famotidine) at limited times significantly decreased feed intake in chickens with no limitation period, that this reduction in feed intake in satiety mode was more and total, chickens in satiety mode consume less feed than hungry chicks. Chlorpheniramine causes significantly decreased water intake in both satiety and hunger. Famotidine significantly increases water intake in hunger mode and in satiety mode it significantly increases water intake in the first hours after injection. Histamine resulted in significant reduction of water intake in satiety and cause to significant increase of water intake in hunger mode. Considering the increased water intake by histamine and reducing water intake by chlorpheniramine at the same time, in hunger mode H1receptor is involved in increased water intake caused by histamine. Peritoneal injection of histamine shows that water consumption increase with feed consumption and it seems this occurrence regulated with some different mechanisms such as release of angiotens in and histamine.
    Keywords: Broiler chickens, Chlorpheniramine, Famotidine, Histamine
  • مینا صادقی فرد، کیومرث امینی*، جواد نصر، رامک یحیی رعیت
    سابقه و هدف
    شیگلا از عوامل شایع مرگ و میر در کودکان است. مطالعات اخیر در ایران نشان داده است که شیگلا از عوامل مهم دیسانتریه باسیلی می باشد. Set1B و set1A از ژن های مهم ویرولانس شیگلا محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن های set1B و set1A در سویه های باکتریایی جداشده از افراد مبتلا به اسهال دیسانتری با روش Multiplex-PCR می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 60 سویه شیگلا از مراکز طبی اطفال تهران جمع آوری گردید. پس از تایید سویه ها با استفاده از روش های استاندارد بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی، مقاومت ضد میکروبی آنها نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین کلاوولانیک اسید، تتراسایکلین، سفیکسیم، سفتریاکسون، سفپیم و کوتریموکسازول با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، وجود ژن های ویرولانس set1B و set1Aبا روشmultiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج
    تمامی 60 ایزوله به عنوان شیگلا سونئی مورد تایید قرار گرفتند. بیشترین مقاومت به دیسک های آنتی بیوتیکی کوتریموکسازول و سفکسیم با فراوانی 50 درصد و بیشترین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک تتراسایکلین (95 درصد) مشاهده شد. فراوانی ژن set1A ‎به روش Multiplex-PCR، 18 سویه (30 درصد) و ژن set1B‎ (0 درصد) بود.
    نتیجه گیری
    تفاوت های نتایج این مطالعه با سایر مطالعات به علت فاصله جغرافیایی و تفاوت در نوع سروتیپ می باشد. هم چنین، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شیوع ژن set در این نمونه ها می تواند معیاری جهت تشخیص مستقیم شیگلا در نمونه باشد.
    کلید واژگان: شیگلا سونئی, Set A‎, Set B, Multiplex PCR
    Mina Sadeghifard, Kumarss Amini *, Javad Nasr, Ramak Yahyaraeyat
    Background
    Shigella spp have been reported as the common cause of mortality in children. Recent studies in Iran have shown that Shigella sonnei is an important specie for nosocomial infection. The set1A and set1B are two critical virulence factors for human disease. The aim of this study was to evaluate the frequency of set1A and set1B genes in bacterial strains isolated from people with diarrhea dysentery using the multiplex-PCR (M-PCR) method.
    Materials And Methods
    A total 60 strains of Shigella sonnei were collected from Children Medical Center (Tehran, Iran). Then, these isolates were identified by standard biochemical and culture phenotypic methods. Detection of both of set1B and set1A virulence genes was carried out by M-PCR. Antibacterial susceptibility testing to Amoxicillin, Clavulanic acid, Tetracycline, Cefixime, Ceftriaxone, Cefepime and Cotrimoxazole was performed according to CLSI guideline using disk diffusion method.
    Results
    All 60 isolates were identified as S. sonnei. The highest resistance was observed to both of Cotrimoxazole and Cefixime antibiotics, while 95% of strains were sensitive to Tetracycline. The prevalence of Set1A and set1B virulence genes were 18 (30%) and 0 (0%) strains, respectively.
    Conclusion
    Nowadays, the increase of microbial resistance to antibiotics is a global problem which is caused by indiscriminate use of drugs. The results showed that the prevalence of the gene in the sample set could be a criterion for direct detection of Shigella in the sample.
    Keywords: Shigella sonnei_Set1 A_Set1 B genes_Multiplex PCR
  • Alireza Alizadeh, Zeinab Taleb, Bita Ebrahimi, Vahid Esmaeili, Abdolhossein Shaverdi *, Javad Nasr, Abolfazl Kheimeh, Reza Salman Yazdi
    Objective
    Although key roles for dietary vitamin E (VITE) and fatty acid (FA) in fertility have been confirmed, limited data are available on the effects of VITE alone, or a constant level of VITE supplemented by dietary omega-6 and omega-3 FAs in combination on male reproduction. Consequently in this paper, the effects of VITE, sunflower oil, fish oil and their combination on rat sperm were investigated.
    Materials And Methods
    We divided 50 mature male Wistar rats into 5 groups (n=10) in a experimental completely randomized design for eight weeks: i. Control (CTR): standard diet; ii. Vitamin E diet (VITE): 2 times greater than recommendations; iii. Sunflower oil group (n-6) [gavaged with 0.5 ml/day/rat sunflower oil咄 diet]; iv. Fish oil group (n-3): [gavaged with 0.5 ml/day/rat fish oil咄 diet] and v. n-36 group [gavaged with 0.3 ml fish oil/day/rat.2 ml sunflower oil/day/rat咄 diet]. The sperm parameters were measured by computer assisted semen analyzer (CASA). All data were analyzed with SPSS software.
    Results
    Feed intake decreased in groups which were administered sunflower oil compared with the other groups (P
    Conclusion
    Dietary VITE and fish oil咄 can improve sperm quality. Our findings can be a focus for improvements in sperm quantity and motility in fertile animals using only dietary VITE.
    Keywords: Vitamin E Fish Oil_Sunflower Oil_Rat_Sperm
  • اکبر یعقوب فر، جواد نصر، یحیی ابراهیم نژاد، کامبیز ناظرعدل
    به منظور تعیین تاثیر نوع جیره نویسی بر عملکرد مرغ مادرگوشتی سویه آرین، تعداد 168 قطعه مرغ مادر و 24 قطعه خروس سویه آرین به مدت 15 هفته (50 تا 64 هفتگی) و در مجموع 8 تیمار آزمایشی با 3 تکرار (7 قطعه مرغ مادر با یک قطعه خروس) در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2×2×2 استفاده شد. در این آزمایش، عامل اول، شامل 2 سطح انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت (AMEn و TMEn)‎ خوراک مصرفی، عامل دوم، شامل 2 سطح اسید آمینه کل (TAAF)‎ و قابل هضم (DAAF)‎ خوراک مصرفی، عامل سوم شامل 2 سطح احتیاجات مرغان مادرگوشتی به صورت اسید آمینه کل (TAAR)‎ و قابل هضم (DAAR)‎ بود. اثرات اصلی انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت بر میانگین وزن تخم مرغ معنی دار بود (05‎/0P<). مرغ های تغذیه شده با جیره های تنظیم شده بر اساس AMEn+DAAF+TAAR و TMEn+DAAF+TAAR به ترتیب دارای بالاترین و پایینترین عملکرد بر چهار متغیر وزن تخم مرغ (97‎/68 در مقابل51‎/66 گرم)، درصد تولید تخم مرغ (45‎/62 در مقابل21‎/48)، وزن توده ی تخم مرغ گرم در روز به ازای هر مرغ (1‎/43 در مقابل 99‎/31) و ضریب تبدیل خوراک (59‎/3 در مقابل 07‎/5) بودند و این اختلاف در تیمارها برای میانگین هر چهار صفت معنیدار بود (05‎/0P<). اثرات اصلی انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت بر درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی، درصد باروری، درصد جوجه درآوری و تعداد جوجه درجه یک معنیدار بود (05‎/0P<). اثرات اصلی اسید آمینه کل خوراک بر درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی و درصد جوجه درآوری معنیدار بود و اثرات اصلی احتیاجات اسیدآمینه درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی، درصد باروری، درصد جوجه درآوری و تعداد جوجه درجه یک معنیدار بود (05‎/0P<). این آزمایش نشان داد که نوع جیره نویسی بر کل صفات عملکردی و اقتصادی مرغ مادرگوشتی تاثیرات معنی داری دارد و تنظیم جیره های غذایی مرغ های مادر گوشتی بر اساس AMEn+DAAF+TAAR موجب افزایش عملکرد تولیدی می شود.
    کلید واژگان: اسید آمینه قابل هضم, مرغ مادرگوشتی, عملکرد, انرژی قابل متابولیسم ظاهری
    Akbar Yaghoob Far, Javad Nasr, Yahya Ebrahim Nejad, Kambiz Nazeradl
    A study was conducted to determine the effects of diet formulation on Arian broiler breeder performance in their 50 to 64 wks of age. One hundred and sixty eight female and 24 male breeders were employed in 8 treatments of 3 replicates (7 females plus a male) in a completely randomized design (a factorial experience of 2 × 2 × 2). Eight experimental diets were formulated based on three factors, the first factor including, two levels of Apparent and True Metabolisable Energy corrected for nitrogen (AMEn and TMEn), the second factor being:, two levels of Total Amino Acids (TAAF) and Digestible (DAAF) of Feed, The third factor was included two levels of broiler breeder hens Requirements as based on Total Amino Acids (TAAR) and Digestible ones (DAAR). The results indicated that egg weight was significant difference on the main effects of energy and the main effects of amino acids of feed and requirements no significant (p<0.05). Treatment No. 3 (AMEn + DAAF + TAAR) was at the best level significantly in egg weight, 68.97 (g), egg production, 62.45, egg mass, 43.1 (g/hen/day) and feed conversion ratio 3.59 and treatment No. 7 (TMEn + DAAF + TAAR) was the worst level significantly in egg weight 66.51 (g), egg production, 48.21, egg mass, 31.99 (g/hen/day) and feed conversion rate 5.07. Percentage of eggs can incubate and hatchability was significant in the main effects of energy, amino acids of feed and requirements and fertility was significant in the main effects of energy and amino acids of feed, number of chicks per hen was significant in the main effect of energy and amino acid requirements (p<0.05). Percentage of eggs can incubate was in treatment No. 5 (TMEn + TAAF + TAAR), 99.48 %, fertility was in treatment No. 4 (AMEn + DAAF + DAAR), 91.87 %, hatchability was in treatment No. 2 (AMEn + TAAF + DAAR), 78.37% and the number of chickens obtained from any hens during the experimental period (50 to 64 weeks), was in treatment No. 6 (TMEn + TAAF + DAAR), 37.83 chicks, at the highest significantly level compared to Duncan multiple range test (p<0.05). This experiment showed that the type of diet formulation had significant effects on broiler breeder performance.
    Keywords: Broiler breeders, AMEn, Performance, Digestible amino acid
سامانه نویسندگان
  • محمدجواد نصر آزادانی
    محمدجواد نصر آزادانی
    دانش آموخته دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال