javad taei semiromi
-
کمی سازی رشد و نمو در گیاهان ابزاری مهم جهت بهینه کردن عملیات زراعی و توسعه کشت و تولید گیاهان دارویی است. این پژوهش به منظور بررسی امکان پیش بینی تاریخ کاشت بهینه زوفا (Hyssopus officinalis) با استفاده از مدل AEZ انجام شد. پایگاه داده های ورودی مدل از داده های آب وهوا (تابش خورشیدی، دمای کمینه، دمای بیشینه و بارندگی)، داده های گیاه (مراحل و عملکرد زیست توده) و داده های خاک (ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک) ایجاد شد. آزمایش در مزرعه به صورت اسپیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عامل اصلی سطوح مختلف کود نیتروژن شامل صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار و عامل فرعی تاریخ های مختلف کاشت به فاصله 30 روزه از 25 مهرماه تا 25 اسفندماه در نظر گرفته شد، داده های این آزمایش برای واسنجی مدل و داده های دو سال آزمایش های تاریخ کاشت در دوره 1395-97 برای ارزیابی مدل استفاده شد. نتایج ارزیابی مدل نشان داد مقدار ریشه میانگین مربعات خطای نرمال شده (RMSEn) زیست توده پیش بینی شده 81/10 درصد بود، مقدار شاخص کارایی (E)، مقدار شاخص سازگاری (D) مدل، مقدار شاخص جرم باقی مانده (CRM) ، ضریب تبیین (R2) برای سال اول به ترتیب 999/0، 98/0 ، 66/0 و 98 درصد بود، مقدار RMSEn، (E)، (D) و (CRM) در سال دوم به ترتیب برابر با 96/5، 999/0، 98/0 و 0454/0 و 98/0 درصد مشاهده شد. نتایج بیانگر تطابق خوب مقادیر شبیه سازی شده و واقعی بوده و مدل با دقت بالایی زیست توده را شبیه سازی نموده است. نتایج حاصل از تحلیل دوره ای تاریخ کاشت و تولید زیست توده خالص با استفاده از مدل AEZ در ایستگاه های هواشناسی منطقه نشان داد: در ایستگاه هواشناسی جیرفت به طور میانگین دوره رشد در بازه زمانی خرداد ماه تا 31 شهریور با محدودیت تنش گرما مواجه است در این زمان، رشد گیاه متوقف می شود و تولید زیست توده کاهش پیدا می کند. در ایستگاه هواشناسی بم، بیشترین زیست توده (به ترتیب 9/23219 و 2/23550 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت های اول مهرماه تا اوایل آبان ماه پیش بینی گردید در این منطقه، محدودیت تنش سرما در تاریخ کاشت های اول دی ماه تا 15 بهمن ماه و محدودیت دمایی تنش گرما در تیرماه پیش بینی شد. در ایستگاه هواشناسی کهنوج دوره محدودکننده رشد از اوایل خرداد ماه تا اواخر شهریورماه پیش بینی گردید، بیشترین عملکرد زیست توده (به ترتیب 9/19413 و 3/19764 کیلوگرم در هکتار) برای این منطقه در تاریخ های کاشت اول آبان ماه تا اوایل آذرماه تخمین زده شد.
کلید واژگان: تولید اکولوژیک ناخالص, تاریخ کاشت, تخمین عملکرد, گیاهان داروییAgroecology journal, Volume:15 Issue: 2, 2023, PP 209 -221IntroductionHyssop (Hyssopus officinalis) is a plant belonging to the genus Mint. The origin of this plant is reported to be Asia Minor and it goes from the Caspian Sea to the Black Sea as well as in the sandy areas of the Mediterranean. Usable parts of hyssop are flowering branches, leaves and seeds. Nowadays, the simulation models of growth and development have been used as suitable tools for acknowledging and analyzing the effect of plant, soil and atmosphere parameters for plants growth and development. Over the last two decades, FAO (Food and Agriculture Organization) has developed and successfully applied the agro-ecological zones (AEZ) methodology and supporting software packages to analysis solutions to various problems of land resources for planning and management for sustainable agricultural development at regional, national and sub-national levels. The issues addressed include linking land-use outputs with other development goals in such areas as food production, food self-sufficiency, cash crop requirements, issues of soil fertility constraints, soil erosion risks and land degradation. This procedure can calculate and present the potential biomass production of any crops under specific climatic condition using climatology parameters. FAO has presented the procedure manual of AEZ Package as a guideline to analyze land suitability for any crops. So, the current research is done to investigate the optimum planting date and forecast the biomass production of Hyssop using the AEZ model.
Materials and MethodsThe experiment was conducted as a split-plot in a completely randomized block design with six planting dates and three replications in 2017-2018. The main factor was different levels of nitrogen fertilizer: 0, 50, 100 and 150 kg/ha and sub-factor was planting dates between 30-day periods from October 17 to March 25. The data of this experiment were used to calibrate the model of AEZ and the data of two years of planting date experiments in the period 2016-2017 were used to evaluate the model, so that the data collected in the first year were used for calibration and the data of the second year were used for evaluation. The index of Physiological Days (PDays) was used for analyzing photoperiod response of Hyssop during different planting date. The procedure of Soltane et al., (2006) was used to calculate PDays index.
Results and discussionThe AEZ model evaluation results showed that the RMSEn value of the predicted biomass was 10.81%, and the efficiency index (E), the Hyssop adaptation index (D) value, the coefficient of residual mass (CRM) value in the first year for the predicted value was 0.999, 0.98 and 0.06, respectively. The coefficient of determination (R2) was obtained by linear regression analysis of functions between the actual and simulated values in the first year (R2=0.98). The RMSEn, (E), (D) and (CRM) values for the predicted biomass in the second year were 5.96, 0.999, 0.0454 and 0.98%, respectively. These results indicate that the simulated and real values are in good agreement. Consequently, the model simulated the biomass with high accuracy. The results of biomass and yield analyzing using AEZ model indicated limited growth period with in a period in Jiroft station can be occurred from May to September 21, at this period, the plant stops growing and the yield decreases. Based on model estimation values for other related climatology stations: the highest biomass yield for Bam climatology station (2321.9 kg/ha and 23550.2 kg/ha respectively) can be September to early October, the cold stress limitation can be occurred at the planting date from December 1st to February 3th and the heat stress can be occurred on July planting date. In Kahnuj station, limited growth period with high temperature can be occurred from Early May to September 11, the highest biomass performance can (19413.9 kg/ha and 19764.3 kg/ha respectively) be obtained at the planting date from October to early November.
ConclusionGiven the ability of the AEZ model to analyze the hyssop plant production system, which is able to simulate the effect of different c
limatic, climatic, soil, managerial and plant variables on plant growth and yield, this model can be widely used in different regions as He used an important decision-making and management tool in research and executive dimensions.Keywords: AEZ mode, Hyssopus officinalis planting date, net ecological production -
نشریه کارافن، سال نوزدهم شماره 60 (زمستان 1401)، صص 515 -532این پژوهش به منظور بررسی برخی صفات کمی و کیفی خارمریم تحت تاثیر تاریخ های کشت تاخیری در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت انجام گرفت. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی در این آزمایش شش تاریخ کاشت (10 آبان، 10 آذر، 10 دی، 10 بهمن، 10 اسفند، 10 فروردین) و فاکتور فرعی سه اکوتیپ خارمریم (کاشان، ساری، ملاثانی) در نظر گرفته شد. صفات اندازه گیری شده عبارت بودند از: تعداد کاپیتول در بوته، تعداد دانه در کاپیتول، وزن کل کاپیتول در بوته، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد روغن. نتایج نشان داد، اثر تاریخ کاشت، اکوتیپ و اثر متقابل آنها بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار (P<0.01) بود. تحت تاثیر تاخیر در کاشت تمام صفات مورد مطالعه به صورت خطی و معنی دار(P<0.01, R2>0.85) کاهش یافتند. بر اساس این نتایج شیب کاهشی تحت تاثیر کشت تاخیری در اکوتیپ های مورد بررسی متفاوت بود به طوری که بیشترین و کمترین مقدار قدر مطلق شیب کاهشی به ترتیب مربوط به اکوتیپ های ملاثانی و کاشان مشاهده شد. نتایج نشان داد به ازای هر 10روز تاخیر در کاشت، کاهش عملکرد دانه در اکوتیپ های ملاثانی، ساری و کاشان به ترتیب 4/251، 1/239 و 6/134 کیلوگرم درهکتار و کاهش درصد روغن به ترتیب 62/0، 31/0 و 58/0 درصد بود. به طور کلی در شرایط نیمه گرمسیری جیرفت تاریخ کاشت بهینه برای خارمریم آبان ماه است. مقایسه بین اکوتیپ ها نیز نشان داد هرچند ملاثانی و ساری بیشترین عملکرد دانه و روغن را در تاریخ کاشت اول نشان دادند اما اکوتیپ ساری از پایداری عملکرد بیشتری برخوردار بود.کلید واژگان: اکوتیپ, تاریخ کاشت, تنش حرارتی, خارمریم, دوره رشدKarafan, Volume:19 Issue: 60, 2023, PP 515 -532This research was conducted in order to investigate some quantitative and qualitative traits of milk thistle under the influence of delayed planting dates in 2016 at the research farm of University of Jiroft. The experiment was carried out in the form of split plots in the form of a randomized complete block design in three replications. The main factor in this experiment was six planting dates (November 10, December 10, January 10, Bahman 30, March 10, April 10) and the secondary factor was three ecotypes of thistle (Kashan, Sari, Malathani). The measured traits included number of Capitulum per plant, number of seed per Capitulum, Weight of 1000 Seeds, plant height, seed yield and grain oil content (%). The results showed that the effects of planting date, ecotype and their interaction on all studied traits were significant (P<0.01). Under the influence of the delay in planting, all studied traits decreased linearly and significantly (P<0.01, R2>0.85). Based on these results, the decreasing slope under the influence of delayed cultivation was different in the examined ecotypes, so that the highest and lowest absolute values of the decreasing slope were observed in Malathani and Kashan ecotypes, respectively. The results illustrated that for every 10 days of delay in planting, seed yield decreased in Malathani, Sari and Kashan ecotypes by 251.4, 239.1 and 134.6 kg per hectare, respectively. The oil percentage decreased by 0.62 and 0.31, and 0.58 percent respectively. In general, in the subtropical conditions of Jiroft, the optimal planting date is November. The comparison between ecotypes also showed that although Mulathani and Sari demonstrated the highest yield of seeds and oil on the first planting date, Sari ecotype had more yield stability during the different planting dates.Keywords: Ecotype, growth period, Temperature stress, Milk thistle (Silybum marianum. L.), Sowing date
-
گیاه سسبانیا از لگوم های چندساله است که بیش تر، در مناطق گرمسیری آسیا، آفریقا و استرالیا می روید. این گیاه انواع خاک ها را تحمل نموده و به ویژه سازگاری بالایی نسبت به خاک های شور دارد. به دلیل پروتیین مناسب و فیبر نسبتا پایین آن، می توان این گیاه را در جیره نشخوارکنندگان به کار برد. این پژوهش با هدف اندازه گیری ترکیبات شیمیایی و گوارش پذیری آزمایشگاهی مواد مغذی گیاه سسبانیا (Sesbania sesban) به روش تولید گاز، و بررسی روند تغییرات این فراسنجه ها ازهفته سوم تا نهم رشد در بخش های گوناگون این گیاه انجام شد. پس از کشت گیاه در مزرعه پژوهشی، در هفته سوم، پنجم، هفتم و نهم کاشت، از گیاه کامل، برگ ها و ساقه برای اندازه گیری ترکیبات شیمیایی (ماده خشک، پروتیین، خاکستر، فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و اسیدی (ADF)) و هم چنین، گوارش پذیری آزمایشگاهی به روش تولید گاز، به طور جداگانه نمونه هایی برداشته شد. یافته های این آزمایش نشان داد که درصد NDF و ADF با افزایش سن گیاه در گیاه کامل، برگ و ساقه به گونه معنی داری افزایش یافت به گونه ای که در گیاه کامل مقدار NDF از 35/66 درصد درهفته سوم به 46/08 درصد درهفته نهم و مقدار ADF از 22/90 در هفته سوم به 35/43 در هفته نهم رسید. غلظت پروتیین با افزایش سن در همه بخش های گیاه کاهش یافت و مقدار پروتیین خام در هفته نهم رشد به تربیب در گیاه کامل و برگ، 17/38 و 21/01 درصد بود. با افزایش سن گیاه، همگام با افزایش غلظت کربوهیدرات های ساختاری و کاهش پروتیین در هر سه نمونه (گیاه کامل، برگ و ساقه)، تولید گاز تجمعی پس از 48 ساعت، کل گاز تولیدی، میزان انرژی قابل متابولیسم، اسیدهای چرب کوتاه زنجیره و گوارش پذیری ماده آلی کاهش یافت. یافته های این پژوهش نشان داد با توجه به مقدار ماده خشک تولیدی و دیگر ترکیبات اندازه گیری شده، مناسب ترین زمان برداشت این گیاه چندساله به عنوان گیاه کامل، هفته هفتم کشت بوده و گیاه کامل سسبانیا و یا برگ آن می تواند پس از نزدیک دو ماه کشت منبع مناسبی برای تامین علوفه دام باشد.
کلید واژگان: ترکیب شیمیایی, روش تولید گاز, سسبانیا سسبان, گوارشپذیری آزمایشگاهی, هفته های رشدSesbania is a perennial legume that grows mostly in the tropics of Asia, Africa and Australia. This plant tolerates different type of soils, especially saline soils. Due to appropriate protein percentage and relatively low fiber, this plant can be used in ruminant diets. This study was conducted to determine the chemical composition and digestibility of sesbania (Sesbania sesban) using gas production technique and to evaluate the trend of changes in these parameters from the third week to ninth week of growth. The samples from whole plant, leaves and stems were collected separately at third, fifth, seventh and ninth week of planting, to measure chemical composition (dry matter, protein, ash, neutral detergent fiber and acid detergent fiber) and also in vitro digestibility by gas production technique. The results of this experiment showed that the percentage of NDF and ADF increased significantly with the growth in the whole plant, leaves and stems, so that in the whole plant the amount of NDF increased from 35.66% in the third week to 46.08% in ninth week, and ADF ranged from 22.90 in the third week to 35.43 in the ninth week. Protein concentration decreased with aging in all parts of the plant. The amount of protein in the ninth week of growth was approximately 17.38% and 21.01% in the whole plant and leaves, respectively. With increasing plant age, along with increasing the concentration of structural carbohydrates and protein reduction in all three samples (whole plant, leaves and stems), the production of cumulative gas after 48 hours, total gas production, metabolisable energy, short chain fatty acids and organic matter digestibility decreased. The results of this study showed that according to the amount of dry matter and other measured compounds, the most appropriate time to harvest this plant as a whole plant is the seventh week of cultivation and the whole sesbania or its leaves can be a good source of livestock fodder after about two months of cultivation.
Keywords: Chemical composition, Gas production technique, In vitro digestibility, Sesbania sesban, Weeks of growth -
اهداف
این پژوهش به منظور بررسی عملکرد، اجزای عملکرد و برخی شاخص های ارزیابی کشت مخلوط زوفا و اسفرزه و تعیین بهترین نسبت کشت مخلوط این دو گونه انجام شد.
مواد و روش هاآزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در مزرعه پژوهشی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه جیرفت اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 20% اسفرزه+ 100 % زوفا ، 40 % اسفرزه+ 100 % زوفا، 60% اسفرزه+ 100 % زوفا، 80% اسفرزه+ 100 % زوفا، 100% اسفرزه+ 100 % زوفا و کشت خالص دو گونه بود. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، عملکرد زیست توده و عملکرداسانس گیاه زوفا و ارتفاع بوته، تعداد سنبله در بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه، عملکرد زیست توده و شاخص برداشت گیاه اسفرزه بود. برای ارزیابی کارایی و سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص از شاخص نسبت برابری زمین (LER) و شاخص بهره وری سیستم (SPI) استفاده شد.
یافته هانتایج آزمایش نشان داد کلیه ی صفات مورد بررسی به استثنای عملکرد زیست توده زوفا به طور معنی داری تحت تاثیر نسبت های مختلف کشت مخلوط قرار گرفتند. بالاترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک اسفرزه به ترتیب 3/3393 و 6/4286 کیلوگرم در هکتار در کشت خالص حاصل شد. بیشترین عملکرد اسانس از کشت خالص زوفا حاصل شد که با نسبت کشت 100 % زوفا + 20 % اسفرزه اختلاف معنی داری نداشت (7/161 و 8/135کیلوگرم در هکتار[pl1] ). حداکثر نسبت برابری زمین (41/1) و شاخص بهره وری (21998) در تیمار 100 % زوفا + 80 % اسفرزه به دست آمد.
نتیجه گیری کلی:
نسبت برابری زمین در همه تیمارهای کشت مخلوط بزرگتر از یک به دست آمد که نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص می باشد. بر اساس نتایج حاصله، تیمار 100 % زوفا + 80 % اسفرزه به عنوان بهترین الگوی کشت در منطقه پیشنهاد می گردد. [pl1]عملکرد اسانس با واحد کیلوگرم در هکتار تصحیح گردید.
کلید واژگان: اسفرزه, زوفا, شاخص بهره وری, عملکرد بیولوژیک, عملکرد اسانس, کارایی استفاده از زمینBackground and ObjectiveThis research was conducted in order to measure of yield, yield components and some indices of intercropping and determination of the best intercropping ration in two medicinal plants Hyssopus officinalis and Plantago ovate.
Materials and MethodsThe experiment was carried out as a randomized complete block design with seven treatments and three replications in the field of research of Jiroft University. The treatments including 100% H. officinalis + 20% P. ovata (H100: P20), 100% H. officinalis + 40% P. ovata (H100: P40), 100% H. officinalis + 60% P. ovata (H100: P60), 100% H. officinalis + 80% P. ovata (H100: P80), 100% H. officinalis + 100% P. ovata (H100: P100) and single crop of two species (H100) and (P100). The studied characteristics including plant height, number of branches, biomass yield, essence percentage in H. officinalis and plant height, number of spikes per plant, 100-seed weight, grain yield and harvesting index in P. ovate. Evaluation of efficiency and usefulness intercropping by Land Equivalent Ratio (LER) and system productivity index (SPI) were used.
ResultsThe results showed that all the studied traits except biomass yield of Hyssopus officinalis were significantly affected by different intercropping ratios in this study. The highest seed yield and biological yield in P. ovate were obtained in single crop 3393.3 and 4286.6 kg.ha-1, respectively. The highest essence percentage was obtained from single crop of H. officinalis that no significant difference with H100:P20 (161773 and 135842 g.ha-1). Maximum LER (1.41) and SPI (21998) were obtained in H100: P80.
ConclusionThe LER for all intercropping treatments was greater than one which indicates that intercropping had advantage over sole crop. According to the results of the study H100: P80 can be suggested as the best cropping pattern in region.
Keywords: Biomass yield, essential yield, Hyssopus officinalis, Land Equivalent Ratio, Plantago ovate, System Productivity Index -
گرمایش جهانی موجب تغییر در الگوهای بارش، دما و سایر متغیرهای اقلیمی شده است. این تغییرات ریسک وقوع تنش های حرارتی را نیز در نظام های کشت گیاهان زراعی تحت تاثیر قرار داده است. این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر تغییرات وقوع تنش سرما روی گیاه سیب زمینی در مناطق گرمسیری استان کرمان انجام شد. به همین منظور، در این پژوهش تغییرات وقوع تنش سرما در داده های دیدبانی سه ایستگاه جیرفت، کهنوج و منوجان طی دوره 2005-1981 و دوره آینده 2100-2011 بررسی شد. داده های دوره آینده، با استفاده از برونداد مدل گردش کلی CanESM2، تحت سناریوهای RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5، با به کارگیری نرم افزار SDSM ریزمقیاس و تولید شدند. شاخص های اقلیمی مورد استفاده برای ارزیابی تغییرات وقوع تنش سرما در سیب زمینی از طریق آستانه های بردباری سیب زمینی و بر اساس میانگین آمار بلند مدت اقلیمی تعیین، و احتمال وقوع آن در طول دوره رشد ارزیابی گردید. در ایستگاه جیرفت، احتمال وقوع دماهای زودرس و دیررس زیر 5 درجه به ترتیب تا 83 درصد و 63 کاهش یافته است. در ایستگاه کهنوج و منوجان احتمال وقوع دماهای زودرس و دیررس زیر 5 درجه در دوره ی آینده به ترتیب، کاهش و افزایش یافت. تاریخ شروع و پایان وقوع تنش سرما به ترتیب به ابتدای و انتهای فصل سرد سال جابه جا شده است. نتایج آماری حاکی از افزایش روزهای با تنش سرمازدگی (5≤T≤0)، در ایستگاه جیرفت در دوره های 2040-2011 و ایستگاه منوجان در دوره 2100-2071 است. اما تنش سرمازدگی در ایستگاه کهنوج کاهش می یابد. این در حالی است که روزهای با تنش یخ زدگی در ایستگاه های جیرفت، کهنوج و منوجان در دوره اقلیمی آینده افزایش یافته است. نتایج نشان می دهند به طور متوسط تاریخ وقوع سرماهای زودرس 10 روز زودتر و سرماهای دیررس 14 روز دیرتر از میانگین بلند مدت اقلیمی در منطقه مورد مطالعه رخ می دهند.
کلید واژگان: تغییر اقلیم, مدل گردش عمومی, ریزمقیاس نمایی, سیب زمینی, کرمانThis research was carried out to evaluate the effect of climate change on changes in cold stress on potato plants in tropical regions of Kerman province. In this study, changes in the occurrence of cold stress in the observation data of three stations of Jiroft, Kahnouj and Manoajan during the period 1981-2005 and the period 2011-2100 were considered as the future period. The future course data, using of the general circulation model CanESM2 under rcp26, rcp45 and rcp85scenarios, using were quantified SDSM software.the climatic indices used to evaluate the changes in cold stress in potatoes were determined by the tolerance thresholds of potatoes and based on the average of long-term climate statistics and was evaluated its probability of occurrence during the growth period. In the Jiroft station the probability of occurrence of premature and late temperature below 5℃ respectively than 83% and 63% decrease. At Kahnoj and Manoajan stations, the probability of occurrence of premature and late temperature below 5℃ in the future period decreased and increased, respectively.The beginning and the end of the incidence of cold stresses have been set at the beginning and end of the cold season.The statistical results indicate an increasing the days of cold stress (5≤T≤0) at the Jiroft station during the periods 2011-2040 and the Manojan Station in the period 2071-2100 compared to the previous period . At the Kahnouj station, decreases the frequency of days with cold stress. However, the days with freezing stress in Jiroft, Kahnoj and Manojan stations in the next climate periods are showing a significant increase.The results indicate that the average date of occurrence of early stages is 10 days earlier and the late stages are 14 days later than the average long-term climate in the study area.
Keywords: Climate Change, General Circulation Model, exponential microscale, potato, Kerman -
سابقه و هدفکشت مخلوط یکی از بهترین روش های افزایش تولید و بهبود کیفیت علوفه است. انتخاب مناسب دو گیاه، در کشت مخلوط می تواند افزون بر افزایش قابلیت تولید گیاه زراعی، باعث افزایش عملکرد پروتئین، حمایت از گیاه، جذب بهتر نور و بهبود کارایی استفاده از منبع ها شود. کشت همزمان غلات و لگوم ها یک راهکار خوب برای بهبود کیفیت علوفه و افزایش عملکرد می باشد. ذرت (Zea mays L.) گیاهی از خانواده غلات است که عملکرد علوفه بالایی داشته و از نظر خوشخوراکی و قابلیت هضم نیز مناسب می باشد اما علوفه این گیاه از نظر پروتئین فقیر است از سوی دیگر سزبانیا (Sesbania sesban) گیاهی است از خانواده لگوم ها که علوفه ای غنی از پروتئین با قابلیت هضم بالا تولید می کند. این گیاه به عنوان یک گیاه علوفه ای جدید مقاوم به شوری و سازگار با مناطق گرمسیری در کشور معرفی شده است. لذا در این پژوهش تاثیر کشت مخلوط ذرت با گیاه سزبانیا بر عملکرد کمی و کیفی علوفه بررسی شد.مواد و روش هابه منظور بررسی عملکرد و کیفیت علوفه در نظام کشت مخلوط ذرت و سزبانیا، آزمایشی در سال زراعی94-1393 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ی پژوهشی دانشگاه جیرفت اجرا شد. تیمارهای آزمایشی نسبت های مختلف کشت مخلوط جایگزینی ذرت و سزبانیا شامل 75:25، 67:33 ، 50:50 ،33:67، 25:75 و کشت خالص ذرت و سزبانیا بودند. تراکم مطلوب برای هر یک از گیاهان ذرت و سزبانیا 250000 بوته در هکتار در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد علوفه ذرت و سزبانیا، درصد پروتئین خام، میزان خاکستر، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، کربوهیدرات های محلول درآب، قابلیت هضم ماده خشک و نسبت برابری زمین بودند. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که نسبت های مختلف کشت مخلوط به طور معنی داری (01/0≥P) عملکرد و کیفیت علوفه را تحت تاثیر قرار داده است. بالاترین عملکرد علوفه خشک ذرت (15208 کیلوگرم در هکتار) در تیمار 50:50 ذرت: سزبانیا مشاهده شد که 57/10 درصد نسبت به کشت خالص ذرت (13754 کیلوگرم در هکتار) افزایش نشان داد، این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار (05/0≥P) بود. بیشترین میزان عملکرد علوفه خشک سزبانیا (3/1558 کیلوگرم در هکتار) ، درصد خاکستر (59/8 درصد) ، پروتئین خام (22/11 درصد) ، قابلیت هضم ماده خشک (23/66%) و کمترین درصد الیاف نامحلول در شوینده خنثی (83/13%) به کشت خالص سزبانیا تعلق داشت. با افزایش درصد سزبانیا در کشت مخلوط درصد پروتئین خام، خاکستر و قابلیت هضم ماده خشک علوفه کل افزایش یافت. کشت خالص ذرت بالاترین میزان کربوهیدرات های محلول درآب (33/29 %) را به خود اختصاص داد که با دیگر تیمارها تفاوت معنی داری (05/0≥P) را نشان داد. در بین این تیمارها بیشترین میزان نسبت برابری زمین (LER= 1. 34) مربوط به تیمار مخلوط M50S50 بود.نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد کشت مخلوط ذرت و سزبانیا کمیت و کیفیت علوفه را به بهبود دادند به طوری که نسبت برابری زمین در همه ی نسبت های کشت مخلوط بزرگتر از یک بود، لذا نسبت های کشت مخلوط سود اقتصادی بالاتری را نسبت به کشت خالص دو گیاه نشان دادند. بنابر نتایج این آزمایش کشت مخلوط با نسبت 50:50 ذرت و سزبانیا به دلیل دستیابی به عملکرد و پروتئین بالاتر، برتری در شاخص نسبت برابری زمین و کیفیت شایان پذیرش علوفه به عنوان تیمار برتر کشت مخلوط ذرت و سزبانیا با هدف تولید علوفه در نظر گرفته شد.کلید واژگان: نسبت های جایگزینی, شاخص های کیفی علوفه, کشت خالص, نسبت برابری زمینIntroductionIntercropping is one of the best methods to increase forage production and improve quality. Selecting suitable plants for intercropping is critical to increasing crop production, improving yield quality, intensifying radiation capture, building biodiversity and finally, enhancing the productivity of the agroecosystem. Intercropping with cereals and legumes is an ecological strategy for improving quality and increasing yield. Maize (Zea mays) is a member of the grassfamily, Poaceae, which could produce high amounts of forage with high palatability and digestibility and low levels of protein. Sesbania (Sesbania sesban) is a legume with high protein quality and good digestibility that could boost forage production. This plant species is known as a forage crop tolerant to salt stress with a high adaptability to tropical regions. Intercropping sesbania and maize could produce high quality forage under tropical conditions. This research was conducted in order to evaluate the intercropping effects of maize and sesbania on forage yield and quality.Materials and methodsThis experiment was performed using a randomized complete block design with three replications in a research field at Jiroft University. Experimental treatments included different ratios of replacement intercropping series (25:75, 33:67, 50:50, 67:33, 75:25), maize sole cropping and sesbania sole cropping. Plant density of sole cropping of maize and sesbania was 25 plants per m2. Evaluated traits were forage yield, crude protein, ash, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), water soluble carbohydrates (WSC) and land equivalent ratio (LER).Results and discussionThe results showed intercropping had significant (pConclusionThe results of this study indicated intercropping of maize with sesbania improved forage yield and forage quality indices. The LER index also increased as a result of the intercropping. Therefore, intercropping of these crops showed more economic profit than sole cropping. Comparing different treatments indicated that a 50: 50 maize/sesbania intercropping (equal to 12.5 maize plants + 12.5 sesbania plants per square meter) was the best admissible intercropping treatment which presented the highest forage yield, suitable forage quality and greatest LER.Keywords: Forage quality indices, Land equivalent ratio, Replacement series, Sole cropping
-
به منظور بررسی میزان مقاومت گیاه اویارسلام به تنش فلزات سنگین مس، نیکل و کبالت در مرحله جوانه زنی، آزمایشی به صورت فاکتویل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه زراعت و باغبانی دانشگاه جیرفت انجام شد. فاکتور اول شامل سه فلز مس، نیکل، کبالت و فاکتور دوم شامل سطوح غلظت فلز (0، 200، 400، 600، 800، 1000 میلی گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که صفات درصد، سرعت و متوسط زمان جوانه زنی به طور معنی داری (p<0.01) تحت تاثیر فلزات سنگین و سطوح تنش و فقط درصد جوانه زنی تحت تاثیر اثر متقابل آن ها قرار گرفتند. بررسی اثر سطوح تنش نشان داد تیمارهای 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر، میزان سرعت جوانه زنی غده ها را نسبت به شاهد به ترتیب 8/17%، 07/26%، 7/35%، 4/46% و 1/57% کاهش داد. تیمارهای مذکور درصد جوانه زنی غده ها را نیز به ترتیب 2/9%، 9/14%، 1/24%، 7/36% و 9/45% نسبت به شاهد کاهش داد. کم ترین درصد (5/70) و سرعت جوانه زنی (7/1) در اثر تنش فلز نیکل اتفاق افتاد. نتایج تجزیه رگرسیون نشان داد تغییرات سرعت جوانه زنی تحت تاثیر سطوح تنش مس، نیکل و کبالت تابع یک منحنی درجه دوم با ضرایب تباین بالای 90% بود که در سطح 01/0 آماری معنی دار گردید. به طورکلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد اویارسلام گیاهی مقاوم به تنش فلزات سنگین است که حتی تا غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر نیز قابلیت جوانه زنی و رشد دارد، همچنین قابلیت تحمل اویارسلام به فلز سنگین مس نسبت به فلزات کبالت و نیکل بیش تر بود Ni <Co <Cu.کلید واژگان: آستانه تحمل, اویارسلام, درصد جوانه زنی, سرعت جوانه زنی, غده, فلزات سنگینIn order to evaluate cyperus rotundus resistance to heavy metals stress, copper, nickel and cobalt, in the germination stage, the experiment was conducted in factorial based on completely randomized design with three replications in agronomy and horticulture laboratory of Jiroft University. The first factor consists of three metal copper, nickel, cobalt and the second factor levels consists of metal concentrations (0, 200, 400, 600, 800, 1000 ppm), respectively. The results showed that germination percentage, rate and mean germination time were affected significantly (p <0.01) affected by heavy metals and levels of stress and only, germination percentage were affected by their interactions. The effect of stress levels showed that treatments of 200, 400, 600, 800 and 1000 ppm, compared to control the tubers germination rate decreased tubers 17.8%, 26.07%, 35.7%, 46.4% and 57.1%, respectively. These treatments decreased tubers germination percentage respectively 9.2%, 14.9%, 24.1%, 36.7% and 45.9% compared to the control. The lowest germination percentage (70.5) and rate (1.7) happened in nickel stress. The Regression analysis results showed that germination rate changes affect the stress levels of copper, nickel and cobalt fit on quadratic function with R- square (R2) above 90%, which was statistically significant at 0.01. In general, the results of this experiment showed cyperus rotundus is tolerance to heavy metals stress so that, even able to germination and growth at concentrations up to 1000 mg/L, also tolerance Capability cyperus rotundus to copper heavy metal was higher than cobalt and nickel i.e. Cu >Co >Ni.Keywords: Cyperus rotundus, germination percentage, Germination rate, Heavy metals, Tolerance, Tuber
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.