به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب khosrow aienjamshid

  • طاهره خندانی شراهی، لعبت تقوی *، تورج ولی نسب، خسرو آیین جمشید
    این مطالعه به بررسی غلظت سه فلز سرب، کادمیوم و جیوه در بافت عضله ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) در آب های شم ال غرب خلیج فارس به همراه برآورد ریسک ناشی از مصرف عضله این ماهی برای انسان می پردازد. فلزات مورد نظر در نمونه های تهیه شده (30 نمونه) پس از آماده سازی و انجام فرآیندهای استخراج و هضم، با استفاده از دستگاه جذب اتمی مجهز اندازه گیری گردیدند. نتایج نشان داد میانگین غلظت (±SD) در بافت عضله ماهی گوازیم دم رشته ای مربوط به فلزات سرب و جیوه به ترتیب 0/246±2/00 ، 0/026±1/02، میلی گرم بر کیلو گرم وزن خشک می باشد. بالاترین غلظت فلزات سنگین سرب و جیوه در عضله گونه مورد مطالعه به ترتیب 2/40 و 1/09 و پایین ترین غلظت به ترتیب 1/55 و 1/00 میلی گرم بر کیلو گرم وزن خشک به دست آمد و کادمیم قابل جذب در تمام نمونه ها کم تر از حد تشخیص دستگاه بود. فاکتورهای جذب روزانه (DI) برای عناصرسرب،کادمیم وجیوه به ترتیب 46/56، 1/62 و 23/74 میلی گرم بر شخص در روز و شاخص ریسک (HQ) به ترتیب 1، 1 و 0/874 به دست آمدند. مقایسه با استانداردهای شاخص نشان می دهد که مقدار سرب در عضله گوازیم دم رشته ای بالاتر از حد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) و برابر با سازمان وزارت کشاورزی، شیلات و غذای انگلستان (UKMAFF) می باشد ولی از نظر استاندارد سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در حد مجاز بوده و مقدار جیوه از هر سه استاندارد شاخص در این تحقیق بالاتر بود. با توجه به عدد شاخص ریسک (HQ) ، مصرف ماهی گوازیم دم رشته ای در این منطقه از لحاظ سرب،کادمیم و جیوه خطری برای مصرف کنندگان نخواهد داشت. غلظت عناصر سرب و جیوه در دو جنس نر و ماده در ماهی گوازیم دم رشته ای با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشت (0/05<p) ، ولی در مقدار غلظت کادمیوم در جنس های نر و ماده اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>p). علاوه بر این بین غلظت جیوه در عضله ماهی گوازیم دم رشته ای با اندازه (طول کل و طول چنگالی) اختلاف معنی داری وجود نداشت (0/05<p) و بین مقدار غلظت فلز کادمیم با اندازه (طول کل و طول چنگالی) اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>p) ، برای فلز سرب نیز بین مقدار غلظت فلز و اندازه طول چنگالی اختلاف معنی داری وجود نداشت (0/05<p) ، اما بین غلظت فلز و طول چنگالی اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>p).
    کلید واژگان: فلزات سنگین, گوازیم دم رشته ای, جذب روزانه, شاخص ریسک, خلیج فارس}
    Tahereh Khandanisharahi, Lobat Taghavi *, Tooraj Valinassab, Khosrow Aienjamshid
    In this experiment, the concentration of three heavy metals of Cd, Pb and Hg were measured in tissue of Nemipterus japonicus in the Northern Persian Gulf in 2015. The importance point is to control any possibility of risk for human consumption. The 30 specimens were collected under standard conditions; and after preparation process, the measurements were done by using atomic absorption. The results revealed that the mean ± SD of Pb and Hg in muscle tissue of threadfin bream were measured 2.00±0.246 and 1.02± 0.026 mg/kg of dry weight. The highest and lowest value for Pb and Hg were measured as 2.40, 1.09 and 1.55, 1.00 mg/kg of dry weight, and the measured absorbed Cd in all samples were lower than detectable limit. The Daily Intake (DI) for Pb, Cd and Hg were 46.56, 1.62 and 23.74 mg/day per person and HQ were measured as 1.0, 1.0, and 0.874. After comparing with the standards it was found that the amount of lead in muscle of threadfin bream in Bushehr waters were over than the World Health Organization (WHO) and equal to the standard of Ministry of Agriculture, Fisheries and Food, UK (UKMAFF); and is standard according to the Food America and Drug Administration (FDA). Also amount of Hg in this study was much higher than the three standard indices. Referring to HQ index, human consumption of Nemipterus japonicus from point of Pb,Cd and Hg does not have any danger and the acceptable level of Pb, Cd and Hg intake for good health in order 0.875,1.00 and 0.006 and 6.125,7.0 and 0.042 mg/day and g/week are recommended.Concentrations of lead and mercury in the two sexes in Nemipterus japonicus no significant differences in the concentration(p>0.05), of cadmium, but there was a significant difference in males and females(p<0.05).
    Keywords: Heavy metal, Nemipterus japonicus, Daily Intake, Hazard Quotient, Persian Gulf}
  • احمدرضا کهن، علی نصرالهی *، خسرو آیین جمشید، بهرام حسن زاده کیابی
    طی فرایند پروش میگو آلاینده های مختلفی تولید و به همراه پساب از استخرهای پرورش خارج می شود. در این پژوهش تاثیرات سایت پرورش میگو شیف در استان بوشهر بر کیفیت آب خروجی از استخرها و نیز بر برخی از خصوصیات زیستی کشتی چسب Amphibalanus amphitrite و اویستر Saccostrea cucullata که در مجاورت این سایت حضور دارند مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق نتایج، فرایند پرورش میگو باعث کاهش کیفیت آب می شود. دما، شوری، نیتروژن کل، فسفر کل، آمونیاک و کلروفیل a در کانال خروجی اختلاف معنی داری با مقادیر ثبت شده برای این فاکتورها در کانال ورودی نشان دادند. میانگین نیتروژن کل (میلی گرم بر لیتر) ، فسفر کل (میلی گرم بر لیتر) و کلروفیل a (میکروگرم بر لیتر) در آب ورودی به ترتیب 0/03±0/78، 0/01±0/07 و 0/76±11/83 به ثبت رسید که در ابتدای کانال خروجی به ترتیب به 0/30± 2/57، 0/03 ± 0/20 و 0/33 ± 17/16 و در انتهای کانال خروجی به ترتیب به 0/03 ± 2/38، 0/0 ± 0/15 و 0/68 ± 16/31 رسید. تراکم کشتی چسب ها در ابتدای کانال خروجی به طور معنی داری بالاتر از تراکم این گونه در کانال ورودی بود درحالی که تفاوتی بین تراکم اویسترها در ایستگاه های مختلف دیده نشد. با این وجود طول و وزن اویسترها و کشتی چسب های ساکن در کانال خروجی به طور معنی داری بالاتر از افراد هم گونه در کانال ورودی بود. به نظر می رسد افزایش بار مواد آلی در استخرها و در نتیجه در پساب خروجی با افزایش مواد غذایی در دسترس برای این دو گونه صافی خوار باعث افزایش تراکم کشتی چسب ها و طول و وزن هر دو گونه در مقایسه با ایستگاه شاهد (کانال ورودی) شده است.
    کلید واژگان: پرورش میگو, پساب, کشتی چسب, اویستر, خلیج فارس}
    Ahmadreza Kohan, Ali Nasrolahi *, Khosrow Aienjamshid, Bahram Hasanzadeh Kiabi
    Aquaculture industry has substantially grown during the last decades. The remarkable growth of aquaculture in general and shrimp culture in particular has resulted in introduction of high load of organic and inorganic pollutants to the ecosystems adjacent to culture sites. In the present study, impacts of the shrimp culture in Shif shrimp culture site, in Bushehr province, on water quality and some biological characteristics of Amphibalanus amphitrite and Saccostrea cucullata were studied during culture season in 2016. Shrimp culture process caused significant changes in temperature, salinity, total ammonia nitrogen, total nitrogen, total phosphorus and chlorophyll a concentration. The high concentration of nutrients and thus food availability has, apparently, caused an increase in A. amphitrite density and the average length and weight of both A. amphitrite and S. cucullata that were exposed to the farm effluents. Management strategies such as bioremediation should be applied to reduce the adverse environmental effects of shrimp culture sites on their adjacent ecosystems.
    Keywords: Shrimp culture, Effluent, Oyster, Barnacle, Persian Gulf}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال