به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب m hamoongard

  • زهرا محمودآبادی*، ملیحه حدادنژاد، رغد معمار، مجید هامون گرد
    هدف
    تاثیرگذاری تمرینات ثبات دهنده در کاهش درد بیماران مبتلا به گردن درد در مطالعات پیشین گزارش شده است. اکثر مداخلات جهت بهبود تحرک پذیری توراسیک به درمان های دستی اختصاص یافته و نقش تمرین درمانی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده گردن با و بدون تمرینات تحرک بخشی ناحیه توراسیک بر درد، حس عمقی و پاسچر زنان دارای گردن درد مزمن و سر به جلو بود.
    روش بررسی
    تعداد 36 زن مبتلا به گردن درد مزمن با سر به جلو به صورت تصادفی انتخاب و به 3 گروه 12 نفری کنترل، تمرینات ثبات دهنده گردن و تمرینات ثبات دهنده با تحرک بخشی توراسیک تقسیم شدند. گروه های مداخله تمرینات را به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و 45 الی 60 دقیقه انجام دادند و گروه کنترل به زندگی معمول خود ادامه دادند. درد، حس عمقی و زاویه سر به جلو به ترتیب توسط مقیاس بصری درد، بازسازی زاویه سری-گردنی و زاویه کرانیوورتبرال مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای 0/05 و با استفاده از نسخه ی 26 نرم افزار SPSS انجام شد.
    یافته ها
    نتایج بهبود چشمگیری در درد، پاسچر و حس عمقی بعد از هشت هفته تمرینات ثبات دهنده با و بدون تمرینات تحرک بخشی ناحیه توراسیک در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (0/001>p). بین دو گروه آزمایش اختلاف معناداری مشاهده نشد (0/05<p)، اما گروه تمرینات ثبات دهنده با تحرک بخشی توراسیک بهبود بیشتری در پاسچر و درد داشتند.
    نتیجه گیری
    انجام تمرینات ثبات دهنده گردن با و بدون تحرک بخشی توراسیک یک مداخله موثر در بهبود پاسچر، حس عمقی و کاهش درد زنان مبتلا به گردن درد مزمن می باشد. بنابراین استفاده از این پروتکل تمرینی به عنوان یک رویکرد درمانی موثر به زنان مبتلا به گردن درد توصیه می شود.
    کلید واژگان: سر به جلو, گردن درد, تمرینات تحرک بخشی توراسیک, حس عمقی, اختلال اسکلتی عضلانی}
    Z Mahmoudabadi *, M Hadadnezhad, R Mimar, M Hamoongard
    Purpose
    The effectiveness of neck stabilization exercises in reducing the pain of patients with neck pain has been reported in previous studies. Most of the interventions to improve thoracic mobility are dedicated to manual therapy, and the role of exercise therapy has received less attention. Therefore, the aim of this study was to compare the effect of neck stabilization exercises with and without thoracic mobility exercises on pain, proprioception, and posture of women with chronic neck pain and forward head posture.
    Methods
    36 women with chronic neck pain and forward head posture were randomly divided into three groups of control, stabilization exercises, and stabilization exercises with thoracic mobility. The intervention groups did the exercises for 8 weeks, 3 sessions a week, and 45-60 minutes, and the control group continued their normal life. Pain, proprioception, and forward head posture angle were evaluated by visual analogue scale, cervical-cephalic relocation test, and craniovertebral angle, respectively. Data analysis was performed using repeated measure ANOVA and Bonferroni's post hoc test at an error level of 0.05 and using SPSS software version 26.
    Results
    The stabilization exercises group with and without thoracic mobility showed significant improvement in proprioception, pain, and posture compared to the control group (p≤0.001). There was no significant difference between the experimental groups (p≥0.05). However, the stabilization exercises group with thoracic mobility had more improvement in posture and pain.
    Conclusion
    Performing neck stabilization with and without thoracic mobility exercises is an effective intervention in improving posture, proprioception, and reducing pain in women with chronic neck pain. Therefore, the use of this exercise protocol is recommended as an effective treatment approach for women with neck pain.
    Keywords: Forward Head Posture, Neck Pain, Stability, Mobility, Proprioception, Exercise Therapy}
  • مجید هامون گرد*، ملیحه حدادنژاد، علی عباسی
    هدف
    اکثر آسیب های رباط صلیبی قدامی (Anterior Cruciate Ligament; ACL) در شرایطی اتفاق می افتند که توجه ورزشکار همزمان معطوف به انجام تکلیف و محرک های شناختی است. اختلال در عملکرد و حس عمقی زانو در شرایط تقسیم توجه، فرد را در معرض آسیب ACL قرار می دهد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه شناختی بر عملکرد و حس عمقی بازیکنان فوتسال با نقص ولگوس پویای زانو است.
    روش بررسی
    30 بازیکن فوتسال با نقص ولگوس پویای زانو (میانگین سن: 3/27 ± 21/86 سال، وزن: 9/55 ± 68/91 کیلوگرم، قد: 6/49 ± 175/6 سانتی متر) به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و تجربی تقسیم شدند. در پیش آزمون عملکرد آزمودنی ها بوسیله آزمون پرش تاک (Tuck Jump Test) و سه جهش تک پا (Single Leg Triple Hop Test) و حس عمقی زانو توسط روش گونیامتری تصاویر دیجیتال مورد بررسی قرار گرفت. گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه شناختی شرکت کردند. در نهایت پس آزمون در شرایط پیش آزمون و یک تا دو روز پس از جلسه تمرین نهایی برگزار شد. پس از جمع آوری داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون تی مستقل جهت بررسی میانگین ها و تفاوت های بین گروهی در سطح معنی داری (p≤0/05) استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج آزمون های آماری نشان داد که بین میانگین نمرات آزمون پرش تاک (0/001=p) و سه جهش تک پا (0/001=p) بین آزمودنی های دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد به طوری که گروه تجربی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. در حس عمقی زانو (0/459=p) تفاوت معناداری مشاهده نشد با این حال خطای حس عمقی در گروه تجربی بهبود بیشتری داشت.
    نتیجه گیری
    نتایج پژوهش حاضر نشان داد انجام تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه شناختی موجب بهبود چشمگیر عملکرد و کاهش خطای حس عمقی زانو می شود. بنابراین احتمالا انجام تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه به عنوان یک رویکرد جدید تمرینی در پیشگیری از آسیب ACL می تواند موثر باشد.
    کلید واژگان: رباط صلیبی قدامی, حس عمقی, عملکرد, تکلیف دوگانه شناختی, تمرینات عصبی عضلانی, زانو}
    M Hamoongard *, M Hadadnezhad, A Abbasi
    Purpose
    Most anterior cruciate ligament (ACL) injuries occur when the athlete’s attention is focused on performing tasks and cognitive challenges. Dysfunction of the performance and proprioception of the knee joint in the condition of divided attention exposes a person to ACL injury. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks of neuromuscular training with dual cognitive tasks on the performance and proprioception of futsal players with dynamic knee valgus deficits.
    Methods
    30 futsal players with dynamic knee valgus deficit (mean age: 21.86 ± 3.27 years, weight: 68.91 ± 99.55 kg, height: 175.6 ± 6.49 cm) were purposefully selected and randomly divided into two groups (control=15, experimental=15). In the pre-test, performance by tuck jump test and single leg triple hop test, as well as proprioception of the knee joint by digital imaging of the goniometric method were evaluated. The experimental group participated in a neuromuscular training program with dual cognitive tasks for eight weeks. Both groups performed a pre-test prior to the training period and performed a post-test two days after the training period in the experimental group. After data collection, univariate analysis of covariance and independent t-test were used to examine the means and differences between groups at a significant level (P≤0.05).
    Results
    The results of statistical tests showed that there was a significant difference between the mean scores of the Tuck jump test (P = 0.001) and Single Leg Triple Hop Test (P = 0.001) between the subjects of the two groups in the post-test, so the experimental group performance was better than the control group. There was no significant difference in proprioception of the knee (P=0.459), however, the mean error of proprioception reconstruction was further improved in the experimental group.
    Conclusion
    The results of the present study showed that performing neuromuscular training with dual cognitive tasks significantly improves performance and reduces knee proprioception error. Therefore, it is possible that combining neuromuscular training with dual cognitive tasks as a new training approach can be effective to prevent ACL injury.
    Keywords: anterior cruciate ligament, Proprioception, Performance, Dual cognitive Task, Neuromuscular training, knee}
سامانه نویسندگان
  • مجید هامون گرد
    هامون گرد، مجید
    دانشجوی دکتری آسیب شناسی ورزشی، گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال