m. majidian
-
صادرات محصولات کشاورزی یکی از راهبردهای توسعه صادرات غیرنفتی و رشد پایدار اقتصادی در کشورهای در حال توسعه به شمار می آید. زعفران به عنوان یک محصول صادراتی دارای اهمیت ویژه ای در صادرات غیرنفتی ایران است. از آنجا که ایران در صادرات زعفران در بین چهار کشور برتر جهان قرار دارد، هدف این مطالعه اولویت بندی بازارهای هدف زعفران ایران بر اساس شاخص های رقابت بازاری و محاسبه مزیت نسبی و شاخص پایداری صادرات آن در جهان و کشورهای هدف صادراتی ایران می باشد. مقایسه ساختار بازار جهانی محصول طی دوره 2003-2022 نشان داد که با وجود سهم بالای کشورهای ایران، اسپانیا، انگلیس و نیجریه در بیشتر سال ها، ساختار بازار به شکل انحصار چند جانبه باز و بسته و در برخی سال ها بنگاه مسلط بوده است که بیانگر افزایش تعداد رقبا و رقابتی شدن بازار صادراتی این محصول است. ایران با متوسط سهم 6/13 درصدی در بازار صادرات زعفران و تولید بیش از 80 درصد زعفران، به طور مستقیم سهمی در صادرات جهانی نداشته و بیشتر زعفران ایران به کشورهایی مانند امارات، اسپانیا، چین و عمان صادر می شود و از آنجا مجددا به سایر کشورها صادر می گردد که لازم است برای این منظور استراتژی هایی مانند توسعه بازار و برندسازی در اولویت قرار داده شود. نتایج نشان داد در سال 2022 چهار کشور نیجریه، سریلانکا، ایران و اسپانیا 93 درصد از کل صادرات جهان را به خود اختصاص داده اند و میانگین رتبه مقدار صادرات برای کشور ایران در دوره مورد مطالعه در بازار صادراتی زعفران رتبه 2 را به خود اختصاص داده است. همچنین ایران با شاخص پایداری صادرات کمتر از یک (96/0) صادرات پایداری داشته است اما روند تغییر این شاخص بیانگر کاهش پایداری ایران است. نتایج نشان داد که عمده صادرات زعفران ایران تنها به چهار کشور صورت می پذیرد و ترکیب این کشورها نیز ثابت نیست، لذا توجه به گسترش بازارهای هدف صادراتی به ترتیب با اولویت کشورهای چین، امارات، اسپانیا، هند، آمریکا، آلمان، فرانسه، ایتالیا، سوئد و کویت به ترتیب با میانگین رتبه 15/4، 85/6، 7/7، 95/7، 9/8، 3/12، 35/14، 25/15، 5/15 و 45/16مورد توجه قرار گیرد. همچنین نتایج نشان داد که بازار صادراتی این محصول انحصار چندجانبه بوده است، بنابراین باید از طریق مشارکت تمامی کشورهای صادرکننده به تعیین قیمت و سهم بازار هر یک از کشورها اقدام نمود.
کلید واژگان: ایران, بازار های هدف صادرات زعفران, ساختار بازار, شاخص پایداری صادراتExporting agricultural products is considered as one of the strategies for developing non-oil exports and achieving sustainable economic growth in developing countries. Saffron, as an export commodity, holds particular significance in Iran's non-oil exports. Given Iran's position among the top four saffron-exporting countries globally, this study aims to prioritize Iran's saffron target markets based on market competition indices and calculate its relative advantage and export stability index in the world market and Iran's export target countries. Comparison of the global market structure of the product during 2003 to 2022 revealed that despite the significant shares of Iran, Spain, England, and Nigeria in most years, the market structure has been characterized by a multi-sided monopoly, open and closed, and in some years dominated by oligopoly, indicating an increase in the number of competitors and the competitiveness of the export market for this product. Iran, with an average share of 13.6% in the saffron export market and producing over 80% of saffron, does not have a direct share in global exports, and most of Iran's saffron is exported to countries such as the UAE, Spain, China, and Oman, and then re-exported to other countries, for which strategies such as market expansion and branding need to be prioritized. The results showed that in 2022, four countries, Nigeria, Sri Lanka, Iran, and Spain, accounted for 93% of the total world exports, and Iran ranked second in terms of export volume in the saffron export market during the study period. Also, Iran had an export stability index of less than one (0.96) but the trend of this index indicates a decrease in Iran's stability. The results showed that the majority of Iran's saffron exports are concentrated in only four countries, with the composition of these countries varying over time. To enhance market stability and growth, it is crucial to expand the target export markets. Prioritization should be given to China, UAE, Spain, India, USA, Germany, France, Italy, Sweden, and Kuwait, with average priority ranks of 4.15, 6.85, 7.7, 7.95, 8.9, 12.3, 14.35, 15.25, 15.5, and 16.45 respectively. Furthermore, the results indicated that the export market for saffron is oligopolistic. Therefore, it is essential for all exporting countries to collaborate in determining the price and market share for each country. This collaborative approach can help in stabilizing the market, ensuring fair pricing, and promoting sustainable growth in the saffron industry.
Keywords: Export Stability Index, Iran, Market Structure, Saffron Export, Target Markets -
در سال زراعی 1400-1399 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی آزمایشی به منظور بررسی اثر محلول پاشی عناصر ضروری آهن، روی و مصرف خاکی کود گوگرد با سه سیستم خاک ورزی بر صفات کمی و کیفی گلرنگ انجام شد. آزمایش به-صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سه شیوه خاک ورزی شامل (بدون خاک ورزی، کم خاک ورزی و خاک ورزی مرسوم) که به عنوان کرت های اصلی در نظر گرفته شدند و تیمارهای کودی شامل 1- شاهد 2- عنصر روی 3- عنصر آهن 4- عنصر گوگرد 5- روی + آهن 6- روی + گوگرد 7- آهن + گوگرد 8- آهن + گوگرد + روی در کرت های فرعی منظور شدند. صفات مورد بررسی کمی از قبیل عملکرد دانه، عملکرد گل، وزن دانه در طبق، تعداد طبق و همچنین صفات کیفی درصد پروتئین، روغن دانه و اسیدهای اشباع و غیر اشباع اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای کودی از نظر عملکرد دانه، عملکرد گل، وزن دانه در طبق، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، درصد پروتئین و روغن دانه تفاوت معنی دار وجود داشت. در تیمار روش های خاک ورزی وزن هزار دانه و اسید چرب لینولئیک تفاوت معنی دار نشان دادند. در اثرات متقابل روش های خاک ورزی و تیمارهای کودی دو صفت تعداد طبق در بوته و اسید لینولنیک تحت تاثیر قرار گرفتند و این دو صفت تفاوت معنی دار داشتند. تیمار کودی (آهن + گوگرد + روی) بیشترین عملکرد دانه با میانگین1390 کیلوگرم در هکتار، عملکرد گل با میانگین 183 کیلوگرم در هکتار، وزن هزار دانه با میانگین 45/8گرم، وزن دانه در طبق با میانگین 1/27 گرم، تعداد طبق با میانگین7/91 عدد در بوته، درصد پروتئین با میانگین 21/2 درصد و درصد روغن دانه با میانگین 26/5 درصد را به خود اختصاص داد. نتایج این تحقیق نشان داد محلول پاشی عناصر ریزمغذی از طریق افزایش اجزای عملکرد به ویژه وزن هزار دانه، تعداد طبق در بوته و وزن دانه در طبق سبب افزایش عملکرد دانه، درصد روغن و درصد پروتئین دانه گلرنگ شد. همچنین روش های خاک ورزی تفاوت معنی داری بر عملکرد دانه گلرنگ نداشت. با توجه به نتایج این آزمایش مصرف کودهای روی، گوگرد و آهن همراه با کودهای پایه به همراه شیوه کم خاک ورزی می تواند به افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه گلرنگ کمک کند.
کلید واژگان: اسید لینولنیک, پروتئین دانه, روغن, عناصر ریزمغذیSeed yield in soybean is a complex trait and is influenced by multiple genetic and environmental factors. Safflower is one of the oilseeds adapted to a wide range of soil conditions, but micronutrients deficiencies cause a decrease in its grain yield and quality. Hence, an experiment was conducted as a split factorial based on randomized complete block design with three replications at Agricultural and Natural Resources Research Center of Arak, Iran in 2019. Three tillage methods (including no tillage, low tillage and conventional tillage) were considered as the main plots and fertilizer treatments (including 1- Control, 2- Zinc, 3- Iron, 4- Sulfur, 5- Zinc + Iron, 6-Zinc + Sulfur, 7- Iron + Sulfur, and 8- Iron + Sulfur + Zinc) were considered as sub-plots. Results showed that there were significant differences between the fertilizer treatments in terms of seed yield, flower yield, seed weight per head, number of heads, number of seeds per head, percentage of seed protein and seed oil. In the treatment of tillage methods, thousand seed weight and linoleic fatty acid had significant differences. Interaction effects of soil tillage methods X fertilizer were significant on number of heads and linolenic acid. Fertilizer treatment of iron + sulfur + zinc had the highest seed yield (i.e. 1391 kg ha-1), flower yield (i.e. 183.7 kg ha-1), 1000 seed weight (i.e. 45.8 g), seed weight per head (i.e. 1.27 g), number of heads (i.e. 7.9), protein percentage (i.e. 21.2%) and seed oil percentage (i.e. 26.5). Results of this research showed that application of micronutrient elements by increasing the yield components, particularly 1000-seed weight, number of heads, and the weight of seeds per head led to increases in seed yield, oil percentage and protein percentage of safflower seeds. Though, tillage methods had no significant effect on safflower seed yield. According to the results of this experiment the use of zinc, sulfur, and iron fertilizers along with the method of low tillage can help to increase the grain yield and quality of rapeseed.
Keywords: Linolenic acid, Micronutrient elements, Oil, Seed protein -
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و هشتم شماره 4 (پیاپی 114، زمستان 1401)، صص 592 -607به منظور مطالعه تاثیر عناصر روی، بر و گوگرد بر خصوصیات کمی و میزان جذب عناصر و آلیسین گیاه سیر (Allium sativum L.) محلی ضیابر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. تیمارها شامل 1- شاهد (بدون مصرف کود)، 2- روی، 3- بر، 4- گوگرد، 5- روی + گوگرد، 6- روی + بر، 7- بر + گوگرد و 8- گوگرد + بر + روی بودند. کودهای گوگرد، روی و بر به ترتیب به صورت گل گوگرد (100 کیلوگرم در هکتار)، سولفات روی (20 کیلوگرم در هکتار) و اسید بوریک (5 کیلوگرم در هکتار) در دو مرحله رویشی و پر شدن سوخ به خاک اضافه شدند. نتایج نشان داد که تیمار گوگرد + روی + بر نسبت به سایر تیمارها در همه صفات مورد مطالعه برتری معنی دار داشت. بین تیمارهای کودی تکی، با کاربرد بر بیشترین عملکرد اقتصادی و میزان جذب بر مشاهده شد. جذب گوگرد با کاربرد گوگرد بیشترین مقدار را نشان داد. جذب روی و مقدار آلیسین هم در تیمار کاربرد روی بیشترین مقدار شد. بین تیمارهای دوگانه، در تیمار گوگرد + بر بیشترین عملکرد اقتصادی و میزان جذب گوگرد و بر مشاهده شد. تیمار روی + بر بیشترین جذب روی را نشان داد. بیشترین مقدار آلیسین (29%) در تیمار گوگرد + روی + بر مشاهده شد. بیشترین عملکرد اقتصادی سیر (3000 کیلوگرم در هکتار) و بهترین کیفیت از نظر مقدار آلیسین (29%)، جذب گوگرد (0.73 کیلوگرم در هکتار)، جذب روی (39.6 کیلوگرم در هکتار) و جذب بر (12.96 کیلوگرم در هکتار) از ترکیب کودی گوگرد + روی + بر حاصل شد. با توجه به نتایج این آزمایش مصرف کودهای روی، بر و گوگرد همراه با کودهای پایه برای افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه سیر پیشنهاد می شود.کلید واژگان: سیر (Allium sativum L.), آلیسین, اسید بوریک, سولفات روی, گوگرد, عملکرد سوخTo investigate the effects of zinc, boron, and sulfur on the quantitative characteristics, elements uptake, and allicin content in Ziabar local garlic (Allium sativum L.), an experiment was conducted as a completely randomized block design with three replications in 2019-20. The treatments included 1- control (without fertilizer use), 2- Zn, 3- B, 4- S, 5- Zn+S, 6- Zn+B, 7- B+S, and 8- S+B+Zn. Sulfur, zinc, and boron fertilizers were added to the soil as sulfur flower (100 kg ha-1), ZnSO4·7H2O (20 kg ha−1), and H3BO3 (5 kg ha−1) at two vegetative growth and bulb filling stages. The results showed that the S+B+Zn treatment was significantly superior to other treatments in all studied traits. Among the single fertilizer treatments, the highest economic yield and boron uptake rate was observed with the B application. The S application resulted in the highest S uptake. The highest Zn uptake and allicin content was observed in the Zn application treatment. Among the dual treatments, the B+S treatment caused the highest economic yield and S and B uptake rate. The Zn+B treatment showed the highest Zn uptake. The highest allicin content (29%) was observed in the S+B+Zn treatment. The highest garlic economic yield (3000 kg ha-1) and the best quality in terms of allicin content (29%), S uptake (0.73 kg ha-1), Zn uptake (39.6 kg ha-1), and B uptake (12.96 kg ha-1) were obtained in the S+B+Zn treatment. According to the present results, the use of zinc, boron, and sulfur fertilizers along with basal fertilizers could be recommended to increase the quantitative and qualitative yield of garlic.Keywords: : Allium sativum L, Allicin, Boric acid, Zinc Sulfate, Sulfur, bulb yield
-
به منظور بررسی اثر خاکورزی، شیوه کاشت و سطوح کود نیتروژن بر عملکرد دانه و کارایی مصرف نیتروژن در زراعت کلزا، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور در شهرستان رشت طی دو سال زراعی 97-1395 اجرا شد. در این آزمایش، سه شیوه خاکورزی شامل خاکورزی متداول، کم خاکورزی و بدون خاکورزی به عنوان کرت های اصلی و دو شیوه کاشت شامل کشت مستقیم و کشت نشایی و چهار مقدار کود نیتروژن خالص به میزان صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تیمار 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیشترین کارایی زراعی نیتروژن (17/68 کیلوگرم بر کیلوگرم)، کارایی مصرف نیتروژن (32/40 کیلوگرم بر کیلوگرم)، بازیافت ظاهری نیتروژن (71/85 درصد)، شاخص برداشت نیتروژن (75/48 درصد) و کارایی فیزیولوژیک نیتروژن (47/98 کیلوگرم بر کیلوگرم) را دارا بود. با افزایش مصرف نیتروژن، کلیه صفات مربوط به کارایی نیتروژن کاهش یافت و در تیمار300 کیلوگرم نیتروژن در کمترین مقدار خود بودند. اثر متقابل خاکورزی در نیتروژن نشان داد که تیمار کم خاکورزی در 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با میانگین 4144 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود. با توجه به نتایج به دست آمده، تیمار کم خاکورزی در 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دلیل افزایش عملکرد دانه و روغن و تیمار کم خاکورزی در 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به علت کارایی بالای مصرف نیتروژن، صرفه جویی در مصرف انرژی و رعایت مسایل زیست محیطی برای کشت کلزا در اراضی شالیزاری استان گیلان مناسب به نظر می رسند.
کلید واژگان: کارایی زراعی نیتروژن, کارایی فیزیولوژیک, کشت دوم, کم خاکورزی, نشاکاریIn order to investigate the effects of tillage, planting method and the levels of nitrogen fertilizer on the grain yield and nitrogen use efficiency in planting Rapeseed (Brassica napus L.), a split factorial experiment in complete randomized block design was conducted with three replications at Research Fields of Rice Research Institute of Iran in Rasht during two cropping seasons of 2016-2018. In the experiment, three tillage methods including the conventional tillage, minimum tillage and no tillage were considered as the main plots and two planting methods of direct planting and transplanting as well as the four amounts of nitrogen fertilizer of 0, 100, 200 and 300 kg ha-1 N from urea source as factorial in sub plots. The interaction between the tillage and nitrogen amount indicated that the treatment combination of minimum tillage at 200 kg ha-1 of nitrogen with the average of 4144.3 kg ha-1 had the highest grain yield. Treatment of 100 kg ha-1 of nitrogen had the highest nitrogen agronomic efficiency (17.68 kg ha-1), nitrogen use efficiency (32.40 kg ha-1), nitrogen apparent recovery (71.85 kg ha-1), nitrogen harvest index (75.48 percent) and nitrogen physiological efficiency (47.98 kg kg-1). Increasing the nitrogen consumption decreased all the traits related to the nitrogen efficiency and these traits were in their minimum values in the treatment of 300 kg ha-1 of nitrogen. The interaction between the tillage and nitrogen showed that the treatment of minimum tillage at 200 kg ha-1 of nitrogen with an average of 4144 kg ha-1 had the highest grain yield. In conclusion, the treatment of minimum tillage at 200 kg ha-1 of nitrogen due to the high seed and oil yields and treatment of minimum tillage at 100 kg ha-1 of nitrogen because of the high nitrogen consumption efficiency, energy saving and observance of the environmental issues are suitable for planting canola in paddy fields of Guilan province.
Keywords: Nitrogen agronomic efficiency, Physiological efficiency, Second crop, Minimum tillage, Transplanting -
به منظور بررسی اثر منبع و مقدار کود نیتروژن بر عملکرد و کیفیت ذرت شیرین، آزمایشی در سال زراعی 1389 با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان واقع در رشت اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل مقادیر و ترکیبات مختلف کود نیتروژن {شیمیایی (صفر، 46، 92 و 138 کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره)، تلفیقی (23 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره + 1 تن ورمی کمپوست، 46 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره + 2 تن ورمی کمپوست و 69 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره + 3 تن در هکتار ورمی کمپوست) و کود زیستی (2، 4 و 6 تن در هکتار ورمی کمپوست)} بود. اثر منبع و مقدار کود نیتروژن بر وزن تر بلال، عملکرد دانه کنسروی، میزان پروتئین دانه و ماده خشک قابل هضم معنی دار بود. با افزایش نیتروژن در تیمارهای شیمیایی، زیستی و تلفیقی، عملکرد (بلال تر و دانه)، مقدار پروتئین دانه و ماده خشک قابل هضم افزایش یافت. بیشترین عملکرد بلال تر در تیمار 69 کیلوگرم نیتروژن + 3 تن ورمی کمپوست معادل 9/14595 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب معادل 5/18619 و 3593 کیلوگرم در هکتار در تیمار 69 کیلوگرم نیتروژن + 3 تن ورمی کمپوست مشاهده شد. نتایج این پژوهش نشان داد بهترین عملکرد و کیفیت دانه و علوفه ذرت شیرین، در روش تلفیقی و زیستی در شرایط آب و هوایی رشت و مناطقی با شرایط اقلیمی مشابه، مناسب تر خواهد بود.
کلید واژگان: پروتئین, ذرت شیرین, عملکرد, کود آلی, منابع شیمیاییIn order to investigate the effect of source and rate of nitrogen fertilizer on yield and quality of sweet corn, a field study was conducted in 2011 cropping season in Agriculture Experiment Station of College of Agriculture, University of Guilan. A randomized complete block design with three replications was used. Treatment consisted of four levels of nitrogen fertilizer (0, 46, 92 and 138 kg N ha-1) and integrated N of chemical and biological (23 kg N ha-1 + 1 ton ha-1 Vermi-compost, 46 kg N ha-1 + 2 ton ha-1 Vermi-compost, and 69 kg N ha-1 +3 ton ha-1 Vermi-compost) and organic sources (2, 4 and 6 ton ha-1). Effect of source and rate of nitrogen fertilizer on fresh ear yield, grain yield canned, grain protein amount and dry matter digestibility percent had significant. With increscent nitrogen at treatments nitrogen fertilizer, organic ant integrated farming yield fresh ear, grain yield, grain protein amount and dry matter digestibility percent increased. Maximum yield fresh ear was obtained with 69 kg N ha-1 + 3 ton ha-1 Vermi-compost with an average 14595.9 kg ha-1. Maximum forage yield and dry forage yield obtained with an average 18619.5 and 3593 kg ha-1 at treatment with 69 kg N ha-1 + 3 ton ha-1 Vermi-compost. Results of this research showed that the best grain yield and quality, and forage yield and quality of sweet corn were obtained in integrated farming and organic methods in Rasht region conditions and same climatology conditions.
Keywords: Inorganic source, Organic source, Protein, Sweet corn, Yield -
نشریه علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)، سال دوازدهم شماره 3 (پیاپی 45، پاییز 1387)، ص 417
به منظور بررسی اثرهای تنش رطوبت، کود شیمیایی نیتروژنه، کود دامی و تلفیقی از کود نیتروژن و کود دامی بر عملکرد، اجزای عملکرد و راندمان استفاده از آب ذرت سینگل کراس 704 (دیررس- تک بلال و دندان اسبی)، آزمایشی مزرعه ای در سال 1384 در مرکز تحقیقات دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه شامل مقادیر و ترکیبات مختلف کود نیتروژن {شیمیایی (صفر، 92، 184 و 276 کیلوگرم در هکتار نیتروژن)، تلفیقی شیمیایی و دامی (46 کیلوگرم نیتروژن + 5/2 تن کود دامی، 92 کیلوگرم نیتروژن + 5 تن کود دامی و 138 کیلوگرم نیتروژن + 5/7 تن درهکتار کود دامی) و دامی (5، 10 و 15 تن در هکتار کود دامی)} و سه سطح آبیاری (آبیاری معادل نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری معادل 75 % نیاز آبی گیاه و آبیاری معادل50% نیاز آبی گیاه) در نظر گرفته شد. بیشترین عملکرد دانه ذرت در تیمار 92 کیلوگرم نیتروژن + 5 تن کود دامی به میزان 7976 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه ذرت در آبیاری شاهد به میزان 7041 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تنش رطوبت در آبیاری معادل 50 درصد نیاز آبی گیاه و آبیاری معادل 75 درصد نیاز آبی گیاه عملکرد دانه را به ترتیب 33 و 12 درصد کاهش داد. بیشترین عملکرد در برهمکنش تنش رطوبت و تیمارهای کود نیتروژن در تیمار 5 تن کود دامی در هکتار و آبیاری معادل نیاز آبی گیاه به دست آمد. هم چنین بیشترین راندمان استفاده از آب در بین تیمارهای آبیاری در آبیاری معادل 50 درصد نیاز آبی گیاه بود. بیشترین راندمان استفاده از آب در برهمکنش تنش رطوبت و تیمارهای کود نیتروژن در تیمار 92 کیلوگرم کود نیتروژن + 5 تن کود دامی در هکتار و آبیاری معادل 50% نیاز آبی گیاه به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که کود نیتروژن کافی به صورت شیمیایی عملکرد دانه ذرت را تحت شرایط تنش رطوبتی به مقدار کم افزایش و کود نیتروژن به صورت تلفیقی (شیمیایی و دامی) عملکرد دانه را تحت شرایط تنش رطوبتی افزایش می دهد. ولی با آبیاری کامل عملکرد دانه ذرت را به مقدار زیاد افزایش می دهد. هم چنین زمانی که تنش رطوبتی شدید است کود نیتروژن به ویژه به صورت تلفیقی عملکرد را افزایش می دهد. با کاربرد توام کودهای شیمیایی و دامی، علاوه بر کاهش میزان مصرف کودهای شیمیایی و بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی خاک، عملکرد دانه بهتری حاصل شد.
کلید واژگان: تنش رطوبت, نیتروژن, تعداد دانه, عملکرد, نظام های کشاورزی, ذرتIn order to investigate the effects of moisture stress, nitrogen fertilizer, manure and integrated nitrogen and manure fertilizer on yield, yield components and water use efficiency of SC 704 corn (late maturing, non-prolific and dent). In 2005, a field study was conducted in agricultural experiment station of the college of agriculture, Tarbiat Modares University. The type of design was randomized complete block with factorial arrangement and three replications. For the study, four levels of nitrogen fertilizer (0, 92, 184 and 276 kg N ha-1), integrated fertilizer (46 kg N ha-1 + 2/5 ton ha-1 FYM, 92 kg N ha-1 + 5 ton ha-1 FYM and 138 kg N ha-1 +7/5 ton ha-1 FYM ) and organic Farm Yard Manure (5, 10 and 15 ton ha-1 FYM ) along with three levels of irrigation (optimum irrigation (control), water stress 75% optimum irrigation and water stress 50% optimum irrigation) were used as treatments. The results showed maximum seed yield was produced with 92 kg N ha-1 + 5 ton ha-1 FYM and average of seed yield was 7976 kg ha-1. Maximum corn seed yield resulted when optimum irrigation water was applied and average seed yield was 7041 kg ha-1. When water stress was imposed in 50% and 75% of optimum irrigation, seed yield was decreased by 33 and 12%, respectively. The best seed yield was obtained with interaction of 5 ton ha-1 FYM and optimum irrigation. Also, maximum water use efficiency was obtained in using 50% of optimum irrigation. Maximum water use efficiency was obtained with interaction of 92 kg N ha-1 + 5 ton ha-1 FYM and imposition of water stress in 50% optimum irrigation. Results showed that adequate nitrogen fertilizer slightly increased corn seed yield under stress, and integrated (nitrogen and manure) fertilizer increased corn seed yield under stress. But seed yield greatly increased with optimum irrigation. Integrated fertilizer application increased seed yield even with severe moisture stress. Application of integrated chemical fertilizers and manure produced better seed yield and also decreased the amount of chemical fertilizers and improved soil physical and chemical characteristics.
Keywords: Moisture stress, Nitrogen, Kernel number, Yield, Agro system, Corn -
نشریه علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)، سال هفتم شماره 2 (پیاپی 24، تابستان 1382)، ص 103
به منظور بررسی تاثیر کود نیتروژن و تنش خشکی در مراحل شیری و خمیری شدن دانه بر عملکرد و اجزای عملکرد و کارایی استفاده از آب ذرت دانه ای سینگل کراس 704 (دیررس- تک بلال و دندان اسبی)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار سطح کود نیتروژن صفر، 92، 184 و 276 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص و سه سطح آبیاری (تیمار اول: قطع آبیاری در آغاز مرحله شیری شدن دانه، تیمار دوم: قطع آبیاری در آغاز مرحله خمیری شدن دانه و تیمار سوم: آبیاری برابر نیاز آبی گیاه تا پایان فصل رشد) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی در مرحله شیری و خمیری شدن دانه باعث کاهش معنی دار عملکرد نهایی دانه و وزن هزار دانه گردید. هم چنین، تاثیر کود نیتروژن بر عملکرد دانه، شمار دانه در بلال، وزن دانه در بلال و وزن هزار دانه معنی دار بود. حداکثر این صفات در تیمار 276 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص به دست آمد، اگرچه بین تیمارهای 92، 184 و 276 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص اختلاف معنی داری وجود نداشت. حداکثر کارایی استفاده از آب در بین تیمارهای آبیاری، در قطع آبیاری در مرحله شیری شدن دانه بود، و هرچه تنش خشکی کم شد کارایی استفاده از آب کاهش یافت.
کلید واژگان: ذرت, نیتروژن, تنش خشکی, عملکرد, کارایی استفاده از آبIn order to investigate the effects of different nitrogen fertilizer levels and water stress during milky and dough stages on grain yield, yield components and water use efficiency of corn hybrid SC 704 (late maturing, non prolific and dent type), a field study was conducted. The factorial design of the study comprised of a randomized complete block with four replications. Four levels of nitrogen fertilizer (0, 92, 184 and 276 kg/ha nitrogen) along with three levels of irrigation (water stress imposed at milky stage, dough stage and a season-long optimum irrigation) were used as treatments. Results showed that water stress during milky and dough stages significantly decreased grain yield and thousand kernel weight. Also, effect of nitrogen fertilizer on grain yield, kernel number per ear, kernel weight per ear and thousand kernel weight was significant. Maximum grain yield was produced with 276 kg/ha nitrogen, although no significant differences were found among 92, 184 and 276 kg/ha nitrogen levels. Regarding water use efficiency during water stress, maximum efficiency was observed at milky stage but, as water stress declined with optimum irrigation, water use efficiency decreased.
Keywords: Zea mays L., Nitrogen, Moisture stress, Yield, Water use efficiency
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.