به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

m. padyab

  • پروین میرمیران، لادن مهران، جعفر جندقی، گواهی، مژگان پادیاب، مهدی هدایتی، فریدون عزیزی*
    سابقه و هدف

    کمبود ید و اختلالات ناشی از آن به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی تغذیه ای در ایران از سالها قبل شناخته شده است. استان سمنان یکی از مناطقی است که در مطالعات قبل از یدرسانی دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. در ایران برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجراء درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1380 این بررسی در دانش آموزان 7 تا 10 ساله استان سمنان انجام شد.

    روش بررسی

    طی یک بررسی توصیفی مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 1200 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) انتخاب شدند. شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی انجام و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت درجه بندی شد. نمونه ادرار از یک دهم نمونه ها اخذ گردید و اندازه گیری ید ادرار به روش هضم انجام شد.

    یافته ها

    درصد کلی گواتر در دانش آموزان استان 17% (به ترتیب در دختران و پسران 7/17% و 3/16%) بود. میانه ید ادرار در جمعیت مورد مطالعه 7/13میکروگرم در دسی لیتر بود. در 2/73% موارد ید ادرار بیشتر از 10 میکروگرم در دسی لیتر بود و سطح ید ادرار کمتر از 5 میکروگرم در دسی لیتر در 8/10% موارد وجود داشت. هیچ موردی ید ادرار کمتر از 2 میکروگرم در دسی لیتر نداشت. تفاوتی در شیوع گواتر و میزان ید ادرار بین دو جنس و نیز بین دانش آموزان شهر و روستا مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    یافته های این بررسی نشان می هد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375 درصد گواتر در دانش آموزان کاهش معنی داری داشته و ید ادرار دانش آموزان استان سمنان همچنان در حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت می باشد. لذا استان سمنان در زمره مناطق "عاری از کمبود ید "محسوب می شود.

    کلید واژگان: گواتر, اختلالات ناشی از کمبود ید, غلظت ید ادراری
    P Mirmiran, L Mehran, J Jandaghi, Govahi, M Padyab, M Hedayati, F Azizi*
    Background

    Iodine deficiency disorder, (IDD), is a worldwide health problem. Parts of Iran, such as Semnan, are known as endemic areas for goiter. IDD was accepted as a priority health problem in our country and a National IDD Council was formed in 1989. This study was performed to evaluate the implementation of the National IDD Council program in 2001 among 7-10-year-old children in Semnan province.

    Materials and methods

    In this cross sectional study, 1200 children, (M/F ratio=1), aged 7-10 years, were selected and grading of goiter was performed in accordance to the WHO criteria. Urinary samples were obtained from 120 children and urinary iodine was measured using digestion method.

    Results

    Total prevalence of goiter was 17% (16.3% in girls and 17.7% in boys). The median urinary iodine was 13.7µg/dl. 73.2% had a urinary iodine of more than 10µg/dl, while 10.8% had urinary iodine levels of <5µg/dl. None of the candidates had urinary iodine levels less the 2µg/dl. There was no significant difference between the two sexes and urban or rural areas.

    Conclusion

    There has been a significant decline in the prevalence of goiter among children in Semnan province. In addition, urinary iodine concentration of children has reached rates approved by the WHO. Semnan province can now be classified as one of the "iodine-deficiency-free" areas in Iran.

    Keywords: Goiter, Iodine deficiency disorder, Urinary iodine concentration
  • ربابه شیخ الاسلام، عبدالمجید حمیصی، بهاره عجمی، نغمه تشکری، مژگان پادیاب، فریدون عزیزی

    سابقه و هدف استان آذربایجان غربی یکی از مناطقی است که در مطالعات قبل از یدرسانی دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. در ایران برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجرا درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید، این بررسی در دانش آموزان 7 تا 10 ساله استان آذربایجان غربی در سال 1380انجام شد.

    روش بررسی

    . طی یک بررسی توصیفی مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی، تعداد 1200 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) انتخاب شدند. شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی بررسی و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت درجه بندی شد. نمونه ادرار از یک دهم نمونه ها اخذ گردید و اندازه گیری ید ادرار به روش هضم انجام شد.

    یافته ها

    درصد کلی گواتر در دانش آموزان استان 2/7 درصد و به ترتیب در دختران و پسران 7/6 درصد و 8/7 درصد بود. میانه ید ادرار در جمعیت مورد مطالعه 6/14میکروگرم در دسی لیتر بود. در 9/83 درصد موارد ید ادرار بیشتر از 10 میکروگرم در دسی لیتر بود و سطح ید ادرار کمتر از 5 میکروگرم در دسی لیتر در 6/2 درصد موارد وجود داشت. هیچ مورد ید ادرار کمتر از 2 میکروگرم در دسی لیتر یافت نشد. تفاوتی در شیوع گواتر و میزان ید ادرار بین دو جنس و نیز بین دانش آموزان شهر و روستا مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    یافته های این بررسی نشان می هد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375درصد گواتر در دانش آموزان کاهش معنی داری داشته و ید ادرار دانش آموزان استان آذربایجان غربی همچنان در حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت می باشد. لذا استان آذربایجان غربی در زمره مناطق "عاری از کمبود ید" محسوب می شود.

    کلید واژگان: گواتر, اختلالات ناشی از کمبود ید, غلظت ید ادراری
    R.Shykholeslam, A.Hamisi, B.Ajami, N.Tashakori, M.Padyab, F.Azizi
    Background

    Iodine deficiency disorder (IDD) is a worldwide health problem. Parts of Iran, such as Azarbayejan-Gharbi, had been known as endemic areas for goiter. IDD was accepted as a priority health problem in our country and a National IDD Council was formed in 1989. This study was performed to evaluate the National IDD Council program in 2001 among 7-10-year-old children in Azarbayejan-Gharbi province.

    Materials and methods

    In this cross sectional study, 1200 children (M/F ratio=1), aged 7-10 years, were selected and grading of goiter was performed in accordance to the WHO criteria. Urinary samples were obtained from 120 children and urinary iodine was measured using digestion method.

    Results

    Total prevalence of goiter was 7.2% (6.7% in girls and 7.8% in boys). The median urinary iodine was 14.6µg/dl. 83.9% had urinary iodine of more than 10µg/dl, while 2.6% had urinary iodine levels of <5µg/dl. None of the candidates has urinary iodine of less the 2µg/dl. There was no significant difference between sexes and urban or rural areas.

    Conclusion

    Results have revealed that the total prevalence of goiter has significantly decreased among children in Azarbayejan-Gharbi province, meanwhile, urinary iodine concentration of children has reached to WHO approved rate. Thus, Azarbayejan-Gharbi province could be classified among "iodine-deficiency-free" areas in Iran.

    Keywords: Goiter, Iodine deficiency disorder, Urinary iodine concentration
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال