به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب mahboubeh ghasemi

  • محبوبه قاسمی، مسعود رضوان حسن آباد*

    پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی شفقت به خود در رابطه میان دلبستگی با رشد پس از سانحه در بیماران بهبود یافته از کووید -19 صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع همبستگی با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد بهبود یافته از کووید -19 و فعال در شبکه های اجتماعی مجازی در سال 1400 بود. تعداد 204 نفر با روش نمونه گیری دردسترس و پاسخگویی آنلاین به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهه رشد پس از سانحه (PTGI) دسچی و کالهون (1996)، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان (AAQ) هازان و شاور (1987) و فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود (SCS) ریس  و همکاران (2011) بود. از تحلیل معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم دلبستگی اضطرابی (02/0-=β و 90/0=P) و دلبستگی اجتنابی (04/0=β و 43/0=P) بر رشد پس از سانحه معنادار نیست ولی اثر مستقیم دلبستگی ایمن معنادار بود (34/0=β و 01/0=P). همچنین نتایج نشان داد که اثر دلبستگی ایمن (09/0=β و 01/0=P)، اضطرابی (07/0-=β و 01/0=P) و اجتنابی (10/0-=β و 01/0=P) با میانجیگری شفقت به خود بر رشد پس از سانحه معنادار بود.. در نهایت نتایج نشان داد مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتیجه پژوهش بیانگر این بود که شفقت به خود میانجی معنادار رابطه دلبستگی با رشد پس از سانحه در بیماران بهبود یافته از کووید - 19 است که می تواند در آموزش ها و مداخله های ارتقا رشد پس از سانحه مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: دلبستگی, رشد پس از سانحه, شفقت به خود, کووید-19}
    Mahboubeh Ghasemi, Masoud Rezvan Hasan Abad*

    The aim of this study was to determine the mediating role of self-compassion in relationship attachment and post-traumatic growth in patients recovering from Covid-19. The present study was a correlational study using structural equation analysis. The statistical population of the study included people who improved from Covid-19 and were active in virtual social networks in the year 2021. 204 people were selected as the sample by available sampling and online response methods. The research instruments included Tedeschi and Calhoun's (1996) posttraumatic growth inventory(PTGI) Hazan and Shaver's (1987)  adult attachment questionnaire (AAQ) and Raes et al. (2011) short form of the self‐compassion scale (SCS). Structural equation analysis was used to analyze the data. The results showed that the direct effect of anxiety attachment (β = -0.02 and P=0.90) and avoidant attachment (β = 0.04 and P=0.43) on post-traumatic growth was not significant but the direct effect of secure attachment was significant (β = 0.34 and P= 0.01). The results also showed that the effect of security (β = 0.09 and P = 0.01), anxiety (β = -0.07 and P=0.01), and avoidance attachment (β = -0.10 and P=0.01) mediated by self-compassion was significant on post-traumatic growth. Finally, the results showed that the research model had a good fit. The results showed that self-compassion is a significant mediator of the relationship between attachment and post-traumatic growth in patients recovering from Covid-19, which can be considered in post-traumatic growth promotion training and interventions.

    Keywords: Attachment, Post Traumatic Development, Self - Compassion, Covid–19}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال