به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

maryam ghani

  • مهرنوش ابطحی، محمودعلی محمدی، رضا سعیدی، رامین نبی زاده، معصومه عسکری، بابک محمودی، مریم غنی*
    زمینه و هدف

    این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت شیمیایی و میکروبی آب های بطری شده در ایران و محاسبه شاخص کیفیت آب (WQI) انجام گرفت.

    روش بررسی

    برندهای مختلف آب بطری شده (4 نمونه از 71 برند) به طور تصادفی از بازار جمع آوری شدند. مشخصات شیمیایی و میکروبی نمونه ها بررسی و تعیین گردید. در نهایت محاسبات مربوط به شاخص کیفیت آب (WQI) انجام شد و نمونه های آب بطری شده در طبقه بندی های بسیار خوب، خوب، ضعیف، خیلی ضعیف و نامناسب قرار گرفتند.

    یافته ها

    در هیچ کدام از نمونه ها غلظت فلزات سنگین از استانداردهای ایران و غلظت سولفات، کلرور و فلوراید از استانداردهای بین المللی فراتر نبود. در چند نمونه، غلظت نیتریت و نیترات از استاندارد بالاتر بود. در پارامترهای مختلف، بین 8 تا 89 درصد از نمونه ها دارای غلظتی بیش از مقدار درج شده برروی برچسب بودند که بر روی برچسب درج شده بود. تعداد 5 گونه از باکتری های مختلف در 15 نمونه آب یافت گردید. از نظر شاخص WQI، در حدود 63 درصد از نمونه ها دارای کیفیت بسیار خوب بودند. همچنین 34 و 3 درصد از نمونه ها نیز به ترتیب در رده کیفی خوب و ضعیف قرار گرفتند. هیچ کدام از نمونه های آب بطری شده دارای کیفیت خیلی ضعیف و نامناسب نبودند.

    نتیجه گیری

    کیفیت آب های بطری شده تحت بررسی عموما مناسب بود اما با توجه به گستره وسیع آب های بطری شده در ایران بر اساس برند و فصل سال، ارزشیابی مستمر روش های تصفیه آب در شرکت ها و پایش مداوم کیفیت شیمیایی و میکروبی آب های بطری شده در تمام فصول سال پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: شاخص کیفیت آب, آب بطری شده, کیفیت میکروبی, کیفیت شیمیایی
    Mehrnoosh Abtahi, Mahmood Alimohammadi, Reza Saeedi, Ramin Nabizadeh, Masoomeh Askari, Babak Mahmoudi, Maryam Ghani*
    Background and Objective

    The aim of this study was to evaluate the chemical and microbial quality of bottled water in Iran and to calculate the water quality index (WQI).

    Materials and Methods

    Different brands of bottled water (4 samples from 71 brands) were randomly collected from the market. Chemical and microbial characteristics of the samples were examined and determined. Finally, the calculations related to the WQI index were performed and the water samples were classified as excellent, good, poor, very poor and unsuitable.

    Results

    None of the samples exhibited concentration of heavy metals beyond Iranian water standards, and the concentration of sulfate (SO4), chloride (Cl) and fluoride (F) did not exceed international standards. However, in some samples, nitrite (NO2) and nitrate (NO3) concentrations were higher than recommended standards. With Regard to other water quality parameters, 8% to 89% of the samples exhibited concentration higher than the values provided on the water bottle label. 5 species of different bacteria were found in 15 water samples. According to the WQI index, about 63% of the samples were of excellent quality. Also, the water quality of 34% and 3% of the samples fell in good and poor quality categories, respectively. None of the bottled water samples was of very poor quality.

    Conclusion

    The quality of bottled water investigated in this study was generally suitable, but due to the wide range of bottled water in Iran based on brand and seasons, continuous evaluation of water treatment methods in companies and careful monitoring of chemical and microbial quality of bottled water in all seasons is recommended.

    Keywords: Water quality index, Bottled water, Microbial quality, Chemical quality
  • Sommayeh Saadi, Mahmood Alimohammadi, Ramin Nabizadeh, Alireza Mesdaghinia, Hassan Aslani, Shahrokh Nazmara, Maryam Ghani, Babak Mahmoodi, Masoomeh Asgari, Nejat Mousavipour
    The most common used methods for water disinfection were chemicals like chlorine, ozonation, ultraviolet radiation, membrane processes, etc. Water disinfection using irradiation techniques is new in water treatment industry which has been developed recently. The aim of the present study was to investigate radio frequency (RF) efficiency for the inactivation of total coliform (TC), fecal coliform, and heterotrophic bacterial count of water pellets. Tap water samples were taken from School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences and irradiated using hydropad device, steam KLEAR model S-38 (1.2 W and frequency of 120-200 kHz). Microbial concentration was measured in cycles 1, 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, and 40 in 1 and 2 h contact time. Indicator bacteria were counted using plate count method and multiple fermentation tube technique. According to the microbial results, after 40 cycles and without chlorine residual, TC, fecal coliform, and heterotrophic bacteria were reduced by 86, 90, and 85%, while after 15 cycles and 0.8 mg/L chlorine residual, removal rate was 89, 91, and 89%, respectively. Furthermore, it was observed that after 2 h of contact time, TCs, fecal coliforms, and heterotrophic plate count were reduced by 78.2, 80, and 60%, respectively. Although RF efficiency in water disinfection has not been studied, our findings suggested its possible use due to more than 75% efficiency. From the standpoint of practical use, more studies should be done, especially to find a fine synergist agent, determining power, frequency, and suitable contact time and also the method should be modified.
    Keywords: Drinking Water, Radio Waves, Disinfection, Coliform
  • حسن اصلانی، محمود علی محمدی، بابک محمودی، بهاره قریشی، محمد خزایی، مریم غنی، معصومه عسکری
    زمینه و هدف
    کمبود منابع آبی کشور و افزایش تقاضا برای مصارف مختلف در سال های اخیر سبب شده تا تصفیه و استفاده از منابع بالقوه، مورد توجه ویژه ای قرار گیرد. آب های سطحی یکی از منابع تامین آب جوامع است. در این مطالعه، کارایی دو منعقد کننده آلوم و کلرور فریک در کاهش کدورت، رنگ، COD و عوامل میکروبی از آب های سطحی اطراف شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    نمونه برداری در سه فصل تابستان، پاییز و زمستان از دو آب سطحی سرخصه حصار و صالح آباد صورت گرفت. پس از تعیین دوز و pH بهینه مواد منعقد کننده، آزمایش جارتست بر روی نمونه ها صورت گرفته و میزان تغییر کدورت، COD، رنگ و عومل میکروبی مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    میزان کدورت آب رودخانه سرخه حصار، در محدوده 91 تا NTU 500 و کدورت رودخانه صالح آباد در محدوده 35 الی NTU 400 قرار داشت. دوز بهینه آلوم برای سه فصل تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب برابر 45، 100 و mg/L 35 بوده، در حالی که دوز بهینه کلرور فریک برابر 5، 70 و mg/L 10 به دست آمد. دوز بهینه آلوم و کلرور فریک در رودخانه صالح آباد برای سه فصل به ترتیب برابر 28، 115، 2 و 30، 65 و mg/L 5 تعیین گردید. راندمان حذف کدورت توسط هر دو منعقد کننده در اغلب موارد، بالاتر از %95 و راندمان حذف رنگ در همه شرایط 100 بوده است.
    نتیجه گیری
    از نظر حذف کدورت، رنگ و COD هر دو منعقد کننده کارایی مشابهی نشان دادند، با این حال دوز مصرفی کلرور فریک نسبت به آلوم کمتر بوده است. برای حذف کدورت آلوم بعنوان منعقد کننده نتایج بهتری را نشان داد، در حالی که برای حذف COD بسته به شرایط موجود (تغییرات شرایط فصلی) کارایی آلوم و کلرور فریک یکسان نبوده و تغییر پیدا می کرد.
    کلید واژگان: انعقاد, آلوم, کلرورفریک, جارتست, کدورت, کلیفرم
    Hassan Aslani, Mahmood Ali Mohammadi, Babak Mahmoodi, Bahareh Ghoreishi, Mohammad Khazaei, Maryam Ghani, Masoomeh Askari
    Background
    Water scarcity and increasing demand for various applications has led to more attention to the treatment and using potential resources. Surface water is one of water resources in the societies. In the present study, the performance of two coagulants, Alum and Ferric chloride, was considered to determine turbidity, color, COD, and microbial reduction in the surface waters in Tehran.
    Methods
    Sampling was carried out from two surface waters named Sorkhehesar and Salehabad, during summer, fall, and winter. After optimization of coagulant dosage and pH, jar test experiments were conducted, and turbidity, COD, color, and microbial changes were considered.
    Results
    Turbidity range in Sorkhehesar and Salehabad was between 91 and 500 NTU, and 35 to 400 NTU, respectively. Optimized dose of alum for summer, fall, and winter was 45, 100, and 35 mg/L, respectively, while in case of ferric chloride the optimized dose for three studied seasons was 5, 70, and 10 mg/L. Optimized dose of alum and ferric chloride in Salehabad, was determined as 28, 115, 2 and 30, 65, and 5 mg/L. Turbidity removal efficiency using both coagulants was higher than 95 percent, and color was totally removed in all experimented conditions.
    Conclusion
    From the stand point of turbidity, color, and COD removal both alum and ferric chloride showed the same results, however, ferric chloride dose was lower than alum. In case of turbidity removal alum showed higher removal efficiency, while for COD reduction upon the conditions, e.g. seasonal variation, alum and ferric chloride performance was not the same and was varied accordingly.
    Keywords: Coagulation, Alum, Ferric chloride, jar test, turbidity, coliform
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال