به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب maryam yousefzadeh

  • مریم نزادی*، حمید کشوری، مریم یوسف زاده
    فرضیه

    مهندسی بافت عروق، راهکارهای نوآورانه ای برای حل مشکلات جایگزین های عروقی به ویژه با قطر کم ارایه می دهد. الکتروریسی روشی کاربردی و ارزان برای تولید داربست های مهندسی بافت است. اگرچه این روش به نسبت ساده است، اما از نظر برهم کنش های میان پارامترهای فرایندی و اثر آن ها بر شکل شناسی الیاف هنوز کاملا مشخص نیست. در این مطالعه، هدف تعیین متغیرهای بهینه به منظور دستیابی به کمترین قطر الیاف با روش تاگوچی برای کاربردهای مهندسی بافت عروق است.

    روش ها

    داربست های پلی یورتانی در دی متیل فرمامید با فرایند الکتروریسی تهیه شدند. غلظت پلیمر و پارامترهای فرایندی به عنوان عامل های موثر درنظر گرفته شدند. با کمک آرایه L9 روش تاگوچی، طراحی آزمون انجام و شرایط بهینه سازی الکتروریسی با استفاده از نسبت علامت به نوفه (S/N) به کمک نرم افزار Minitab 17 تعیین شد. شکل شناسی الیاف با میکروسکوپی الکترونی پویشی بررسی شد. افزون بر آن، سلول های اندوتلیال ورید بند ناف انسان (HUVEC) به منظور بررسی سمیت سلولی و چسبندگی سلولی روی داربست های بهینه کشت شد.

    یافته ها

    تحلیل آزمون ها نشان داد، غلظت پلی یورتان اثرگذار ترین پارامتر است. شرایط بهینه برای تولید الیاف، با غلظت %12 وزنی پلیمر، ولتاژ kV 16، فاصله 15cm بین جمع کننده و نازل و سرعت تغذیه 0.1mL/h به‎دست آمد. با روش تاگوچی میانگین قطر الیاف در محدوده 242.1nm  تا 257.92nm با سطح اطمینان %95 پیش بینی شد. قطر الیاف در این شرایط از نظر تجربی نیز 258±30nm بود که با مقدار تخمین زده شده با این روش مطابقت خوبی داشت. همچنین، زنده مانی سلول ها %88.59 گزارش شد و سلول ها چسبندگی مناسبی به داربست نشان دادند. بنابراین، داربست ها تهیه شده نتایج امیدوارکننده ای در تقلید ماتریس خارج سلولی و در نتیجه مهندسی بافت عروق نشان دادند.

    کلید واژگان: مهندسی بافت عروق, الکتروریسی, پلی یورتان, روش تاگوچی, بهینه سازی}
    Maryam Nezadi *, Hamid Keshvari, Maryam Yousefzadeh
    Hypothesis

    Vascular tissue engineering offers innovative solutions to the vascular replacement problems, especially low diameter grafts. Electrospinning is a cost-effective and versatile method for producing tissue engineering scaffolds. Although this method is relatively simple, but at theoretical level the interactions between process parameters and their influence on fiber morphology are not yet fully understood. In this paper, the aim was to find the optimal electrospinning parameters to obtain the smallest fiber diameter by Taguchi’s methodology for vascular tissue engineering applications.

    Methods

    The scaffolds were produced by electrospinning of a polyurethane solution in dimethylformamide. Polymer concentration and process parameters were considered as effective factors. Taguchi’s L9 orthogonal design was applied to the experiential design. Optimal conditions were determined using the signal-to-noise (S/N) ratio with Minitab 17 software. The morphology of the nanofibers was studied by an SEM. Then, human umbilical vein endothelial cells (HUVECs) were cultured on the optimal scaffolds to investigate cellular toxicity of the scaffolds and cell adhesion.

    Findings

    The analysis of experiments showed that polyurethane concentration was the most significant parameter. An optimum combination to reach the smallest diameters was obtained at 12 wt% polymer concentration, 16 kV of the supply voltage, 0.1 mL/h feed rate and 15 cm tip-to-distance. The average diameter of the nanofibers was predicted in the range of 242.10 to 257.92 nm at a confidence level of 95%. The optimum diameter of the nanofibers was experimentally 258±30 nm, which is in good agreement with the estimated value of the Taguchi’s methodology. Cell viability was also reported to be 88.59% and the cells showed good adhesion to the scaffold. These scaffolds can show promising results in mimicking the extracellular matrix and thus in vascular tissue engineering.

    Keywords: vascular tissue engineering, electrospinning, polyurethane, Taguchi’s methodology, optimization}
  • پویا مرزبانی، محمد آزادفلاح*، مریم یوسف زاده، فرهود نجفی، احمدعلی پوربابایی

    بسته بندی مواد غذایی به عنوان یک لایه محافظ، یکی از مهم ترین عواملی است که نقش کلیدی در تامین بهداشت و سلامت مواد غذایی ایفا می کند. هدف از این پژوهش تهیه یک ماده بسته بندی کاغذی جدید از طریق پوشش دهی با یک پوشش ممانعتی پراکنده جدید بر پایه ترکیبی از پروتئین ایزوله سویا و امولسیون موم پلی اتیلن بود. برای این منظور ویژگی های مکانیکی، مقاومت به جذب آب و نفوذپذیری در برابر اکسیژن نمونه ها موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اگرچه با افزودن موم پلی اتیلن مقاومت کششی مقواهای پوشش دار کاهش پیدا کرد اما اختلاف قابل توجهی بین مقواهای پوشش دهی شده با پروتئین و ترکیب حاوی 30 درصد موم پلی اتیلن وجود نداشت و مقواهای پوشش دهی شده با ترکیب حاوی 50 درصد موم پلی اتیلن تنها کاهش 6 درصدی در مقایسه با نمونه های پوشش دهی شده با پروتئین نشان دادند. با افزایش سهم پلی اتیلن در فرمولاسیون پوشش میزان نفوذپذیری اکسیژن در مقواهای پوشش دار افزایش یافت اما میزان جذب آب و نفوذپذیری بخارآب به طور چشمگیری کاهش پیدا کرد.

    کلید واژگان: بسته بندی مواد غذایی, مقوا, پوشش ممانعتی, پروتئین ایزوله سویا, موم پلی اتیلن}
    Pouya Marzbani, Mohammad Azadfallah *, Maryam Yousefzadeh, Farhood Najafi, AhmadAli Pourbabaee

    Food packaging as a protective layer is one of the most important factors that play a key role in providing healthy food. The aim of this study was to provide a novel paper packaging material by coating with a new dispersion barrier coating based on a mixture of soy protein isolate (SPI) and polyethylene wax (PE-wax) emulsion. For this purpose, mechanical properties, water absorption resistance and oxygen permeability of the specimens were investigated. The results indicated that although the tensile strength of coated paperboards decreased with the addition of PE-wax, there was no significant difference between the SPI-coated paperboards and 30% PE-wax coated ones, and 50% PE-wax coated paperboards showed only a decrease of 6% compared to SPI-coated ones. With increasing the share of PE-wax in the coating formulation, oxygen permeability increased in the coated paperboards but water absorption and water vapor permeability decreased dramatically.

    Keywords: Food Packaging, Paperboard, Barrier coating, Soy protein isolate, Polyethylene wax}
  • هادی اشتری، مهدی جنوبی، مریم یوسف زاده، یحیی همزه *
    در این پژوهش نانوالیاف کامپوزیتی پلی وینیل الکل (PVA) و نانوکریستال سلولزی (CNC) با فرایند الکتروریسی تهیه شدند. برای انحلال پلیمر PVA از آب یون زدایی شده استفاده شد و از بین غلظت های 4، 6، 8 و 10 درصد وزنی PVA، الیاف سالم در غلظت 8 درصد تولید شدند. برای تولید نانوالیاف با استحکام بیشتر، CNC در مقادیر 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد بر اساس درصد وزنی PVA به محلول پلیمر افزوده شد و طراحی آزمایشات بر اساس روش تاگوچی برای رسیدن به قطر کمتر از 100 نانومتر، با متغیرهای ولتاژ الکتریکی، فاصله الکتروریسی، سرعت تغذیه محلول و غلظت CNC انجام شد. برای مقاوم-سازی نانو الیاف در برابر آب از گلوتارآلدهید (GA) به عنوان پیونددهنده عرضی استفاده شد. ویژگی های مرفولوژیکی و سطحی الیاف با میکروسکوپ های FESEM و SEM بررسی شد. برای بررسی برهم کنش های شیمیایی مواد از FTIR و از آزمون کرنش کششی برای بررسی خواص استحکامی کامپوزیت نانوالیاف استفاده شد. بر اساس نتایج، نانوالیاف با میانگین قطر 16 ± 87 نانومتر در غلظت 5/0 درصد CNC، به دست آمدند. در اثر افزودن نانوکریستال، مدول الاستیسیته نانوکامپوزیت ها افزایش و تخلخل آنها کاهش یافت. غوطه وری نانوکامپوزیت ها در محلول گلوتارآلدهید واکشیدگی نانوکامپوزیت ها را کاهش داده و مانع از انحلال و پراکندگی آن ها در آب شد.
    کلید واژگان: نانوکامپوزیت, نانوالیاف, نانوکریستال سلولز, پلی وینیل الکل, الکتروریسی}
    Hadi Ashtari, mehdi jonoobi, Maryam yousefzadeh, Yahya Hamzeh *
    In this study Poly vinyl alcohol (PVA) and cellulose nanocrysrals (CNC) composite nanofibers were prepared by electrospinning process. To dissolve PVA, the deionized water was used due to environmental friendly of PVA. The design of experiments (DOE) was done by the Taguchi method using the Minitab for optimization of electrospinning. Polymer concentration was determined in 4, 6, 8 and 10% by solvent weight. Bead-free fibers were produced in 8% PVA concentration. CNC were added to polymer in 0.5, 1, 1.5 and 2% by PVA weight and DOE was applied for Needle to collector distance (cm), polymer concentration (%), polymer feed rate (mh/hr.) and applied voltage (Kv) were defined as variables, again to reach the thinnest fibers. Nanocomposites were soaked in GA 50% concentration for 48 hrs. to prevent nanocomposites decomposition. SEM and FESEM were used for morphological characterization. Diameter of the fibers was analyzed by Image software. Tensile, Modulus of Elasticity (MOE), Tension, Porosity, swelling and dissolving of nanocomposites were examined. Chemical reactions were traced by FTIR. Fibers with 87±16 nm in diameter were achieved in 0.5% CNC, 22 KV, 0.3 ml/hr. and 20 cm. Swelling and and solubility of nanocomposites were significantly improved by GA. FTIR spectra shows hemiacetal bounds produced during GA soaking. MOE and tensile were improved by CNC addition meanwhile tension and porosity were decreased. Same results were obtained for GA soaked nanocomposites.
    Keywords: Nanocomposites, Polyvinyl Alcohol, Cellulose Nanocrystal, Nanofibers, Electrospinning}
  • سحر جعفری، داود صادقی، مریم یوسف زاده، عاطفه سلوک
    تقاضای روزافزونی برای پیوند های عروقی مهندسی بافت شده با اثر بخشی طولانی مدت جهت جایگزینی یا بای پس عروق آسیب دیده در بیماری های مختلف قلبی و عروقی وجود دارد. عروق مهندسی بافت شده ایده آل باید زیست سازگار، خون سازگار، و مقاوم در برابر اتساع آنوریسم بوده و همچنین به آسانی قابل کاشت در بدن باشند. حوزه ی مهندسی بافت عروق فرصتی را برای طراحی و ساخت پیوندهای مصنوعی ایده ال فراهم می کند و تاکنون محققان این عرصه، انواع روش ها و مواد را به این منظور مورد مطالعه قرار داده اند. از جمله تحقیقات انجام شده می توان به ساخت داربست هایی از جنس بافت طبیعی سلول-زدایی شده یا بیوپلیمرها و پلیمرهای مصنوعی زیست تخریب پذیر برای ساخت پیوند های عروقی مهندسی بافت شده اشاره نمود. با این حال، هنوز چالش هایی نظیر عدم توانایی داربست ها در تقلید خواص مکانیکی بافت طبیعی و توانایی باز بودن طولانی مدت و همچنین رشد کافی بافت جدید درون داربست ها جهت تضمین عملکرد مناسب در داخل بدن، پیش روی محققان است. الکتروریسی، روشی متداول برای تولید داربست های مهندسی بافت است که پتانسیل مناسبی برای حل این مشکلات دارد. در این مقاله مروری، مطالعات انجام شده بر روی ساخت داربست های عروقی الکتروریسی شده بررسی خواهند شد.
    کلید واژگان: پیوند عروقی, مهندسی بافت, الکتروریسی, داربست های لوله ای}
    Sahar Jafari, Davoud Sadeghi, Maryam Yousefzadeh, Atefeh Solouk
    There is an increasing demand for tissue-engineered vascular grafts (TEVGs) with long term effectiveness in order to replace or bypass the diseased vessels. Ideal TEVGs should be biocompatible, bloodcompatible and have resistance against aneurysm dilation as well as being easily implantable in the body. Tissue engineering field provides an opportunity for designing and fabrication of ideal synthetic grafts, and so far, researchers have studied several materials and methods for this aim. For example, some TEVGs have been made from decellularized natural tissues, biopolymers, and biodegradable synthetic polymers. However, the researchers still encounter some challenges including true mimicking the mechanical properties of natural tissues and enough neo-tissue ingrowth. Electrospinning is a conventional technique that has a great potential to solve these problems. In this paper, the performed studies on the fabrication of electrospun vascular scaffolds have been reviewed.
    Keywords: vascular graft, tissue engineering, electrospinning, vascular scaffolds}
  • سحر جعفری، داود صادقی، مریم یوسف زاده، عاطفه سلوک
    تقاضای روزافزونی برای پیوند های عروقی مهندسی بافت شده با اثر بخشی طولانی مدت جهت جایگزینی یا بای پس عروق آسیب دیده در بیماری های مختلف قلبی و عروقی وجود دارد. عروق مهندسی بافت شده ایده آل باید زیست سازگار، خون سازگار، و مقاوم در برابر اتساع آنوریسم بوده و همچنین به آسانی قابل کاشت در بدن باشند. حوزه ی مهندسی بافت عروق فرصتی را برای طراحی و ساخت پیوندهای مصنوعی ایده ال فراهم می کند و تاکنون محققان این عرصه، انواع روش ها و مواد را به این منظور مورد مطالعه قرار داده اند. از جمله تحقیقات انجام شده می توان به ساخت داربست هایی از جنس بافت طبیعی سلول-زدایی شده یا بیوپلیمرها و پلیمرهای مصنوعی زیست تخریب پذیر برای ساخت پیوند های عروقی مهندسی بافت شده اشاره نمود. با این حال، هنوز چالش هایی نظیر عدم توانایی داربست ها در تقلید خواص مکانیکی بافت طبیعی و توانایی باز بودن طولانی مدت و همچنین رشد کافی بافت جدید درون داربست ها جهت تضمین عملکرد مناسب در داخل بدن، پیش روی محققان است. الکتروریسی، روشی متداول برای تولید داربست های مهندسی بافت است که پتانسیل مناسبی برای حل این مشکلات دارد. در این مقاله مروری، مطالعات انجام شده بر روی ساخت داربست های عروقی الکتروریسی شده بررسی خواهند شد.
    کلید واژگان: پیوند عروقی, مهندسی بافت, الکتروریسی, داربست های لوله ای}
    Sahar Jafari, Davoud Sadeghi, Maryam Yousefzadeh, Atefeh Solouk
    There is an increasing demand for tissue engineered vascular grafts (TEVGs) with long-term effectiveness in order to replace or bypass the diseased vessels. Ideal TEVGs should be biocompatible, blood-compatible and have resistance against aneurysm dilation as well as being easily implantable in body. Tissue engineering field provides an opportunity for designing and fabrication of ideal synthetic grafts, and so far, researchers have studies several materials and methods for this aim. For example, some TEVGs have been made from decellularized natural tissues, biopolymers and biodegradable synthetic polymers. However, the researchers still encounter with some challenges including true mimicking the mechanical properties of natural tissues and enough neo-tissue ingrowth. Electrospinning is a conventional techniques that has a great potential to solve these problems. In this paper, the performed studies on fabrication of electrospun vascular scaffolds have been reviewed.
    The English abstract is translate of the Persian one. But, unfortunately, it has not 150 words, while the Persian abstract has 180 words.
    Keywords: Vascular grafts, tissue engineering, electrospinning, tubular scaffolds}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال