به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب mehdi moghasemi

  • مهدی مقسمی، نرگس ظهرابی*، حسین فتحیان، علیرضا نیکبخت شهبازی، محمدرضا یگانگی
    زمینه و هدف

    خشکسالی به عنوان یک مخاطره طبیعی، تاثیرات زیادی در بخش  های مختلف از جمله کشاورزی، منابع آب دارد و سالانه خسارات زیادی به این بخشها در سراسر دنیا تحمیل می  کند. لذا باید راهکارهایی جهت کاهش خسارت خشکسالی صورت گیرد و در این بین برنامه  ریزی و سازگاری با شرایط خشکسالی با استفاده از خروجی پیش  بینی به هنگام خشکسالی جز موثرترین راهکارها به حساب می  آید. با توجه به نیاز پیش  بینی خشکسالی و محدود بودن مطالعات ارزیابی شاخص  های خشکسالی به دست آمده از برون داد پیش  بینی بارش مدل-های همادی آمریکای شمالی در ایران، در این پژوهش به بررسی این مدل  ها در چهار حوضه آبریز کرخه، کارون بزرگ، حله و هندیجان-جراحی برای دوره 2018- 1982 پرداخته شد.

    روش پژوهش

    در این پژوهش، ابتدا برونداد ماهانه مدل  های مختلف همادی آمریکای شمالی و در افق  های پیش بینی صفر تا 9 ماه و در دوره آماری 2018-1982 مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس شاخص خشکسالی SPI محاسبه شده است. برای ارزیابی از مقایسه این داده  ها با داده  های GPCC استفاده شد. جهت ارزیابی از سه معیار کمی CC، RMSE و BIAS استفاده شد. همچنین جهت یکپارچه کردن مدل-های موجود از دو روش الف: میانگین حسابی بین مدل  های موجود و ب: میانگین وزنی بین مدل  ها با در نظر گرفتن نتایج ضریب همبستگی (CC) ارزیابی شده است. همچنین جهت ارزیابی شاخص خشکسالی SPI از دو معیار طبقه  بندی شده POD و FAR و معیار کمی آماری CC استفاده شد.

     یافته ها

    نتایج ارزیابی بارش مدل  ها نشان داد که مدل  های یکپارچه دارای عملکرد بهتری نسبت به مدل  های انفرادی هستند و در این مدل یکپارچه نیز مدل وزن  دهی شده عملکرد بهتری داشت. ارزیابی توزیع مکانی مدل  های بارش نیز نشان داد که دو حوضه آبریز کارون بزرگ و هندیجان-جراحی در افق پیش  بینی صفر ماه و حوضه آبریز هندیجان-جراحی در افق پیش  بینی یک ماهه دارای عملکرد بهتری هستند. نتایج ارزیابی شاخص خشکسالی نشان داد که مدل  های یکپارچه با وجود اینکه عملکرد بهتری در پیش  بینی بارش داشتند اما در پیش  بینی خشکسالی بهترین عملکرد متعلق به مدل  های NASA-GMAO-062012 و CFSv2 است. همچنین نتایج نشان داد که پیش  بینی شاخص خشکسالی در بازه  های سه و شش ماه عملکرد بهتری نسبت به یک ماهه دارند. ارزیابی توزیع مکانی نیز نشان داد مدل  ها در حوضه  های جنوبی عملکرد بهتری دارند. به طور کلی می  توان نتیجه گرفت که مدل  های همادی آمریکای شمالی دارای عملکرد مناسبی در پیش  بینی خشکسالی در بعضی نقاط و در افق  های پیش  بینی مشخص هستند، لذا باید در هر نقطه قبل از استفاده مورد ارزیابی قرار گیرند. 

    نتایج

    نتایج به دست آمده از ارزیابی بارش نشان داد که به طور کلی یکپارچه کردن برون داد مدل  های دینامیکی باعث افزایش مهارت آن می  شود و یکپارچه کردن در حالت وزنی (WeightedNMME) عملکرد بهتری نسبت به حالت غیر وزنی (NMME) دارد. در افق پیش-بینی صفر ماهه بین مدل های انفرادی نیز مدل NASA-GMAO-062012 بیشترین مهارت را از نظر شاخص ارزیابی CC دارد ولی در افق پیش  بینی یک ماهه از نظر شاخص  های ارزیابی CC، RMSE و BIAS بهترین عملکرد متعلق به مدل CFSv2 است. ارزیابی در شاخص  های خشکسالی نشان داد که عملکرد مدل می  تواند متفاوت از عملکرد آن ها در پیش  بینی بارش باشد. به طور مثال مدل WeightedNMME با این که عملکرد مناسبی در پیش  بینی خشکسالی دارد اما بهترین عملکرد در بین مدل  ها در ماه  های مختلف NASA-GMAO-062012 و CFSv2 داشتند. ارزیابی مکانی نیز نشان داد که حوضه  های آبریز جنوبی دارای عملکرد بهتری نسبت بقیه حوضه  ها هستند.

    کلید واژگان: مدل های همادی آمریکای شمالی, پیش بینی خشکسالی, پیش بینی بارش فصلی, SPI}
    Mehdi Moghasemi, Narges Zohrabi *, Hossein Fathian, Alireza Nikbakht Shahbazi, Mohammadreza Yeganegi
    Background and Aim

    Drought as a natural hazard significantly impacts various sectors such as agriculture and water resources and causes considerable damage to these sectors worldwide. Therefore, adaptation strategies should be taken to reduce drought damage, and in the meantime, planning and adaptation to drought conditions using drought forecasting is one of the most effective strategies. Due to the need for drought forecasting and the limited studies that evaluated drought indicators obtained from the rainfall forecast output from the North American Multi-Model Ensemble (NMME) in Iran. This study evaluated these models in four catchments of Karkheh, Karun, Heleh, and Hindijan-Jarahi for1982-2018.

    Method

    In this study, the monthly output of different NMME ensembles were evaluated in the forecast leads of 0 to 9 months from 1982 to 2018, the SPI drought index was calculated. Comparison of these data with GPCC data was used for evaluation. Three quantitative criteria, including correlation coefficient, RMSE, and BIAS, were used for evaluation. Also, to integrate the existing models, two

    methods

    a: Arithmetic mean between the existing models and B: Weighted average between the models have been evaluated by considering the correlation coefficient (CC) results. Also, two criteria (i.e., POD and FAR) and the quantitative statistical criterion (i.e., correlation coefficient) were used to evaluate the SPI drought index.

    Results

    The results of the precipitation evaluation of the models showed that the integrated models have better performance than the individual models. In this integrated model, the weighted model also had better performance. Evaluation of spatial distribution of precipitation models also showed the excellent performance of NMME models in Karun and Hindijan-Jarahi catchments in the zero-month forecast lead and Hindijan-Jarahi catchments in the one-month forecast lead. The results of drought index evaluation showed that integrated models, although having better performance in precipitation forecasting, but in drought forecasting, the best performance belongs to NASA-GMAO-062012 and CFSv2 models. The results also showed that drought index forecasts in three and six-month periods have better performance than one month. Spatial distribution evaluation also showed that the models perform better in the southern basins. In general, it can be concluded that NMME models have good performance in predicting drought in some places and specific forecast leads, so they should be evaluated at each point before use.

    Conclusion

    The results of precipitation evaluation showed that, in general, integrating the output of dynamic models increases its proficiency, and integration in weighted mode (WeightedNMME) performs better than the non-weighted model (NMME). According to the zero-month forecast among individual models, the NASA-GMAO-062012 model has the most skills in terms of the correlation coefficient. However, in the one-month forecast lead in terms of the correlation coefficient, RMSE and BIAS, the best performance belongs to the CFSv2 model. Evaluation of drought indices showed that the model's performance could be different from their performance in predicting rainfall. WeightedNMME, for example, performed well in NASA-GMAO-062012 and CFSv2 months, although they performed well in predicting drought. The spatial evaluation also showed that the southern catchments perform better than other basins.

    Keywords: North America Multi-Model Ensemble (NMME), Drought Precipitation prediction, Seasonal Precipitation Forecasts, SPI}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال