فهرست مطالب mirshamsi m. h
-
زمینه و هدف
Ingrown Toenail به عنوان رشد غیرطبیعی ناخن به چین‌های طرفی دربرگیرنده ناخن تعریف می‌شود. درمان مرحله سوم این بیماری، جراحی است. این مطالعه به منظور مقایسه نتایج درمانی دو روش برداشت ماتریکس ناخن با جراحی و سوزاندن آن با فنل در درمان رشد نامناسب ناخن پا طراحی و اجرا شده است.
مواد و روشهااین مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و تحلیلی می‌باشد. جامعه مورد بررسی، بیماران مبتلا بهIngrown Toenail در Stage IIIمی‌باشد که از تیر ماه 1376 تا مهر ماه 1382 جهت درمان به درمانگاه‌های جراحی بیمارستان افشار و شهید رهنمون یزد مراجعه کرده‌اند. پس از حذف بیمارانی که بیماری زمینه‌ای، دیابت، نقص ایمنی و یا تحت رادیوتراپی یا شیمی‌درمانی بودند، نمونه‌گیری به روش سرشماری انجام شد و نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک به دو گروه 130 نفره تقسیم شدند. دو روش ماتریسکتومی شیمیایی با فنل و ماتریسکتومی جراحی با هم مقایسه و بیماران تا 2 سال پیگیری شدند تا تعداد 260 نمونه تکمیل شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع‌آوری و سپس با آزمون‌های آماری کای اسکوار و آنالیز واریانس نتایج تجزیه و تحلیل گردید.
یافتههامیزان بروز عفونت در ماتریسکتومی جراحی کمتر از ماتریسکتومی شیمیایی و در مردان بیش از زنان بوده که از نظر آماری معنی‌دار است و با شغل و سن بیماران ارتباط دارد. میزان بروز عود در روش ماتریسکتومی جراحی 98/3% و در روش ماتریسکتومی شیمیایی 8/11% می‌باشد و با سن و جنس ارتباط دارد. طول مدت زمان عمل در روش ماتریسکتومی جراحی 8/13 دقیقه و در روش ماتریسکتومی شیمیایی 6/8 دقیقه می‌باشد که با توجه به P-Value به دست آمده معنی‌دار می‌باشد. متوسط هزینه در روش ماتریسکتومی جراحی 000/100 ریال و در روش ماتریسکتومی شیمیایی 54000 ریال می‌باشد که P-Value معنی‌دار می‌باشد. در مجموع میزان عود، عفونت و طول مدت از کار افتادگی در روش ماتریسکتومی شیمیایی بیشتر از روش ماتریسکتومی جراحی می‌باشد ولی طول مدت عمل و هزینه در روش ماتریسکتومی شیمیایی کمتر از روش ماتریسکتومی جراحی می‌باشد یعنی برای بیمار روش ماتریسکتومی جراحی بهتر از روش ماتریسکتومی شیمیایی می‌باشد.
نتیجهگیریبه نظر می‌رسد در مجموع، روش ماتریسکتومی جراحی مناسب‌تر از ماتریسکتومی شیمیایی می‌باشد.
کلید واژگان: رشد غیرطبیعی ناخن شست پا, ماتریسکتومی جراحی, ماتریسکتومی شیمیایی}Introduction & ObjectiveIngrowing of the nail of the hallux has been described to an abnormality of the shape of the nail; in stage III of diseases surgical treatment indicated. This study evaluated two methods of treatment: (a) a surgical matricectomy and (b) chemical matrisectomy.
Materials & MethodsIn this randomized clinical trial study, 260 patients were seen in a special general surgery clinic, were assessed for severity and duration of symptoms. 130 patients were treated with chemical matrisectomy and 130 patients were treated with surgical matricectomy those with no history of immunocompremised diseases and diabetes mellitus and with only minor infection were treated by the surgical matricectomy. The nail was nicked and torn down to expose the infected nail fold. The patients were then taught to clean the area, spray it with povidone-iodine dry powder, and pack the nail fold with a twist of cottonwool. Patient; with recurrent or severe ingrowing toenails were treated by chemical matrisectomy.
ResultsThe rate of infection in surgical matricectomy in men was less than woman. The recurrence rate in surgical matricectomy was 3.98% and in chemical matrisectomy was %11.8. The operative time was 13.8 and 8.6 minute in chemical matrisectomy. The operative cost was less in chemical matrisectomy.
ConclusionsOn the whole surgical matrisectomy is a better procedure than chemical matrisectomy.
Keywords: Ingrowing Toenail, Surgical Matrisectomy, Chemical Matrisectomy} -
زمینه و هدف
شایعترین علت شکم حاد، آپاندیسیت حاد است و تنها درمان موثر آن آپاندکتومی می‌باشد. بیماران پس از آپاندکتومی از ظاهر نامطلوب اسکار، آبسه و عفونت زخم محل بخیه شاکی می‌باشند که با توجه به شیوع آپاندیسیت در دومین و سومین دهه عمر، زخم آن از نظر مسایل زیبایی حایز اهمیت می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه نتایج ترمیم زخم عمل آپاندکتومی با دو روش Subcuticular Suture و Mattress Suture می‌باشد.
مواد و روشهادر این مطالعه تحلیلی که به روش مقطعی و به صورت کارآزمایی بالینی کنترل شده صورت گرفته است، 207 بیمار که از فروردین 1384 تا آذر ماه 1385 با تشخیص‌بالینی آپاندیسیت حاد در بخش جراحی یکی از بیمارستان‌های شهید صدوقی، مرتاض و سیدالشهداء یزد، تحت آپاندکتومی قرار گرفته بودند به روش کارآزمایی بالینی کنترل شده در دو گروه الف:(Subcuticular) و ب: (Mattress) مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفتند و بیماران تا 3 ماه بعد از عمل طی 4 مرحله، از نظر بیشترین پهنای اسکار، عفونت زخم و آبسه محل در مطب جراح پیگیری شدند. اطلاعات به دست آمده توسط برنامه رایانه‌ایSPSS 11.5 و با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتههامیانگین پهنای اسکار در گروه الف: (Subcuticular) 96/0 میلی‌متر و در گروه ب: (Mattress) 7 میلی‌متر بود، که با 0001/0= P-Value از نظر آماری دارای تفاوت معنی‌داری می‌باشد. در مورد آبسه محل سوچور، تنها یک مورد آبسه محل سوچور (معادل 8/0 درصد) و آن هم درگروه الف دیده شد، در حالی که در گروه ب هیچ موردی از آبسه گزارش نشد که این تفاوت با 45/0= P-Value از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد. در هیچ کدام از گروه‌ها، موردی از عفونت زخم گزارش نشد. در این مطالعه، فاکتورهای سن و جنس متغیر مخدوش‌گر بودند که با استفاده از آنالیز کوواریانس اصلاح و کنترل شد.
نتیجهگیریبا توجه به یافته‌های این مطالعه، روش Subcuticular Suture درترمیم زخم‌های آپاندکتومی به عنوان روش برتر از نظر زیبایی شناخته شد.
کلید واژگان: آپاندکتومی, بخیه مترس, بخیه ساب کوتیکولار}Introduction & ObjectiveAcute appendicitis is the most common cause of acute abdomen. Appendectomy is only curative treatment for acute appendicitis. The patients, after appendectomy complain from ugly configuration of suture site, scar problem is stitch abscess and wound infection after appendectomy. This is aesthetically important, because appendicitis is prevalent in the second and third decades of life. This study compared wound closure result by two methods; Subcuticular and Mattress suture.
Materials & MethodsIn this analytic, clinical trial, 207 patients (105 group A and 102 group B) with the initial diagnosis of appendicitis were appendectomised at Shahid Sadooghi, Mortaz and Saidoshohada hospitals, from April 2005 to December 2006. In 4 follow up visit, patients were clinically examed for Maximum of wound scar width, wound infection and stitch abscess to 3 months after appendectomy at the clinics. Collected data were analyzed with ANOVA test using SPSS11.5 software.
ResultsThe Mean Scar width in Subcuticular group (A) was 0.96 mm and in Mattress group (B) was 7 mm. There was significant difference between two groups (P.Value=0.0001).The Abscess in the Subcuticular group was seen in one case (0.8%) and in the Mattress group no abscess was seen. There was no significant difference between two groups (P.Value = 0.45). There was no case of wound infection in the two groups. In this study, the age and gender factors were confunding and by using co-variance analysis, thay were taken care of.
ConclusionsConsidering the results of this study, the Subcuticular method is a better option in closure of an appendectomy wound.
Keywords: Appendectomy, Mattress Suture, Subcuticular Suture}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.