به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

mohammad ali noshak

  • مرجان رشیدان، مهدی میرزایی، خلیل عزیزیان، محمدعلی نوشک *
    مقدمه

     استافیلوکوک های کواگولاز منفی از جمله پاتوژن های فرصت طلب مهمی هستند که مسئول عفونت های جدی بیمارستانی و مراکز درمانی محسوب می شوند. این مطالعه به منظور بررسی شیوع و توزیع ژن های مقاومت به آمینوگلیکوزیدهای کدکننده آنزیم های اصلاح کننده آمینوگلیکوزیدها (AMEs) و بررسی همزمان کاست SCCmec در CoNS جدا شده از بیماران و کادر درمان انجام شد.

    مواد و روش ها

     در مجموع 130 ایزوله شامل 80 ایزوله بالینی و 50 ایزوله کادر درمان (Health Care Workers) جمع آوری شد. همچنین از نظر حساسیت به آمینوگلیکوزیدهای شایع در درمان از جمله جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین با استفاده از دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفتند ژن های AME و کاست SCCmec با استفاده از روش Multiplex PCR شناسایی شدند.

    نتایج

     میزان مقاومت به جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین به ترتیب 5/67، 3/56 و 40 درصد بود. علاوه بر این، مقاومت به جنتامیسین هم در بیماران و هم در ایزوله های کادر درمان غالب بود. همچنین، aac(6`)-aph(2”)-Ia شایع ترین ژن (3/56%) و پس از آن ژن ant(4`)-Ia  (18/8%) بود. انواع SCCmec I، II، III، IV و V به ترتیب در 5/62، 6/1، 7/29، 6/1 و 3/6 درصد مشاهده شد. ترکیب دو نوع (I + III) و (III +V) به ترتیب در 8/18% و 7/4% ایزوله ها و 9/21% ایزوله ها غیرقابل تایپ بودند.

    نتیجه گیری

     در این مطالعه ظهور سویه های مقاوم به آمینوگلیکوزید در بین ایزوله های بالینی و کادر درمان مشاهده گردید. همچنین SCCmecI فراوان ترین تایپ تشخیص داده شده در مطالعه ما بود که نشان داد در مناطق مختلف تایپ های گوناگونی در بین ایزوله ها وجود دارد.

    کلید واژگان: استافیلوکوکوس کواگولاز منفی, آمینوگلیکوزیده, کاست کروموزومی استافیلوکوکی Mec, آنزیم های اصلاح کننده آمینوگلیکوزید, کادر درمان
    Marjan Rashidan, Mehdi Mirzaii, Khalil Azizian, Mohammad Ali Noshak *
    Introduction

    CoNS, as opportunists, are responsible for severe nosocomial and health-care related infections. This study aimed to investigate the prevalence and distribution of aminoglycoside resistance genes encoding aminoglycoside-modifying enzymes (AMEs) and to simultaneously address the SCCmec types in CoNS isolated from patients and healthcare workers.

    Methods

    A total of 130 isolates including 80 clinical isolates and 50 healthcare worker isolates (HCWs), were collected from two hospitals examined for their susceptibility to gentamicin, tobramycin and amikacin using disc diffusion. AME genes and SCCmec types were detected by the Multiplex PCR assay.

    Results

    The resistance rate to gentamicin, tobramycin and amikacin was 67.5%, 56.3%, and 40% respectively. In addition, resistance to gentamicin was predominant among both patients and healthcare workers isolates. Also, aac(6`)-aph(2”)-Ia gene was the most prevalent, occurring in 56.3% of isolates, followed by ant(4`)-Ia gene at 18.8%. In contrast, 23.8% isolates lacked any AMEs genes. SCCmec types I, II, III, IV, and V were identified in 62.5%, 1.6%, 29.7%, 1.6%, and 6.3% of isolates, respectively. The combinations of types I + III and III + V were found in 18.8% and 4.7% of isolates, respectively, while 21.9% of isolates were non-typeable.

    Conclusion

    In this study, the emergence of aminoglycoside resistant strains was observed among clinical and health care workers isolates. Furthermore, SCCmecI was the most abundant type detected, demonstrating that there are different types among the isolates in different regions.

    Keywords: Coagulase Negative Staphylococci, Aminoglycosides, Staphylococcal Cassette Chromosome Mec, Aminoglycoside Modifying Enzyme Gene, Healthcare Workers
  • افسانه واعظی، ایمان حقانی، مهرناز محمد داودی، بیتا موسوی، سهام انصاری، محمد علی نوشک، صادق خداویسی، حمید بدلی
    آسپرژیلوزیس مهاجم عفونت شدید با مرگ و میر بسیار بالا در بیماران دچار نقص سیستم ایمنی، نوتروپنی شدید، گرانولوماتوز مزمن، بدخیمی های خونی، دریافت کنندگان پیوند مغز استخوان، سلول های بنیادی و افراد در حال استفاده از استروئیدها و آنتی بیوتیک های طولانی مدت و هم چنین ظهور گروه های جدید در معرض خطراز قبیل افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی است. مدیریت درمانی موفقیت آمیز آسپرژیلوزیس مهاجم، وابسته به شروع به موقع درمان، انتخاب داروی موثر ضد قارچی و عدم مقاومت قارچ به آن می باشد. تشخیص آسپرژیلوزیس تهاجمی بسیار مشکل بوده بنابراین به عنوان یکی از مشکلات در قارچ شناسی مطرح می باشد لذا در این بیماران درمان بایستی سریع و در پی مظنون شدن به بیماری شروع شده و تا زمان بهبودی کامل ادامه یابد. درمان این بیماری در صورت امکان بیش تر بر اساس جراحی، داروهای ضد قارچی و کاهش سرکوب ایمنی می باشد. مقاومت آزولی در ایزوله های آسپرژیلوس فومیگاتوس از سال 1999 در هلند مشاهده گردید. نحوه شکل گیری و تکامل مکانیسم مقاومت آزولی مشخص نشده است ولی آن چه مشخص است گسترش مقاومت آزولی درمحیط و این که بیماران مبتلا به آسپرژیلوزیس مهاجم با ایزوله های مقاوم به آ.فومیگاتوس درمان آزولی موفقی نخواهند داشت به علت وجود آسپرژیلوس فومیگاتوس در محیط، ریسک بالایی برای ابتلا به آسپرژیلوزیس در بیماران وجود دارد و ازآزول ها برای پروفیلاکسی و درمان آن ها استفاده می شود. بنابراین بررسی علت افزایش مقاومت آزولی در آسپرژیلوس فومیگاتوس مساله بسیار مهمی می باشد زیرا گسترش مقاومت می تواند در کنترل بیماری های ناشی از این قارچ اختلال ایجاد کند.
    کلید واژگان: آسپرژیلوزیس تهاجمی, آسپرژیلوس فومیگاتوس, مقاومت آزولی, ژنCyp51A, آنزیم الفا دی متیلاز
    Afsaneh Vaezi, Iman Haghani, Mehrnaz Mohammad Davoudi, Bita Mousavi, Saham Ansari, Mohammad Ali Noshak, Sadegh Khodavaisy, Hamid Badali
    Invasive Aspergillosis (IA) is an important cause of mortality and morbidity in the immunocompromised host such as، neutropenic individuals، chronic granulomatous disorder، leukemia، those undergoing solid organ transplantation، patients using broad spectrum antibiotics and steroids، patients with severe underlying diseases and patients with chronic pulmonary obstructive disease are among the main risk groups. Successful management in the treatment of IA depends on early diagnosis and treatment، the adequate choice of therapy، and antifungal resistance. The diagnosis of IA remains difficult and significant proportions of cases of IA remain undetected، thus in case of IA treatment should be considered as early as possible and carried out until the improvements. The treatment is usually based on surgery، antifungal therapy and reduction of immunosuppression. Azole-resistant Aspergillus fumigatus was first observed in Netherlands in 1999. Full mechanism of evolution of azole resistance is not completely known، however، increasing evidence indicates a role for azole fungicide used in agriculture. Due to the presence of A. fumigatus as an agent of IA in our environment and risk for patients، understanding the evolution of the increasing azole resistance in A. fumigatus is crucially recommended. Therefore، induction of azole resistance or its spread can be possibly prevented to allow future treatment of IA due to A. fumigatus.
    Keywords: Invasive aspergillosis, Aspergillus fumigatus, azole resistant, CYP 51A gene, 14 α, demethylase
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال