فهرست مطالب mohammad hosein kariminasab

انتخاب همه

بررسی ارتباط بین سطح سرمی کلسی تونین با استئوپروزیس در خانم های 40 تا 70 سال

مسعود شایسته آذر، شادی شایسته آذر*، حسین آزاده، محمدحسین کریمی نسب، محمد خادملو، سید اسماعیل شفیعی

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 199 (امرداد 1400)، صص 81 -88

سابقه و هدف

استیوپروز یک بیماری اسکلتی عمومی است که با کاهش توده استخوانی در طی سال ها، شکستگی های استخوانی، کاهش مقاومت استخوان و در نتیجه افزایش شکنندگی استخوان و استعداد شکستگی توصیف می شود. متاسفانه تاکنون اثرات هورمون کلسیتونین بر استیوپروز در کشور ما مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین سطح سرمی کلسی تونین با استیوپروزیس در خانم های 40 تا 70 سال در بیمارستان امام خمینی ساری می باشد.

مواد و روش ها:

این پژوهش مطالعه ای مقطعی بوده است که با هدف بررسی ارتباط بین سطح سرمی کلسی تونین با استیوپروز در خانم های 40 تا 70 ساله، به صورت سرشماری، مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) ساری/ کلینیک ارتوپدی در طی سال 1398 صورت گرفت. تعداد 29 خانم با سن 40 تا 70 ساله مبتلا به استیوپروز که بر مبنای انجام آزمایش تراکم سنجی استخوان (دنسیتومتری) و اخذ رضایت وارد مطالعه شدند. بیماران طبق تعریف به سه گروه طبیعی، استیوپنیک و استیوپروز تقسیم شدند و میانگین سطح سرمی کلسیم، فسفر و کلسی تونین در این بیماران اندازه گیری شد. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS ورژن 23 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

تعداد 29 بیمار شامل 8 بیمار طبیعی، 10 بیمار استیوپنیک و 11 بیمار استیوپروتیک وارد مطالعه شدند. میانگین سطح سرمی کلسی تونین در سه گروه طبیعی، استیوپنیک و استیوپروتیک به ترتیب 58/1 ± 43/0، 04/2 ± 64/0 و 59/3 ± 08/1 اندازه گیری شد. ارتباط معنی داری بین سطح سرمی کلسیم، فسفر و کلسی تونین با استوپروزیس یافت نشد (05/0> P).

استنتاج

در بررسی نتایج نشان داده شد که ارتباطی بین سطح سرمی کلسیم و فسفر در بین سه گروه بیماران وجود ندارد که بدان معنی است بدن حتی با وجود استیوپروز شدید هم سطح سرمی این املاح را در حد طبیعی نگه می دارد و با انجام آزمایشات تعیین سطح سرمی کلسیم و فسفر نمی توان در مورد وضعیت دانسیته استخوانی به هیچ وجه اظهار نظر کرد.

کلید واژگان: استئوپروز, کلسیتونین, تشخیص, پیشگیری}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Relationship between Serum Calcitonin Levels and Osteoporosis in Female Patients Aged 40-70 Years

Masoud Sahyestehazar, Shadi Sahyestehazar*, Hosein Azade, Mohammadhosein Kariminasab, Mohammad Khademloo, Seyed Esmaeil Shafiei

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:31 Issue: 199, 2021, PP 81 -88

Background and purpose

Osteoporosis is a general skeletal disease characterized by decreased bone mass over the years, bone fractures, decreased bone strength, and consequently increased bone fragility and fracture susceptibility. There is paucity of information about the effect of calcitonin on osteoporosis in Iran. The current study aimed at investigating the relationship between serum calcitonin levels and osteoporosis in women aged 40-70 years old.

Materials and methods

This cross-sectional study was carried out in women with osteoporosis (n=29) attending Sari Imam Khomeini Hospital who were selected by census sampling in 2019. Written consent was obtained and the participants entered the study based on bone densitometry. They were divided into three groups of normal (n=8), osteopenic (n=10), and osteoprotic (n=11). Mean serum levels of calcium, phosphorus, and calcitonin were measured in all patients. Data analysis was conducted in SPSS V23.

Results

The mean serum levels of calcium, phosphorus, and calcitonin were 0.43±1.58, 0.64±2.04, and 1.08±3.59, respectively indicating no significant relationship between their concentrations and osteoporosis (P> 0.05).

Conclusion

The study showed no relationship between the three groups of patients in serum calcium and phosphorus levels, which means that the body maintains normal serum levels of these salts even with severe osteoporosis. Serum calcium and phosphorus tests can not be used to comment on bone density.

Keywords: Osteoporosis, Calcitonin, Diagnosis, Prevention}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
گزارش یک مورد نادر از سینوستوزیس اسپورادیکدوطرفه هومرورادیال

مهران رضوی پور، مسعود شایسته آذر، محمدحسین کریمی نسب، سلمان غفاری، مانی محمودی، ابوالفضل کاظمی*

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 174 (تیر1398)، صص 179 -182

سینوستوزیس دوطرفه اسپورادیک و غیر سندرومیک هومرورادیال یک ناهنجاری بسیار نادر مادرزادی اندام فوقانی است. این وضعیت اغلب در ارتباط با سندروم های مختلف اتفاق افتاده و با یک سابقه خانوادگی مثبت همراهی دارد. بیمار حاضر، پسر 6 ساله مبتلا به هومرورادیال سینوستوزیس دوطرفه، بدون آپلازی یا هایپوپلازی و بدون سابقه خانوادگی است. در هر دو طرف، آرنج ها در 90 درجه فلکشن ثابت بود و بیمار قادر به انجام پروناسیون و سوپیناسیون نبود. اینترنال و اکسترنال روتاسیون و ابداکشن شانه طبیعی بود و به جز وجود ناهنجاری مذکور یافته های دیگر معاینات فیزیکی، آزمایش های آزمایشگاهی و تصویربرداری طبیعی بود. والدین بیمار درمان جراحی را نپذیرفتند.

کلید واژگان: هومرورادیال سینوستوزیس, اسپورادیک, اطفال}

چکیده مشاهده متن گزارش موردی زبان: انگلیسی

Sporadic and Non-syndromic Bilateral Humeroradial Synostosis: A Case Report

Mehran Razavipour, Masoud Shayesteh Azar, Mohammad Hosein Kariminasab, Salman Gaffari, Mani Mahmodi, Abolfazl Kazemi*

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:29 Issue: 174, 2019, PP 179 -182

Non-syndromic bilateral humeroradial synostosis is a very rare congenital anomalies of the upper limbs. This condition often occurs in conjunction with various syndromes and is associated with a positive family history. Herein, we report a 6 year old boy with non-syndromic bilateral humeroradial synostosis, without aplasia, hypoplasia or family history. Both elbows were constant at 90 degrees flexion and the patient was not able to perform supination and pronation. Internal rotation, external rotation, and abduction movements of shoulder were normal. Except bilateral humero radial synostosis, findings of physical examinations, lab tests, and imaging were normal. Parents rejected surgical treatment.

Keywords: humero radial synostosis, sporadic, pediatric}

Abstract View Paper Case Report Original: English
Knee Laxity Variations in the Menstrual Cycle in Female Athletes Referred to the Orthopedic Clinic

Seyed Esmaeel Shafiei, Sepideh Peyvandi, Mohammad Hosein Kariminasab, Masoud Shayesteh Azar, Seyed Mohammad Mehdi Daneshpoor *, Alireza Khalilian, Zeinab Aghajantabar

Asian Journal of Sports Medicine, Volume:7 Issue: 4, Dec 2016, P 2

Background
Anterior cruciate ligament (ACL) rupture is the biggest concern for orthopedic surgeons who are involved in sports injuries, so most of ACL reconstruction surgeries are sports related. ACL injuries in female athletes are 2 - 8 times more common than male athletes in similar sport injuries..
Objectives
The aim of this study was to compare knee laxity changes in the menstrual cycle in female athletes referred to the orthopedic clinic of Imam Khomeini hospital in the north of Iran, Sari, 2013..
Patients and
Methods
The present descriptive study was conducted on 40 female athletes that were referred to the orthopedic clinic. Hormone levels, such as estrogen and progesterone were assessed by one laboratory in 3 phases of the menstrual cycle. We used Lachman test and anterior drawer test for knee laxity rate. The descriptive statistics were calculated as indices of central distribution of bonds (x ± SD) and relative frequency distribution was used for qualitative variables..
Results
The results of the current study showed that there is no significant difference in ACL laxity in female athletes in three phases of menstrual cycle; namely menstruation time, ovulation time and mid-luteal phase..
Conclusions
Despite numerous studies and research in the field of knee laxity and effects of female hormones, many researchers do not agree about the effect of female hormones on knee laxity. The current study also reported no relationship between female hormones and knee laxity, while statistics show fundamental difference between male and female athletes..

Keywords: Knee, Joint laxity, Athletes, Menstrual Cycle}

Abstract View Paper Original: English
اثر پلاسمای غنی از پلاکت در درمان کندرومالاسی پاتلا

مهدی نیک ورز، مسعود شایسته آذر، محمدحسین کریمی نسب، مجید سجادی، علیرضا خلیلیان، میلاد بهاری

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 114 (تیر 1393)، صص 44 -51

سابقه و هدف
درد قدامی زانویکی ازاختلالات شایع در جوانان و بالغین می باشد. نظر برآن است که کندرومالاسی پاتلا می تواند علت اصلی آن باشد. علی رغم اقدامات درمانی مختلف هم چنان درمان کندرومالاسی پاتلا غیرقطعی بوده و در اکثریت مواقع مقاوم به درمان می باشند. لذا ارائه راهکار درمانی مناسب و جدید دراین رابطه ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات درمان با PRP با فیزیوتراپی می باشد.
مواد و روش ها
این پژوهش کار آزمایی بالینی غیر تصادفی بر روی 60 بیمار مبتلا به کندرو مالاسی پاتلا و درد قدام زانو انجام شد. 30 بیمار تحت درمان فیزیوتراپی و 30 بیمار تحت تزریق داخل مفصلی PRP قرار گرفته و بررسی شدند. پیامد اصلی مورد بررسی درد بیماران بود که با مقیاس VAS (Visual Analogue Score) سنجیده شد و عوارض احتمالی نیز ثبت گردید.
یافته ها
تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر سن، جنس و سمت زانوی مبتلا وجود نداشت (05/0< P). از نظر مدت درد قبل از درمان تفاوت معنی دار بین دو گروه وجود داشت (05/0< P). از نظر میزان درد و بهبود علایم در زمان پیگیری بعد از 45 روز گروه فیزیوتراپی بهبود قابل توجهی نسبت به گروه PRP نشان داد (05/0< P). عوارض قابل توجهی ناشی از درمان در دو گروه دیده نشد.
استنتاج
در پایان پیگیری بیماران درمان در گروه فیزیوتراپی نتیجه بخش تر بودیعنی میزان کاهش درد و بهبود علایم در این گروه بهتر از گروه تزریق PRP بود.

کلید واژگان: پلاکت غنی از پلا کت, کندرومالاسی پاتلا, زانو}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effects of Platelet-Rich Plasma in Treatment of Chondromalacia Patella

Mehdi Nikvarz, Masoud Shayestehazar, Mohammad Hosein Kariminasab, Majid Sajadi, Alireza Khalilian, Milad Bahari

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:24 Issue: 114, 2014, PP 44 -51

Background and
Purpose
Anterior knee pain (AKP) is one of the most common disorders in young individuals and adults. Pathophysiology of AKP is not clear but chondromalacia patella is considered as the main cause. Different evidences show that physical therapy can alleviate Patellofemoral pain. Despite these therapeutic modalities the treatment of chondromalacia patella is not accurate and most cases are resistant to treatment. A novel and appropriate therapeutic modality is definitely required. This study compared the therapeutic effect of platelet-rich plasma (PRP) and physiotherapy in relieving the AKP.
Material And Methods
A prospective non-randomized clinical trial was performed in 60 patients with anterior knee pain and chondromalacia patella. They were assigned into two groups to receive either physiotherapy or intra-articular (knee) injection of PRP (n=30 per group). Outcome was evaluated using Visual Analogue Score (VAS) and the complications of treatment were recorded.
Results
There was no significant difference between the two groups in age, sex and the involved knee (right or left) (P<0.05). But duration of pain before treatment showed a significant difference (P<0.05). At 45 days follow up, the symptoms and level of pain in the group that received physiotherapy decreased significantly (P<0.05). We did not observe any treatment complication in the two groups.
Conclusion
This study signifies the role of physiotherapy in decreasing the symptoms and relieving the anterior knee pain.

Keywords: Platelet, rich plasma, chondromalacia patella, knee}

Abstract View Paper Original: Persian
دررفتگی مادرزادی زانو، جا اندازی در 24 ساعت اول بعد از تولد

رویا فرهادی، محمدحسین کریمی نسب، فرزاد مختاری اسبویی*، مهرداد تقی پور

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 98 (اسفند 1391)، صص 234 -237

دررفتگی مادرزادی مفصل زانو یک ناهنجاری مادرزادی نادر است که احتمال وقوع آن یک مورد از هر 100،000 تولد زنده است. تشخیص با مشاهده و معاینه بالینی انجام می گیرد. بیمار ما نوزاد پسری است که در بدو تولد دچار در رفتگی مادرزادی زانو ی چپ بوده است. بعد از تشخیص در 24ساعت اول بعد از تولد جااندازی با موفقیت صورت گرفت و سپس گچ گیری سریالی انجام شد. بعد از یکسال پیگیری، حرکات زانوی بیمار نرمال است. طبق برخی مطالعات بهترین زمان درمان دررفتگی مادرزادی زانو در 24 ساعت اول است و تاخیر در درمان سبب سخت تر شدن درمان می شود، اما برخی محققین توصیه به انتظار و فرصت برای بهبود خودبخودی می نمایند. هدف از این گزارش تاکید بر درمان بدون تاخیر دررفتگی مادرزادی زانو و بررسی و معاینه دقیق جهت رد اختلالات همراه است

کلید واژگان: مادرزادی, دررفتگی زانو, دفورمیتی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

A case of congenital dislocation of the knee. Early reduction within 24 hours after birth: a case report

Roya Farhadi, Mohammad Hosein Karimi Nasab, Farzad Mokhtari, Eesbuie, Mehrdad Taghipour

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:22 Issue: 98, 2013, PP 234 -237

Congenital dislocation of the knee (CDK) is a rare congenital anomaly and the incidence of the CDK is estimated as 1 per 100،000 births. Diagnosis is made through clinical inspection and X-ray radiography. Our patient is a newborn male with congenital dislocation of the left knee. After diagnosis، the knee was reduced successfully within 24 hours of birth and then serial casting was performed. After one year of follow-up، the knee appears normal and prognosis is excellent. In some reports the best time for reduction of dislocated knee is within 24 hours after birth and delayed reduction is suggested to increase the difficulty of treatment، but some authors have suggested waiting of 1 month for spontaneous reduction of CDK. The aim of this report is emphasis on early reduction of congenital dislocation of the knee، and also precise evaluation for ruling out related disorders.

Keywords: Congenital, Knee Dislocation, Deformity}

Abstract View Paper Original: Persian

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

فهرست مطالب mohammad hosein kariminasab