به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب mohammadjavad mohamadizadeh

  • محمدجواد محمدی زاده*، غلامرضا نبی نبدهندی، عبدالرضا کرباسی

    یک از مشکلات برنامه های مدیریت کنترل و کاهش آلودگی هوا در ایران و خصوصا در تهران عدم بررسی اولویت بندی و میزان اثر بخشی گام های اجرایی به جهت تمرکز منابع انسانی و مالی است. لذا، عملکرد گام به گام با در نظر گرفتن اولویت اجرایی راهکاری مناسب برای رسیدن به این هدف است. استفاده از چارچوب DPSIR در مطالعه SOE آلودگی هوای تهران، یک روش سیستماتیک و جامع برای درک و پرداختن به این موضوع حیاتی ارایه می کند. این نه تنها به تشخیص مشکل کمک می کند، بلکه در تدوین و ارزیابی راه حل های موثر، در نتیجه به توسعه پایدار شهر کمک می کند. مدل هیبریدی AHP-DPSIR مدلی مناسب برای یافتن اولویت بندی برنامه های محیط زیستی با رویکردی جامع و مدیریتی با در نظر گرفتن عدم قطعیت با ساختاری سلسله مراتبی است. در این مطالعه، پاسخ های به بهبود عوامل فشار، محرک، وضعیت کنونی و اثرات در قالبی سلسله مراتبی بررسی و مقایسه شدند و در انتها میزان ارجحیت آنها نسبت به یکدیگر بدست آمد. توسعه و بهبود حمل و نقل عمومی، بهبود کیفیت سوخت، بهبود استاندارد آلایندگی خودرو، معاینه فنی خودرو و در نهایت مدیریت ترافیک شهری به ترتیب گام های اجرایی برنامه کنترل و کاهش آلودگی هوای تهران شناخته شدند. مدل توسعه یافته در این مطالعه برای استفاده در موارد مشابه خصوصا کشورهای در حال توسعه که با مشکل مدیریت مشابه ایران مواجه هستند پیشنهاد می شود. این مدل از انعطاف پذیری بالا و دقت در اولیت بندی با رویکردی جامع برخوردار است.

    کلید واژگان: مدل DPSIR, تحلیل سلسله مراتبی, وضعیت محیط زیستی, آلودگی هوا, تهران}
    MohammadJavad Mohamadizadeh *, Gholamreza Nabi Bidhandi, Abdolreza Karbasi

    One of the problems of management programs to control and reduce air pollution in Iran, especially in Tehran, is the lack of prioritization and the level of effectiveness of executive steps in order to focus human and financial resources. Therefore, step-by-step performance considering executive priority is a suitable solution to achieve this goal. Using the DPSIR framework in the SOE study of Tehran air pollution provides a systematic and comprehensive method to understand and address this critical issue. It not only helps in diagnosing the problem, but also in formulating and evaluating effective solutions, thereby contributing to the sustainable development of the city. The AHP-DPSIR hybrid model is a suitable model for finding the prioritization of environmental programs with a comprehensive and managerial approach, considering uncertainty with a hierarchical structure. In this study, responses to the improvement of pressure factors, stimulus, current situation and effects were investigated and compared in a hierarchical format, and at the end, their preference level was obtained. Development and improvement of public transportation, improvement of fuel quality, improvement of vehicle emission standard, technical examination of vehicle and finally urban traffic management were recognized as the implementation steps of Tehran's air pollution control and reduction program. The model developed in this study is suggested for use in similar cases, especially in developing countries that face the same management problem as Iran. This model has high flexibility and accuracy in prioritization with a comprehensive approach.

    Keywords: DPSIR Model, Analytical Hierarchical Process, State of Environment, Air pollution, Tehran}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال