mozhgan rezaie kanavi
-
Purpose
To report a rare case of orbital angioleiomyoma (ALM) and its management.
MethodsA 22‑year‑old woman presented with slowly progressive painless axial proptosis. Computed tomography and magnetic resonance imaging demonstrated a well‑defined intraconal mass that was isointense in T1 and hyperintense in T2 weighted images, heterogeneously enhanced by gadolinium.
ResultsThe tumor, despite having significant adhesions to surrounding tissues and noticeable hemorrhage, was excised completely via the lateral orbitotomy approach. Histopathologic analysis of the specimen was consistent with an orbital ALM. The patient recovered from the operation uneventfully.
ConclusionALM must be considered in the differential diagnoses of orbital tumors
Keywords: Angioleiomyoma, Axial proptosis, Orbital tumor, Smooth muscle, Vascular tumor -
مقدمه و هدف
تخریب اپیتلیوم رنگ دانه دار شبکیه انسان (hRPE) در خلال برخی اختلالات از جمله افزایش سن با تضعیف شدید در عملکرد گیرنده های نوری چشم همراه است. پیوند سلولی و بافتی لایه RPE از گزینه های درمانی است که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از ژل پلاکتی تاثیرات مفیدی بر رشد سلول های مختلف کشت داده شده نشان داده است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سه غلظت مختلف ژل پلاکتی بر زنده ماندن و بیان ژن های PAX6 و RPE65 سلول های اپیتلیال رنگی شبکیه انسانی کشت شده (hRPE) انجام شد.
مواد و روش هاسلول های hRPE استخراج شده از چشم انسان در صفحات حاوی ژل پلاکت (PL) با غلظت های مختلف (10٪،20٪ و30٪) کشت داده شدند. زنده ماندن سلول ها با آزمون MTT مورد آزمایش قرار گرفت و بیان ژن های RPE65 و PAX6 با استفاده از روش Real-PCR انجام شد. نتایج با نمونه کنترل کشت داده شده در FBS مقایسه گردید. میزان تغییرات بیان هر ژن در تیمارهای مختلف نسبت به کنترل و با توجه به ژن داخلی GAPDH بر طبق روش2-∆∆Ct مقایسه شد و نتایج به دست آمده در قالب نمودار ستونی با یکدیگر مقایسه شدند.
نتایجهفت روز پس از شروع کشت عملکرد و رشد سلول های RPE بصورت معنی داری (05/0>P) در ژل30% پلاکتی بالاتر از ژل پلاکتی10% بود. بیان ژن RPE65 نیز در کشت های تیمار شده با ژل 20 و 30% بصورت معنی داری (05/0>P) بیشتر از کشت های حاوی ژل سرم گاوی بود، اما تفاوت آماری از نظر بیان ژن PAX6 بین نمونه های کشت داده شده در درصد های مختلف از ژل مشاهده نشد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از ژل پلاکتی سبب بهبود ماندگاری و حفظ ماهیت سلول های RPE کشت داده شده می شود. نتایج این مطالعه برای بهینه سازی برنامه ریزی سلول درمانی در آینده امیدوارکننده است.
کلید واژگان: PAX6, RPE65, ژل پلاکتی, اپیتلیوم رنگدانه دار شبکیه, PCRBackground and ObjectiveDegradation of human retinal pigment epithelium (hRPE) during some disorders such as aging is associated with severe impairment of ocular optical receptor function. Cellular and tissue transplantation of RPE layer is one of the treatment options that has been considered in recent years. The use of platelet gel has shown beneficial effects on the growth of various cultured cells.This study was conducted to investigate the effects of three different concentrations of platelet gel on the viability and the expression of PAX6 and RPE65 genes of cultivated RPE cells.
Materials and MethodshRPE cells extracted from the human eye were cultured in plates containing platelet gel (PL) of different concentrations (10%, 20%, and 30%). Cells viability was tested by MTT test and the expression RPE65 and PAX6 genes were analyzed by using real time PCR. The number of expression changes of each gene in different treatments compared to the control and according to the internal GAPDH gene was calculated according to the 2-∆∆Ct method and the results were compared with each other in a bar chart.
ResultsAfter 7 days, cultivated hRPE cells in culture media containing 30% PL showed a high rate of viability in comparison with those cultured in 10% PL (p < 0.05). RPE65 gene expressions in cell cultures treated with 20% and 30% PL were higher than controls (p < 0.05). However, there was no significant difference in the expression of PAX6 gene between the cell cultures treated with 20% and 30% platelet gels.
Conclusionour results showed that using platelet gels in hRPE cell cultures can improve cell viability and identity, which can be promising for optimizing future clinical cell therapy strategies.
Keywords: PAX6, PRE65, platelet gel, retinal pigmented epithelium (RPE), PCR -
هدفارزیابی سلول های بنیادی لیمبوس با استفاده از ایمپرشن سیتولوژی (IC) در بیماران مبتلا به کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل.
روش پژوهش: در این مجموعه موارد توصیفی، 35 چشم از 18 مرد مبتلا به کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل به روش پی درپی تحت IC قرارگرفتند. وجود سلول های جامی در سمت قرنیه ای نمونه ها به عنوان کمبود سلول های بنیادی در نظر گرفته شد. شدت درگیری به سه گروه خفیف، متوسط و شدید و برحسب مناطق مختلف قرنیه تقسیم بندی شد. رابطه بین طبقه بندی بالینی و یافته های IC تحت بررسی قرار گرفت.یافته هاحداقل در یک ربع قرنیه در تمام 35 چشم تحت بررسی، کمبود سلول های بنیادی لیمبوس مشاهده گردید. شدت درگیری قرنیه در ربع نازال و تمپورال (266/0P=) و ربع فوقانی و تحتانی (263/0P=) مشابه بود. شدت درگیری بالینی نواحی افقی (ربع نازال و تمپورال) نسبت به نواحی عمودی (ربع فوقانی و تحتانی) شدیدتر بود (001/0P<). رابطه آماری بین شدت کمبود سلول بنیادی و شدت درگیری بالینی یافت نشد (893/0P=). از نظر نتایج IC (وجود یا عدم وجود سلول های جامی) نواحی مختلف قرنیه تفاوت معنی داری نداشتند (378/0(P=.نتیجه گیریدرجات متفاوتی از کمبود سلول های بنیادی در بیماران مبتلا به کراتوپاتی مزمن و دیررس ناشی از گاز خردل وجود دارد. علایم بالینی در نواحی نازال و تمپورال شدیدتر است. در این مطالعه شدت کمبود سلول های بنیادی و تظاهرات بالینی، رابطه معنی دار آماری نداشتند.
PurposeTo evaluate stem cell deficiency using impression cytology (IC) in patients with chronic and delayed-onset mustard gas keratopathy (MGK).MethodsA consecutive series of patients with MGK underwent IC. Thirty-five eyes of 18 patients (all male) with mustard gas keratopathy were included in this observational case series. Presence of goblet cells on the corneal side of specimens was considered to indicate stem cell deficiency. Corneal involvement was graded as mild, moderate and severe. Relation between IC findings and clinical grading was evaluated.ResultsThere was limbal stem cell deficiency in at least one quadrant of the cornea in all 35 eyes (100% of cases). No differences was found between impression cytology findings (positive versus negative for corneal goblet cells) among different quadrants (p= 0.378). Clinical grading was the same between nasal and temporal quadrants (P=0.266) and between superior and inferior quadrants (P= 0.263). Combining the superior and inferior quadrants (vertical zone) and also the nasal and temporal quadrants (horizontal zone) together, clinical grading was more severe in horizontal versus vertical zones (p< 0.001). There was no correlation between stem cell deficiency and clinical corneal severity (p=0.893).ConclusionVarying degrees of stem cell deficiency was demonstrated in all patients with chronic or delayed-onset MGK using IC. Clinical corneal manifestations are more severe in nasal and temporal quadrants. We found no correlation between stem cell deficiency and clinical manifestations. Other factors such as perilimbal conjunctival ischemia might play a role. -
هدفبررسی ایمنی مقادیر متفاوت داروی بواسیزوماب در مایع زجاجیه چشم خرگوش.روشتعداد 12 چشم از 6 خرگوش تحت تزریق داخل زجاجیه مقادیر 5، 5/7 و 10 میلی گرم از داروی بواسیزوماب قرار گرفتند. در هر خرگوش در یک چشم بواسیزوماب و در چشم مقابل یا دارونما تزریق شد و یا تنها تحت نظر قرار گرفت. خرگوش ها قبل از تزریق و سپس در روزهای 1، 2، 3، 7، 14 و 28 بعد از تزریق تحت معاینه چشم قرار گرفتند. از تمام موارد قبل و 14 روز بعد از تزریق آزمون الکترورتینوگرافی به عمل آمد. در روز 28 تمام چشم ها تخلیه و به وسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد مطالعه آسیب شناسی قرار گرفت.یافته هادر معاینه بالینی در روز اول تا هفتم یک مورد التهاب زجاجیه با مقدار 10 میلی گرم بواسیزوماب ایجاد شد و همین چشم مبتلا به آب مروارید نیز گردید. چشم های دیگر در معاینه بالینی طبیعی بودند و الکترورتینوگرافی پس از تزریق در هیچ چشمی تغییر قابل توجه ای را نشان نداد. در بررسی میکروسکوپی شبکیه، تنها افزایش سلول های شبه مولر در چشم های مورد تزریق (دارونما و دارو) مشاهده شد.نتیجه گیریدر مطالعه حاضر تزریق داخل زجاجیه مقادیر 5 و 5/7 میلی گرمی داروی بواسیزوماب در چشم خرگوش همراه با عوارض سمی نبود اما با مقدار 10 میلی گرم علایم التهاب مشاهده گردید.
PurposeTo evaluate the safety of different doses of intravitreal bevacizumab in rabbit eyes.MethodsTwelve eyes of 6 rabbits underwent intravitreal injection of 5, 7.5 and 10 mg of bevacizumab. In each rabbit, one eye was considered for bevacizumab injection and the fellow eye served for either placebo injection or observation. All eyes were examined before and 1, 2, 3, 7, 14 and 28 days after intravitreal injections. Electroretinography (ERG) was performed before and 14 days after the injections. 28 days after the injections, all eyes were enucleated and examined with light and electron microscopy.ResultsIn the clinical examination, significant vitritis was observed in one of the 10 mg injected eyes from first post-injection which was eliminated by the 7th day. Cataract was seen in the same eye. Post-injection ERGs showed no significant changes. Increase in Muller-like cells was observed in the histological examination in the injected eyes.ConclusionIntravitreal injection of 5 and 7.5 mg doses of bevacizumab was safe in rabbit eyes; however, the 10 mg dose was associated with intraocular inflammation.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.