nader nokhodchi
-
Background
Evidence suggests that heavy resistance activities can damage muscle cell membranes by increasing free radical production. However, the specific type of resistance activity and the adaptations made by resistance-trained men can influence oxidative stress indicators and muscle damage.
ObjectivesThis study aimed to evaluate the acute impact of two agonist muscle superset resistance training protocols on malondialdehyde (MDA), creatine kinase (CK), lactate dehydrogenase (LDH), total antioxidant capacity (TAC), and catalase (CAT) in resistance-trained men.
MethodsA quasi-experimental study with a pretest-posttest design was conducted. Ten resistance-trained men (age: 24.25 ± 4.92 years; height: 175.12 ± 19.6 cm; weight: 74.75 ± 8.44 kg) participated in one of two superset agonist muscle resistance training protocols (post-exhaustion supersets and pre-exhaustion supersets). Subjects performed three sets of ten repetitions at an intensity of 80% of their 1-repetition maximum (1RM). Blood samples were taken immediately before and 24 hours after each session, and serum levels of MDA, CK, LDH, TAC, and CAT were evaluated.
ResultsBoth types of superset resistance training significantly increased MDA, CK, LDH, TAC, and CAT levels, with no significant difference in the effects on MDA, CK, and LDH. However, a significant difference was observed between the two training protocols in terms of TAC and CAT, with post-exhaustion supersets showing a greater increase in these antioxidant indices.
ConclusionsA single session of both protocols can induce oxidative stress and muscle damage in resistance-trained men. Additionally, post-exhaustion superset training of agonist muscles may have a greater impact on enhancing antioxidant capacity.
Keywords: Resistance Training, Oxidative Stress, Muscle Damage, Agonist Muscle Superset -
زمینه و هدف
امروزه شاخص توده بدنی به یکی از رایج ترین روش ها برای محاسبه وضعیت سلامتی بدن تبدیل شده است. هدف این تحقیق، طراحی و اعتباریابی معادلاتی برای افزایش صحت شاخص توده بدنی بود.
مواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی 419 آزمودنی شامل مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار شرکت کردند. کلیه اندازه های آنتروپومتریکی با استفاده از پروتکل استاندارد ISAK اندازه گیری شد و از اندازه های فوق، شاخص توده بدنی و نمرات مزومورفی و اندومورفی شاخص تیپ بدنی هیث کارتر مورد محاسبه قرار گرفت. برای تعیین همبستگی بین شاخص توده بدنی با درصد چربی و مقیاس مزومورفی و اندومورفی، از ضریب همبستگی اسپیرمن و برای طراحی معادلات به منظور اصلاح شاخص توده بدنی از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.
یافته هایافته ها نشان داد همبستگی بالایی بین شاخص توده بدنی با نمره های مزومورفی و اندومورفی مقیاس هیث کارتر وجود دارد (P<0/01)، هرچند در گروه ورزشکاران مرد، همبستگی شاخص توده بدنی با مزومورفی بالاتر از همبستگی با اندومورفی (0/77 در برابر0/63) بود. رگرسیون چندمتغیره برای پیش بینی سطح مزومورفی و اندومورفی هر گروه یک معادله را معنی دار شناخت. از نظر نمودار بلاند آلتمن نیز اعتبار کلیه معادلات برای پیش بینی سطح فربهی و عضلانی بودن قابل قبول بود.
نتیجه گیریبا استفاده از معادلات ارایه شده در این تحقیق به سرعت و سهولت پس از محاسبه شاخص توده بدنی، میزان تمایل این شاخص به سمت ترکیبات بدنی را می توان تخمین زد، به طوری که پس از قرار دادن این اطلاعات در معادلات، چنانچه نمره مزومورفی فرد زیاد شود می توان تشخیص داد افزایش شاخص توده بدنی ناشی از افزایش توده عضلانی است.
کلید واژگان: شاخص توده بدنی, تیپ بدنی, درصد چربی, مزومورفی, اندومورفیBackground and AimsThe Body Mass Index (BMI) is considered one of the most common indexes for examining the health. The purpose of this study was the design and validation of the equations for the accuracy of BMI.
MethodsIn the current 419 athletic and non-athletic subjects participated in this study. Anthropometrical measurement was performed using International Standard for Anthropometry and Kinanthropometry (ISAK) protocol, and mesomorphic and endomorphic calculated based on the Heath-Carter methods. The Spearman correlation coefficient was used to determine the relationship between BMI and body fat percent, mesomorphic and endomorphic values. Multiple regressions were used to predict BMI.
ResultsThere is a high correlation between BMI with mesomorphic and endomorphic values (P<0.01), but the correlation of BMI with mesomorphic in athletic men was higher than endomorphic (0.77 vs. 0.63). Multiple regression produces some equations for predicting mesomorphic and endomorphic, and bland Altman believes that all equations predict fatness.
ConclusionAccording to the results, the Equations proposed in this study could appropriately turn BMI to predict body composition so that this equation could determine higher BMI because of the higher muscular mass.
Keywords: Body Mass Index, Obesity, Somatotypes -
Background
Regular exercise can alleviate oxidative stress. There are no studies examining changes in this variable as a result of an intense acute taekwondo (TKD) exercise.
ObjectivesWe aimed to investigate the effect of one bout of intense TKD exercise on superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPx), catalase (CAT), total antioxidant capacity (TAC), and malondialdehyde (MDA) in adolescent female taekwondokas.
MethodsTen adolescent female taekwondokas (age: 13.71±2.05 years; bodymass index: 19.75±2.83 kg/m2 ) voluntarily participated in the present study. They performed one bout of intense TKD protocol. Blood samples were obtained before and immediately after exercise. Then, SOD, GPx, CAT, TAC, and MDA were measured using the spectrophotometric method. Plasma volume was corrected using the Dill and Costill equation. Data were analyzed using a paired-sample t test. The significance level was set at P < 0.05.
ResultsThe results revealed that CAT activity (P = 0.043) and serum TAC level (P = 0.039) significantly increased after TKD exercise. However, no significant change was found in SOD (P = 0.414), GPx activity (P = 0.196), and MDA levels (P = 0.377) immediately after exercise.
ConclusionsCollectively, lipid peroxidation did not occur after one bout of intense TKD exercise in adolescent girls, which may be due to increased TAC levels and the activity of the CAT enzyme.
Keywords: Taekwondo, Superoxide Dismutase, Glutathione Peroxidase, Catalase, Total Antioxidant Capacity, Malondialdehyde, Adolescent -
مقدمه و اهداف
سندرم درد کشککی-رانی، درد مبهمی در ناحیه خلفی کشکک و قدام زانو بوده که در ورزشکاران به دلیل سطح تحرک بالا شایع می باشد. نتایج برخی مطالعات حاکی از کاهش حس عمقی مفصل زانو در افراد مبتلا به این عارضه می باشد. از مداخلات درمانی غیرجراحی رایج در این عارضه تیپینگ کشکک و نیز استفاده از زانوبندهای تثبیت کننده کشکک می باشد؛ با این حال، اثربخشی این مداخلات بر حس عمقی مفصل مورد ابهام می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثر تیپینگ کشکک و زانوبند نیوپرنی تثبیت کننده کشکک بر ادراک حس وضعیت مفصل زانو در مردان جوان فعال مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی می باشد.
مواد و روش هاحس وضعیت مفصل زانوی 18 نفر دانشجوی مرد رشته علوم ورزشی (سن 0/41±23 /55سال، قد 0/65±173 سانتی متر، وزن 1/60±70/94 کیلوگرم) دارای سندرم درد کشککی-رانی به وسیله اندازه گیری خطای مطلق بازسازی فعال زاویه در 30، 45 و60 درجه فلکشن زانو به وسیله دستگاه الکتروگونیامتر در زنجیره باز حرکتی، قبل و در حین استفاده از تیپ کشکک و زانوبند نیوپرن تثبیت کننده کشکک مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0/05 استفاده گردید.
یافته هانتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از تیپ و زانوبند نیوپرن تثبیت کننده کشکک سبب بهبود ادراک حس وضعیت مفصل زانو در زاویه 30 درجه فلکشن شد. با این وجود، در زوایای 45 و 60 درجه، تنها استفاده از زانوبند سبب بهبود معنادار حس وضعیت مفصل شد (0/05>p)
نتیجه گیریمی توان بیان داشت که تیپینگ کشکک تنها در زوایای ابتدایی فلکشن زانو می تواند بر بهبود ادراک حس وضعیت مفصل موثر باشد، ولی استفاده از زانوبند نیوپرن تثبیت کننده کشکک می تواند چه در زوایای ابتدایی و چه میانی دامنه حرکتی سبب بهبود ادراک حس وضعیت مفصل زانو شود.
کلید واژگان: تیپینگ کشکک, زانوبند نئوپرن, سندروم درد کشککی-رانی, حس عمقیBackground and AimPatellofemoral Pain Syndrome (PFPS) is the most common overuse syndrome in athletes. It seems that individuals with PFPS have some impairments in knee joint proprioception. Patellar taping and neoprene knee sleeve are two common nonoperative methods for the treatment of this syndrome. However, the effectiveness of these interventions on proprioception is doubtful. The purpose of the current study was to investigate the effects of patellar taping and patella stabilizer neoprene knee sleeve on position sense in active men with patellofemoral pain syndrome.
Materials and MethodsA total of 18 active men with PFPS (age 23.55±0.41 years) were examined for their knee position sense using an electro goniometer. Absolute error of active angular reconstruction was calculated for 30°, 45°, and 60°. The data was analyzed running ANOVA repeated measure and bonferoni post hoc tests (α=0.05).
ResultsThe results showed that in 30° knee flexion in both of neoprene knee sleeve and patellar taping cause significant improvement in position sense; however, in 45° and 60° flexions, only the neoprene knee sleeve cause significant improvement in knee position sense (p < 0.05).
ConclusionAccording to the research findings, it can be concluded that patellar taping can improve the position sense in early degrees of knee flexion, but neoprene knee sleeve with patella stabilizer can improve the position sense in early and middle degrees of knee flexion in active men with patellofemoral pain syndrome.
Keywords: patellar Taping, neoprene knee sleeve, patellofemoral pain syndrome, Proprioception -
عوامل متعددی از جمله استراتژی متفاوت زنان در هنگام فرود سبب شیوع بیشتر آسیب لیگامان متقاطع قدامی (ACL) در مقایسه با مردان شده است. امروزه ورزشکاران از انواع تکنیک های تیپینگ جهت پیشگیری از آسیب لیگامان استفاده میکنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر کینزیوتیپ به روش تسهیل همسترینگ و مهار عضله کوادری سپس بر منتخبی از متغیرهای بیومکانیکی موثر بر آسیب ACL در زنان جوان فعال سالم می باشد. بدین منظور اطلاعات کینماتیکی و کینتیکی 18 زن جوان سالم (سن 16/1±94/19 سال، قد 14/2±167 سانتیمتر، وزن 72/3±33/58 کیلوگرم) شامل میزان فلکشن و ابداکشن زانو در لحظه تماس اولیه پا با زمین، حداکثر میزان فلکشن و ابداکشن زانو و حداکثر نیروی برشی قدامی در سه حالت: بدون تیپ، با استفاده از کینزیوتیپ شم و کینزیوتیپ به روش تسهیل همسترینگ و مهار عضله کوادری سپس در هنگام فرود تک پا به وسیله سیستم پردازش حرکت SIMI و صفحه نیروKISTLER مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از کینزیوتیپ سبب افزایش معنادار فلکشن زانو در لحظه تماس اولیه پا با زمین و کاهش حداکثر نیروی برشی قدامی شد(05.0<p).با توجه به نتایج تحقیق می توان بیان داشت این تکنیک تیپینگ از طریق افزایش زاویه فلکشن زانو در لحظه تماس اولیه با زمین و کاهش نیروی برشی قدامی می تواند سبب کاهش احتمال بروز آسیب ACL در زنان جوان سالم شود. با این حال به نظر می رسد این تکنیک قابلیت کاهش عوامل خطرزای بروز آسیب لیگامان در صفحه فرونتال را ندار
کلید واژگان: کینزیوتیپ, بیومکانیک, لیگامان متقاطع قدامیThe Anterior Cruciate Ligament (ACL) rupture is more prevalent among women due to several reasons such as women’s different landing strategies. Today, many athletes use varying taping techniques to prevent ACL injury. This study aims to investigate the effect of facilitating hamstring and inhibiting quadriceps through Kinesio-tape on biomechanical variables that contribute to ACL injuries. The subjects included 18 active healthy women (age: 19.94±1.16 years, height: 167±2.14 cm, weight: 58.33±3.72 kg). Kinetics and kinematics data, including the angle of knee flexion and knee abduction in initial foot contact, maximum knee flexion and abduction, and peak anterior shear force, were collected in three conditions (without tape, with sham Kinesio-tape, and Kinesio-tape with facilitation of hamstring and inhibition of quadriceps) in landing maneuver. The Simi motion analysis system and the Kistler force plate were used to collect data. The results revealed that the application of the Kinesio-tape caused a significant increase in the angle of knee flexion in the initial contact and peak anterior shear force in a single leg drop jump (P <0.05). In conclusion, this Kinesiotaping technique can affect some contributory variables to ACL rupture by increasing the angle of knee flexion and maximum shear force, hence lead to reduced rates of injury in active healthy women. However, it seems that this technique is unable to reduce the ACL rupture risk factors in the frontal plane.
Keywords: Kinesio-tape, Biomechanics, Anterior Cruciate Ligament -
زمینه و هدفپارگی رباط متقاطع قدامی یکی از آسیب های شایع در میان کشتی گیران است که یکی از روش های درمان آن، جراحی بازسازی به روش آتوگرافت تاندون همسترینگ (HST) می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر بریس پروفیلاکیتک زانو بر آزمون های ایزوکنتیکی و عملکردی کشتی گیران مرد نخبه متعاقب جراحی بازسازی رباط به وسیله آتوگرافت همسترینگ بود.
روش تحقیق: 10 کشتی گیر نخبه با میانگین و انحراف استاندارد سنی 2/37± 26/1 سال، وزن 11/32±78/25 کیلوگرم و قد 3/62±174 سانتی متر که در فاصله زمانی شش تا هجده ماه قبل از پژوهش حاضر مورد جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی به وسیله آتوگرافت همسترینگ قرار گرفته بودند، به طور در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق نتایج آزمون های ایزوکنتیکی (نسبت گشتاور عضلات خم کننده به بازکننده زانو، حداکثر گشتاور، حداکثر توان و کل کار عضلات خم کننده و بازکننده زانو) بوسیله دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک Gymnex مدل ISO-1 در سرعت 120 درجه بر ثانیه و آزمون های عملکردی پرش عمودی تک پا و پرش های متوالی مورب افقی در دو حالت بدون بریس و با بریس پروفیلاکتیک ساده مورد اندازه گیری قرار گرفتند.یافته هانتایج تحقیق نشان داد که استفاده از بریس سبب افزایش معنی داری در حداکثر گشتاور (0/005=p)، حداکثر توان (0/04=p)، کل کار عضلات خم کننده زانو (0/003=p) و نسبت گشتاور عضلات خم کننده به باز کننده زانو گردید (0/01=p)، با این حال استفاده از بریس سبب ایجاد تغییرات معنی داری در متغیرهای کینتیکی عضلات بازکننده زانو و آزمون های عملکردی نگردید (0/05نتیجه گیریبا توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که استفاده از بریس پروفیلاکتیک سبب بهبود متغیرهای کینتیکی عضلات خم کننده زانو در کشتی گیران نخبه متعاقب جراحی بازسازی می شود. بنابراین کشتی گیران پس از جراحی بازسازی به روش HST و انجام توانبخشی، می توانند از مزایای این نوع بریس به منظور بهبود متغیرهای کینتیکی زانو در حین فعالیت ورزشی استفاده نمایند.کلید واژگان: بریس پروفیلاکتیک, آزمون های ایزوکنتیکی, آزمونهای عملکردی, بازسازی رباط متقاطع قدامی, آتوگرافت تاندون همسترینگBackground And AimAnterior Cruciate Ligament (ACL) injury is one of the prevalent injuries among wrestlers. ACL reconstruction surgery with hamstring tendon (HST) is one of the common treatments of this injury. Physicians continue to prescribe prophylactic knee brace after ACL reconstruction and rehabilitation, but the effectiveness of brace on performance is debated. The aim of this study is to examine the effect of prophylactic knee brace on knee isokinetic and functional tests in elite wrestler after ACL reconstruction with HST autograft.Materials and MethodsTen elite wrestlers (age 26.1± 2.37 y) having undergone arthroscopically assisted ACL reconstruction with HST autograft between six to eighteen months before the study volunteered to participate in this study. Isokinetic variables (Average peak torque, max power, total work, and knee flexion to extension peak torque ratios) were measured by Gymnex ISO-1 isokinetic dynamometer at an angular velocity of 120°/s and functional tests consist of single leg vertical jump and cross over hop.ResultsAverage peak torque (p=0.005), max power (p=0.04), total work (p=0.003), in knee flexor and knee flexion to extension peak torque ratios increased significantly by using the knee brace, but no significant change was observed in knee extensor variables and functional tests (P≥0.05).ConclusionThe results can be stated that the use of prophylactic knee brace improved isokinetic variables, especially in the knee flexor muscle in elite wrestlers after ACL reconstruction with HST autograft. The results suggest that wrestlers after ACL reconstruction surgery and rehabilitation can use prophylactic knee brace during sport activities to improve the knee kinetic variables and reduce the risk of re-injury.Keywords: Prophylactic knee brace, Isokinetic test, Functional test, ACL reconstruction, Hamstring tendon autograph -
مقدمه و اهداف پارگی لیگامنت متقاطع قدامی یکی از آسیب های شایع در ورزشکاران می باشد و استفاده از بریس پروفیلاکتیک، به منظور کاهش وقوع یا کاهش شدت این آسیب می باشد. با این حال به نظر می رسد بریس قابلیت محدود کردن عملکرد ورزشکار را دارد. هدف تحقیق مرور مقالات در حیطه اثرات استفاده از بریس پروفیلاکتیک زانو بر متغیرهای بیومکانیکی و عوامل خطرزای بروز آسیب لیگامنت متقاطع قدامی است.
مواد و روش ها با جستجوی مقالات در پایگاه های اطلاعاتیSID، Elsevier، Sport Discus، Pub Med، Science Direct، Springer با کلیدواژه های مورد نظر، نهایتا 15 مقاله درباره تاثیر بریس بر متغیرهای بیومکانیکی موثر بر عملکرد ورزشی و 10 مقاله در مورد تاثیر بریس بر عوامل خطرزای بروز آسیب مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها بررسی تحقیقات در ورزشکاران بدون سابقه آسیب لیگامنت نشان داد که اغلب تحقیقات بیانگر اثر مثبت بریس برکاهش عوامل خطرزای بروز آسیب لیگامنت بوده و بریس را سبب محدودیت متغیرهای کینتیکی ندانسته اند؛ با این حال چهار تحقیق از شش تحقیق بیانگر اثر منفی بریس بر متغیرهای کینماتیکی می باشد. همچنین با بررسی تحقیقات در ورزشکاران با سابقه آسیب لیگامنت مشخص گردید که بریس سبب بهبود متغیرهای کینتیکی شده، ولی از دو تحقیق انجام شده یک تحقیق بیانگر اثر منفی بریس بر متغیرهای کینماتیکی بوده و از پنج تحقیق صورت گرفته سه تحقیق بیانگر اثر مثبت بریس بر کاهش عوامل خطرزای بروز آسیب و دو تحقیق، بی اثر بودن بریس را گزارش نمود.
نتیجه گیریمی توان گفت که ورزشکاران بدون آسیب، می توانند از بریس به منظور کاهش خطر پارگی لیگامنت استفاده کنند. همچنین ورزشکاران متعاقب آسیب لیگامنت می توانند از اثرات مثبت بریس برای بهبود قدرت، توان و تعادل بهره ببرند؛ با این حال به طور قطع نمی توان گفت که بریس سبب کاهش احتمال آسیب مجدد این لیگامنت می شود.کلید واژگان: بریس پروفیلاکتیک, بیومکانیک, عوامل خطرزای بروز پارگی لیگامنت متقاطع قدامیBackground And AimAnterior Cruciate Ligament (ACL) injury commonly occurs during sport activities. Prophylactic knee brace is introduced to reduce the risk of ligament injuries but it can limit the performance. The present study was carried out to review the studies conducted regarding the effect of prophylactic knee brace on efficient biomechanical variables on performance and ligament tear risk factors.Materials And MethodsA literature review was done on the studies published between 1980-May 2016 in PubMed, Elsevier, ScienceDirect, Springer, and SID databases. The following terms were used as keywords: Prophylactic knee brace, neoprene knee sleeve, ACL injuries risk factors, and Biomechanical factors. A total of 15 articles were selected as final articles for the present study.ResultsReview of the literature demonstrated that athletes without injury of ligament can use prophylactic knee brace to reduce ligament tear risk factors without any significant effect on kinetic variables (strength, torque, power, balance). But most articles demonstrated that using brace can limit the kinematic variables (speed, agility, acceleration). On the other hand, literature showed that brace can improve kinetic factors (power and strength) in athletes with injury of anterior cruciate ligament, but the effectiveness of brace on reducing the ligament injury is controversial.ConclusionIt is concluded that athletes without injury of ACL in the sports, in which kinematic factors (speed and agility) do not play the primary role in the success of the individuals, can use prophylactic knee brace to reduce ligament tear risk factors, while athletes with history of ACL injury can improve their kinetic variables (strength, power and balance) using prophylactic knee brace; however, the effect of knee brace on the reduction of re-injury is unknown.Keywords: Prophylactic knee brace, Biomechanics, Anterior cruciate ligament tear risk factors -
هدفپارگی لیگامان متقاطع قدامی(ACL) یکی از آسیب های شایع در میان کشتی گیران می باشد. یکی از روش های درمان این آسیب، جراحی بازسازی به روش آتوگرافت تاندون همسترینگ(HST) می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر بریس های نئوپرنی زانو بر متغیرهای کینتیکی زانوی کشتی گیران نخبه متعاقب جراحی بازسازی لیگامان به وسیله اتوگرافت همسترینگ می باشد.
روش شناسی: 10 کشتی گیر نخبه با میانگین و انحراف استاندار سنی 37/2± 1/26سال، وزن 32/11±25/78 کیلوگرم و قد62/3 ±174سانتی متر که همگی در فاصله زمانی شش تا هجده ماه قبل از پژوهش حاضر مورد جراحی بازسازی لیگامان متقاطع قدامی به وسیله آتوگرافت همسترینگ قرار گرفته اند، به طور در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق متغیرهای منتخب کینتیکی (نسبت گشتاور عضلات فلکسور به اکسنتسور زانو، میانگین حداکثر گشتاور، حداکثر توان و کل کار عضلات فلکسور و اکستنسور زانو) بوسیله دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک Gymnex مدل ISO-1 در سرعت 120 درجه بر ثانیه در دو حالت بدون بریس و با بریس نئوپرن با کشکک باز و دو نوار قابل تنظیم مورد اندازه گیری قرار گرفتند.یافته هانتایج آزمون های آماری نشان داد که استفاده از بریس سبب ایجاد تغییرات معنی داری در میانگین حداکثر گشتاور ، حداکثر توان و کل کار عضلات فلکسور زانو و نیز نسبت گشتاور عضلات فلکسور به اکستنسور زانو گردید(P<0.05) ، با این حال استفاده از بریس نئوپرن سبب ایجاد تغییرات معنی داری در متغیرهای کینتیکی عضلات اکستنسور زانو نگردید(P≥0.05).نتیجه گیریبا توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که استفاده از بریس نئوپرنی سبب بهبود متغیرهای کینتیکی، بویژه عضلات فلکسور زانو در کشتی گیران نخبه متعاقب جراحی بازسازی لیگامان می شود. بنابراین کشتی گیران پس از انجام جراحی بازسازی ACL به روش HST و انجام مراحل توانبخشی، می توانند از مزایای بریس های نئوپرنی به منظور بهبود متغیرهای کینتیکی عضلات فلکسور زانو و کاهش احتمال آسیب مجدد لیگامان در حین فعالیت ورزشی استفاده نمایند.کلید واژگان: زانوبند نئوپرنی, کینتیک مفصل زانو, بازسازی لیگامان متقاطع قدامی, آتوگرافت تاندون همسترینگPurposeAnterior Cruciate Ligament (ACL) tear is a common injury among wrestlers. One of its treatments is reconstructive surgery with Hamstring Tendon (HST) autograft. This research aimed to examine the effect of neoprene knee brace on the knee kinetics variables of elite wrestlers after ligament reconstructive surgery with hamstring autograft.MethodsThe present research method is quasi-experimental with pretest-posttest design and a control group. A total of 10 elite wrestlers with average (SD) age of 26.1(2.37) years, average (SD) weight of 78.25(11.32) kg and average (SD) height of 174(3.6) cm all of whom underwent ACL reconstructive surgery with hamstring autograft 6 to 18 months prior to the present research were selected through convenience sampling method. In this research, the selected kinetic variables (ratio of the knee flexor muscles torque to the knee extensor muscles, the average peak torque, maximum power and total work of knee extensor and flexor muscles) were measured by isokinetic dynamometer Gymnex model ISO-1 at 120 degrees per second in two modes of with and without neoprene knee brace with open patella and two adjustable straps. To examine the research hypotheses, the statistical dependent t test at the significant level of 0.05 was used. All statistical analyses were done by SPSS 16.ResultsThe findings of statistical tests demonstrated that using neoprene knee brace results in significant changes in the average peak torque, maximum power and total work of the knee flexor muscles and also the ratio of the knee flexor muscles torque to the extensor muscles (PConclusionBased on the results, using neoprene knee brace could improve kinetic variables, especially knee flexor muscles in elite wrestlers after ligament reconstructive surgery. Therefore, these wrestlers after ACL reconstructive surgery through HST method and performing rehabilitation program can benefit from neoprene knee brace for improving kinetic variables of knee flexor muscles and reducing the likelihood of ligament re-injury during athletic activities.Keywords: Neoprene knee brace, Knee joint kinetic, Anterior cruciate ligament reconstruction, Hamstring tendon autograft -
Purposethe aim of this study was to consider the number of prevalent traumas among the members of Iran’s national team ofyouth freestyle wrestling and their relation with anthropometric factors and physical fitness.Materials And Methodsthis was a descriptive- correlational study. after measuring some of the anthropometric and physical fitness factors,[Body Mass Index(BMI),Waist-Hip-Ratio(WHR),Percent of Body Fat(PBF), flexibility, aerobic and anaerobic power and strength] through standard tests, and acquiring the prevalent injuries of the team members from the team''s physician, and applying descriptive statistics (mean 16±1/1) and inferential statistics (Chi square), the relationship between the anthropometric measurements and physical fitness factorsand the level of injuries were assessed.ResultsThe results of this research showed that the muscular-tendinous injuries and articular-ligament injuries are the most frequent among the youth freestyle wrestling team There was a relationship between muscle injuries and the level of flexibility, between joint injuries and (PBF) and (BMI) and also between bone injuries and isometric strength.Therewas also a relationship between the skin traumas and (WHR) (P)Keywords: Anthropometric measurements, Physical fitness, Prevalent injuries, Iran's national wrestling team
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.