nahid omidi
-
زمینه و هدف
کراتوکونژونکتیویت اپیدمیک یک اختلال عفونی حاد چشمی است که اغلب با آدنوویروس انسانی نوع D8 (HAdV-D8) مرتبط می باشد. E1Aو E1B آدنوویروسی به ترتیب از پروتیین های ضروری برای شروع عفونت آدنوویروسی و اتصال به p53 سلولی می باشند. این مطالعه با هدف تجزیه وتحلیل تنوع ژنومی در ژن های E1A و HAdV-8 E1Bدر بیماران مبتلا به کراتوکونژونکتیویت آدنوویروسی انجام شده است.
مواد و روش هانمونه 5 بیمار مبتلا به کراتوکونژونکتیویت آدنوویروسی بر روی رده سلولی A549 به مدت 48 تا 72 ساعت تا ظهور CPE ، کشت داده شد. ناحیه ژنی E1با روش PCR تکثیر شد و برای بررسی های موتاسیون ها توالی یابی شدند.
یافته هاسویه اهواز در ژن های E1A و E1B بیشترین شباهت را به سویه های ژاپنی و آمریکایی HAdV-D8 و HAdV-D54 دارد. در ژن E1A، جهش موثری یافت نشد اما در ژن E1B، جابه جایی اسید آمینه سرین به فنیل آلانین رخ داد. موتاسیون دیگری که باعث تبدیل CTG به GTG در E1B 55KD شد، فقط در دو نمونه مشاهده گردید. تحلیل با ماتریکس BLOSUM62 موید آن بود که جابه جایی والین و لوسین محتمل تر از جابه جایی سرین و فنیل آلانین دارای خاصیت هیدروفوبیکی و وزن مولکولی بالاتر می باشد.
نتیجه گیریدر این مطالعه، توالی ژن های E1A و E1B سویه HAdV-D8 حفاظت بالایی داشتند. بررسی این سویه ها و موتاسیون های در گردش آنها در جامعه بشری می تواند برای تعیین ظرفیت تکاملی ویروس و بیماریزایی آن مفید باشد.
کلید واژگان: کراتوکونژونکتیویت, آدنوویروس انسانی, PCR, درخت فیلوژنتیکIntroductionEpidemic Keratoconjunctivitis is an acute ocular infectious disorder often associated with Human Adenovirus Type D8 (HAdV-D8). E1A and E1B are adenoviral proteins that play a crucial role in initiating adenoviral infection and binding to cellular p53. This study aimed to analyze genomic diversity in E1A and HAdV-D8 E1B genes in patients with adenoviral Keratoconjunctivitis.
Materials and MethodsSamples of 5 patients with adenoviral Keratoconjunctivitis were cultured on A549 cell line for 48 to 72 hours until the appearance of CPE. The E1 gene region was amplified by PCR and sequenced to investigate mutations.
ResultsThe Ahvaz strain showed the highest similarity to Japanese and American HAdV-D8 and HAdV-D54 strains in E1A and E1B genes. No significant mutation was found in the E1A gene. However, in the E1B gene, an amino acid substitution of serine to phenylalanine occurred. Another mutation converting CTG to GTG in E1B 55KD was observed only in two samples. The analysis with BLOSUM62 matrix confirmed that the replacement of valine with leucine is more likely than the substitution of serine and phenylalanine, which have hydrophobic properties and higher molecular weight.
ConclusionIn this study, E1A and E1B gene sequences of HAdV-D8 strain exhibited high conservation. Investigating these strains and their mutations in the human population could be valuable for determining the evolutionary capacity and pathogenicity of the virus.
Keywords: Keratoconjunctivitis, Human Adenovirus, PCR, Phylogenetic Tree -
Background and Objectives
Adenovirus species B, C, D, and E are the most common causes of ocular manifestations caused by adenoviruses. FDA-approved treatment agents for adenovirus infections are not available. Cell-mediated immunity is the major protective mechanism versus human adenoviruses (HAdVs) infection and T cells specific for peptide epitopes from nonstructural proteins can prevent adenoviral dissemination. E1A CR2 region of HAdVs Epitopes predicted for reinforcing cytotoxic T lymphocytes (CTLs) in the EKC patients. Among human adenoviruses E1 protein, four distinct E1A regions had a significantly higher level of homology than the rest of E1A protein. E1A protein inhibits IFN signal transduction. Epitope-based vaccines are designed to have flexible and simple methods to synthesize a vaccine, using an adjuvant to trigger fast immune responses. CTL epitopes were applied to create a multiepitope vaccine. Conserve region1 (CR1) and CR3 have less antigenicity compared to CR2. Additionally, CR3 in HAdV-D8 contains three toxic areas. CR4 similar to the two regions CR1 and CR3 do not show acceptable antigenic properties.
Materials and MethodsBioinformatics’ tools were used to predict, refine and validate the 3D structure of the construct. Effective binding was predicted by protein-protein docking of the epitope vaccine with MHC-I molecules and revealed the safety and efficacy of the predicted vaccine construct.
ResultsIn silico analysis show that rising levels of cytotoxic CD8 + T cells, TH1 cells, macrophages, and neutrophils are linked to IFN-dominant TH1-type responses, which are detected in putative immune individuals.
ConclusionCombined with 3D protein modeling, this study predicted the epitopes of E1A CR2 protein in HAdVs.
Keywords: In silico model, Adenovirus E1A proteins, Keratoconjunctivitis, Molecular docking, Cytotoxic T-lymphocyte -
Background And AimsHepatitis E virus (HEV) is considered as one of the common causes of acute viral hepatitis in the world, particularly in the developing countries. It also causes fulminant hepatitis in pregnant women. Although HEV infection in Iran is endemic, there are numerous reports of epidemics caused by this infection in this part of the world. This study aimed to determine seroprevalence of HEV among patients with acute hepatitis symptoms in Ahvaz, Iran.Materials And MethodsIn this cross-sectional study patients were selected based on laboratory findings related to acute hepatitis including elevated serum bilirubin levels, markedly elevated levels of liver enzymes such as alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase and mild increases in alkaline phosphatase activity.The plasma samples were tested for IgM/IgG Hepatitis E antibody (anti-HEV) using enzyme-linked immunosorbent assay.ResultsOut of 241 study patients, 125 (51.9%) were male and 116 (48.1%) female. The mean age±SD was 31.53±17.17 years. The results indicated 27.4% prevalence of anti-HEV antibodies among patients with acute hepatitis in Ahvaz.ConclusionsIn regard with the findings, HEV can play an important role in incidence of hepatitis. The study needs to be conducted in high-risk groups and in general populatios.Keywords: HEV, Endemic, Fulminant, Seroprevalence
-
هدفهدف پژوهش حاضر، تاثیر 12 هفته تمرین یوگا بر مقادیر سرمی کورتیزول و استرس، اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش شناسی: تعداد 45 نفر از بانوان دیابتی شهر سمنان با میانگین سن (35/3±85/46 سال)، وزن (18/17±79/69 کیلوگرم)، قد (00/5±03/155 سانتی متر)، BMI (00/5±64/29 کیلوگرم بر متر مربع) و با 69/2±46/6 سال سابقه دیابتی شدن انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تمرین یوگا (15N=) و تمرین هوازی (15N=) و گروه کنترل (15N=) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 90 دقیقه انجام شد. خون گیری در 48 ساعت قبل از شروع تمرین و 48 ساعت بعد از اتمام برنامه تمرینی برای سنجش کورتیزول انجام شد. از پرسشنامه DASS-21 برای سنجش استرس، اضطراب و افسردگی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA)، تعقیبی توکی و آزمون های تی در سطح معناداری 05/0> p و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 انجام شد.یافته هانتایج پژوهش حاضر نشان داد 12 هفته تمرین یوگا باعث کاهش هورمون کورتیزول و نیز بهتر شدن استرس، اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به دیابت نوع 2 شد. هم چنین، 12 هفته تمرین هوازی موجب کاهش هورمون کورتیزول و بهتر شدن استرس زنان مبتلا به دیابت نوع 2 گردید.نتیجه گیریبه طور کلی می توان گفت آثار پس از تمرین یوگا و تمرین هوازی -هر دو- می توانند آثار مفیدی بر دستگاه هورمونی و استرس زنان دیابتی داشته باشد، اما این آثار پس از تمرین یوگا بیشتر و مفیدتر است.کلید واژگان: تمرین یوگا, کورتیزول, استرس, اضطراب, پرسشنامه DASS, 21ObjectiveThe purpose of the present study was the effect of 12 weeks of yoga exercise on serum cortisol values, stress, anxiety and depression in women with diabetes type 2.MethodologyA total of 45 people were selected from diabetic women in Semnan city with an average age of (46.85 ± 3.35 years), weight of (69.79 ± 17.18 kg), height (155.03 ± 5.00 cm), BMI (29.64 ± 5.00 kg per square meter) and with 6.46 ± 2.69 years history of being diabetic and randomly divided into three groups of yoga exercise (N=15), aerobic exercise (N=15) and control group (N=15). Exercise program was performed for 12 weeks, three sessions per week and each session 90 minutes. Bloodletting was conducted to measure the cortisol in 48 hours before starting the exercise and 48 hours after completing the exercise program. DASS-21 questionnaire was used to measure the stress, anxiety and depression. Data was performed using one-way ANOVA and post hoc Tukey statistical methods and t-tests at a significance level of pResultsThe results of present study showed that 12 weeks of yoga exercise can reduce the cortisol hormone, as well as improve stress, anxiety and depression in women with diabetes type 2. Also 12 weeks of aerobic exercise reduces cortisol hormone and improves stress in women with diabetes type 2.ConclusionIn general, we can say that the effects of after the yoga and aerobic exercise both -can have beneficial effects on endocrine and stress in diabetic women, but these effects are greater and more useful after the yoga exercise.Keywords: Yoga practice, cortisol, stress, anxiety, DASS-21 questionnaire
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.