به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

rasoul zarrin

  • سمیرا فرجی، رضا حاجی زاده، رسول زرین، بهزاد رحیمی درآباد *
    مقدمه

     پرفشاری خون از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان است. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی سطح سرمی ویتامین D و ارتباط آن با شاخص‌های ابتلا به سندرم متابولیک و مراقبت و پایش 24 ساعته‌ی ‌فشارخون بود.

    روش‌ها:

     مطالعه‌ی حاضر، مطالعه‌ی مقطعی بر روی 171 (79 مرد) بیمار پرفشاری خون اولیه با میانگین سنی 88/10 ± 70/50 سال که در طی 6 ماه قبل از مطالعه از مکمل ویتامین D استفاده نمی‌کردند، بود. افراد به دو گروه با کمبود (≤ 30 نانوگرم/میلی‌لیتر) و سطح طبیعی ویتامین D (> 30 نانوگرم/میلی‌لیتر) تقسیم و از نظر شاخص‌های ابتلا به سندرم متابولیک و متغیرهای مراقبت و پایش 24 ساعته‌ی فشار خون مقایسه شدند. پرفشاری خون بر اساس معیارهای Eighth Joint National Committee (JNC8) تعریف و با استفاده از مراقبت و پایش 24 ساعته‌ی فشار خون اندازه‌گیری شد. متغیرهایمراقبت و پایش 24 ساعته‌ی فشار خون به صورت فشار خون 24 ساعته (میانگین در طول 24 ساعت)، روزانه (ساعت 23-6) و شبانه (ساعت 23-6) تعریف گردید. سطح سرمی ویتامین D به روش الکتروکمی لومینسانس اندازه‌گیری شد.

    یافته‌ها: 

    میانگین سرمی ویتامین D، 70/4 ± 43/30 نانوگرم/میلی‌لیتر بود و 5/65 درصد کمبود ویتامین D داشتند. سطح سرمی ویتامین D، با فشار خون سیستول اندازه‌گیری شده در بدو مراجعه به مرکز (001/0 = P)، 24 ساعته، روزانه و شبانه رابطه‌ی معکوس داشت (001/0 > P). کمبود ویتامین D ارتباط معنی‌داری با تری‌گلیسیرید (001/0 > P) و کلسترول (016/0 = P) بالاتر داشت.

    نتیجه‌گیری: 

    کمبود ویتامین D با فشار خون سیستول بالاتر، فشارخون دیاستول شبانه و پروفایل لیپیدی ارتباط دارد

    کلید واژگان: ویتامین D, پرفشاری خون, سندرم متابولیک
    Samira Faraji, Reza Hajizadeh, Rasoul Zarrin, Behzad Rahimi Darabad*
    Background

    Hypertension is one of the leading causes of mortality in the world. The aim of this study was to evaluate the relationship of plasma 25-hydroxyvitamin D levels with markers of metabolic syndrome and ambulatory blood pressure monitoring.

    Methods

    This was a cross-sectional study on 171 adults (79 men) with primary hypertension and mean age of 50.70 ± 10.88 years, who did not take vitamin D supplement for the past 6 months. Subjects were divided into two groups as deficient (30 ng/ml ≥) and normal levels of vitamin D (30 ng/ml <) and compared for metabolic syndrome indices and 24-hour blood pressure monitoring parameters. Hypertension was defined based on Eighth Joint National Committee (JNC8) scale, and measured by an ambulatory blood pressure monitoring device. Ambulatory blood pressure monitoring parameters were defined as 24-hour blood pressure (mean during 24 hours), daytime (6-23 hours), and nighttime (23-6 hours) measurements.

    Finding

    The mean vitamin D level was 30.43 ± 4.70 ng/ml, and 65.5% of patients had vitamin D deficiency. Serum vitamin D levels had an inverse and significant relationship with office systolic blood pressure (P = 0.001), and 24-hour, daytime, and nighttime systolic blood pressures (P < 0.001). Vitamin D deficiency was significantly associated with higher levels of triglycerides (P < 0.001) and cholesterol (P = 0.016).

    Conclusion

    Vitamin D deficiency was associated with higher systolic blood pressure, nighttime diastolic blood pressure, and impaired serum lipid profiles.

    Keywords: Vitamin D, Hypertension, Metabolic syndrome
  • Samira Faraji, Rasoul Zarrin, Asma Zamanian, Reza Hajizadeh, Parvin Ayremlou, Behzad Rahimi *
    Background

    Hypertension is one of the most serious global concerns since it has affected over 1.2 billion people.

    Objectives

    The present study aimed to determine the effect of vitamin D supplementation on blood pressure, fasting blood sugar, and lipid profile in hypertensive patients with vitamin D deficiency.

    Methods

    In this double-blinded randomized placebo-controlled clinical trial study, 116 hypertensive patients (intervention and placebo groups, 58 each) with vitamin D deficiency (< 30 ng/mL with ECL) for 14 weeks, started from the beginning of autumn 2019 in Seyed-al-Shohada Educational Hospital in Urmia City. Fifty-five patients (49%) were male with the mean vitamin D 15.89 ± 5.09 ng/mL and 57 females with 17.29 ± 6.31 ng/mL. In a stratified blocked randomization scheme, the patients were randomly allocated into similar sized intervention and control groups based on body mass index (BMI), then the randomization with four block size was performed in each of strata by random allocation software. The intervention group received six doses of 50,000 IU vitamin D supplements for 6 weeks, then two supplements for two following months (one capsule per month). Blood pressure (24/h blood pressure measured by an ambulatory blood pressure monitoring device), vitamin D, FBS, and lipid profile (HDL, LDL, CL, and TG) were all measured at baseline and end of the study. Physical activity (measured by short IPAQ questionnaire), sun exposure using a questionnaire, dietary intake of vitamin D using three 24-hour recalls during the intervention, and anthropometric indices were measured at baseline, middle, and end of the study. Fifty-six patients in each group completed the study. The study was approved by the Ethics Committee of the Urmia University of Medical Sciences (ethics code: IR.UMSU.REC.1398.192).

    Results

    The office blood pressure, 24-h systolic blood pressure (SBP) and diastolic blood pressure (DBP), nighttime SBP and DBP were significantly reduced in the intervention group compared to the control group, whereas the reduction of daytime SBP and DBP was not statistically significant. Vitamin D supplementation significantly decreased serum triglyceride, cholesterol, and LDL levels.

    Conclusions

    Vitamin D supplementation had positive effects on blood pressure, triglyceride, cholesterol, and LDL levels in patients with low serum vitamin D.

    Keywords: Vitamin D, Hypertension, Vitamin D Deficiency, Ambulatory Blood Pressure Monitoring
  • Fatemeh Pourbehi, Parvin Ayremlou, Alireza Mehdizadeh, Rasoul Zarrin*
    Objectives

    Polycystic ovary syndrome (PCOS) is the most common cause of infertility in women. In addition, the risk of type2 diabetes mellitus (T2DM), hyperinsulinemia, and insulin resistance is higher among women with PCOS. Psyllium can reduce the levels of fasting blood sugar (FBS), insulin resistance, and lipid profile. Thus, the present study aimed to evaluate the effect of psyllium supplementation on insulin resistance and the lipid profile in non-diabetic women with PCOS.

    Materials and Methods

    In this randomized double-blind placebo-controlled trial, 54 eligible non-diabetic women with PCOS aged 18-45 were recruited from an endocrinology clinic and divided into 2 groups based on their body mass index (BMI) through stratified-block randomization. Participants in intervention and placebo groups received 5 g of psyllium or cellulose microcrystalline twice a day for 8 weeks. Fasting insulin, FBS, and insulin resistance indicators including HOMA1-IR, HOMA2-IR, along with quantitative insulin sensitivity check index (QUICKI) and the lipid profile were evaluated before and after the intervention.

    Results

    In the psyllium group, the FBS, fasting insulin, total cholesterol, low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C), HOMA1-IR, and HOMA2-IR indicators decreased significantly (P<0.05) after 8 weeks, but the changes were not significant in the placebo group. The mean changes in LDL-C (0.28±0.58 and 0.11±0.67 in intervention and placebo groups, respectively, P=0.036) and QUICKI (0.01±0.03 and 0.02±0.06 in intervention and placebo groups, respectively, P=0.044) were significant between the two groups from the baseline.

    Conclusions

    Psyllium supplementation decreased FBS, fasting insulin, and the lipid profile while improving insulin resistance in non-diabetic women with PCOS.

    Keywords: Psyllium, Polycystic ovary syndrome, Insulin resistance, Lipid profile, Clinical trial
  • Fatemeh Shojasaadat, Parvin Ayremlou, Asad Hashemi, Alireza Mehdizadeh, Rasoul Zarrin *
    Background
    Weight loss is the cornerstone of NAFLD management, but weight maintenance is difficult. Some studies have suggested that n‑3 polyunsaturated fatty acid (n‑3 PUFA) might have beneficial effects in NAFLD. We aim to compare the effects of a low‑energy diet with n‑3 PUFA supplementation on liver enzymes, body composition, and cardiometabolic risk factors in NAFLD.
    Materials and Methods
    The study was a randomized controlled trial conducted in Urmia in Iran from October 2016 to May 2017. One hundred and fourteen eligible patients were randomly assigned to one of the three following groups: low‑energy diet group, n‑3 PUFA supplementation (fish oil) group (1500 mg/d), or control group for 12 weeks. Liver enzymes, lipid profile, insulin resistance, and body composition were assessed before and after the intervention.
    Results
    One hundred and four patients completed the study. All groups lost weight, but the reductions were greater in the diet group (−2.97 ± 2.79 kg, P = 0.001). The diet group had significant decreases in fat mass compared to other groups. Insulin resistance, total cholesterol, and low‑density lipoprotein cholesterol significantly decreased only in the diet group, and patients who lost weight ≥4% showed significantly larger decreases in serum liver enzymes. N‑3 PUFA had no beneficial effects on the study outcomes.
    Conclusion
    We found that 1500 mg/d n‑3 PUFA supplied for 12 weeks, in contrast to 3.40 ± 2.98% weight loss, does not improve liver enzymes, body composition, and cardiometabolic risk factors in NAFLD patients.
    Keywords: Body composition, diet, fatty acid omega?3, insulin resistance, nonalcoholic fatty liver disease, weight loss
  • Amir Hossein Faghfouri, Morteza Bagheri, Alireza Mehdizadeh, Parvin Ayremlou, Rasoul Zarrin
    The Autoimmune thyroid diseases (AITDs) are among the most common endocrine disorders. Vitamin D as an immunomodulator and Vitamin D receptor (VDR) gene polymorphisms may be effective in AITDs pathogenesis. The aim of this study was to evaluate the vitamin D level and VDR BsmI and TaqI polymorphisms in Iranian Azeri Turkish patients with AITDs. This case-control study included 121 adults with AITDs and 117 non-AITDs controls. Serum level of 25-hydroxyvitamin D was measured by electrochemiluminescence (ECL) immunoassay. BsmI and TaqI polymorphisms were assessed by polymerase chain reaction fragment length polymorphism technique. The serum level of 25-hydroxyvitamin D in AITDs patients were lower than controls (P=0.03). The frequencies of TT, TC, CC, T and C genotypes/alleles at TaqI (rs731236) marker were 52.1%, 34.7%, 13.2% , 69.4% and 30.6% in AITDs and 44.4%, 41.9%, 13.7%, 65.4% and 34.6% in controls, respectively. The frequencies of AA, AG, GG, A and G genotypes/alleles at BsmI (rs1544410) marker were 14%, 64.5%, 21.5% , 46.3% and 53.7% in AITDs and 26.5%, 58.1%, 15.4%, 55.6% and 44.4% in controls, respectively. BsmI (rs1544410) GG+AG genotypes and G allele were more frequent among patients with Hashimoto compared with control group (86.6% vs. 73.5% (OR: 2.34, 95% CI: 1.16-4.70, P = 0.014) and 54.29% vs. 44.44% (OR: 1.48, 95% CI: 1.02-2.15, P = 0.038), respectively). Vitamin D status can be related to AITDs pathogenesis. BsmI (rs1544410) GG+AG genotypes and G allele may play an important role in the predisposition to Hashimoto. 
    Keywords: Hashimoto Disease_Graves Disease_Vitamin D Receptor_Polymorphism_Vitamin D level
  • Rasoul Zarrin, Morteza Bagheri, Alireza Mehdizadeh, Parvin Ayremlou, Amir Hossein Faghfouri *
    Background
    Some genetic factors are involved in the etiology of Hashimoto thyroiditis and Graves’ disease as autoimmune thyroid diseases (AITDs). Effects of vitamin D receptor gene polymorphisms in AITDs development have already been investigated in some previous studies. However, no study has been done on the association between VDR FokI and ApaI polymorphisms and AITDs in an Iranian population. In this study, the possible effects of FokI and ApaI polymorphisms on AITDs were investigated in the population of northwest of Iran.

    Methods
    A total of 121 AITDs adult patients and 117 healthy controls matched by age and sex in the same population were included in this study. FokI and ApaI polymorphisms were genotyped by polymerase chain reaction- restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP). Chi-square test and odds ratio (OR) with 95% CI were used to analyze the data.

    Results
    FokI and ApaI genotypes frequencies were not significantly different between the 2 groups (p= 0.06, p= 0.73, respectively). However, FokI "CC" and "CT" genotypes were related to AITDs risk (p= 0.03; OR= 3.75; 95% CI, 1.16-12.17 and p= 0.04; OR= 3.41; 95% CI, 1.03-11.28, respectively).

    Conclusion
    These data suggest that FokI polymorphisms are involved in AITDs susceptibility in the population of northwest of Iran.
    Keywords: Vitamin D receptor_Genetic polymorphisms_Hashimoto disease_Grave's disease
  • امیرحسین فغفوری، مرتضی باقری، علیرضا مهدی زاده، پروین آیرملوی، مهسا تیمور آذر، رسول زرین *
    پیش زمینه و هدف
    هاشیموتو به عنوان یکی از بیماری های شایع خودایمن تیروئیدی علت شناسی چندگانه ای دارد. وضعیت ویتامین D و پلی مورفیسم BsmI ژن گیرنده ویتامین D در ایجاد هاشیموتو موثر می باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین وضعیت ویتامین D و پلی مورفیسم BsmI با هاشیموتو می باشد.
    مواد و روش کار
    پژوهش مورد-شاهدی حاضر شامل 105 فرد بزرگ سال مبتلا به هاشیموتو و 105 فرد سالم همگون شده ازنظر سن، جنس و محل زندگی با گروه بیمار، می باشد. پلی مورفیسم BsmI با روش PCR-RFLP و بعد از همسان سازی دو گروه از منظر دریافت غذایی ویتامین D و مواجهه با نور خورشید، سطح سرمی 25- هیدروکسی ویتامین D با روش الکتروکملیومیسانس تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری کای اسکوئر، نسبت شانس، آنالیز واریانس، من ویتنی یو تست و تی مستقل استفاده شده است.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که کمبود ویتامین D (≤20 نانوگرم بر میلی لیتر) در مقایسه با کفایت ویتامین D با افزایش خطر ابتلا به بیماری هاشیموتو همراه است (نسبت شانس= 74/2، محدوده اطمینان با 95%: 25/6-2/1 و سطح معنی داری= 02/0). ژنوتیپ GG در بیماران هاشیموتو فراوانی بالاتری دارد (سطح معنی داری=01/0). پلی مورفیسم های BsmI بر وضعیت ویتامین D اثر معنی داری ندارند (سطح معنی داری>05/0)
    بحث و نتیجه گیری
    پلی مورفیسم BsmI و وضعیت ویتامین D بر خطر ابتلا به هاشیموتو تاثیرگذار می باشد. لذا مطالعات بیشتری جهت تعیین ارتباط پلی مورفیسم های ژن VDR با هاشیموتو و وضعیت ویتامین D موردنیاز است.
    کلید واژگان: هاشیموتو, گیرنده ویتامین D, پلی مورفیسم ژن, جایگاه BsmI, وضعیت ویتامین D
    Amir Hossein Faghfouri Morteza Bagheri, Alireza Mehdizadeh, Parvin Ayremlou, Mahsa Teymour Azar, Rasoul Zarrin*
    Background and Aims
    The hashimoto thyroiditis as a common autoimmune thyroid disease have a multifactorial etiology. Vitamin D status and vitamin D receptor gene BsmI polymorphism are involved in hashimoto developing. The aim of this research was to study the association between 25hydroxy vitamin D serum levels and BsmI polymorphism with hashimoto.
    Materials and Methods
    We conducted a case-control study of 105 adults with hashimoto thyroiditis and 105 matched healthy controls. BsmI polymorphism was investigated by PCR-RFLP. Moreover, after matching two groups for vitamin D intakes from diet and sun exposure habits, serum levels of 25-hydroxyvitamin D as vitamin D status were measured by electrochemiluminescence immunoassay. Data were analyzed with chi-square test, odds ratio, ANOVA, Mann-Whitney U test and independent t-test.
    Results
    Vitamin D deficiency (≤20ng/ml) was associated with higher susceptibility to hashimoto compared with vitamin D sufficiency (≥30ng/ml) (P = 0.02; adjusted OR = 2.74 CI 95%, 1.2-6.25). BsmI-"GG" genotype was higher in hashimoto group (P = 0.01). BsmI polymorphisms were not effective in vitamin D status (P> 0.05).
    Conclusion
    Our results revealed that vitamin D status and BsmI polymorphisms are involved in susceptibility to hashimoto disease. Further investigations of the relationship between VDR gene polymorphisms with hashimoto and vitamin D status are needed.
    Keywords: Vitamin D receptor_gene polymorphism_BsmI_vitamin D_Hashimoto
  • Rasoul Zarrin, Parvin Ayremlou, Farzaneh Ghassemi *
    Background
    Low serum levels of vitamin D are supposed to contribute to the incidence of diabetes; therefore, vitamin D supplementation may reduce the incidence of diabetes in individuals with prediabetes.
    Objectives
    The aim of this current study was to examine the effect of vitamin D supplementation on the glycemic status and percentage of body fat mass in adults with prediabetes.
    Methods
    In a 3-month randomized placebo-controlled supplementation trial, 120 eligible subjects were randomly assigned in a vitamin D or placebo group. They were stratified according to the percentage of body fat mass into four blocks to receive 1000 IU/daily vitamin D or an identical placebo tablet respectively, for 3 months. The study was conducted from January to March of 2016 in Urmia in the North West of Iran. Participants were adults aged 18 to 70 with prediabetes. The fasting blood sugar (FBS), glycated hemoglobin (HbA1c), homeostasis model assessment of insulin resistance (HOMA-IR), serum 25(OH)D levels, and percentage of body fat mass were assessed before and after the intervention.
    Results
    The comparison of changes from baseline between two groups showed a significant inverse association between the changes in serum 25(OH)D and changes in FBS (-4.64 ± 11.38 compared with -2.11 ± 9.15 for placebo; P = 0.03), HOMA-IR (-0.73 ± 4.2 compared with 0.44 ± 4.4 for placebo, P = 0.01) and serum insulin (-1.98 ± 15.25 compared with 2.47 ± 15.85 for placebo; P = 0.007) but not in the percentage of body fat mass (-0.28 ± 0.77 compared with -0.39 ± 2.82 for placebo; P = 0.39).
    Conclusions
    The study demonstrated that 1000 IU vitamin D supplementation for 3 months can decrease the insulin resistance in individuals with prediabetes; however, it has no significant effect on body fat mass percentage.
    Keywords: Prediabetes_Vitamin D Supplementation_Percentage Body Fat Mass_Glycaemic Status_Randomized Placebo-Control Trial
  • فرزانه قاسمی *، پروین آیرملوی، رسول زرین
    پیش زمینه و هدف
    در مطالعات مشاهده ای و اپیدمیولوژیک متعددی ارتباط معنی داری بین سطح سرمی ویتامین D با فشارخون و چاقی مشاهده شده است. احتمال ابتلا به فشارخون در افراد پره دیابتی بیش از افراد با قند خون نرمال می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی سه ماه مکمل یاری با 1000IU ویتامین D بر فشارخون و درصد توده چربی در افراد پره دیابتی می باشد.
    مواد و روش کار
    نمونه آماری تحقیق را 120 فرد پره دیابتی در محدوده سنی 18-70 سال تشکیل داده است. در این مطالعه بیماران به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. افراد در گروه مداخله به مدت 3 ماه IU 1000 در روز ویتامین D و شرکت کنندگان در گروه کنترل روزانه یک قرص دارونما دریافت نمودند. میزان سرمی ویتامین D، میزان فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، دور کمر، درصد توده چربی بدن و نیز میزان فعالیت فیزیکی، دریافت غذایی و میزان قرارگیری شرکت کنندگان در برابر نور آفتاب در دو گروه مداخله و کنترل و در ابتدا و انتهای مطالعه موردبررسی آماری قرار گرفت. به منظور تعیین نرمالیتی داده ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف استفاده شده و کلیه آنالیزها، با استفاده از نرم افزار SPSS 17 انجام گرفته و p-value<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در انتهای مطالعه سطح سرمی ویتامین D در گروه مداخله به طور معنی داری افزایش یافت، ولی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین درصد توده چربی بدن تغییر معنی داری نداشت.
    بحث و نتیجه گیری
    بحث و نتیجه گیری
    مکمل یاری با ویتامین D به مدت سه ماه موجب بهبود فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین درصد توده چربی بدن در افراد پره دیابتی نشد.
    کلید واژگان: مکمل یاری با ویتامین D, فشار خون سیستولیک, فشارخون دیاستولیک, پره دیابت
    Farzaneh Ghassemi *, Parvin Ayremlou, Rasoul Zarrin
    Background and Aims
    Vitamin D plays several important roles in human body. Studies showed that low serum 25(OH) D results in hyperglycemia, hypertension and cardiovascular disease. The objective of current study was to examine the effect of 3-month supplementation with 1000IU vitamin D on blood pressure in prediabetic adults.
    Materials and Methods
    In a 3 month randomized clinical trial, 120 eligible subjects were randomly assigned to vitamin D or placebo group; they were stratified according to percentage of body fat mass in four blocks to receive 1000 IU/daily vitamin D or an identical placebo tablet for 3 months, respectively. Participants were adults aged 18-70 years old with prediabetes. Systolic blood pressure (SBP), diastolic blood pressure (DBP), serum 25(OH)D levels, BMI, waste circumference, percentage of body fat mass (FM), physical activity, sun exposure, energy and macro nutrient intake were assessed before and after the intervention.
    Results
    In the intervention group serum levels of 25(OH) D increased significantly (from19.36 to 30.48, P
    Conclusion
    The daily supplementation of 1000IU vitamin D for 3 months has no effect on the blood pressure.
    Keywords: prediabetes_vitamin D supplementation_blood pressure
  • حجت ناصری، پروین آیرملوی، میر امیر آغداشی، سید مصطفی سید مردانی، رسول زرین*
    زمینه و هدف
    اختلالات لیپیدی یکی از دلایل بسیار مهم در ایجاد و پیشرفت بیماری های قلبی و آترواسکلروز در بیماران آرتریت روماتوئید به شمار می روند. زنجبیل از جمله گیاهانی است که در کنار خواص ضد التهابی، خواص هایپو لیپیدمیک نیز دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی مکمل یاری پودر زنجبیل بر روی پروفایل لیپیدی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می باشد.
    روش کار
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی شده بر روی 72 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ارومیه انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. بیماران در گروه مداخله (روزانه 5/1 گرم پودر زنجبیل) و گروه پلاسبو به همین مقدار دارو نما به مدت 8 هفته دریافت کردند. از کلیه شرکت کنندگان نمونه های خونی به صورت ناشتا قبل و بعد از مداخله اخذ و پروفایل لیپیدی در قبل و بعد از مداخله توسط آزمون مقایسه میانگین های زوجی و تغییرات میانگین در دو گروه توسط مقایسه میانگین های دو گروه مستقل و در صورت لزوم معادل ناپامتری آن ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد مقایسه قرار گرفت. سطح معنا داری در تمام آزمون ها، مقدار احتمال کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در پایان طول مدت مداخله، 67 نفر بیمار (06/93%) مورد آنالیز قرار گرفتند. مطالعه حاضر نشان داد که در گروه زنجبیل، میانگین LDL-C بعد از مداخله (60/20±22/104) در مقایسه با قبل از آن (86/24±19/115) کاهش معنی دار (001/0=p) و میانگین HDL-C (16/10+21/50 در قبل و 19/10±27/55 در بعد از مداخله) افزایش معنی داری داشت (001/0p<). در گروه دارونما میانگین LDL-C (19/19±86/113 در قبل و 38/22±88/118 در بعد از مداخله)، میانگین تری گلیسیرید (70/59±09/134 در قبل و 21/57±97/143 در بعد از مداخله) و میانگین کلسترول (90/26±12/190 در قبل و 50/32±17/199 در بعد از مداخله) افزایش معنی داری داشت (05/0p<). تغییرات میانگین LDL، HDL و کلسترول در انتهای دوره مداخله در بین دو گروه دریافت کننده زنجبیل و گروه دریافت کننده دارونما از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0p<). میانگین تری گلیسیرید در گروه مداخله نسبت به گروه پلاسبو افزایش کمتری داشت اما تغییرات آن در انتهای دوره مداخله در بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نشان نداد (366/0=p).
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که پودر زنجبیل در مقایسه با پلاسبو توانایی اصلاح الگوی لیپیدی در بیماران آرتریت روماتوئید را در جهت مطلوب دارد.
    کلید واژگان: پودر زنجبیل, پروفایل لیپیدی, آرتریت روماتوئید
    Hojjat Naseri, Parvin Ayremlou, Mir Amir Aghdashi Aghdashi, Seyyed Mostafa Seyyed Mardani, Rasoul Zarrin*
    Background
    Lipid disorders are the considerable cause and main reason for development of cardiovascular and atherosclerotic disease in rheumatoid arthritis patients. Ginger has the anti-inflammatory and hypolipidemic effect. This study was conducted to evaluate the effect of Ginger powder on lipid profile in rheumatoid arthritis patients.
    Methods
    A randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial was conducted on 72 rheumatoid arthritis referred to rheumatologic clinic of Urmia Emam Khomeini Hospital. Patients were divided randomly into 2 groups, intervention group (receiving ginger tablet 1.5 gr/day) and placebo group (placebo tablet 1.5 gr/day) for 8 weeks. Lipid profile before and after intervention was compared within groups using paired t-test and the mean differences using independent t-test between two groups.
    Results
    At the end of the intervention period, 67 (93.06%) of patients were analyzed. The study showed that in the ginger group, mean of LDL-C decreased after intervention (104.22±20.60) in comparison to before (115.19±24.86) and mean of HDL-C increased (50.21±10.16 at before and 55.27±10.19 after the intervention) significantly (p
    Conclusion
    Current study showed that ginger powder compared to placebo has the ability to modify lipid profile in patients with rheumatoid arthritis.
    Keywords: Ginger powder, Lipid profile, Rheumatoid arthritis
  • Morteza Bagheri, Isa Abdi Rad, Nima Hosseini Jazani, Rasoul Zarrin, Ahad Ghazavi
    Objective(s)
    Phenylketonuria (PKU) is a genetic inborn error of phenylalanine (Phe) metabolism resulting from insufficiency in the hepatic enzyme, phenylalanine hydroxylase (PAH), which leads to elevated levels of Phe in the blood. The present study was carried out for mutation analysis of the PAH gene in West Azerbaijan province of Iran.
    Materials And Methods
    A total of 218 alleles from 40 PKU families were studied using restriction fragment length polymorphism-polymerase chain reaction (RFLP-PCR) method.
    Results
    The frequencies of IVS10-11, S67P, R261Q, R252W, IVS11nt-1 g>c, R408Q, and Q232Q mutations were 28(35), 17(21.25), 15(18.75), 3(3.75), 3(3.75), 2(2.5), and 1(1.25), in cases group, and 51(23.4), 31(14.2), 27(12.4), 6(2.75), 6(2.75), 4(1.83), and 2(0.92) in total group, respectively. The mutations of R243Q, 364delG, L333F, 261X, I65T, and R408W were not detected in our samples.
    Conclusion
    It can be concluded that the IVS10-11 mutation has the highest frequency in the tested population. To our knowledge, this report is the first in its own kind and provides better understanding of the genetic heterogeneity, the origin and distributions of PAH mutations in West Azerbaijan province of Iran.
    Keywords: Mutation, PAH, PKU
  • Abdolrasoul Safaeiyan, Bahram Pourghassem, Gargari, Rasoul Zarrin, Javid Fereidooni, Mohammad Alizadeh
    Background
    The effect of legume-based hypocaloric diet on cardiovascular disease (CVD) risk factors in women is unclear. This study provides an opportunity to find effects of high-legume diet on CVD risk factors in women who consumed high legumes at baseline.
    Methods
    This randomized controlled trial was undertaken in 34 premenopausal women with central obesity. After 2 weeks of a run-in period on an isocaloric diet, subjects were randomly assigned into two groups: (1) hypocaloric diet enriched with legumes (HDEL) (n = 17) (two servings per day) and (2) hypocaloric diet without legumes (HDWL) (n = 17) for 6 weeks. The following variables were assessed before intervention, 3, and 6 weeks after it: Waist to hip ratio (WHR), total cholesterol (TC), low-density lipoprotein-cholesterol (LDL-C), high-sensitive-C-reactive protein (hs-CRP), total antioxidant capacity (TAC), nitric oxides (NOx), and Malondialdehyde (MDA).
    Results
    Both hypocaloric diets reduced hs-CRP in 3 weeks and returned it to basal values after 6 weeks (P = 0.004). HDWL significantly reduced WHR [P = 0.010 (3.2%)] and increased TC [P = 0.000 (6.3%)]. Despite the significant effect of HDEL on increasing TAC in 3 weeks [P = 0.050 (4%)], the level of TAC remained the same in 6 weeks. None of the diets had any significant effects on NOx and MDA.
    Conclusion
    The study indicated that beneficial effects of legumes on TC, LDL-C, and hs-CRP were achieved by three servings per week, and consuming more amounts of these products had no more advantages.
    Keywords: Legume, Cardiovascular Disease, Caloric Restriction, Central Obesity, Premenopause
  • Morteza Bagheri, Isa Abdi, Rad*, Nima Hosseini, Jazani, Rasoul Zarrin, Fariba Nanbakhsh, Nauman Mohammadzaie
    Background
    It has been demonstrated that insulin signaling pathway related genes have important roles in polycystic ovary syndrome (PCOS) risk. The goal of present investigation was to assess the potential association between INSR/NsiI (rs2059806) and INSR/PmlI (rs1799817) SNPs and PCOS.
    Methods
    50 women with PCOS and 47 normal controls entered the study. NsiI and PmlI SNPs in the INSR gene were determined by RFLP-PCR.
    Results
    INSR/NsiI (rs2059806) SNP GG, GA, AA, G and A genotypic and allelic frequencies were 45(90%), 5(10%), 0(0%), 95(95%) and 5(5%) in cases and 41(87.2%), 6(12.8%), 0(0%), 88(93.6%) and 6(6.38%) in controls, respectively. INSR/PmlI (rs1799817) SNPs resulted in three genotypes of CC, CT, and TT with C and T alleles. The frequencies of PmlI (rs1799817) SNPs in the INSR gene were 37(37%) and 63(63%) in cases, also 39(41.49%) and 55 (58.51%) in controls regarding T and C alleles. The frequencies of PmlI (rs1799817) SNPs in the INSR gene were 4(8%), 29(58%), and 17(34%) in cases, also 5(10.64%), 29(61.7%), and 13(27.66%) in controls regarding TT, TC, and CC genotypes, respectively.
    Conclusion
    The present study as the first investigation of its own kind in Iranian Azeri Turkish women, reported no association between NsiI (rs2059806) and PmlI (rs1799817) SNPs in the INSR gene and PCOS risk.
    Keywords: Insulin, genetics, Polycystic ovary syndrome, Polymorphism, Receptor
  • رسول زرین، زهرا قاسم پور*، محمود رضازاد باری، محمد علیزاده، احسان مقدس کیا
    اثرات کاربرد همزمان اسپیرولینا پلاتنسیس (5/ 0-0 درصد) و صمغ زدو (5/ 0-0 درصد) در طی زمان نگهداری (21-1 روز) در انواع ماست (ساده/پرو بیوتیک) توسط طرح آماری مرکب مرکزی در 20 تیمار بررسی گردید. شاخص های کیفی مورد مطالعه شامل pH، اسیدیته، ارزیابی زنده مانی پرو بیوتیک در محیط کشت MRS agar حاوی ونکومایسین، فعالیت آنتی اکسیدانی با آزمون ممانعت 1 و 1 دی فنیل 2 پیکریل هیدرازیل، روند پروتئولیز با آزمون ارتو فتالدئید و مقبولیت حسی، به روش مقیاس خطی بود. آنالیز آماری و مدل سازی، آشکار ساخت که میزان اسپیرولینا و زمان نگهداری بر روی pH و اسیدیته تاثیر معنی داری داشت (05/ 0>P). با توجه به زنده مانی لاکتوباسیلوس پاراکازئی، میزان ریز جلبک، زمان نگهداری و برهمکنش صمغ- اسپیرولینا عواملی هستند که بطور معنی دار موثر بودند. همچنین اثر تمامی متغیر های مورد مطالعه، بر روی میزان پروتئولیز معنی دار بود (05/ 0>P) که این امر احتمالا مربوط به تحریک رشد فلور ماست و لاکتوباسیلوس پاراکازئی توسط اسپیرولینا می شود. بررسی های آماری نشانگر ویژگی های آنتی اکسیدانی اسپیرولینا پلاتنسیس و صمغ زدو در نمونه های ماست بود. بیشینه مقبولیت حسی نیز در 1/ 0 درصد اسپیرولینا و 25/ 0 درصد صمغ زدو حاصل شد که نشانگر تاثیر مثبت برهمکنش صمغ در کاربرد اسپیرولینا از لحاظ حسی بود.
    کلید واژگان: اسپیرولینا پلاتنسیس, پروتئولیز, خواص آنتی اکسیدانی, صمغ زدو, ماست پرو بیوتیک
    Rasoul Zarrin, Zahra Ghasempour*, Mahmoud Rezazad Bari, Mohammad Alizadeh, Ehsan Moghaddas Kia
    The effects of incorporated Spirulina platensis (0-0.5 %) and Zedo gum (0-0.5 %) during storage time (1-21 days) on different manufactured yogurt types (plain/probiotic) through 20 treatments using Central Composite Design were investigated. Qualitative indices like pH, titrable acidity, probiotic viability evaluation by MRS agar medium including vancomycin, antioxidative capacity by 1, 1diphenyl 2 picryl hydrazyl radical inhibition assay, proteolysis pattern by o-Phthalaldehyde assay and overall sensory acceptance by linear scale method were evaluated. Statistical analysis and modeling revealed that incorporated Spirulina amount and storage time had significant effect on the pH and acidity (P<0.05). Regarding Lactobacillus paracasei viability, it was affected significantly by microalgae amount, storage time and interaction of gum-Spirulina amount. Also all studied variables had significant effect on proteolysis index (P<0.05) which might be related to Spirulina’s stimulant effect on the proliferation of yogurt starters and probiotic strain. Statistical analysis showed antioxidative properties of Spirulina platensis and Zedo gum in yogurt samples. The highest sensory score was obtained at 0.1 % Spirulina and 0.25 % Zedo gum which indicated a positive role of Zedo gum in the application of microalgae from sensory aspects.
    Keywords: Antioxidant properties, Probiotic yogurt, Proteolysis, Spirulina platensis, Zedo gum
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال