reza hakimi alni
-
زمینه و هدفتایپینگ سریع و دقیق اشریشیاکلی برای اطلاع از اپیدمیولوژی و کنترل بیماری های ناشی از آن، امری لازم و ضروری می باشد. هدف مطالعه حاضر، تعیین ارتباط ژنتیکی احتمالی در بین جدایه های با منابع انسانی و آبی اشریشیاکلی با استفاده از روش Enterobacterial Repetitive Intergenic Consensus (ERIC) -PCR بود. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در سال های 1393 تا 1395 انجام گرفت. جامعه هدف در این مطالعه، 45 جدایه اشریشیاکلی (25 جدایه بیمارستانی و 20 جدایه ازاستخر شنای سربسته) بود که همه آنها با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی تایید شدند و در ادامه با تکنیک ERIC-PCR مورد تایپینگ قرار گرفتند.یافته هابه طور کلی در الکتروفورز محصول ERIC-PCR، 3 تا 7 باند مختلف در محدوده کمتر از 100 تا بیشتر از 1500 جفت باز مشاهده گردید. در مجموع 23پروفایل ERIC-PCR در بین ایزوله های مورد مطالعه دیده شد که شامل 12 پروفایل در بین جدایه های انسانی و 10 پروفایل در بین جدایه های آبی بود و همچنین یک پروفایل بین آنها مشترک بود. براساس نتایج دندروگرام، 2 کلاستر اصلی و 7 دسته (A تا G) مشاهده شد.نتیجه گیریتمامی جدایه های مورد مطالعه با استفاده از روش ERIC-PCR قابل تایپ بودند و همچنین میزان تنوع ژنتیکی بالایی در بین جدایه های مورد مطالعه دیده شد. وجود پروفایل مشترک در بین جدایه های آبی و انسانی، نشان دهنده چرخش احتمالی این جدایه ها بین انسان-آب-انسان می باشد.کلید واژگان: اشریشیاکلی, ERIC-PCR, بیمارستان, آباستخرBackground and AimRapid and precise typing of E.coli is a prerequisite for epidemiological surveillance and controlling of infection caused by this bacterium. The present study was conducted to determine the molecular diversity of E.coli strains isolated from human and swimming pools samples using Enterobacterial Repetitive Intergenic Consensus (ERIC) method.Materials and MethodsThis was descriptive-analytic study was conducted, from 2014 to 2016. The target population in this study were 45 isolates of E.coli (25 isolates from human, 20 isolates from swimming pools sample), all of which were confirmed by biochemical and molecular methods. They were then classified using the ERIC-PCR technique.ResultsGenerally, in ERIC-PCR product electrophoresis, 3-7 different bands were observed in the range of 100 to 1500 bp. A total of 21 ERIC-PCR profiles were found among all of the studied isolates, that included 12 profiles among human isolates and 10 profiles among swimming pools isolates, and there was one similar profile between them. Based on the results of the dendrogram, 2 main clusters and 7 categories (A to G) were observed.ConclusionAll isolates were typed using ERIC-PCR and high genetic diversity was observed among the isolates. On the other hand, the presence of common profiles among both sources indicates the possible rotation of these isolates between human-water-humans.Keywords: Escherichia coli, ERIC-PCR, Hospital, Pool water
-
استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یکی از عوامل اصلی بیماری های غذا زاد در کل جهان مطرح است. هدف از مطالعه اخیر بررسی منشا آلودگی و شناسایی ژن tst در استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از مواد غذایی با منشا دامی در استان همدان می باشد. در این مطالعه، منشا آلودگی 65 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس که پیشین از این از شیرینی خامه ای (45 جدایه) و پنیر سفید ایرانی سنتی (20 جدایه) ایزوله شده بودند، با استفاده از روش بیوتایپینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین شناسایی ژن tst در این جدایه ها با روش PCR و حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک سنجیده شد. از میان 65 جدایه مورد مطالعه، 3/52 درصد (34 جدایه) و 6/44 درصد (29 جدایه) به ترتیب متعلق به بیوتیپ های با میزبان خاص (Host specific: HS) و بیوتیپ های غیر میزبان خاص (Non-host specific: NHS) بودند و 1/3 درصد (2 جدایه) نیز در تیپ مشخصی جای نگرفتند. در ضمن اکوارهای انسانی در شیرینی خامه ای و اکوارهای گاوی در پنیر از فراوانی بالایی برخوردار بودند. میزان فراوانی ژن tst در میان جدایه ها 6/4 درصد (3 جدایه) بود همچنین بر اساس نتایج آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی، بیوتیپ های با میزبان خاص نسبت به بیوتیپ های غیر میزبان خاص مقاومت آنتی بیوتیکی بالاتری نشان دادند. با توجه به فراوانی اکوارهای انسانی و گاوی به ترتیب در جدایه-های شیرینی خامه ای و پنیر، امکان منشا آلودگی شیرینی از انسان و پنیر با گاو بیشتر است. از طرف دیگر با توجه به بالا بودن مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها، وجود سویه های حامل ژن tst در میان بیوتیپ های HS و احتمال گردش این سویه ها در جامعه، امکان به خطر افتادن سلامت افراد و بهداشت عمومی وجود دارد.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, بیوتایپینگ, ژن tst, آزمون حساسیت آنتی بیوتیکیS. aureus is a major cause of food borne diseases throughout the world. The aim of the present study was the identification of source contamination and tst gene in Staphylococcus aureus isolated from food of animal origin in Hamedan city. In this study, the contamination sources of 65 S. aureus isolates which had previously been isolated from cream pastry (45 isolates) and traditional Iranian white cheese (20 isolates) were evaluated using biotyping method. Meanwhile, the identification of tst gene by PCR method and susceptibility of the isolates against several antibiotics was examined using standard disk diffusion test. Of the 65 biotyped isolate, 52.3% (34 isolate) and 44.6% (29 isolate) belonged to the host specific (HS) and non-host specific (NHS) biotypes, respectively, and 3.1% isolates (2 isolates) were not placed in in certain types. Besides, human ecovars in cream pastry and bovine ecovars in cheese sample were predominant. The prevalence rate of tst gene in the isolates is 4.6% (3 isolate), and according to the results of antimicrobial susceptibility testing, HS biotypes showed higher resistance than NHS biotypes.
ConclusionDue to the abundance of human and bovine ecovars in cream pastry and cheese, respectively, it maybe the contamination of cream pastry by human and cheese by bovine have occurred. Also, because of high antibiotic resistance and existence of tst gene among HS biotypes and the possibility of their circulation in the community can have a potentially alarming effect on general health of community.
Keywords: Staphylococcus aureus, Biotyping, tst gene, Antibiotic susceptibility test -
BackgroundStaphylococcus aureus is the major causative agent of hospital-acquired and community-acquired infections. These bacteria produce a wide variety of exotoxins, including Toxic Shock Syndrome Toxin (TSST) and virulence factors, which are thought to contribute to its pathogenic potential.ObjectivesThe aim of this study was to identify tsst gene in S. aureus isolated from patients and healthy carriers.MethodsIn this cross-sectional study, a total of 60 human S. aureus isolates were collected from individuals referred to Shahid Beheshti hospital (patients, n = 40) and healthy farm workers (n = 20) in Hamadan province of Iran. Thereafter, DNA samples were extracted using the phenol-chloroform method and the samples were investigated for tsst gene using a specific PCR assay.ResultsThe DNA fragment corresponding to the tsst gene (326 bp) was observed in 45% (9 out of 20) of S. aureus isolated from healthy farm workers; while, 22.5% (9 out of 40) of patients isolates were found to be positive for tsst gene, which indicated that in total 30% of the isolates possessed this gene.ConclusionsThe results of the present study showed the high prevalence of the tsst gene among S. aureus isolated from healthy farm workers and patients. Therefore, appropriate precautions must be considered to decrease the risk of transmission of such isolates to other humans.Keywords: Hamadan, Staphylococcus aureus, tsst Gene
-
Background And ObjectivesDetermining the genetic relationship between S. aureus isolates is important for epidemiological surveillance and control of infections caused by this bacterium. The present study was conducted to determine polymorphisms of coagulase gene (coa) among S. aureus isolates from pastry and cheese samples using restriction fragment length polymorphism (RFLP) analysis.
MethodsOverall, 65 S. aureus isolated from pastry (n=45) and cheese (n=20) samples were examined for the coa gene by polymerase chain reaction (PCR). PCR products were digested with AluI enzyme and the products were assessed using gel electrophoresis.
ResultsExcept for two isolates, all isolates were positive in coa-PCR and produced four different PCR products, with molecular sizes ranging from 570 to 970 bp. Overall; five distinct RFLP patterns were detected (I-V). Although pattern types I and III were present in isolates from both samples, types I and IV were mainly present in isolates from cheese and pastry samples, respectively.
ConclusionPCR-RFLP analysis of the coa gene indicates that S. aureus isolates from pastry and cheese samples may be originated from different sources. However, as one pattern type was predominant in each group, it can be concluded that majority of the isolates may have the same origin.Keywords: Staphylococcus aureus, PCR, RFLP, Coagulase, Pastry, Cheese -
Staphylococcus aureus causes a wide range of diseases in humans and animals. Rapid and precise typing of S. aureus is a prerequisite for epidemiological surveillance and controlling of infection caused by this bacterium. In this case, biotyping is a simple, cheap, and effective method for epidemiological investigations. A total of 143 S. aureus strains isolated from human (40 patient strains, 20 carrier strains) and bovine raw milk samples (83 strains from 7 herds) were genotypically confirmed by polymerase chain reaction (PCR), and phenotypically assessed using a biotyping method to determine the possible sources of contamination. Of 143 examined strains by the biotyping method, 14 strains belonged to human ecovars, while 11, 25, and 12 strains were classified as bovine, sheep, and poultry ecovars, respectively. Meanwhile, 61 strains were found to be non-host specific (NHS) biotypes, and 20 strains were not typable by this method. The results of the present study showed that in Hamedan province, humans and bovine raw milk samples were frequently contaminated by strains belonging to the K-B-CV:C biotype. However, among host specific (HS) biotypes, sheep ecovar was the most common biotype. The results indicated possibility of transmission of different ecovars among various species.Keywords: Staphylococcus aureus, Biotyping, Human, Bovine, Hamedan
-
Background And ObjectiveBiofilms are community of bacteria that attach to inanimate surfaces or living tissues via production of extracellular polymers and exopolysaccharide matrix. Microbial biofilms on various surfaces of the hospital environment are considered as a reservoir of infection spread. The present study aimed to evaluate the disinfecting effect of benzalkonium chloride on some bacterial isolates causing nosocomial infections.MethodsFirst, 13 isolates from four bacteria including Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Acinetobacter and Enterobacter were obtained from Microbiology Laboratory of Al-Zahra Hospital in Isfahan, Iran. The samples were transferred to Microbiology Laboratory of Faculty of Veterinary Medicine of Shahrekord University for testing. Evaluation of biofilm formation and determination of minimum inhibitory concentration (MIC) of the disinfectant and effect of the disinfectant on planktonic growth and biofilm formation were performed.ResultsAll bacterial isolates (52 cases) produced biofilm. Mean MIC of benzalkonium chloride for P. aeruginosa, S. aureus, Enterobacter and Acinetobacter was 0.14, 0.2, 0.18, 0.17 g/ml, respectively. Planktonic growth of all four bacteria was inhibited at concentrations of 2MIC, MIC and 1/2MIC. Biofilm was not produced in MIC and 2MIC concentrations, and biofilm formation capability increased by reducing the concentration of benzalkonium chloride.ConclusionThe results show that the use of appropriate concentration of benzalkonium chloride can prevent the growth of different bacterial species, but sub-MIC dose of this disinfectant may stimulate biofilm formation.Keywords: Biofilm, Benzalkonium Chloride, Pseudomonas Aeruginosa, Staphylococcus Aureus, Enterobacter, Acinetobacter
-
مقدمهبیوفیلم ها جمعیتی از سلول های باکتری هستند که با تولید پلی مر های خارج سلولی و ایجاد ماتریکس اگزو پلی ساکاریدی موجب اتصال برگشت ناپذیر باکتری ها به سطوح می شوند. ایجاد بیوفیلم باعث مقاومت باکتری نسبت به عوامل ضد میکروبی شده و می تواند به بروز مشکلات حاد در این زمینه منجر شود.مواد و روش هابررسی حاضر با هدف ارزیابی تشکیل بیوفیلم در برخی ایزوله های سودوموناس آئروجینوزا (13 مورد)، استافیلوکوکوس اورئوس (13 مورد)، انتروباکتر (13 مورد) و اسینتوباکتر (13 مورد) جدا شده از عفونت های انسانی بیمارستان الزهرا اصفهان انجام گرفت. جدایه ها با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی تایید شدند و در ادامه حداقل غلظت مهار کننده (MIC) کلرهگزیدین و تاثیر آن بر روی رشد پلانکتونی و تشکیل بیوفیلم توسط این جدایه ها بررسی شد. تجزیه های آماری و رسم نمودار ها با استفاده از نرم افزار های SPSS نسخه 20 و Excel انجام شد.نتایجهمه جدایه ها (52 مورد) بیوفیلم تولید کردند. میانگین حداقل غلظت مهارکننده کلرهگزیدین برای باکتری های سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر و اسینتوباکتر به ترتیب 001/ 0، 00013/ 0، 001/ 0 و 00003/ 0 گرم بر میلی لیتر بود. رشد پلانکتونی باکتری سودوموناس آئروژینوزا و انتروباکتر در حضور کلرهگزیدین در 60 درصد موارد در MIC 1/4 و در 40 درصد موارد در MIC 8/1 و برای باکتری های اسینتوباکتر و استافیلوکوکوس اورئوس 40 درصد موارد در MIC 4/ 1 و 60 درصد موارد در MIC 1/8 مهار شده بود. بیوفیلم در هیچ یک از رقت های MIC و MIC2 تولید نشد، و با کاهش رقت ضدغقونی کننده قدرت تشکیل بیوفیلم به شکل معنادار ی افزایش پیدا کرد.بحث و نتیجه گیرینتایج نشان داد که استفاده از کلرهگزیدین در غلظت های مناسب (MIC) می تواند از تشکیل بیوفیلم در گونه های مختلف باکتری های عامل عفونت های بیمارستانی جلوگیری کند اما دوزهایی از کلرهگزیدین که کم تر از MIC هستند می توانند محرک تولید بیوفیلم باشند.
کلید واژگان: بیوفیلم, کلرهگزیدین, سودوموناس آئروژینوزا, استافیلوکوکوس اورئوس, انتروباکتر, اسینتوباکترIntroductionBiofilms are population of bacteria cells that cause irreversible binding to the surfaces by producing extracellular polymers. Biofilm formation in bacteria causes resistance to antimicrobial agents and can lead to severe problems in this ground.Materials And MethodsThe purpose of this study was to evaluate biofilm formation in some isolates of Pseudomonas aeruginosa (13 case), Staphylococcus aureus (13 case), Enterobacter (13 case) and Acinetobacter (13 case) which were collected from human infections of Alzahra hospital in Isfahan. Also the minimum inhibitory concentration of chlorhexidine and its impact on the growth of planktonic and biofilm formation for these isolates were determined. Statistical analysis and graphing have been carried out by using SPSS software (version 20) and Excel.ResultsAll isolates (52 isolates) have produced biofilm. The mean of MIC of chlorehexidine antiseptic for the p.aeruginosa, S.aureus, Enterobacter and Acinetobacter were 0/001, 0/00013, 0/001, 0/0003 g/ml respectively. Planktonic bacterial growth inhibition from p.aeruginosa and Enterobacter in 1/4 MIC and 1/8 MIC respectively was seen in 40 and 60 % cases. Acinetobacter and Staphylobacter aureus, have been controlled in 40 % of cases in 1/4 MIC and 60 % of cases in 1/8 MIC. Biofilm has not been produced in any of MIC and 2MIC dilution, and the power of biofilm formation had been increased significantly by reducing concentration of chlorhexidine dilution.Discussion andConclusionThe results indicate that the use of chlorhexidine in appropriate concentrations (MIC) can prevent bacterial growth and biofilm formation in different species causing hospital infections, but doses of chlorhexidine that are less than the MIC can stimulate biofilm formation.Keywords: Biofilm, Chlorhexidine, Pseudomonas aeroginosa, Staphylococcus areus, Enterobacter, Acinetobacter -
BackgroundTo study chlorhexidine digluconate disinfectant effects on planktonic growth and biofilm formation in some bacterial field isolates from animals..ObjectivesThe current study investigated chlorhexidine digluconate effects on planktonic growth and biofilm formation in some field isolates of veterinary bacterial pathogens..Materials And MethodsForty clinical isolates of Escherichia coli, Salmonella serotypes, Staphylococcus. aureus and Streptococcus agalactiae (10 isolates for each) were examined for chlorhexidine digluconate effects on biofilm formation and planktonic growth using microtiter plates. In all of the examined strains in the presence of chlorhexidine digluconate, biofilm development and planktonic growth were affected at the same concentrations of the disinfectant..ResultsChlorhexidine digluconate inhibited the planktonic growth of different bacterial species at sub-MICs. But they were able to induce biofilm development of the E. coli, Salmonella spp., S. aureus and Str. agalactiae strains..ConclusionsBacterial resistance against chlorhexidine is increasing. Sub-MIC doses of chlorhexidine digluconate can stimulate the formation of biofilm strains..Keywords: Biofilms, Chlorhexidine Digluconate, Salmonella spp., Streptococcus agalactiae, Escherichia coli
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.