به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب rezaei far m

  • سیدامید عمادیان ساروی، فرشاد نقشوار، علیرضا رفیعی، ایرج ملکی، ژیلا ترابی زاده، محمد رضایی فر
    سابقه و هدف
    پاپیلوما ویروس انسانی (HPV) در ایجاد سرطان قسمتهای مختلف بدن نظیر سرویکس و حفره دهان نقش کلیدی بازی می کند. اپی تلیوم سنگفرشی مری بافت مستعدی برای عفونت با HPV است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط عفونت پامیلوما ویروس با کارسینوم سلول سنگفرشی مری انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 40 نمونه سرطان مری و 40 نمونه بافت غیر سرطانی از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی ساری در طی سالهای 87-1380 انجام شد. پس از استخراج DNA نمونه ها، وجود و ژنوتیپ HPV به کمک پرایمرهای اختصاصی به روش PCR بررسی شد.
    یافته ها
    از 40 نمونه بافتی سرطان سلول سنگفرشی مری (SCC) پانزده نمونه (5/37%) حاوی HPV-DNA بودند، در حالیکه تنها 5 نمونه (5/12%) از نمونه های بافتی گروه شاهد از نظر HPV مثبت بود (03/0=p). شایعترین ژنوتیپهای HPV در گروه بیماران مبتلا به ESCC شامل HPV16 و HPV45، هریک 6 نمونه (15%) و در گروه شاهد HPV16 سه نمونه (5/7%) و HPV45 دو نمونه (5%) بود. وجود همزمان HPV16 و HPV45 فقط در سه نمونه از بافتهای مربوط به سرطان سنگفرشی مری مثبت بود. ارتباطی بین ژنوتیپ HPV، سن، جنس، stage و grade تومور سلول سنگفرشی مری وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که ممکن است پاپیلوما ویروس انسانی یک عامل خطرساز برای بروزسرطان مری بشمار آید.
    کلید واژگان: سرطان سلول سنگفرشی مری, پاپیلوما ویروس انسانی, پی سی آر}
    Emadian O., Naghshvar F., Rafiei Ar, Maleki I., Torabizadeh Zh, Rezaei Far M
    Background And Objective
    Human Papillomavirus (HPV) plays an important role in the genesis of cancers of cervix and oral cavity. Squamous epithelium of esophagus is an appropriate site for HPV infection. The aim of this study was to determine the correlation of this infection with esophageal squamous cell carcinoma (ESCC).
    Methods
    In a case-control study forty cases of ESCC and forty controls with nonmalignant specimens from the patients referred to Imam Khomeini hospital–Sari (Mazandaran, Iran) during eight years (2001-2008) were enrolled. Extracted DNAs from the specimens were analyzed for HPV DNA with the commercial kits available for HPV.
    Findings
    Fifteen (37.5%) cases of ESCC and 5 (12.5%) specimens of controls were positive for HPV DNA (p=0.03). The most common genotypes in the ESCC patients and control group were HPV16 & HPV45 (each 15% for ESCC patients; HPV16 7.5% and HPV45 five percent for the controls). There was no significant difference for HPV genotype and patient’s age, sex or tumor’s stage and grade.
    Conclusion
    HPV may be counted as an important risk factor for ESCC in northern region of Iran.
  • صدیقه خدمت، مصطفی رضایی فر
    چکیده: مهر و موم کامل فضای کانال آماده شده با مواد پرکننده یکی از مراحل اساسی درمان ریشه می باشد. در کلینیک ترکیب گوتاپرکا با یک سیلر به شکل گسترده ای جهت پرکردن کانال مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین مطالعات ریزنشت برای بررسی خواص مهر و موم کنندگی این مواد بخش مهمی از تحقیقات اندودانتیکس را به خود اختصاص می دهد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان ریزنشت پرکردگی های ریشه دندان با استفاده از سه سیلر Apexit، AH26 و Dorifill به روش الکتروشیمیایی انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، از 55 دندان نیش کشیده شده فک بالا و پایین انسان استفاده شد. بعد از قطع قسمت تاجی دندان ها، کانال ریشه با استفاده از روش step back پاکسازی و آماده شد. سپس نمونه ها به طور تصادفی در سه گروه 17 تایی قرار گرفتند و 4 نمونه به عنوان کنترل مثبت و منفی در نظر گرفته شد. هر گروه با یکی از سیلرهای مورد آزمایش همراه با گوتاپرکا به روش تراکم جانبی پر شد. اندازه گیری ریزنشت به روش الکتروشیمیایی در فواصل 72 ساعت با استفاده از یک منبع الکتریکی با توان 10 ولت و با ثبت اختلاف پتانسیل دو سر یک مقاومت 100 اهمی انجام گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های Kruskall Wallis و Mann Whitney با سطح معنی داری 05/0p< استفاده شد.
    یافته ها
    تمام نمونه های مورد آزمایش در سه گروه، مقدار اندکی ریزنشت را در ابتدای آزمایش از خود نشان دادند که به مرور زمان افزایش یافت، ولی میانگین ریزنشت در گروه Apexit بالاتر از دو گروه AH26 و Dorifill بود و کمترین میزان ریزنشت مربوط به گروه Dorifill بود. اگرچه اختلاف آماری معنی داری بین این سیلر و AH26 مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    طبق نتایج این مطالعه، مطلوب ترین مهر و موم آپیکال با سیلر Dorifill و AH26و ضعیف ترین مهر و موم آپیکال مربوط به سیلر Apexit می باشد.
    کلید واژگان: ریزنشت, روش الکتروشیمیایی, سیلر}
    Khedmat S., Rezaeifar M.
    Background And Aim
    Complete obturation of the prepared root canal is an essential step in endodontic treatment. Combination of gutta-percha and a sealer is widely used in clinical practice for root canal obturation, thus microleakage studies on sealing properties of these materials constitute an important part of endodontic researches. The aim of this study was to evaluate the microleakage of three root canal sealers: Apexit, AH26 and Dorifill by electrochemical method.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 55 extracted human maxillary and mandibular cuspids were used. The coronal part of teeth were removed and the root canals were prepared using the step-back technique. The specimens were randomly divided into 3 groups of 17 samples each. Teeth in each group were filled with one of the sealers and gutta-percha by lateral condensation technique. 4 specimens served as positive and negative controls. An electrochemical method was used for evaluation of apical leakage with the electrical source potential of 10 V. Measurements of current flow through the test system were recorded every 72 hours. Data were analyzed by Kruskall Wallis and Mann Whitney tests. P<0.05 was considered as the level of significance.
    Results
    All specimens of the three groups showed low initial leakage that increased during the test period. The mean leakage in Apexit group was higher than AH26 and Dorifill groups. The lowest mean leakage was related to Dorifill group. Although no statistically significant difference was observed between this sealer and AH26.
    Conclusion
    The results of this study revealed that the best apical seal was obtained using Dorifill and AH26 sealers. The poorest result was observed in Apexit.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال