به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

roshanak salari

  • Simin Sadat Motevalli Haghi, Amirhossein Sahebkar, Jamshid Jamali, Roshanak Salari, Maliheh Motavasselian *
    Objective
    Echium amoenum (EA) and Foeniculum vulgare (FV) might be beneficial for the management of Premenstrual syndrome (PMS) due to their possible effects on sex hormones and neurotransmitters such as serotonin. This study aimed to investigate the effect of a combination of Echium and Fennel on the severity of physical and psychological symptoms of PMS.
    Materials and Methods
    This triple-blinded, randomized, controlled trial was conducted on 80 women. The subjects were assigned to two groups of intervention (receiving EA 2 g/day and FV 1 g/day, in the second two weeks of the cycle, in two consecutive cycles) and placebo control. The data collection tools included the PSST, DRSP, and SF36 questionnaires.
    Results
    Between-group differences in all subscales of DRSP were significant at one- and two-month time points (p<0.05). Bleeding volume was significantly increased in the intervention group, compared to the placebo group, two months after the intervention (p<0.05). Between-group comparison of the changes demonstrated significant differences in all subscales of SF36, except for limitations in usual role activities due to emotional problems (p=0.07).
    Conclusion
    Consumption of EA and FV combination improved the quality of life in women with PMS and exerted favorable changes in PMS symptoms.
    Keywords: Premenstrual Syndrome, Echium Amoenum, Foeniculum Vulgare, Herbal Medicine, Phytoestrogens, Serotonin, Traditional Persian Medicine
  • مریم رستگار، ناهید جهانی شوراب*، روشنک سالاری، آزاده ساکی
    مقدمه

    دوران پس از زایمان، بحرانی ترین ایام برای بروز مشکلات روحی و افسردگی می باشد. به نظر می رسد، پروبیوتیک ها با تغییر فلور میکروبی روده بر سلامت روانی تاثیرگذار هستند؛ از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیرگذاری کپسول خوراکی پروبیوتیک بر افسردگی پس از زایمان زنان نخست زا انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سوکور در سال 1402 بر روی 60 زن نخست زای تازه زایمان کرده واجد شرایط در مشهد انجام شد. افراد در دو گروه 30 نفره دارو و دارونما قرار گرفتند. گروه دارو از روز سوم پس از زایمان روزانه یک عدد کپسول پروبیوتیک و گروه دارونما کپسول پلاسبو به مدت 30 روز دریافت کردند. پرسشنامه افسردگی پس از زایمان ادینبورگ قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون های تی تست، من ویتنی و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و مامایی همگن بودند. میانگین نمره افسردگی قبل از مداخله در دو گروه دارو و دارونما اختلاف آماری معناداری نداشت (809/0=p). بعد از مداخله میانگین نمره افسردگی در گروه دارونما 33/4± 56/4 و در گروه دارو 40/0±00/1 بود که اختلاف آماری معناداری داشت (0001/0=p).

    نتیجه گیری

    مصرف کپسول های پروبیوتیک می تواند افسردگی زنان را در دوران پس از زایمان کاهش دهد.

    کلید واژگان: افسردگی, پروبیوتیک, پس از زایمان, سلامت مادران, مادران نخست زا
    Maryam Rastegar, Nahid Jahani Shoorab *, Roshanak Salari, Azadeh Saki
    Introduction

    The postpartum period is the most critical period for presenting mental problems and depression. It seems that probiotics can affect mental health by changing the intestinal microbial flora; therefore, the present study was conducted with aim to determine the effectiveness of oral probiotic capsule on postpartum depression of primiparous women.

    Methods

    This triple-blind randomized clinical trial study was conducted in 2023 on 60 qualified primiparous women who had just given birth in Mashhad. The women were placed in two groups of 30 people, drug and placebo. The drug group received one probiotic capsule daily from the third day after delivery, and the placebo group received a placebo capsule for 30 days. Edinburgh postpartum questionnaire was completed by the two groups before and after the intervention. Data were analyzed using SPSS statistical software (version 25) and t-test, Mann-Whitney and Wilcoxon tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    The two groups were homogeneous in terms of demographic and obstetric characteristics. There was no statistically significant difference between the drug and placebo groups in the mean score of depression before the intervention (p=0.809). After the intervention, the mean score of depression in the placebo group was 4.56±4.33 and in the drug group was 1.00±0.40, which had a statistically significant difference (p=0.0001).

    Conclusion

    Consuming probiotic capsules can reduce women's depression in the postpartum period.

    Keywords: Depression, Maternal Health, Postpartum, Primiparous Mothers, Probiotics
  • Najmeh Javidi, Zahra Mazloum Khorasani, Roshanak Salari, Shabnam Niroumand, Mahdi Yousefi *
    Objective
    Hypothyroidism is characterized by insufficient production of thyroxine by the thyroid gland. Levothyroxine may not fully alleviate patients' symptoms. This study aimed to assess the impact of a herbal product on weight, body mass index (BMI), thyroid hormones, lipid profile, fasting blood sugar (FBS), depression, and quality-of-life scores in patients.
    Materials and Methods
    72 patients with primary hypothyroidism, aged between 20 and 65 years old, participated in the trial and they were randomly allocated into two groups. The intervention group received the herbal powder containing Trachyspermum ammi L., Nigella sativa L., and Citrus aurantifolia L. while the control group received Avicel for 8 weeks.
    Results
    Treatment with the herbal product resulted in statistically significant reductions in anthropometric variables such as BMI (p=0.03), hip circumference (HC) (p=0.008), waist circumference (WC) (p<0.001), and waist-to-hip circumference ratio (WHR) (p=0.003) in the intervention group in comparison between intervention and control groups. However, the decrease in weight was not statistically significant (p=0.08) in the intervention group compared the control group. In comparison between two groups, the depression score exhibited a statistically significant decrease in the intervention (p=0.001) and control groups (p=0.01), while there was a statistically significant increase in the quality-of-life score only in the intervention group (p<0.001) in comparison between intervention and control groups.
    Conclusion
    The results indicate the potential beneficial effects of the herbal product on anthropometric variables in patients. Furthermore, the intervention yielded significant improvements in depression symptoms and quality-of-life scores among the patients.
    Keywords: primary hypothyroidism, Persian Medicine, Traditional, Trachyspermum ammi L, Nigella sativa L, Citrus aurantifolia L
  • محمد آزادمنجیری، روشنک سالاری*، امیرعباس اسد پور، مهدی یوسفی، جمشید جمالی، سید مجید غضنفری، محمدرضا احمدپور
    زمینه و هدف

    سنگ کلیه از شایع ترین بیماری های اورولوژی است. کولیک کلیوی به دلیل درد شدید، از اورژانس های پزشکی می باشد و تکرار دوره های درد آن تاثیر بسیاری بر کیفیت زندگی بیماران می گذارد. ارایه روش های درمانی مختلف ضمن افزایش طول عمر بیماران باعث تغییراتی در شیوه زندگی، وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی آنان می شود. هدف این مطالعه، ارزیابی کیفیت زندگی بیماران دارای سنگ کلیه شهر مشهد در سال 1398 با گذری بر دیدگاه های طب ایرانی می باشد.

    مواد و روش ها

    مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی 96 بیمار انجام شد. داده ها توسط پرسش نامه کیفیت زندگی SF-36 و سوالات دموگرافیک پژوهشگرساخته و پرسش نامه تعیین مزاج سلمان نژاد گردآوری و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS-16 انجام شد.

    یافته ها

    میانگین سنی بیماران 45/6 سال، میانگین تعداد سنگ ها در بیماران 18/1±84/1  و میانگین اندازه سنگ ها 12/8±32/53 میلی متر بود. میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی بیماران 98/32±369/26 بود. بیشترین میانگین مربوط به بعد کارکرد جسمی 21/8±82/68 و کمترین میانگین مربوط به بعد درد 25/47±52/23  بود. بین برخی ابعاد کیفیت زندگی با متغیرهای فشار خون و مزاج، ارتباط آماری معنادار (p<0/05) وجود داشت.

    نتیجه گیری

    عوامل متعددی باعث بهبود سطح کیفیت زندگی بیماران دچار سنگ کلیه می شوند. توجه ویژه به خصوصیات بیماران دارای سنگ کلیه از نظر فردی و اصلاح نوع تغذیه بر اساس مزاج آنها می تواند از تکرار و تشکیل مجدد سنگ کلیه جلوگیری کنید.

    کلید واژگان: بیماری های اورولوژی, سنگ کلیه, طب ایرانی, کیفیت زندگی, مزاج
    Mohammad Azad Manjiri, Roshanak Salari *, Amir Abbas Asadpour, Mahdi Yousefi, Jamshid Jamali, Seyed Majid Ghazanfari, Mohammad Reza Ahmadpour
    Background

    Kidney stones are one of the most common urological diseases. Renal colic is a medical emergency due to severe pain, and the repetition of its periods greatly impacts the patient's life quality. Providing different treatments while increasing the patient's life expectancy causes changes in their lifestyle, health status, and life quality. This study aimed to evaluate the life quality of patients with kidney stones in Mashhad in 2019 with a review of Persian medicine.

    Materials and Methods

    The present descriptive-analytical study was performed on 96 patients. Data were collected by SF-36 quality of life questionnaire, researcher-made demographic questionnaire, and the Salmannejad temperament determination questionnaire. Data analysis was performed using SPSS-16 software.

    Results

    The mean age of patients was 45.6 years; the mean number of stones was 18.1± 84.1 and the mean size of stones was 12.32 ± 8.53 mm. The mean and standard deviation of patients' life quality was 369.26±98.32. The highest mean was related to the physical function dimension (82.68 ± 21.8) and the lowest mean was related to the pain dimension (52.23 ± 25.47). There was a statistically significant relationship between some dimensions of life quality with blood pressure and temperament (Mizaj) variables (p <0.05).

    Conclusion

    Several factors improve the life quality of patients with kidney stones. Paying special attention to the characteristics of patients with kidney stones and modifying the type of nutrition based on their temperament can prevent the recurrence and re-formation of kidney stones.

    Keywords: Urological diseases, Kidney stones, Persian medicine, Quality of life, Temperament (Mizaj)
  • رویا طبسی، مریم مرادی*، روشنک سالاری، وحید قوامی، نگار اصغری پور، فریده اخلاقی
    مقدمه

    اندوه پس از زایمان، دوره ای گذرا از افزایش واکنش دهی احساسی است که تقریبا در نیمی از زنان در هفته اول بعد از زایمان رخ می دهد. با توجه به شیوع بالای اندوه پس از زایمان و تاثیرات سوء آن بر مادر، نوزاد و خانواده و هم چنین با توجه به استقبال از طب مکمل و رایحه درمانی به ویژه در زنان و اثرات آرام بخشی اسانس گل محمدی، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی با اسانس گل محمدی بر اندوه پس از زایمان در زنان نخست زا انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی با گروه دارونما در سال 1401 بر روی 65 زن نخست زای بستری در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. داده ها از طریق فرم اطلاعات دموگرافیک- مامایی، پرسشنامه اندوه پس از زایمان استین و حمایت اجتماعی و عزت نفس روزنبرگ، مقیاس بویایی پاسوالد و مقیاس شدت خستگی روتن جمع آوری گردید. در گروه مداخله از اسانس گل محمدی و در گروه دارونما به روش مشابه از روغن بادام شیرین استفاده گردید. نمرات اندوه پس از زایمان در روزهای 4، 10 و 14 اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه22) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای اسکویر و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    دو گروه از نظر نمره اندوه پس از زایمان قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری نداشتند (246/0=p)، اما بعد از مداخله، نمره اندوه پس از زایمان در روزهای 4، 10 و 14 در گروه مداخله به طور معنی داری کمتر از گروه دارونما بود (001/0>p).

    نتیجه گیری

    رایحه درمانی با اسانس گل محمدی در کاهش اندوه پس از زایمان در زنان نخست زا موثر و ایمن است.

    کلید واژگان: اسانس گل محمدی, اندوه پس از زایمان, رایحه درمانی, غم مادری, نخست زا
    Roya Tabasi, Maryam Moradi *, Roshanak Salari, Vahid Ghavami, Negar Asgharipour, Farideh Akhlaghi
    Introduction

     Postpartum blues is a transient period of increased emotional reactivity that occurs in approximately half of women in the first week after delivery. Due to the high prevalence of postpartum blues and its adverse effects on the mother, baby, and the family, as well as the acceptance of complementary medicine and aromatherapy, especially in women, and the sedative effects of rose essential oil, the present study was performed with aim to determine the effect of aromatherapy with the rose essential oil on postpartum blues in primiparous women.

    Methods

    This randomized clinical trial study with a placebo group was conducted in 2022 on 65 primiparous women admitted to Omolbanin Hospital in Mashhad. The data was completed through demographic-obstetrical information form, Stein postpartum blues questionnaire and Rosenberg's social support and self-esteem scale, Paswald scale, and Rothen fatigue intensity scale. Rose essential oil was used in the intervention group, and in the placebo group, sweet almond oil was used in the same way. The postpartum blues scores were measured on the 4th, 10th, and 14th days. Data analysis was done using SPSS statistical software (version 22) and Independent t-test, Man-Whitney, Chi-square and Fisher's exact tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    There was no statistically significant difference between the two groups in terms of the postpartum blues score before the intervention (P=0.246). But after intervention, the postpartum blues score in the intervention group was significantly lower than the placebo group on the 4th, 10th, and 14th days after delivery (P<0.001).

    Conclusion

    Aromatherapy with rose essential oil was effective and safe in reducing postpartum blues in primiparous women.

    Keywords: Aromatherapy, Maternal grief, Postpartum Blues, Primiparous, Rose essential oil
  • فرزانه سلاجقه تذرجی، روشنک سالاری، سید رضا مظلوم، فریده اخلاقی، راحله بابازاده*
    مقدمه

    مادران مبتلا به دیابت بارداری و نوزادان آن ها در معرض عوارض مادری و نوزادی قابل توجهی هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کپسول خوراکی عصاره آبی الکلی پیاز قرمز بر قندخون زنان مبتلا به دیابت بارداری تحت درمان با رژیم غذایی انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سوکور در سال 1401-1399 بر روی 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت بارداری شهر مشهد انجام شد. مادران واجد شرایط 24-30 هفته، به روش در دسترس و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره مداخله یا دارونما قرار گرفتند و به مدت 4 هفته، روزی 2 نوبت کپسول 500 میلی گرمی عصاره پیاز قرمز یا دارونما را مصرف کردند. قبل، 2 و 4 هفته بعد از مطالعه، قندخون ناشتا و 2 ساعت بعد از غذا بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنا دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    تفاوت میانگین قند خون ناشتای 2 و 4 هفته بعد نسبت به قبل از مطالعه در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما اختلاف آماری معنی داری داشت (05/0>p)، اما تفاوت میانگین قندخون 2 ساعت بعد از غذای 2 و 4 هفته بعد نسبت به قبل از مطالعه در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما اختلاف آماری معنی داری نداشت (05/0<p).

    نتیجه گیری

    با توجه به تاثیر عصاره پیاز قرمز در کاهش قندخون ناشتا در زنان مبتلا به دیابت بارداری، توصیه می شود که مصرف آن در مراکز بهداشتی درمانی آموزش داده شود.

    کلید واژگان: پیاز قرمز, دیابت بارداری, رژیم درمانی, قندخون
    Farzaneh Salajegheh Tezerji, Roshanak Salari, Seyed Reza Mazloum, Farideh Akhlaghi, Raheleh Babazadeh *
    Introduction

    Mothers with gestational diabetes and their babies are exposed to significant maternal and neonatal complications. This study was conducted with aim to determine the effect of oral capsule of aqueous alcoholic extract of red onion on blood sugar of women with gestational diabetes treated with diet.

    Methods

    This triple-blind randomized clinical trial study was conducted in 2021-2022 on 60 women with gestational diabetes in Mashhad. Eligible mothers at 24 to 30 weeks of gestation were randomly divided into two groups of 30 people, intervention or placebo, and took 500 mg capsules of red onion extract or placebo twice a day for 4 weeks. Fasting blood sugar was checked before, two weeks and four weeks after the study, and two hours after meals. Data analysis was done using SPSS statistical software (version 16) and Chi-square, Independent t and Mann-Whitney tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    There was a statistically significant difference in the intervention group compared to the placebo group in the mean fasting blood sugar two and four weeks after the study (P<0.05). However, there was no statistically significant difference in the intervention group compared to the placebo group in the mean blood sugar two hours after a meal two and four weeks later compared to before the study (P>0.05).

    Conclusion

    Considering the effect of red onion extract in reducing fasting blood sugar in women with gestational diabetes, it is recommended to teach its use in health centers.

    Keywords: Blood glucose, Diet therapy, Gestational diabetes, Red Onion
  • Mohsen Zakerian*, Fatemeh Roudi, Mahnaz Ramezani, Roshanak Salari, Behzad Refahi, Marjan Ramezani, Seyed Ruhollah Hosseini
    Background

    Maolasal is a honey-induced product which may lead to several beneficial effects from the Persian Medicine (PM) point of view. Heating process as a major step of Maolasal preparation may decrease the honey quality and deteriorate thermal treatment indicators of honey.

    Methods

    This study was conducted on four honey samples (from different floral sources). Maolasal preparation process was done according to one of the most important PM references “Gharabadin Kabir”. Thermal treatment indices, antibacterial and antioxidative activities of products were measured.

    Results

    The 5-Hydroxymethylfurfural (HMF) concentrations of PM-based Maolasal samples of polyfloral, monofloral, and sugar honey were higher than 40 mg/kg; while PM-based Maolasal sample of monofloral honey had acceptable HMF concentration (38.9 mg/kg). Proline content of all samples decreased thorough Maolasal preparation and simple heating processes in all samples and these reductions were greater in monofloral honey and sugar honey Maolasal samples.  Maolasal preparation processes decreased diastase activity of all samples. Although Maolasal preparation process led to sucrose content reduction in the three Maolasal samples, sucrose content of Maolasal sample of monofloral honey was higher than its raw sample. Maolasal preparation process increased total phenolic content of all samples. Finally, Maolasal preparation process led to an increase in antibacterial and antioxidant activities of all the samples.

    Conclusion

    Maolasal samples reduced diastasis activity and proline content and increased HMF concentration. Maolasal preparation process may lead to an increase in antibacterial and antioxidative activities of honey which may be helpful for special preventive/therapeutic medicinal objectives.

    Keywords: Honey, Differential thermal analysis, Traditional medicine, Heating
  • مریم سلیمانی، صدیقه یوسف زاده*، روشنک سالاری، سیده حورا موسوی واحد، سید رضا مظلوم
    مقدمه

    سزارین، یکی از رایج ترین اعمال جراحی است و به طور شایع درد را به دنبال دارد. طبق برخی مطالعات، روغن کتان ممکن است در کاهش شدت درد موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد روغن کتان بر شدت درد زخم سزارین انجام شد.

    روش کار: 

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور در سال 1397 با مشارکت 120 زن سزارین شده در بیمارستان های آموزشی امام رضا (ع) و شهید هاشمی نژاد مشهد انجام شد. افراد با تخصیص تصادفی در سه گروه (پماد کتان، دارونما، کنترل) قرار گرفتند. در دو گروه پماد کتان و دارونما، پماد روی زخم استعمال شد. شدت درد زخم 24 ساعت بعد از عمل، روز 4 و 8 پس از سزارین به وسیله مقیاس شدت درد سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون کای اسکویر و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    بر اساس نتایج آزمون های آماری، بین گروه کتان با دارونما و کتان با کنترل از نظر شدت درد زخم سزارین در روز های 4 و 8 پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (001/0>p). همچنین بر اساس نتایج آزمون فریدمن در مقایسه درون گروهی، در هر سه گروه، تغییرات مقیاس شدت درد در روزهای مختلف اختلاف معنی داری داشت (001/0>p).

    نتیجه گیری

    با توجه به کاهش نمره شدت درد زخم سزارین پس از مداخله، روغن کتان به دلیل داشتن ترکیبات موثر، می تواند شدت درد زخم ناحیه سزارین را به میزان بالایی کاهش دهد.

    کلید واژگان: سزارین, شدت درد زخم, کتان
    Maryam Soleimani, Sedigheh Yousefzadeh *, Roshanak Salari, Seyede Houra Mousavi Vahed, Seyed Reza Mazloum
    Introduction

    Cesarean section is one of the most common surgeries and is usually followed by pain. According to some studies, flaxseed oil may reduce pain. The present study was performed with aim to evaluate the effect of flaxseed oil ointment on the severity of cesarean section wound pain.

    Methods

    This triple-blind randomized clinical trial study was performed in 2018 with participation of 120 women who had cesarean section in Imam Reza and Shahid Hasheminejad hospitals in Mashhad. Individuals were randomly assigned into to three groups (flaxseed ointment, placebo, control). In two groups of flaxseed ointment and placebo, the ointment was applied on cesarean section wound. The intensity of wound pain was measured 24 hours after surgery, 4th and 8th day after cesarean section by pain intensity Scale. Data were analyzed using SPSS software (version 25), and Chi-Square and Kruskal-Wallis tests. P <0.05 was considered statistically significant.

    Results

    According to the results of statistical tests, there was statistically significant difference between flaxseed group with control and placebo groups in terms of cesarean section wound pain intensity on days 4 and 8 after the intervention (P <0.001). In addition, in the intergroup comparison, Friedman test showed that in all three groups, the variation of pain intensity scale was significantly different in different days (P <0.001).

    Conclusion

    Regarding the reduction of pain intensity cesarean wound score after the intervention, flaxseed oil due to its effective ingredients can greatly reduce the severity of cesarean section wound pain.

    Keywords: Cesarean section, Flaxseed, Wound pain intensity
  • بهاره بقال، راحله بابازاده*، روشنک سالاری، ناهید قنبرزاده، حمید حیدریان
    مقدمه

    یکی از مداخلات پزشکی در زایمان، اپی زیاتومی می باشد که برای وسیع تر کردن دهانه خروجی لگن به کار می رود. بارهنگ یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است که به دلیل دارا بودن فلاونوییدها و ترکیبات فنولی، دارای خاصیت بهبود زخم می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر کرم بارهنگ بر شدت درد و ترمیم زخم اپی زیاتومی در زنان نخست زا انجام شد.

    روش کار:

     این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور در سال 1398 بر روی 107 زن نخست زای واجد شرایط پژوهش که جهت زایمان طبیعی به بیمارستان ولیعصر (عج) بیرجند مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. واحد های پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه دارونما و دارو قرار گرفتند. بعد از زایمان، مادران به مدت 10 روز و روزی 2 بار 3-2 سانتی متر از کرم تجویز شده را در ناحیه بخیه ها استفاده کرده و در روزهای سوم و هفتم پس از زایمان ارزیابی میزان بهبود زخم با استفاده از ابزار ریدا و شدت درد با ابزار مک گیل انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 21) و آزمون های آماری کای اسکویر و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    میانگین نمره ریدا در گروه دارو، در روز سوم 635/0±433/3 و روز هفتم 422/0±773/0 بود، ولی در گروه دارونما به ترتیب 492/0±611/5 و 478/0±185/2 بود که دو گروه در روز سوم و هفتم از نظر بهبود زخم اختلاف معنی داری داشتند (001/0>p) . میانه نمره مک گیل در گروه دارو، در روز سوم 26 و روز هفتم 7 بود، ولی در گروه دارونما به ترتیب 44 و 19 بود که دو گروه در روز سوم و هفتم از نظر شدت درد اختلاف آماری معنی داری داشتند (001/0>p).

    نتیجه گیری

    استفاده از کرم بارهنگ در مقایسه با دارونما سرعت بهبود شدت درد و زخم اپی زیاتومی را در زنان نخست زا افزایش می دهد.

    کلید واژگان: اپی زیاتومی, بارهنگ, ترمیم زخم, درد, نخست زا
    Bahareh Baghal, Raheleh Babazadeh *, Roshanak Salari, Nahid Ghanbarzadeh, Hamid Hydarian
    Introduction

    One of the medical interventions in childbirth is episiotomy which is used to widen the pelvic outlet. Plantago is one of the oldest medicinal plants that have wound healing properties due to its flavonoids and phenolic compounds. The present study was performed aimed to determine the effect of plantago cream on intensity of pain and episiotomy wound healing in nulliparous women.

    Methods

    This triple-blind clinical trial study was performed in 2019 on 107 nulliparous women who had referred to Valiasr Hospital in Birjand for natural childbirth. The participants were randomly divided into two groups of placebo and drug. After delivery, mothers used 2-3 cm of prescribed cream on the sutures for 10 days and twice a day. The wound healing rate was evaluated on the third, seventh and tenth days after delivery using the Reda tool. Data were analyzed using SPSS 21 software and Chi-square and Mann-Whitney tests. P< 0.05 was considered statistically significant.

    Results

    The mean of Reda score in the drug group was 3.433 ± 0.635 on the third day, and 0.773 ± 0.422 on the seventh day, but in the placebo group, it was 5.611 ± 0.492, 2.185 0 0.478, respectively. The two groups had significant difference on the third and seventh days in terms of wound healing (p<0.001).  The median McGill score in the drug group was 26 on the third day and 7 on the seventh day, but in the placebo group, it was 44 and 19, respectively, and the two groups had a statistically significant difference in terms of pain intensity on the third and seventh day (P<0.001)

    Conclusion

    The use of plantago cream in comparison with placebo increases the speed of improvement of pain intensity and episiotomy wound healing in nulliparous women.

    Keywords: Episiotomy, Nulliparous, Pain, Plantago, Wound healing
  • نیلوفر حاجت پور، روشنک سالاری، جمشید جمالی، راحله بابازاده*
    مقدمه

    با توجه به ارتباط افسردگی و اختلال عملکرد جنسی و اثرات منفی آن بر کیفیت زندگی، مطالعه حاضر با هدف بررسی ژل واژینال افسنطین بر افسردگی زنان سنین باروری دارای اختلال عملکرد جنسی انجام شد.

    روش کار: 

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، دو گروهه و سه سو کور در سال 1400 بر روی 76 زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان قایم (عج) مشهد انجام شد. ابزار این مطالعه شامل: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) و پرسشنامه افسردگی DASS-21 بود. در ابتدا افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله و دارونما قرار گرفتند و به مدت 4 هفته از ژل واژینال استفاده کردند. پرسشنامه عملکرد جنسی و افسردگی DASS-21 قبل و 4 هفته بعد از مداخله در دو گروه ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 25) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، تی زوجی، ویلکاکسون و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها:

     قبل از مداخله بین میانگین نمره کل عملکرد جنسی (562/0=p) و افسردگی (140/0=p) در دو گروه تفاوت آماری معناداری وجود نداشت. بعد از 4 هفته مداخله، میانگین نمره عملکرد جنسی در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما افزایش آماری معناداری داشت و میانگین نمره افسردگی در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما به طور معناداری کاهش یافت (001/0>p) و زنانی که قبل مداخله، افسردگی متوسط یا خفیف داشتند، بعد از مداخله افسردگی خفیف داشتند یا افسردگی نداشتند.

    نتیجه گیری: 

    ژل افسنطین به طور موثری می تواند در زنانی که افسردگی متوسط یا خفیف دارند و دارای اختلال عملکرد جنسی هستند، سبب بهبود افسردگی گردد.

    کلید واژگان: اختلال عملکرد جنسی, افسردگی, افسنطین
    Niloufar Hajatpour, Roshanak Salari, Jamshid Jamali, Rahele Babazadeh *
    Introduction

    Regarding to the relationship between depression and sexual dysfunction and its negative effects on quality of life, this study was performed aimed to investigate the effect of wormwood vaginal gel on depression in women of reproductive age with sexual dysfunction.

    Methods

    This two-group, triple- blinds randomized clinical trial study was performed in 2021 on 76 women referred to the gynecological clinic of Ghaem Hospital in Mashhad. The study tools included: Demographic Information, Female Sexual function Index (FSFI), and the DASS-21 Depression questionnaires. At first, the subjects were randomly divided into the intervention and placebo groups and used vaginal gel for 4 weeks. Sexual Function and DASS-21 questionnaires were assessed in two groups before and 4 weeks after the intervention. Data were analyzed by SPSS software) version 25) and Independent t, Mann-Whitney, Paired t, Wilcoxon and chi-square tests.  P< 0.05 was considered statistically significant.

    Results

    Before the intervention, there was no statistically significant difference between the mean score of total sexual function (P=0.562) and depression (P=0.140) in the intervention and placebo groups. Four weeks after the intervention, the mean score of sexual function significantly increased in the intervention group compared to the placebo group and the mean score of depression significantly decreased in the intervention group compared to the placebo group (P<0.001). The women with moderate or mild depression before the intervention had mild or no depression after the intervention.

    Conclusion

    Wormwood gel effectively improves depression in women with mild to moderate depression and sexual dysfunction.

    Keywords: Depression, Sexual dysfunction, Wormwood
  • ملیحه متوسلیان، روشنک سالاری، زهره فیض آبادی، محمدرضا جوهرچی، سید مجید غضنفری*
    هدف

    بنفشه معطر با نام علمی Viola Odorata از گذشته های دور کاربردهای درمانی زیادی داشته است. طبیعت آن در منابع طب ایرانی، سرد و تر بیان شده است و در بیماری های مختلفی کاربرد دارد. با توجه به عوارض کم و اثرات مفید متعدد بنفشه، این مطالعه مروری برای بررسی بنفشه معطر از دیدگاه منابع طب ایرانی و آثار مختلف آن از دیدگاه طب مدرن انجام شد. 

    روش ها

     در این مطالعه مروری کتابخانه ای، با کلیدواژه هایی نظیر بنفسج، بنفشه معطر، بنفشه شیرین، طب ایرانی، گیاهان دارویی، Viola Odorata ،Sweet Violet ،Common Viola و Garden Violet در چند کتاب مرجع مفردات، مبانی و معالجات طب ایرانی شامل قانون فی الطب، تحفه المومنین، الشامل فی الصناعه الطبیعه، مخزن الادویه، فردوس الحکمه فی الطب، کامل الصناعه الطبیعه، الحاوی فی الطب، المنصوری فی الطب، خلاصه الحکمه، کتاب مرجع گیاهان دارویی (PDR) و پایگاه ها و منابع الکترونیکی مختلف مانند پابمد و اسکوپوس، جست وجوی کاربردی انجام و متن حاضر تهیه شد.

    یافته ها

    اشکال دارویی بنفشه در طب ایرانی متنوع بوده و برای بیماری های پوستی، گوارشی، تنفسی و سیستم ادراری به کار می رفته است. مطالعات متعددی روی گیاه بنفشه اثرات مختلف آن را تایید کرده است. بر اساس مطالعات امروزی، ترکیبات بنفشه شامل روغن های فرار، گلیکوزیدها، تانن ها، فلاونوییدها، ساپونین ها، آلکالوییدها، موسیلاژ، گالترین، فنل ها، ویتامین C، کومارین و سیتواسترول است. 

    نتیجه گیری

    مطالعات جدید برخی از کاربردهای سنتی گیاه بنفشه را اثبات می کند. باوجوداین، با توجه به پتانسیل قوی این گیاه برای تولید داروهای مختلف طبیعی، تحقیقات بیشتری درباره آن لازم است.

    کلید واژگان: بنفشه شیرین, بنفشه معطر, گیاه درمانی, طب ایرانی
    Maliheh Motavasselian, Roshanak Salari, Zohre Feyzabadi, MohammadReza Joharchi, Seyed Majid Ghazanfari*
    Objective

     Viola odorata has been used since ancient times. According to Traditional Iranian Medicine (TIM) sources, it has a cool and moist temperament and is used for treatment of different diseases. Due to the low side effects and numerous beneficial effects of this plant, this study aims to review its therapeutic effects from the perspective of TIM and modern medicine.

    Methods

    In this review study, a search was conducted for the materials in many TIM books such as Canon of Medicine, Tuhfat al-Momenin, al-Jami’ li-Mufradat al-Adwiya wa’l-Aghdhiya, Al-shamel fi al-Sanaat Al-Tabiat, Makhzan al-Adawiyah, Firdaws al-Hikmah fi al-Tibb, Al-Hawi fi al-Tibb, Khulasat al-Hikmah, as well as the book “PDR for Herbal Medicines”, and for the related studies in online databases such as PubMed and Scopus using the keywords sweet violet, common viola, garden violet, herbal medicine, traditional Iranian medicine.

    Results

    The medicinal forms of Viola odorata in TIM are various and are used for skin, digestive, respiratory, and urinary system diseases. Numerous studies have confirmed the various therapeutic effects of the plant. According to studies in modern medicine, its constituents include volatile oils, glycosides, tannins, flavonoids, saponins, alkaloids, mucilage, gallates, phenols, vitamin C, coumarin, and Sitosterol.

    Conclusion

    Studies in modern medicine have proven the traditional uses of Viola odorata. However, due to the strong potential of this plant for making various medicinal products from it, more research is needed.

    Keywords: Sweet violet, Viola odorata, Phytotherapy, Persian medicine
  • فرشته محمدی پای اندر، مهین تفضلی*، سید رضا مظلوم، روشنک سالاری، سعید واقعی، طیبه صدیقی
    مقدمه

    اختلالات روانی مانند اضطراب با تحریکات هورمونی می توانند باعث افزایش زایمان زودرس شوند، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آروماتراپی با اسانس بهارنارنج بر اضطراب زنان در معرض خطر زایمان زودرس انجام شد.
    روش کار: این مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی و دو گروهه در سال 1399 بر روی 65 زن باردار در معرض خطر زایمان زودرس مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر جیرفت انجام شد. زنان واجد شرایط ورود به مطالعه که از پرسشنامه غربالگری زایمان زودرس هولبروک نمره 10 و بیشتر را کسب کردند و سایر معیارهای ورود را داشتند، به مدت 2 هفته روزی 2 بار و هر بار 20 دقیقه اسانس بهارنارنج یا دارونما را دریافت می کردند. بررسی اضطراب قبل و بعد از مداخله (پایان هفته اول و پایان هفته دوم) با پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  (نسخه21) و آزمون های آماری تی مستقل و تی زوجی، آنالیز واریانس و آزمون فریدمن انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها: در گروه مداخله تغییرات نمره اضطراب آشکار و پنهان مراحل (قبل، 1 هفته و 2 هفته بعد از مداخله) معنی دار بود (001/0=p)، اما در گروه دارونما در دو گروه اضطراب آشکار (836/0=p) و پنهان (575/0=p) بر اساس نتایج آزمون اندازه های تکراری، تفاوت این تغییرات بین مراحل معنی دار نبود.
    نتیجه گیری: استفاده از آروماتراپی با بهارنارنج منجر به کاهش نمره اضطراب در زنان باردار در معرض خطر زایمان زودرس شد، بنابراین می تواند به عنوان مداخله ای آسان، ارزان و غیرتهاجمی در کاهش اضطراب زنان در معرض خطر زایمان زودرس موثر باشد.

    کلید واژگان: آروماتراپی, اضطراب در بارداری, بهارنارنج, زایمان زودرس
    Fereshteh Mohammadi Payandar, Mahin Tafazoli *, Seyed Reza Mazloum, Roshanak Salari, Saeed Vagheie, Tayebeh Sedighi
    Introduction

    Psychological disorders such as anxiety can increase preterm labor by hormonal stimulation, so this study was performed with aim to determine the effect of aromatherapy with Citrus aurantium essential oil on anxiety in women at risk of preterm labor.

    Methods

    This two-group semi-experimental interventional study was conducted in 2020 on 65 pregnant women at risk of preterm delivery referred to the health centers in Jiroft. Eligible women who received a score of ≥10 in the Holbrook Pregnancy Screening Questionnaire and met other inclusion criteria received Citrus aurantium essential oil or placebo twice daily for two weeks. Anxiety was assessed before and after the intervention (end of the first week and end of the second week) with the Spielberger Anxiety Inventory. Data were analyzed using SPSS software (version 21) and independent t-test and paired t-test, analysis of variance and Friedman test. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    In the intervention group, changes in overt and covert anxiety scores of the stages (before, 1 week and 2 weeks after the intervention) were significant (p = 0.001), but in the placebo group, based on the results of repeated measures test, the difference between these changes between stages was not significant in the two groups of overt anxiety (p = 0.836) and covert anxiety (P = 0.575).

    Conclusion

    The use of aromatherapy with Citrus aurantium led to a decrease in anxiety scores in pregnant women at risk of preterm labor. Therefore, it can be effective as an easy, cheap and non-invasive intervention in reducing the anxiety of women at risk of preterm labor.

    Keywords: Anxiety in pregnancy, Aromatherapy, Citrus aurantium, Preterm Labor
  • بهناز جعفری، راحله بابازاده*، روشنک سالاری، جمشید جمالی، طاهره صادقی
    مقدمه

    رضایت جنسی، عاملی کلیدی در کیفیت زندگی است که به عوامل متعددی از جمله روابط جنسی سالم، خوشایند و بدون درد وابسته می باشد. درمان اختلالات عملکرد جنسی به دلیل تاثیرگذاری بر روابط بین زوجین و پایداری خانواده، باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر استنشاق اسانس گل سنجد بر دیسپارونی و رضایت جنسی زنان سنین باروری انجام شد.

    روش کار: 

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه گروهه در سال 99-1398 بر روی 99 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به سه گروه تخصیص یافتند. گروه اول اسانس را به مدت 4 هفته، روزی 3 بار و هر بار 20 دقیقه و گروه دوم یک بار فقط 20 دقیقه قبل از نزدیکی به صورت استنشاقی استفاده کردند و گروه سوم مداخله ای دریافت نکردند. پرسشنامه عملکرد جنسی قبل از مداخله و در انتهای هفته چهارم بعد از مداخله در هر سه گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کای اسکویر و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها:

     میانگین نمره درد جنسی بعد از مداخله در گروه مداخله اول 8/0±3/4، در گروه مداخله دوم 7/0±7/4 و در گروه کنترل 8/0±0/4 بود، بر اساس نتایج آزمون درون گروهی، مداخله مورد نظر تنها در گروه مداخله دوم به صورت معناداری افزایش یافته بود (05/0<p). میانگین نمره رضایت جنسی نیز بعد از مداخله در گروه مداخله اول 7/0±2/4، در گروه مداخله دوم 9/0±7/4 و در گروه کنترل 5/0±8/3 بود که بر اساس نتایج آزمون درون گروهی، مداخله مورد نظر تنها در گروه مداخله دوم به صورت معناداری افزایش یافته بود (001/0<p).

    نتیجه گیری: 

    استنشاق اسانس گل سنجد 20 دقیقه قبل از نزدیکی به طور موثری می تواند از طریق کاهش درد و ناراحتی در رابطه جنسی سبب افزایش رضایت مندی جنسی شود، لذا می توان از آن به عنوان مکمل گیاهی مقرون به صرفه با کمترین عوارض جانبی استفاده کرد.

    کلید واژگان: اختلالات عملکرد جنسی, استنشاق, رضایت جنسی, گل سنجد, مقاربت دردناک
    Behnaz Jafari, Raheleh Babazadeh *, Roshanak Salari, Jamshid Jamali, Tahereh Sadeghi
    Introduction

    Sexual satisfaction is a key factor in quality of life that depends on several factors including healthy, pleasant and painless sexual relations. Treatment of sexual dysfunction should be given special attention due to the impact on the relationship between couples and family stability. This study was performed with aim to determine the effect of inhalation of Elaeagnus angustifolia flower essence on dyspareunia and sexual satisfaction of women at reproductive age.

    Methods

    This three-group randomized clinical trial study was performed on 99 women referring to health centers in Mashhad in 2019-2020. The study's units were assigned into three groups. The first group used the essence for 4 weeks, 3 times a day for 20 minutes each time and the second group once only 20 minutes before intercourse as inhalation and the third group did not receive any intervention. The Sexual Function Index (FSFI) was completed before the intervention and at the end of the 4th week after the intervention in all three groups. Data were analyzed by SPSS software (version 21) and one-way analysis of variance, Chi-square and Kruskal-Wallis tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    The mean score of sexual pain after the intervention in the first intervention group was 4.3±0.8, in the second intervention group was 4.7±0.7 and in the control group was 4.0±0.8. Based on the results of the intra-group test, the intervention was significantly increased only in the second intervention group (p<0.05). The mean score of sexual satisfaction after the intervention in the first intervention group was 4.2±0.7, in the second intervention group was 4.7±0.9 and in the control group was 3.8±0.5. Based on the results of intra-group test, the intervention was significantly increased only in the second intervention group (p<0.001).

    Conclusion

    Inhalation of Elaeagnus angustifolia essence 20 minutes before intercourse can effectively increase sexual satisfaction by reducing pain and discomfort during sexual intercourse. Therefore, it can be used as an affordable herbal supplement with minimal side effects.

    Keywords: Dyspareunia, Elaeagnaceae, Inhalation, Sexual dysfunction, Sexual satisfaction
  • روشنک سالاری، ملیحه متوسلیان، رحیمه اکرمی، سیدمجید غضنفری*

    خارش یکی از مشکلات شایعی است که به صورت مجزا یا همراه با بیماری های مختلفی دیده می شود و در مکاتب طبی مختلفی مورد تحقیق قرار گرفته و زوایای مختلف مربوط به آن ازجمله تعریف، اسباب و علل، پاتوژنژ، انواع و درمان های آن به تفصیل و متناسب با مبانی هر دیدگاه طبی مطرح و ارائه شده است. مطالعه ی حاضر به بررسی موضوع خارش از دیدگاه طب نوین و ایرانی می پردازد.این مطالعه یک بررسی مروری کتابخانه ای با محوریت موضوع خارش است. ابتدا بر پایه ی کلیدواژه های مرتبط با آن نظیر خارش، حکه، کهیر، Itching، Pruritus در بین کتب، مجلات و سایت های معتبر علمی و مرجع طب نوین و ایرانی ازجمله کتب درماتولوژی روک و هبیف، قانون، ذخیره ی خوارزمشاهی، طب اکبری، خلاصه الحکمه، کامل الصناعه، اکسیر اعظم، تحفه المومنین و مخزن الادویه، جست وجوی کاربردی انجام و مطالب لازم فیش برداری، جمع آوری و دسته بندی گردید و نهایتا مقاله ی حاضر تدوین شد.در هر دو مکتب طبی ابتدا به تشریح ویژگی های پوست و بیان عملکردهای آن پرداخته شده و سپس به تعریف و بیان علل و مکانیسم ایجاد خارش پرداخته شده و به منظور تسهیل در بیان و فهم موضوع، طبقه بندی های متناسب با هر دیدگاه ارائه شده است. در موضوع درمان نیز توصیه های کلی متناسب با شرایط هر بیماری مطرح گردیده و تدابیر لازم ارائه شده است.در کلیات موضوع، تفاوت چندانی بین دو دیدگاه وجود ندارد اما در بیان جزئیات موضوع، می توان گفت که دیدگاه طب نوین به صورت تفکیکی و تخصصی بوده درحالی که دیدگاه طب ایرانی با کلی نگری بیشتری مطرح شده اما بنای درمان در هر فرد را براساس شرایط مختلف فردی و محیطی ارائه کرده است.

    کلید واژگان: خارش, حکه, طب ایرانی, طب سنتی ایرانی
    Roshanak Salari, Maliheh Motavasselian, Rahime Akrami, Seyedmajid Ghazanfari*

    Pruritus is one of the most common problems that is seen separately or in combination with various diseases and has been studied in various medical schools. Its various aspects including definition, pathogenesis, types and treatments have been elaborated and tailored to the basics of each medical perspective. This study investigates the pruritus from modern and Persian medicine perspective.This study is a library review focusing on the pruritus. Initially related keywords include pruritus, itching, hekka, hives and wheal was searched among the prestigious scientific and reference textbooks, journals and sites of modern and Persian medicine such as Rook's textbook of dermatology, Habif Clinical dermatology, Al-Qanun fi al-Tibb, Zakhireh Kharazmshahi, Teb-e-Akbari, Khulasah al-Hikmah, Kamel al-Sana'a al-Tebbiya, Exir-e A'zam, Tohfe Al-Momenin and Makhzan-al-Advie. Then the necessary material was collected and classified and finally the present article was compiled.In both medical schools, the charecteristics and function of the skin are described initially, then the causes and mechanisms of pruritus are defined and explained. To facilitate understanding and presenting the subject, appropriate classificationare presented for each view. Also, for the pruritus treatment, appropriate recommendations have been put forward for each patient or condition.Generally, there is not much difference between the two views, but modern medicine is going more specifically through details. While the Persian medicine discusses more comprehensively. The treatment basis in Persian medicine is based on different individual and environmental conditions.

    Keywords: itching, hekka, Persian medicine, Iranian traditional medicine
  • معصومه مبارکی*، ناهید گلمکانی، روشنک سالاری، سید رضامظلوم، معصومه میرتیموری
    مقدمه

    شیوع درد نوک پستان بین 96-34% گزارش شده است و یکی از دلایل شایع قطع زودهنگام شیردهی است. لانولین، درمان توصیه شده جهت بهبود درد نوک پستان است. گیاه کندر دارای خواص ضدالتهابی و ضد درد تایید شده می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر پماد کندر و لانولین بر شدت درد نوک پستان در زنان شیرده انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سوکور در سال 1397 بر روی 68 زن شیرده که شدت درد بیش از 3 از مقیاس دیداری درد را داشتند، در مشهد انجام شد. افراد در دو گروه لانولین و پماد کندر قرار گرفتند. روش صحیح شیردهی و طریقه استعمال دارو به دو گروه آموزش داده شد. نمره درد نوک پستان توسط پژوهشگر در مراحل قبل از مداخله، روز سوم و هشتم بعد از مداخله ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 21) و آزمون های آماری تی، فیشر، کای دو و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

     قبل از مداخله میانگین شدت درد در دو گروه لانولین و پماد کندر تفاوت آماری معنی داری نداشت (23/0=p). در روز هفتم بعد از مداخله نیز میانگین شدت درد در دو گروه لانولین و پماد کندر تفاوت معنی داری نداشت (40/0=p)، ولی در روز سوم، میانگین شدت درد بین دو گروه لانولین و پماد کندر تفاوت آماری معناداری داشت (001/0>p) و شدت درد در گروه کندر کمتر از گروه لانولین بود. در مقایسه درون گروهی، در هر دو گروه میانگین شدت درد بعد از مداخله (روز سوم و هفتم) کمتر از مرحله قبل از مداخله بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (001/0>p).

    نتیجه گیری

     پماد کندر و لانولین به یک میزان در کاهش درد نوک پستان موثرند.

    کلید واژگان: درد, کندر, لانولین, نوک پستان
    Masoumeh Mobaraki *, Nahid Golmakani, Roshanak Salari, Seyed Reza Mazloum, Masoumeh Mirteimouri
    Introduction

    The prevalence of nipple pain is reported to be 34-96% which is among the common causes of early breastfeeding stopping. Lanolin is the recommended treatment to improve nipple pain. The anti-inflammatory and analgesic properties of boswellia have been approved. Therefore, this study was performed with aim to determine the effect of boswellia and lanolin ointment on nipple pain intensity in lactating women.

    Methods

    This triple-blind randomized clinical trial was performed in 2018 on 68 lactating women with pain intensity of > 3 in pain visual scale in Mashhad. The subjects were placed in two groups of lanolin and boswellia ointment. The correct method of lactation and drug use were taught to the two groups. The score of nipple pain was recorded by the researcher before the intervention, on day three and eight after the intervention. Data were analyzed by SPSS software (version 21) and T, Fisher, Chi-square and Wilcoxon statistical tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    Before the intervention, mean pain severity in the two groups of lanolin and boswellia ointment was not significantly different (P = 0.23). On the seventh day after the intervention, mean pain severity was not significantly different in the two groups of lanolin and boswellia ointment (P = 0.40). But on the third day, mean of pain severity was significantly different between the two groups of lanolin and boswellia ointment (p <0.001) and pain intensity was lower in boswellia group than lanolin group. In intra-group comparison, mean pain intensity after the intervention (3rd and seventh day) was lower than the pre-intervention stage, which was statistically significant (P <0.001).

    Conclusion

    Boswellia ointment and lanolin are same effective in reducing nipple pain.

    Keywords: Boswellia, Lanolin, Nipple, Pain
  • مریم سلیمانی، صدیقه یوسف زاده*، روشنک سالاری، سیده حورا موسوی واحد، سید رضا مظلوم
    مقدمه

    در برش سزارین مانند هر عمل جراحی دیگر امکان تاخیر در ترمیم زخم وجود دارد. طبق مطالعات روغن کتان در ترمیم زخم موثر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پماد روغن کتان بر ترمیم زخم سزارین انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور در سال 1397 بر روی 120 زن سزارین شده در بیمارستان های آموزشی امام رضا (ع) و شهید هاشمی نژاد مشهد انجام شد. افراد با تخصیص تصادفی در سه گروه (پماد کتان، دارونما، کنترل) قرار گرفتند. در دو گروه پماد کتان و دارونما، پماد روی زخم سزارین به مدت 8 روز متوالی و 2 بار در روز و هر بار به اندازه یک بند انگشت استعمال شد. ترمیم زخم 24 ساعت بعد از عمل، روز 4 و 8 پس از سزارین به وسیله مقیاس ریدا سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون کای اسکوئر و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    بر اساس نتایج آزمون های آماری، بین گروه کتان با دارونما و کتان با کنترل از نظر ترمیم زخم سزارین در روز های 4 و 8 پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (001/0>p). همچنین در مقایسه درون گروهی، آزمون فریدمن نشان داد در هر سه گروه، تغییرات مقیاس ریدا در روزهای مختلف اختلاف معنی داری داشت (001/0>p).

    نتیجه گیری

    با توجه به کاهش نمره ریدا زخم سزارین پس از مداخله، روغن کتان به عنوان دارویی مناسب جهت ترمیم زخم سزارین به مادران توصیه می گردد.

    کلید واژگان: ترمیم زخم, سزارین, کتان
    Maryam Soleimani, Sedigheh Yousefzadeh *, Roshanak Salari, Seyedeh Houra Mousavi Vahed, Seyed Reza Mazloum
    Introduction

    In cesarean section incision, like as any other surgery, there is possibility of delay in wound healing. According to studies, flaxseed oil is effective in wound healing. This study was performed with aim to determine the effects of flaxseed oil on cesarean wound healing.

    Methods

    This three-blind randomized clinical trial was performed on 120 women with cesarean section at educational hospitals of Imam Reza and Shahid Hasheminejad of Mashhad in 2018. Individuals were randomly assigned to three groups (flaxseed ointment, placebo, control). In two groups of flaxseed ointment and placebo, the ointment was applied on cesarean section wound for 8 consecutive days and twice a day, each time as one finger strap. Wound healing was measured 24 hours after surgery, 4th and 8th day after cesarean section by REEDA Scale. Data were analyzed using SPSS software (version 25), and Chi-Square and Kruskal-Wallis tests. P <0.05 was considered statistically significant.

    Results

    According to the results of statistical tests, there was statistically significant difference between flaxseed group with control and placebo groups in terms of cesarean section wound healing on days 4 and 8 after the intervention (P <0.001). In addition, in the intergroup comparison, Friedman test showed that in all three groups, the variation of REEDA scale in different days was significantly different (P <0.001).

    Conclusion

    Regarding the reduction of REEDA cesarean wound score after the intervention, flaxseed oil is recommended as a suitable drug for cesarean section wound healing in mothers.

    Keywords: Cesarean section, Flaxseed, Wound healing
  • سیدمجید غضنفری*، جمشید جمالی، آزاده ساکی، محمدرضا نورس، روشنک سالاری، علی خرسند وکیل زاده، فرزانه شریفی پور
    زمینه و هدف

    خارش یکی از مشکلات شایع بیماری های مزمن کلیوی است. تداوم روش های درمانی مختلف ضمن افزایش طول عمر بیماران باعث تغییراتی در شیوه ی زندگی، وضعیت سلامتی و نهایتا کیفیت زندگی آنان می شود. شناخت ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران، باعث ارائه ی خدمات بهتر توسط کادر درمانی و عاملی برای ارتقای سطح سلامت و بهبود کیفیت زندگی بیماران می شود. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی دارای خارش اورمیک در شهر مشهد در سال 1396 با گذری بر دیدگاه های طب ایرانی بود.

    روش اجرا

     مطالعه ی توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 52 بیمار انجام شد. جمع آوری داده ها توسط پرسش نامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و سوالات دموگرافیک پژوهشگرساخته انجام و تحلیل داده ها توسط نسخه ی 16 نرم افزارSPSS  انجام شد.

    یافته ها

    میانگین سنی بیماران 73/51 سال و میانگین مدت دیالیز آن ها 42/41 ماه بود. نمره ی کلی کیفیت زندگی بیماران 56 بود. کمترین و بیشترین نمره، در ابعاد جسمی و محیطی دیده شد. بین برخی ابعاد کیفیت زندگی با متغیرهای هموگلوبین و کراتینین، ارتباط آماری معنادار معکوس و با سن، بیماری های دیابت، فشارخون و چربی خون ارتباط آماری معنادار مستقیم وجود داشت (005/0>P).

    نتیجه گیری

     سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از بقیه ی افراد بوده و عوامل متعددی می تواند باعث ارتقای آن شود. توجه خاص به ویژگی های فردی بیماران دیالیزی ازنظر مزاج شناسی می تواند در پیش بینی نیازهای اساسی آنان کمک کننده باشد.

    کلید واژگان: بیماری های مزمن کلیه, خارش اورمیک, کیفیت زندگی, همودیالیز, طب ایرانی, KDQOL-SF
    Seyedmajid Ghazanfari*, Jamshid Jamali, Azadeh Saki, Mohammadreza Noras, Roshanak Salari, Ali Khorsand Vakilzade, Farzane Sharifipour
    Background and Aim

    Pruritus is one of the most common problems of chronic kidney diseases. Different treatment modalities, while extending the life span of patients, can lead to changes in their lifestyle, health status and ultimately change their quality of life (QOL). Understanding the different aspects of patients' QOL leads to better services provided by health care teams to improve the patients' QOL. The aim of this study was to evaluate the quality of life of hemodialysis patients with uremic pruritus in Mashhad in 1396 with a view to Iranian Medicine.

    Methods

    This descriptive-analytical study was performed on 52 patients. Data collection was done by the World Health Organization QOL and researcher-made demographic Questionnaire and SPSS 16 software was used for data analysis.

    Results

    The mean age of patients was 51.73 years and mean duration of dialysis was 41.42 months. Total score of life quality was 56. The lowest and highest scores were seen in physical and environmental dimensions. There was an inverse significant relationship between some aspects of QOL with hemoglobin and creatinine and a direct significant relationship with age, diabetes, hypertension and hyperlipidemia (P<0.005).

    Conclusion

    Hemodialysis patients' QOL is lower than others and several factors can improve it. Special attention to the individual characteristics of hemodialysis patients can be helpful in predicting their basic needs.

    Keywords: chronic kidney disease, uremic pruritus, quality of life, hemodialysis, Iranian medicine, KDQOL-SF
  • فاطمه محمدزاده، راحله بابازاده*، روشنک سالاری، ملیحه عافیت، حمید حیدریان میری
    مقدمه
    از جمله عوامل فیزیولوژیک تاثیرگذار بر ارگاسم و به دنبال آن رضایت جنسی، قدرت عضلات کف لگن می باشد. ضعف این عضلات می تواند سبب ایجاد اختلال در رسیدن زنان به ارگاسم و در نهایت آنورگاسمی گردد و به دنبال آن رضایت جنسی را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ژل پوست انار بر ارگاسم و رضایت مندی جنسی زنان در سنین باروری انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو گروهه سه سوکور در سال 1397 بر روی110 نفر از زنان 45-18 ساله مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه ژل پوست انار و دارونما قرار گرفته و به آنها توصیه شد که به مدت 8 هفته از ژل استفاده نمایند. ارگاسم و رضایت مندی جنسی زنان قبل، 4 و 8 هفته بعد از مداخله در دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Stata و آزمون های آماری تی مستقل، من ویتنی، تی زوجی، ویلکاکسون و فریدمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در ابتدای مطالعه در میانگین نمره حیطه های ارگاسم (748/0=p) و رضایت مندی جنسی (922/0=p) عملکرد جنسی زنان در دو گروه مداخله و دارونما تفاوت آماری معناداری وجود نداشت، اما بعد از 4 و 8 هفته مداخله، میانگین نمره این دو حیطه نسبت به گروه دارونما افزایش آماری معناداری یافته بود (001/0p<).
    نتیجه گیری
    استفاده از ژل پوست انار به طور موثری می تواند از طریق بهبود ارگاسم، باعث افزایش رضایت مندی جنسی زنان شود.
    کلید واژگان: اختلالات عملکرد جنسی, ارگاسم, پوست انار, رضایت مندی جنسی
    Fatemeh Mohammadzadeh, Raheleh Babazadeh*, Roshanak Salari, Maliheh Afiat, Hamid Heidarian Miri
    Introduction
    One of the physiologic factors affecting orgasms and sexual satisfaction is the strength of the pelvic floor muscles. The weakness of these muscles may lead to female orgasmic disruption, anorgasmia, and, in turn, to decreased sexual satisfaction. This study aimed to determine the effect of pomegranate peel gel on women's orgasm and sexual satisfaction during their reproductive age.
    Methods
    This randomized triple blind clinical trial was conducted on 110 women aged 18-45 years old admitted to the women's clinic of Imam Reza Hospital in Mashhad in 2018. The participants were randomly assigned to two groups of control and intervention. The subjects in intervention and control group were recommended to use peel gel and placebo, respectively for 8 weeks. The orgasms and sexual satisfaction of the women in both groups were evaluated at the baseline, as well as 4 and 8 weeks after the intervention. The data were analyzed in Stata software, using T_test, Mann_whitney, T_paird, Wilcoxom & Friedman. P<0.05 was considered statistically significant.
    Result
    At the beginning of the study, the two groups were not different in terms of orgasms (p=0/748), sexual satisfaction (p=0/922), and sexual function. However, the mean scores of these two domains were significantly higher in study group after 4 and 8 weeks of intervention (p<0.001).
    Conclusion
    The use of pomegranate peel gel can effectively increase women's sexual satisfaction by improving orgasms.
    Keywords: Orgasm, Sexual satisfaction, Sexual Dysfunctions, Pomegranate peel
  • Amir Hooshang Mohammad Pour, Mostafa Dastani, Roshanak Salari, Sohrab Radbin, Soghra Mehri, Maryam Ghorbani, Asieh Karimani, Masoumeh Salari *
    Objective
    Inflammation along with oxidative stress plays an important role in the development, progression, instability and rupture of coronary atherosclerotic plaques. Several studies introduced curcumin (diferuloylmethane) as a wonderful chemical in Curcuma longa (turmeric) with appropriate anti-inflammatory and antioxidant effects. The effect of curcumin on inflammatory biomarkers was assessed in several clinical trials. This study was designed to evaluate the effect of curcumin on three pro-inflammatory biomarkers in patients with unstable angina.
    Materials and Methods
    Forty patients with unstable angina who met the inclusion criteria, participated in this double-blind randomized clinical trial. Patients were randomly divided into two groups. The patients in the treatment group received nanocurcumin 80 mg per day for 5 days and the control group received placebo 80 mg per day for five days. Blood samples were obtained before the administration, and also 1, 2 and 4 days after taking the treatment. Serum concentrations of Myeloperoxidase (MPO), matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) and interleukin 18 (IL-18) biomarkers were measured by ELISA.
    Results
    There was no significant difference in concentration of these biomarkers before the administration and 1, 2 and 4 days after the start of the trial, between the two groups; however, the concentration of IL-18 on the first day significantly varied between the groups.
    Conclusion
    Based on the findings of this study, administration of nanocurcumin capsules at the dose of 80 mg per day for 5 days, did not significantly decrease inflammatory biomarkers in patients with unstable angina.
    Keywords: Curcumin, Interlukein-18, Myeloperoxidase, Matrix metalloproteinase-9, Unstable angina
  • Maryam Kavousi, Nayereh Khadem, Mona Najaf Najafi, Roshanak Mokaberinejad, Zohre Feyzabadi *, Roshanak Salari
    Objective
    Due to high prevalence of infertility and increasing tendency towards complementary medicine, this study was conducted to investigate the effect of a vaginal natural product based on honey and 1% extract of Myristica fragrans on the extent of success of intrauterine insemination (IUI).
    Materials and Methods
    This non-randomized clinical trial study with a historic control group, was performed on infertile women. In this trial, 159 patients were assigned to the intervention group, and 288 patients were recruited to the control group. All the participants received clomiphene or letrozole from the third up to seventh day of menstruation, and on days 6, 7, and 8, they received human menopausal gonadotrophin (HMG) injections. IUI was performed 36 hours after human chorionic gonadotrophin (HCG) injection. In the intervention group, a natural vaginal product was used besides the above treatments, from menstruation day 7 until the day before performing IUI. Sixteen days after IUI, serum beta HCG was measured to investigate chemical pregnancy, and six weeks following IUI, vaginal sonography was performed to investigate clinical pregnancy.
    Results
    Analysis showed that the pregnancy rate was higher in the group that receiving the natural product compared to the control group. Chemical pregnancy rate was 18.1% vs. 15.4%, and clinical pregnancy rate was 15.2% vs. 13.8% for intervention and control groups, respectively; but, this difference was not significant.
    Conclusion
    It seems that the use of this vaginal product for a longer period of time and across several menses cycles before IUI, may produce more positive results. Further studies, however, are needed to be done.
    Keywords: Infertility, Honey, Myristica fragrans, Mace, Intrauterine Insemination (IUI)
  • Masoumeh Salari, Roshanak Salari, Hoshang RafatPanah, yalda Ravanshad, Danial Zirachi, Maryam Sahebari *
    Objective
    Previous studies have examined the role of sensory nerves and neural mediators in symmetrical joint inflammation and autoimmunity in rheumatoid arthritis (RA). In this study, we sought to examine the association between capsaicin skin test and disease activity in RA patients.
    Materials and Methods
    Eighty RA patients (case group) and 20 healthy volunteers were enrolled in this experiment. The subjects in case group were calcified to newly diagnosed patients and those previously diagnosed with RA. A topical solution of capsaicin (0.075%) was applied on the volar forearm during the skin test, and evaluations were done after 5, 10, and 20 min. The parameters recorded in capsaicin skin test were time to tingling, area of induration (cm2), and area of redness (cm2).
    Results
    A faster capsaicin skin reaction was observed in healthy controls compared to the case group (p=0.02). Newly diagnosed and previously diagnosed RA patients were not significantly different in terms of reaction latency (p=0.06). The redness area after 15 (p=0.04) and 20 (p=0.001) min was significantly larger in previously diagnosed RA patients than in newly diagnosed ones. The ​​area of redness and time to tingling did not show any difference between active and inactive RA patients, but after 15 and 20 min, the area of redness was significantly greater in inactive RA patients compared to active RA patients (p=0.01 and p=0.03, respectively).
    Conclusion
    This study suggested that capsaicin skin test is not an efficient tool for the examination of synovial inflammation and disease activity in RA.
    Keywords: Rheumatoid arthritis, Capsaicin, Inflammation
  • Mahdi Yousefi, Reza Afshari, Masoumeh Sadeghi, Roshanak Salari
    Background
    Herbal distillates have been used for many centuries as herbal medicines in Traditional Persian medicine. The main purpose of this study was to determine methanol and ethanol contents in commonly-used industrial herbal distillates produced by three famous factories in Khorasan Razavi, Mashhad, Iran (2014-2015).
    Methods
    Ninety herbal waters of ten types of most commonly used herbal distillates including Willow (Salix alba), Ajava seeds (Carum copticum), Fennel (Foeniculum vulgare), Poleigamander (Teucrium polium), Forty plants, Peppermint (Mentha piperita), Camel thorn (Alhagi camelorum), Chicory (Cichorium intybus), Fumitory (Fumaria officinalis) and Rose water (Rosa damascene) of three famous company in Mashhad were randomly bought from market. Methanol and ethanol contents of each sample were measured by Gas chromatography according to the standard method. Collected data were analyzed by SPSS using appropriate descriptive statistical tests.
    Results
    The highest average amount of methanol of all tested distillates is for forty plants (46.06 mg/dl) and M. piperita (46.72 mg/dl) and the lowest for ajava seed (8.46 mg/dl). The maximum and minimum ethanol level was reported for rose water (0.39 mg/dl) and ajava seed (0.15 mg/dl), respectively.
    Conclusion
    High methanol and ethanol concentrations may induce toxicity in people taking these products regularly for a long time. Therefore, considering the harmful effects of methanol and ethanol on human health, further studies are required for determining permitted levels of methanol and ethanol in herbal distillates.
    Keywords: Herbal distillate, Herbal water, Traditional Persian medicine, Methanol, Ethanol
  • سیدمجید غضنفری، ملیحه متوسلیان، روشنک سالاری *
    خارش، «احساس ذهنی منجر به خاراندن» می باشد که در اثر تحریک گیرنده های خارش در پوست یا ازطریق پاسخ تحریک گیرنده های پوستی درد یا لمس ایجاد شود. در طب ایرانی از خارش با عنوان حکه یاد می شود. عوامل متعددی باعث ایجاد خارش شده و داروهای مختلفی هم برحسب علت آن برای درمان به کار می روند که گاها پرهزینه و غیر قابل دسترسی یا دارای عوارض جانبی قابل توجه می باشند، لذا استفاده از فرآیندهای کوتاه مدت و با هزینه بری کمتر برای کشف داروهای موثر در درمان بیماری ها ضروری به نظر می رسد. استفاده از تجربیات طب سنتی در استفاده از گیاهان و ادویه طبی می تواند در این زمینه راهکار موثری باشد. در این مطالعه کتابخانه ای، ابتدا با کلیدواژه خارش در 3 کتاب مرجع داروشناسی طب ایرانی شامل «قانون فی الطب»، «تحفه المومنین» و «مخزن الادویه» جست وجو و مفردات مربوطه استخراج شد.
    در این مطالعه، کلیدواژه ی خارش در سه کتاب مرجع داروشناسی طب ایرانی یعنی القانون فی الطب، تحفه المومنین و مخزن الادویه جست وجو گردید و تعداد 60 مفرده ی صرفا گیاهی که اثرات قابل توجه بالینی در درمان خارش دارند استخراج شد. سپس میزان تاثیر هر دارو براساس مستندات موجود طبقه بندی شد؛ بنابراین استفاده از تجربیات غنی طب ایرانی در تهیه داروهای جدید برای خارش توصیه می شود.
    کلید واژگان: خارش, خاراندن, گیاهان دارویی, طب سنتی ایران
    Seyed Majid Ghazanfari, Maliheh Motevaselian, Roshanak Salari *
    Itching is a mental feeling that elicits desire to scratch and results from stimulation of itch, pain or palpation receptors in the skin. In Iranian medicine, itching is referred as hekka. Several factors can cause this symptom. Various drugs are used to treat itching. They are sometimes costly and not readily available and have side effects. Given the time-consuming and cost-effective processes for the discovery of effective drugs, new strategies are needed to reduce processes time and costs. One of these strategies could be the use of previous experiences on medicinal plants and spices used in traditional medicine schools.
    In this review, we searched the keyword "itching, pruritus" in three reference books of pharmacology of Iranian medicine, including The Canon of Medicine (Al-Qanon fi al-Tibb), Tohfe Momenin, and Makhzan- Al' Advieh and ened up with a list of 60 multifaceted plants effective in improvement of pruritus. The efficacy of each of them was categorized based of available evidence. Therefore, it is recommended to use the rich experience of Iranian traditional medicine in the production of new drugs for pruritus.
    Keywords: itching, scratch, medicinal plants, traditional iranian medicine
  • Leily Hamidnia, Mohsen Nematy, Ali Taghipour, Roghayeh Javan, Roshanak Salari, Marjan Mahjour, Malihe Motavasselian *
    Obesity is a major risk factor for many diseases in children. Considering the widespread pandemic of pediatric obesity, developing more strategies for life style management of this disorder is essential. Therefore it was decided to conduct a more comprehensive study for prevention and treatment children obesity based on Traditional Persian Medicine (TPM). In this review we searched the most important TPM textbooks (such as Al-Havi, Al-qanun fit-tib, Kamel al Sanaeh), Classical Medicine (CM) text book (Krause's Food and the Nutrition Care Process), and scientific databases such as Data sources included (Medline, Scopus, Embase, Google Scholar) the period from 2000 to 2017 in terms of obesity management. The keywords Saman Mofrat, Setteh-e-Zarurieah, lifestyle, pediatric, children and obesity have been used in this search.
    Based on TPM the six essential principles (Setteh-e-Zarurieah) must be observed in management of pediatric obesity that these essential factors are as follows: air, food and drink, sleep and wakefulness, evacuation and retention, body movement, mental movement and repose. Unhealthy lifestyle for example irregular sleep, constipation, overeating and wrong nutritional habits, insufficient physical activity, and emotional excitement, such as sadness and anxiety are plays an important role in obesity that confirmed by classical medicine. Moreover, TPM has a particular attention to the type of nutrients and their temperament and the children’s digestion ability. So, further clinical trials should be performed to confirm the long-term efficacy of healthy lifestyle in pediatric obesity management.
    Keywords: Life style, Persian medicine, Pediatric, Obesity, Traditional
  • The Role of Digestive Disorders in Melasma
    Marjan Mahjour, Mohammad Reza Noras, Arash Khoushabi, Roshanak Salari
    Melasma is a skin disorder characterizing by hyperpigmentation affecting the sun-exposed areas. This disorder, accounts for 0.25 to 4% of the patients observed in skin clinics in south East Asia. In spite of several reports according to the relationship between digestive problems such as gastritis with melasma, these disorders are not included in the diagnostic criteria of melasma in the texts. This study aims to find the relationship between digestive problems and melasma. In this study, the relationship between gastric problems and melasma was investigated by searching the Persian medicine references such as the Canon of Medicine by Avicenna and Al-Havi of Razi with the terms such as stomach, melasma (kalaf in the Canon) and also the electronic databases such as PubMed, Scopus, Magiran with the keywords of gastritis, stomach, melasma, hyperpigmentation and digestive problems. This study searched the etiology and symptoms of melasma. The results showed accompaniment between some digestive disorders and melasma in Al-Havi and the Canon as well as in articles retrieved from the electronic databases. However, we noticed poor attention to the relationship between digestive problems and melasma due to attention to various topical creams produced by different companies. Considering the results, it is required to pay attention to systemic aspects such as digestive problems in the treatment of melasma. The researchers suggest doing more studies about these issues to find this relationship to be included in one of the main diagnostic criteria of melasma.
    Keywords: Melasma, Digestive disorder, Hyperpigmentation, Avicenna
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال