فهرست مطالب نویسنده:
rovshan
-
پژوهش حاضر به بررسی گذرایی افعال حرکتی زبان فارسی از دیدگاه زبان شناسی شناختی پرداخته است. به این منظور، داده های پژوهش بر اساس چهارچوب نظری تالمی (2000) تحلیل شده و مولفه های حرکت در این افعال بررسی شده اند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. پژوهش پیش رو، شامل 219 فعل حرکتی فارسی نو از پایگاه داده های زبان فارسی و سایت آنلاین روزنامه همشهری است. از میان این فعل ها، 126 مورد ناگذر و 63 مورد گذرا بوده اند. بر مبنای هدف اصلی پژوهش، این سوال مطرح می شود که چه تفاوتی میان پیکر و زمینه در رویدادهای گذرا و ناگذر وجود دارد. معیار تعیین گذرایی پیروی از الگوی «گروه اسمی 1، فعل گذرا، گروه اسمی 2» است. تمرکز اصلی پژوهش بر دو مولفه اصلی همراه حرکت، یعنی پیکر و زمینه در ساخت های گذرا و ناگذر است. در زبان فارسی، مفعول معمولا بنا بر مختصات معنایی فعل، نقطه ارجاع یا مسیر را به تصویر می کشد و در موردهای سببی، مفعول همان پیکری است که جابه جایی را انجام می دهد. افزون بر این، در ساخت های ناگذر معلوم، فاعل همان پیکر است و فعل ناگذر تغییر مکان یا رسیدن به موقعیت جدید را نمایان می کند. در این نمونه ها اغلب، زمینه از طریق یک گروه حرف اضافه ای نشان داده می شود.کلید واژگان: گذرایی, فعل های حرکتی, زبان فارسی, چهارچوب نظری تالمیAccording to Talmy (2000), the basic motion event consists of one object (the Figure) moving or located with respect to another object (the reference-object or Ground). Moreover, its semantic structure has another two internal components, i.e. Path and Motion. The Path is the track followed or the location occupied by the Figure object with respect to the Ground object, and the Motion refers to the presence in the event of motion or location.
The present research focuses on the transitivity of motion verbs in Persian language. In order to seek the notion, research data have been analyzed based on Talmy's theoretical framework (2000), and the components of motion in these verbs have been investigated. The research method is descriptive-analytic. Consequently, seeking the notion of transitivity in motion verbs, the research includes 219 Modern Persian verbs from two sites (Persian Linguistic Database (PLDB) and Hamshahri Online news website). Among those mentioned motion verbs, 126 cases were intransitive and 63 were transitive. Based on the main goal of the research, the question was raised; what is the difference between the figure and the ground in transitive and intransitive verbs? it is necessary to mention, the criterion for determining the transition is following the pattern of "NP1, transitive verb, NP2".
Persian language express a Motion event using the transitive construction in which the subject denotes the Figure (the moving entity) and the object denotes the Ground (the reference object). In Persian language, in most cases, verbs can express a motion event in the Intransitive Construction. . In Persian, the object usually depicts the referral point or path based on the semantic features of the verb. In cases of causative verbs, the object is the same as the figure that makes the displacement. In addition, in the intransitive structures, the subject is the figure and intransitive verbs demonstrate a change or a new position. In these examples, the path is often shown through a prepositional phrase. -
This paper tries to find the dominant word formation processes with the highest frequency in the current argot among Tehran's high school students. We presented Richards’ and Schmidt’s (2002) and Hudson’s (2000) viewpoints about word formation in the standard language; afterwards, we examined the content of "a Persian dictionary of argot" containing approximately 510 words and expressions. Our findings are as follows:• First, Compounding is placed at the top of the other processes.• Second, there is usage of some suffixes in the Argot which are known as frozen suffixes in the standard Persian language.• Last, "Argot is a part of standard language" said Samai; nevertheless, there are two kinds of suffixes in derivation which are not in agreement with the main word formation processes in the standard Persian language:1- Usage of borrowed suffixes from Arabic language to determine different sexes.2-Usage of suffixes with no history in Persian language, which may be derived in the surveyed Argot by wrong cutting.Keywords: Argot, Word formation Processes, Adding Affixes, Phonological Treatment, Persian
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.