به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

roya dokoohaki

  • Roya Dokoohaki, Malihe Ebrahimzadeh, Nasrin Sharifi
    Background

    One of the most dangerous complications after endotracheal intubation or tracheostomy is tracheal stenosis.

    Objectives

    This study aimed to determine the personal and clinical characteristics of tracheal stenosis following intubation or tracheostomy in intensive care unit patients.

    Methods

    This is a nested case-control study. Thirty-five patients who suffered from tracheal stenosis from March 2016 to March 2021 and had been intubated and tracheostomized in intensive care units (ICU) were selected for the case group. The control group included 105 patients intubated and tracheostomized in ICU during the same period without tracheal stenosis. A demographic and clinical characteristics questionnaire was used to collect data from the patients' medical records.

    Results

    The mean length of intubation (P < 0.001), endotracheal and tracheostomy tube cuff pressure (P < 0.001), chronic obstructive pulmonary disease (COPD) (P = 0.043), intubation history (P = 0.045), and airway management (P < 0.001) showed significant differences between the case and control groups. The logistic regression model revealed that COPD (OR = 8.519, P = 0.037), intubation history (OR = 3.939, P = 0.013), length of intubation (OR = 1.118, P = 0.003), age (OR = 0.960, P = 0.030), and endotracheal and tracheostomy tube cuff pressure (OR = 1.988, P < 0.001) were associated with tracheal stenosis. The time interval between intubation/tracheostomy ranged from approximately 28 to 938 days.

    Conclusions

    Given the impact of certain care practices during hospitalization on the occurrence of tracheal stenosis, such as the mean length of intubation, endotracheal and tracheostomy tube cuff pressure, and airway management, it is recommended that standardized training on these interventions be prioritized for staff in intensive care departments. Additionally, attention must be given to specific patient characteristics, such as age, COPD, and history of intubation.

    Keywords: Intensive Care Unit, Intubation, Pressure, Tracheal Stenosis, Tracheostomy
  • محمدرضا شاکر، مرضیه مومن نسب، فرشته دهقان راد، رویا دوکوهکی، رضا دخش، آزیتا جابری*
    زمینه و هدف

    نیازهای فیزیولوژیکی و روانی بیماران بخش مراقبت ویژه (ICU) به دلیل عدم برقراری ارتباط موثر برآورده نمی شود. به منظور تسهیل ارتباط، پرستاران می توانند از راهبردهای ارتباطی تقویتی و جایگزینی استفاده کنند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر استفاده از این راهبردها بر کیفیت ارتباط پرستاران با بیماران دارای لوله تراشه در بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب انجام گرفته است.

    روش بررسی

    در این مطالعه مداخله ای نیمه تجربی با طراحی قبل و بعد از مداخله که در سال 1397 در بیمارستان الزهرا (س) شیراز انجام گرفت. تعداد 70 بیمار (35 نفر در هر مرحله) که پس از عمل جراحی قلب، به دلیل داشتن لوله تراشه قادر به برقراری ارتباط کلامی نبودند، به صورت نمونه گیری در دسترس و تعداد 10 پرستار شاغل در ICU جراحی قلب نیز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در مرحله پیش از مداخله، پرستاران با روش های معمول و پس از آموزش در مرحله پس از مداخله، با استفاده از راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین با بیماران ارتباط برقرار می کردند. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آمارهای توصیفی و تحلیلی انجام گرفت.

    یافته ها

    کم ترین محتوای ارتباط در مرحله قبل و پس از مداخله مربوط به احساسات بود که فراوانی آن در مرحله پس از مداخله بیش تر از مرحله پیش از مداخله بود. بیش ترین روش استفاده شده در مرحله پس از مداخله، بورد ارتباطی و اشاره با سر بود. در هر دو مرحله اکثر ارتباط ها توسط بیمار شروع شده بود که در مرحله پس از مداخله تعداد دفعاتی که پرستار آغازکننده ارتباط بوده است افزایش یافته بود (05/0>p). در مرحله پس از مداخله، رضایت بیماران و پرستاران از ارتباط افزایش یافت (0001/0<p).

    نتیجه گیری

     آموزش راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین به پرستاران استفاده از آن برای بیماران بستری در ICU، باعث افزایش موفقیت ارتباط و رضایت بیماران و پرستاران از ارتباط می شود. لذا استفاده از آن ها در این بخش ها به پرستاران و مسوولان پرستاری پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین, بوردهای ارتباطی, انتوباسیون داخل تراشه, بخش مراقبت ویژه
    MohammadReza Shaker, Marzieh Momennasab, Fereshteh Dehghanrad, Roya Dokoohaki, Reza Dakhesh, Azita Jaberi*
    Background & Aim

    Physiological and psychological needs of intensive care unit (ICU) patients are not met due to lack of effective communication. To facilitate communication, nurses can use augmentative and alternative communication strategies (AACs). The aim of this study was to determine the effect of using these strategies on the quality of nurses’ communication with patients with endotracheal intubation in the cardiac surgery intensive care units.

    Methods & Materials

     In this quasi-experimental intervention study with before-after design, 70 patients (35 at each stage) who were unable to communicate verbally after heart surgery due to intubation were recruited by the convenience sampling method, and also 10 nurses in the cardiac surgery ICU were randomly selected. In the pre-intervention stage, nurses communicated with patients using conventional methods, and after training in the post-intervention stage, using AACs. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics through the SPSS software version 22.

    Results

    The lowest content of communication in the pre- and post-intervention stages was related to emotions, the frequency of which was higher in the post-intervention stage compared to the pre-intervention stage. The most commonly used methods in the post-intervention phase were the communication board and head gesture. In both stages, communication was mostly initiated by the patient. In the post-intervention stage, the number of times the nurse started the communication increased (P<0.05). In the post-intervention phase, patients’ and nurses’ satisfaction with communication increased (P=0.0001).

    Conclusion

    Training nurses about AACs and using them for the ICU patients increase the success of communication and patients’ and nurses’ satisfaction with communication. Therefore, the use of these strategies in these wards is recommended to nurses and nursing managers.

    Keywords: augmentative, alternative communications systems, communication board, endotracheal intubation, intensive care unit
  • رویا دوکوهکی، محمد رهگشای، علی محمد کشت ورز حسام آبادی، بنفشه تهرانی نشاط*، باقر خرم
    مقدمه

    فقدان دانش و مهارت پرستار در مراقبت از فشار کاف لوله تراشه منجر به پیدایش عوارض متعددی در بیمار می شود.  با این وجود مطالعات اندکی در این زمینه در دسترس می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین دانش و عملکرد پرستاران در مورد  نحوه ی اندازه گیری و کنترل فشار کاف بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.

    روش ها

    این مطالعه توصیفی در 151 نفر پرستاران شاغل واجد شرایط در بخش های ICU بیمارستان های آموزشی  شهر شیراز در سال 1398 انجام شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از یک چک لیست محقق ساخته انجام شد.

    یافته ها

    5/21 درصد از پرستاران، محدوده طبیعی فشار کاف لوله تراشه و تراکیاستومی را به درستی می دانستند. در رابطه با راه های مختلف اندازه گیری فشار کاف ،3/5 درصد به روش حداقل نشت،7/86 درصد به روش دستی،7/74 به  دستگاه مانومتر اشاره نموده و به روش انسدادی هیچ اشاره ای نشده بود.7/60 درصد از روش دستی برای اندازه گیری فشار کاف و فقط 3/39 از مانومتر، استفاده می کردند. 3/3 درصد از حد فاصل زمان اندازه گیری فشار کاف اطلاعی نداشتند، 40 درصد در هر شیفت و 7/56 درصد زمان مناسب برای کنترل آن را هر 24 ساعت اعلام نمودند.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه حاضر نشان داد عملکرد پرستاران در رابطه با راه های اندازه گیری فشار کاف مناسب است ولی دانش پرستاران این مطالعه در مورد محدوده طبیعی فشار کاف لوله تراشه و عوارض ناشی از محدوده غیر طبیعی کاف پایین می باشد.

    کلید واژگان: فشارکاف, لوله داخل تراشه, دانش, عملکرد
    Roya Dokoohaki, Mohammad Rahgoshay, Ali Mohammad Keshtvarz Hesam Abadi, Banafsheh Tehranineshat *, Bagher Khoram
    Introduction

    The nurse's knowledge and skills in caring for endotracheal tube cuff pressure can lead to complications in the patient. However, few studies are available in this area. Therefore, this study aimed to determine the knowledge and practice of nurses on how to measure and control cuff pressure of patients admitted to intensive care units.

    Methods

    This descriptive study was performed on 151 qualified nurses working in ICU wards of Shiraz teaching hospitals in 2017. Data collection was performed using a researcher-made checklist.

    Results

    21.5% of the nurses knew the normal tracheal cuff pressure and tracheostomy range. Regarding the different ways of measuring cuff pressure, 5.3% referred to the minimum leakage method, 86.7% to the manual method, 74.7% to the manometer, and no reference was made to the obstruction method. 60.7% used the manual method to measure cuff pressure, and only 39.3% used a manometer. 3.3% did not know the time interval of cuff pressure measurement. 40% in each shift, and 56.7% stated every 24 hours as the appropriate time to control it.

    Conclusions

    The results of the present study showed that the performance of nurses concerning the ways of measuring cuff pressure is appropriate. However, the nurses' knowledge in this study is limited about the normal range of endotracheal tube cuff pressure and the complications caused by the abnormal low cuff range.

    Keywords: Cuff pressure, Endotracheal tube, Knowledge, Practice
  • Roya Dokoohaki, Farahnaz Raeiskarimian *, Abdorasool Rahgosha, Mehrdad Sharifi
    Background
    The global prevalence of hypertension is one billion persons resulting in about 7.1 million deaths per year. In Iran, no statics of hypertension is available, but it has been reported that 40% of deaths are caused by cardiovascular diseases. Measuring blood pressure is one of the basic principles of medical examinations; however, the quality of the scientific standards of its technique is not highly observed..
    Objectives
    The present study aimed to evaluate the frequency of errors of measuring blood pressure among B.Sc. nurses working at in government hospitals of Shiraz, Iran..
    Materials And Methods
    This descriptive-analytical, cross-sectional study was conducted on 250 nurses selected from various wards. The study data were collected using the standard check list of blood pressure measurement, technique of American Heart Association (AHA guideline), and a questionnaire containing questions regarding knowledge about blood pressure measurement skills..
    Results
    This study showed that 54.0% and 78.0% of the participants obtained moderate scores (50 - 74.99) in the theoretical and practical tests, respectively. The results of Pearson’s correlation coefficient demonstrated no significant relationship between the scores of theory and practice (P > 0.05). Most of the errors in measuring blood pressure in this research consisted of not measuring blood pressure at two stages, not observing its preparations and the proper time interval between the two stages, and not observing the measuring arrangements according to the checklist..
    Conclusions
    Considering the participants’ theory and practice scores, it was concluded that evaluation of blood pressure measurement, which is an important basis in diagnosis and treatment, should be considered as an educational priority of health teams..
    Keywords: Errors, Blood Pressure, Nurses
  • دوکوهکی رویا*، شریفی نسرین، رهنما شیرین، آذرهوشنگ پروین، جهان بین ایران
    زمینه و هدف
    یکی از مهم ترین عملکردهای پرستاران دادن دارو به بیماران است که مستلزم آمادگی و داشتن زیر بنای علمی قوی، مهارت در تصمیم گیری و توجه دقیق به قوانین دارو دادن است.
    روش بررسی
    این پژوهش یک بررسی مقطعی می باشد که با هدف ارزشیابی دانش و عملکرد دارویی دانشجویان پرستاری در پایان سال سوم به روش آسکی صورت گرفت تعداد 48 نفر (45 زن و 3 مرد) در امتحان تئوری و 36 نفر در امتحان عملی شرکت کردند و از آن ها پرسش هایی در ارتباط با تجارب و فعالیت های بالینی دانشجویی (over time)، استفاده از منابع دارویی اصلی و میزان مواجهه با روش های مختلف دادن دارو به عمل آمد. سپس امتحان تئوری شامل کل داروهایی که در 6 ترم تحصیلی بر اساس اهداف کارآموزی آموخته بودند به عمل آمد. آنگاه از دانشجویان طی 2 روز متوالی در آزمایشگاه فن پرستاری از 9 روش دارویی (استنشاقی، موضعی، داخل جلدی، داخل عضلانی، داخل وریدی، زیر جلدی، خوراکی، لوله بینی معده ای، شیاف) به روش آسکی در 9 ایستگاه دارویی آزمون به عمل آمد و بر اساس فرم وارسی (check list) مربوط به دستورالعمل های دارویی به آن ها نمره داده شد.
    یافته ها
    پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، تعداد مواجهه با دستورالعمل های مختلف دارویی در تجارب بالینی دانشجویان به این ترتیب بود: 93.75 درصد موضعی، 31.25 درصد استنشاقی، 43.75 درصد شیاف، 98 درصد لوله بینی معده ای، 6.25 درصد داخل جلدی، 98 درصد زیر جلدی، 100درصد داخل وریدی، 100 درصد خوراکی و 100 درصد داخل عضلانی. با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی بین نمرات تئوری و عملی دانشجویان در مورد دارو دادن 0.32 درصد محاسبه گردید که معرف همبستگی ضعیف در این زمینه بوده است.
    نتیجه گیری
    از آنجا که در حرفه پرستاری حساسیت زیادی بر طرق مختلف استعمال دارو برای بیماران وجود دارد و ارایه درست دارو به بیماران مهارت های علمی و عملی را می طلبد، جا دارد که در زمینه آموزش تئوری و عملی دانشجویان پرستاری در زمینه دارو دادن توجه خاص مبذول گردد.
    کلید واژگان: عملکرد دارویی, دانشجوی پرستاری, ارزشیابی, آسکی
    Roya Dokoohaki, Nasrin Sharifi, Shirin Rahnema, Parvin Azarhooshang, Iran Jahanbin
    Background And Aim
    One of the most important functions of nurses, which require preparation and powerful scientific background, skill in decision making and careful attention to drug laws is administration of the drugs to the patients. The aim of the present study was to evaluate the knowldege and practice of the student nurses about drugs by OSCE method at the end of the third year of their education.
    Material And Method
    In this cross- sectional study, 48 student nurses (45 females and 3 males), with a mean age of 21 years took part in a theoretical exam and 36 of them participated also in a practical exam. A demographic questionnaire including personal details, Over Time working (OT), the usage pharmacological sources and the level of encountering different pharmacological methods was used to collect data. Then, a theoretical exam, covering the whole drugs the subjects had learnt during 6 semesters, was taken and after that, 9 routes of drug administration (Suppository, NG tube, PO, SQ, IV, IM, ID, Topical and inhalation) were examined by OSCE Method in 2 consecutive days. The scores were given based on the drug administration check list.
    Results
    The findings showed that encountering students with different routes of drug administration were Topical =93.7%, Inhalation=31.25%, SUPP =43.75%, NG= 98%, ID=6.26%, SQ= 98%, IV = 100%, PO=100% and IM=100%. The mean score of theoretical and practical exam were 49.02 and 63.8, respectively. A correlation of 0.32 was obtained between scores of theoretical and practical exam
    Conclusion
    Since drugs administration requires both pharmacological information and practical skills, special attention should be paid to the theoretical and practical education of student nurses.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال