به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب samal babanzadeh

  • سمانه خدامی، شهرام مهدی پور عطائی*، سامال بابان زاده

    فرایندهای غشایی از مرسوم ترین روش ها برای شیرین سازی آب و حذف نمک ها از آب های شور به شمار می آیند و با توجه به برآورد هزینه و مصرف انرژی، فرایندهای مناسبی هستند که کاربرد عملی گسترده ای دارند. طراحی غشاها به شکل ها و اندازه های گوناگون، انجام فرایند جداسازی در دمای محیط، کم ترین مصرف مواد شیمیایی مانند حلال ها و سایر افزودنی ها از برتری های فناوری غشایی نسبت به فرایندهای معمول و کلاسیک جداسازی می باشند. فرایندهای غشایی متفاوتی برای شیرین سازی آب استفاده می شود که شامل فرایندهای غشایی اسمز معکوس، الکترودیالیز، میکروفیلتراسیون، اولترافیلتراسیون و نانوفیلتراسیون می باشند که البته اهمیت دو روش اسمزمعکوس و الکترودیالیز از سایر روش ها بیش تر است.  غشاهای به کار رفته در صنعت شیرین سازی آب به طور عمده از انواع پلیمرها هستند و پلیمرها با توجه به تنوع ساختاری و ویژگی ها از جایگاه ویژه ای دراین بین برخوردارند به طوری که دامنه کاربرد آن ها در فرایندهای غشایی در حال افزایش است. از مناسب ترین و کارآمدترین غشاهای پلیمری قابل کاربرد در کشور می توان به سلولزاستات، غشاهای کامپوزیتی پلی آمید، پلی سولفون ، پلی اتیلن، پلی پروپیلن ، پلی کربنات، پلی تترا فلورو اتیلن، پلی وینیلیدین فلوراید و پلی دی متیل سیلوکسان اشاره کرد. روش های مهم بهبود کارایی غشاهای پلیمری برای نمک زدایی از آب شامل موردهای بسیاری است که تهیه کوپلیمرها و همچنین آمیزه های پلیمری، انجام اصلاح های شیمیایی بر روی ساختار پلیمرها و یا عامل دار کردن شیمیایی آن ها، تهیه کامپوزیت ها، و انجام اصلاحات فیزیکی و یا شیمیایی در سطح برخی پلیمرها از اولویت بالاتری برخوردارند که باید به بروز تلفیقی از ویژگی های دلخواه مکانیکی، آب دوستی، شیمیایی، گرمایی و مقاومت هیدرولیزی در پلیمر منجر شود و در همان حال پلیمر مربوطه از شار و طرد نمک چشمگیری نیز برخوردار باشد. در این مقاله، فرایندهای غشایی و پلیمرهای گوناگون مورداستفاده در این صنعت معرفی خواهند شد.

    کلید واژگان: حذف نمک, اسمزمعکوس, الکترولیز, پلی اترسولفون, سلولزاستات}
    Samaneh Khodami, Shahram Mehdipour Ataei *, Samal Babanzadeh

    Membrane processes are among the common methods for water sweetening and desalination, however, due to the cost and energy consumption, membrane processes are more suitable and have more practical applications. Designing of membranes in different shapes and dimensions, performing of separation process at room temperature, minimum consumption of chemical materials including solvents, and other additives are among the advantages of membrane process in respect to classical and common separation processes. Different membrane processes are used for water sweetening including reverse osmosis, electrodialysis, microfiltration, ultrafiltration, and nanofiltration membrane processes in which the reverse osmosis and electrodialysis methods are more important. Polymers are commonly used as membranes for the water sweetening industry, and due to their versatile structures and properties have a specific position in such a way that their applications are growing steadily. The most suitable and efficient polymeric membranes applied in the country are cellulose acetate, polyamide composite membranes, polysulfone, polyethylene, polypropylene, polycarbonate, polytetrafluoroethylene, polyvinylidene fluoride, and polydimethylsiloxane. There are different methods for improving the efficiency of polymeric membranes in the water desalination process in which preparation of copolymers and polymer blends, chemical modifications on the polymeric structure or their chemical functionalization, preparation of composites, and physical or chemical modifications on the surface of some polymers are more important that should be resulted in a suitable collection of physical, hydrophobic, chemical, thermal, and hydrolytic stability of the polymer and also led to remarkable flux and salt rejection. In this article, different membrane processes, and polymers that are applying in this industry is briefly introduced.

    Keywords: Desalination, Reverse osmosis, electrolysis, Poly (ether sulfone), cellulose acetate}
  • سامال بابان زاده*، شهرام مهدی پور عطایی
    فرضیه

    پلی آمیدهای آروماتیک دسته مهمی از پلیمرهای کارآمد و مقاوم گرمایی به شمار می آیند. مهم ترین مسئله در به کارگیری این پلیمرها مشکل بودن فراورش است که از دمای ذوب و دمای انتقال شیشه ای زیاد و ماهیت حل نا پذیری آن ها در اغلب حلال های آلی بی پروتون ناشی می شود. مشکل اصلی پلیمرهای مقاوم گرمایی، حفظ پایداری گرمایی و هم زمان افزایش حل پذیری آن هاست که با طراحی و سنتز مونومرهای جدید می توان بر آن غلبه کرد.

    روش ها

    ابتدا، بیس(4-اکسی بنزوئیک اسید)-5،1-آنتراکینون (DA1) و بیس(3-اکسی بنزوئیک اسید)-5،1-آنتراکینون (DA2) به ترتیب از راه واکنش های جانشینی هسته دوست 4-هیدروکسی بنزوئیک اسید و 3-هیدروکسی بنزوئیک اسید با 5،1- دی کلروآنتراکینون سنتز شدند. در مرحله بعد، روش Yamazaki برای سنتز پلی آمیدهای نوین از واکنش پلیمرشدن تراکمی دی اسیدهای به دست آمده با دی آمین های آروماتیک متفاوت از جمله اکسی دی آنیلین (ODA)، پارافنیلن دی آمین (PPDA)، 6،2-دی آمینوپیریدین (DAP)، 5،1- دی آمینونفتالین (DAN) و دی آمینودی فنیل متان (DADPM) در مجاورت تری فنیل فسفیت (TPP) و پیریدین به عنوان معرف فعال کننده و N-متیل-2-پیرولیدون به عنوان حلال به کار گرفته شد.

    یافته ها

    ساختار مونومرها و پلیمرهای تهیه شده با روش های مختلف طیف نمایی شناسایی شد. خواص فیزیکی و گرمایی پلیمرهای جدید نظیر پایداری و رفتار گرمایی، حل پذیری، گرانروی و جذب فرابنفش مطالعه و رابطه ساختار-خواص آن ها بررسی شد. پلیمرهای تهیه شده در محدوده 370-344 نانومتر جذب UV نشان دادند. واردکردن ترکیب حجیم و آروماتیک آنتراکینونی به زنجیر اصلی پلیمر موجب شد تا در مجموع پلیمرها از پایداری گرمایی زیاد و حل پذیری بهبودیافته ای در حلال های قطبی بی پروتون برخوردار باشند.

    کلید واژگان: پلی آمید آروماتیک, پلیمرشدن تراکمی, پایداری گرمایی, حل پذیری, جاذب UV}
    Samal Babanzadeh *, Shahram Mehdipour Ataei
    Hypothesis

    Aromatic polyamides are well known as a main group of high performance and heat-resistant polymers. One of the drawbacks to utilize these polymers is the difficulty in processing due to their insoluble nature in aprotic organic solvents in addition to their high melting point or glass transition temperature. One way of overcoming the main problem of heat-resistant polymers - i.e., enhancing solubility without too much scarifying of the thermal stability is designing new monomers.

    Methods

    Firstly, bis(4-oxybenzoic acid)-1,5-anthraquinone (DA1) and bis(3-oxybenzoic acid)-1,5-anthraquinone (DA2) were prepared through aromatic nucleophilic substitution reaction of 4-hydroxybenzoic acid and 3-hydroxybenzoic acid with 1,5-dichloro anthraquinone, respectively. In the next step, the Yamazaki method was applied for synthesis of novel polyamides by polycondensation reaction of the obtained new diacids with commercial aromatic diamines such as oxydianiline (ODA), p-phenylene diamine (PPDA), 2,6-diaminopyridine (DAP), and diaminodiphenyl methane (DADPM) in presence of triphenylphosphite and pyridine as the activating agents and N-methyl-2-pyrolidone (NMP) as a solvent.

    Findings

    The structures of prepared novel monomers and polymers were characterized using different spectroscopy methods. The thermal and physical properties of novel polymers such as thermal stability and behavior, solubility, viscosity and ultra violet absorption were studied and the structure-property relationship of these polymers was investigated. The prepared polymers showed defined UV-Vis absorption bands at the range of 344-370 nm. Inclusion of an aromatic and bulky anthraquinone unit to the main chain of polymers led to high thermal stability while their solubility was improved in polar aprotic solvents.

    Keywords: aromatic polyamide, polycondensation, thermal stability, solubility, UV absorber}
  • سعید بیگی *، سامال بابان زاده
    پریودنتیت از شایع ترین بیماری های دهان و دندان است که به تخریب بافت های پیرادندانی منجر می شود. در سال های اخیر، روش های متفاوتی برای بازسازی این بافت ها بررسی شده اند. بازسازی هدایت شده بافت، نوعی فن جراحی است که با استفاده از غشا به طور فیزیکی از بافت آسیب دیده در برابر مهاجرت پرتعداد سلول های پرسرعت، نظیر سلول های اپیتلیوم و بافت همبند لثه، محافظت کرده و بستر مناسبی برای استقرار و تکثیر سلول های بافت مدنظر دارای سرعت مهاجرت کمتر، مانند رباط پیرادندانی و استخوان آلوئول، فراهم می کند. در این مطالعه، انواع غشاهای پلیمری پرکاربرد در بازسازی ضایعات پیرادندانی بر پایه پلیمرهای طبیعی و سنتزی معرفی شده اند. پلیمرهای طبیعی مرسوم، شامل پلی ساکاریدها و پلی پپتیدها بوده و پلیمرهای سنتزی معمولا بر پایه پلی استرها هستند. هر یک از این پلیمرها دارای معایب و مزایایی هستند. به عنوان مثال، اگرچه غشاهای برپایه پلیمرهای طبیعی دارای خواص زیستی مناسبی هستند، ولی استحکام مکانیکی آن ها معمولا کم و چرخه تخریب کوتاهی دارند. در مقابل، غشاهای برپایه پلیمرهای سنتزی، از زیست تخریب پذیری قابل کنترل و استحکام مکانیکی مناسبی برخوردارند. با وجود این، فعالیت زیستی آن ها به خوبی پلیمرهای طبیعی نیست. همچنین در برخی از موارد، محصولات تخریب آن ها می توانند سبب بروز واکنش های التهابی جسم خارجی شود.
    کلید واژگان: بازسازی هدایت شده بافت, بازسازی هدایت شده استخوان, غشای پلیمری, پلیمر زیست تخریب پذیر, غشای جذب شدنی}
    Saeed Beigi, Broujeni *, Samal Babanzadeh
    Periodontitis is one of the most widespread oral and dental diseases which results in damaging the periodontal tissues and finally may lead to healthy teeth losses. Recent surveys show that most adult in USA are suffering from chronic periodontits. In recent years, different methods have been used to reconstruct periodontal defects. Guided tissue regeneration (GTR) is a surgical procedure that uses barrier membranes to protect physically the periodontal defect to hinder gingival epithelium and connective tissue cells invasion and promote the proliferation of cells with slow migration rate such as periodontal ligament and bone cells. Generally, the membranes used in GTR are divided into two types: resorbable and non-resorbable. In this review, various GTR membranes based on natural and synthetic polymers are introduced. Natural polymers include polysaccharides and polypeptides and synthetic polymers are usually based on polyesters. Both polymeric membranes have pros and cons. Although natural polymers exhibit appropriate biocompatibility and biodegradability, they usually suffer from inferior mechanical properties. In contrast, membranes based on synthetic polymers have appropriate mechanical strength. However, their biocompatibility is not comparable with natural polymers and their degradation products may lead to foreign body reactions.
    Keywords: guided tissue regeneration, guided bone regeneration, polymeric membranes, biodegradable polymer, resorbable membrane}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال