sayyed zakarya mahmoodiraja
-
این پژوهش باهدف بررسی و تحلیل دلایل ناکامی فعالیت احزاب سیاسی در ایران (سال های 1392-1368) با تکیه بر فرهنگ سیاسی نخبگان و تعامل ساختار/کارگزار نگاشته شد. در الگوی حکمرانی دموکراتیک، احزاب سیاسی با پذیرش انتخابات عمومی تولد یافتند و از آن ها به عنوان فرزندان دموکراسی، بسترساز چرخش مسالمت آمیز قدرت و گردش نخبگان، مشارکت سیاسی نظام مند شهروندان و... یادشده است؛ لذا در توسعه سیاسی دولت ها نقش موثر دارند. تاکید ساختار حکمرانی و قانون اساسی بر مشارکت و رقابت سیاسی قانونی و عدم تثبیت و نهادینه نشدن فعالیت حزبی، چالش چندبعدی است که می تواند قواعد بازی های سیاسی و به تبع آن ثبات سیاسی، امنیت ملی و ماهیت حکمرانی را با چالش جدی مواجه سازد؛ ازاین رو ضروری است این مسئله ی پیچیده و تودرتو مورد بازبینی و بازخوانی انتقادی قرارگیرد که چرا کارکرد احزاب سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، طی سال های 1368 1392 با ناکامی مواجه شدند؟یافته های پژوهشی با روش توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای اسنادی و بهره گیری از چارچوب نظری ساخت یابی گیدنز حاکی از این بود که در ناکامی و شکست سازوکارهای حزبی در جمهوری اسلامی ایران، محورهای مختلفی نقش دارند. فرهنگ سیاسی نخبگانی اما مولفه ای موثرتر بوده است. نخبگان سیاسی در ایران بدون آگاهی از کارویژه های حزبی ، بافت و ساخت خاص جامعه ، متاثر از شرایط مقطعی و در دست گرفتن قدرت سیاسی، سازمان های حزبی تاسیس کردند؛ بنابراین احزاب سیاسی نه تنها کارویژه های اصلی خود را در ساختار سیاسی اجتماعی جامعه از دست دادند بلکه به بی اعتمادی نهادی در سطح رقابت های سیاسی منتهی شده اند.کلید واژگان: تحزب, مردم سالاری دینی, نخبگان سیاسی, فرهنگ سیاسی, دولتThe present study aims to examine and analyze the reasons for the failure of political party activities in Iran during the years 1368 to 1392, with a focus on the political culture of elites and the interaction of structure/agency. In the model of democratic governance, political parties emerged from the acceptance of public elections and are regarded as the progeny of democracy, facilitating peaceful power transitions, elite rotation, and organized political participation of citizens. Therefore, they play a significant role in the political development of states. The emphasis of governance structures and the constitution on legal political participation and competition, alongside the instability and institutionalization of party activities, presents a multidimensional challenge that can seriously disrupt the rules of political games and, consequently, political stability, national security, and the nature of governance. Thus, it is essential to critically review and examine the complex and intertwined issues surrounding why the function of political parties in the Islamic Republic of Iran faced failure from 1368 to 1392. The research findings, using a descriptive-analytical method and utilizing library-documentary resources along with Giddens' structuration theory framework, indicate that various factors contribute to the failure of party mechanisms in the Islamic Republic of Iran. The political culture of elites, however, has proven to be a more influential factor. Political elites in Iran, unaware of the party's functions and the specific social context, influenced by temporary conditions and the pursuit of political power, established party organizations. Therefore, political parties not only lost their primary functions within the socio-political structure of society but also led to a lack of institutional trust at the level of political competition.Keywords: : Partisanship, Religious Democracy, Political Elites, Political Culture, State
-
هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل و پرورش گفتمان اسلامی و ایرانی پیشرفت، عوامل موثر در توسعه و شکل گیری آن و بررسی اتخاذ تاکتیک های مختلف برای تحقق سریع اهداف کلان استراتژیک کشور است. به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تاسیس دولت جدید در چارچوب اسلام سیاسی در منطقه و به منظور تداوم و تقویت این الگوی دولتی، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با توجه به استانداردهای بومی به عنوان مهمترین الگوی پیش از اشغال طرح شد. پس از دهه سوم انقلاب که به عنوان دهه پیشرفت و عدالت خوانده شد، این مولفه ضروری تر شد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای اسنادی، می توان به سوالات زیر پاسخ داد: 1 معیارها و ارکان الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی کدام است؟ 2 نقش اعتدال در سیاست فرهنگی در تدوین و شکل دادن به الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی چیست؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که در سالهای اخیر دو رویکرد در حوزه فرهنگ توسط مسیولان امور فرهنگی در سطح کلان وجود داشته است. یک رویکرد معتقد به برخورد سخت، اقتدارگرایی و کنترل در حوزه فرهنگ است و دیگری که رویکرد مخالف است، آزادی فرهنگی را حفظ می کند. بازخورد و عملکرد مسیولان مربوطه در حوزه فرهنگ دارای افراط و تفریط بوده است که باعث می شود اعتدال فرهنگی به عنوان حلقه مفقودالاثر باشد.
کلید واژگان: مهندسی فرهنگی, اعتدال فرهنگی, افراط, اعتدالFollowing the victory of the Islamic Revolution of Iran and establishment of new government within the framework of political Islam in the region, in order to continue and reinforce this government model, the Islamic -Iranian Model of Progress was put in the blueprint with regard to the indigenous standards as the most important pre-occupation. After the third decade of the Revolution which has been termed as the Decade of Progress and Justice, this component has become more essential. Using the descriptive-analytic method and library-documental studies, this paper tries to respond to the following questions: ‘What are the standards and pillars of the Islamic-Iranian Model of Progress?’ and ‘What is the role of moderation in the cultural policy in developing and shaping the Islamic-Iranian Model of Progress?’ The findings of the research show that there have been two approaches in the domain of culture by the officials of cultural affairs at macro level in recent years. While the one approach believes in hard treatment, authoritarianism, and controlling in the area of culture, the other one oppositely maintains in cultural freedom. The feedback and performance of the related officials in the domain of culture has had extremes which has made the cultural moderation as a missing circle. Thus, taking stand based on moderation as a religious-rational attitude in cultural, economic, political policy can be effective in a further fulfillment of the Islamic-Iranian Model of Progress. </em>
Keywords: Cultural Engineering, Cultural Moderation, Extremes, Moderation, Progress
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.