به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

semnani sh

  • تقی امیریانی، سیما بشارت*، شهریار سمنانی، حمیدرضا جوشقانی، غلامرضا روشندل، عباسعلی کشتکار، محمدرضا کیایی، هانیه سادات میرکریمی، سیده زینب هاشمی نسب، آزاده زنده باد
    زمینه و هدف

    سلیاک یک بیماری ژنتیکی است که با التهاب مزمن روده کوچک مشخص می شود. بعضی از مطالعات ارتباط بین بیماری سلیاک با بیماری التهابی روده را مطرح کرده اند. آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی یکی از بهترین مارکرهای سرمی در بیماری سلیاک است. این مطالعه با هدف تعیین همراهی بیماری سلیاک با بیماری التهابی روده با استفاده از تیتر آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه توصیفی 127 فرد مبتلا به بیماری التهابی روده که توسط پزشکان فوق تخصص گوارش به مرکز تحقیقات گوارش و کبد گلستان ارجاع شده بودند؛ از نظر بیماری سلیاک طی سال های 87-1384 ارزیابی شدند. برای همه بیماران پرسشنامه تکمیل و تیتر آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی به روش الیزا اندازه گیری گردید.

    یافته ها

    از 127 نفر، تعداد 102 نفر برای نمونه گیری مراجعه کردند. میانگین سنی بیماران 2/15±2/36 سال بود و 48درصد آنان مرد بودند. کولیت اولسراتیو در 76 نفر (5/74درصد)، بیماری کرون در 7 نفر (9/6درصد) و کولیت نامشخص در 19 نفر (6/18درصد) مشاهده شد. تیتر آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی (8/19واحد/لیتر) تنها در یک مرد 46ساله با تشخیص کولیت اولسراتیو مثبت گزارش شد.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد که ترانس گلوتامیناز بافتی در بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده تفاوت معنی داری با افراد سالم نداشت و در این بیماران به عنوان یکی از تست های معمول، قابل توصیه نیست.

    کلید واژگان: بیماری التهابی روده, سلیاک, آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی
    Amiriani T., Besharat S., Semnani Sh, Joshaghani Hr, Roshandel Ghr, Keshtkar Aa, Kiaii Mr, Mirkarimi Hs, Hashemi-Nasab Sz, Zendeh-Bad As
    Background And Objective

    Celiac is a hereditary disease presented with chronic inflammation of small intestine. Several studies supposed a relationship between Celiac disease and Inflammatory Bowel Disease (IBD). Tissue trans-glutaminase antibody is one of the best serological markers in Celiac disease. This study was designed to evaluate the association of Celiac and IBD using tissue trans-glutaminase antibody.

    Materials And Methods

    In this descriptive study 127 confirmed IBD patients who were referred by gastroentrologists 2005-08 enrolled into the study. A questionnaire was completed and tissue trans-glutaminase antibody was evaluated with ELISA method with a Cut-off=12 U/ml.

    Results

    Among 127 referred patients, serum samples of 102 patients were collected. Mean±SD of age was 36.17±15.2 years and 48% were males. Ulcerative colitis, Crohn’s disease and other colitis were observed in 76 (74.5%), 7 (6.9%) and 19 (18.6%) of patients, respectively. Tissue trans-glutaminase antibody was positive (19.8 U/L) in one 46-years-old male patient with ulcerative colitis.

    Conclusion

    Tissue trans-glutaminase antibody titer was not significantly different between IBD patients and controls, thus it seems not appropriate to suggest as one of the routine tests in IBD patients.

  • هانیه باقری، فاطمه قاسمی کبریا، شهریار سمنانی، صدیقه لیوانی، سهیل رفیعی، ناصر بهنام پور، عزت الله قائمی*
    زمینه و هدف

    سویه های باکتری هلیکوباکترپیلوری که دارای پروتئین Cag A (Cytotoxin associated Gene A) می باشند؛ استعداد بیشتری برای ایجاد بیماری دارند. این پروتئین بیماری زایی باکتری را با افزایش تولید سیتوتوکسین در سلول میزبان تسریع می نماید. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آنتی بادی ضد CagA در افراد آلوده به هلیکوباکترپیلوری در استان گلستان انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی روی 676 نفر از افراد آلوده به هلیکوباکترپیلوری در استان گلستان طی سال 1387 انجام گردید. در این افراد وجود آنتی بادی ضد CagA از کلاس IgG به روش الیزا تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر در نرم افزار آماری SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    فراوانی آنتی بادی ضد Cag A در افراد آلوده به هیلکوباکترپیلوری 57.7% (CI 95%: 53.9-61.4) برآورد گردید. این فراوانی در مردان 56.3% و در زنان 58.9% بود. گروه سنی 24-15 سال و کودکان زیر 5 سال با شیوع 63.4% و 26.3% بالاترین و کمترین فراوانی را داشتند. گروه قومی سیستانی با شیوع 67.2% نسبت به گروه های قومی ترکمن (57.5%) و فارس (53.6%) بیشترین موارد آنتی بادی را نشان دادند. توزیع این سویه ها در ساکنین روستا (58.1%) بیش از شهر (57.1%) بود. توزیع فراوانی موارد مثبت CagA در شهر مینودشت در شرق استان (78%) بالاتر و بندرگز در غرب (44%) پایین تر از بقیه بود.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که فراوانی سویه های CagA مثبت افراد آلوده با هلیکوباکترپیلوری در استان گلستان مشابه بسیاری از مناطق دیگر ایران، آسیا و اروپا است؛ ولی از مناطق آفریقایی بالاتر است.

    کلید واژگان: فراوانی سرمی, هلیکوباکترپیلوری, پروتئین CagA, افراد سالم, استان گلستان
    Bagheri H., Ghaesemi Kebria F., Semnani Sh, Livani S. Rafiei S., Mph), Behnampour N., Ghaemi E.
    Background And Objective

    Helicobacter pylori (H.pylori) with positive Cytotoxin associated Gene A (CagA) have higher potential for pathogenesis. Cytotoxin associated Gene A (CagA) accelerate the pathogenecity of bacteria due to cytotoxin production stimulation. The aim of this study was to determine the prevalence of the anti-CagA antibody among H. pylori infected persons in Golestan province-North of Iran.

    Materials And Methods

    This descriptive study was carried out on 676 H. pylori positive subjects in Golestan province, northern Iran during 2008. Anti CagA antibody were determined in H.pylori positive subjects. Data analyzed by SPSS-16 software and chi-square test.

    Results

    Prevalence of anti CagA in Helicobacter pylori infected cases was 57.7% (390 cases: 179 males and 211 females) (95% CI: 53.9-61.4). According to age the highest and lowest cases of anti CagA antibody were seen in, 15-24 (63.4%) and under 5 years old (26.3%). The level of anti CagA antibody in Sistanian ethnicity group (67.2%) was more than other ethnic group. Anti CagA antibody in Rural area was more than urban regions. Sero prevalence of anti CagA antibody was highest in Minudasht twon (78%), located in East of province in comparison with Bandar Gaz (44%) in west of province.

    Conclusion

    This study showed the prevalence of CagA positive Helicobacter pylori strains in this region is similar to other regions of Iran, Asia and Europe and higher than African population.

  • شهریار سمنانی، غلامرضا روشندل، عباسعلی کشتکار، آزاده سادات زنده باد، هادی رحیم زاده، سیما بشارت، نفیسه عبدالهی، عبدالوهاب مرادی، عبدالجلیل ساریخانی
    زمینه و هدف
    استان گلستان در شمال ایران یکی از مناطق پرخطر سرطان مری در جهان می باشد. مطالعات متناقضی در رابطه با ارتباط میزان سلنیم و بروز سرطان دستگاه گوارش فوقانی وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین میزان سلنیوم موجود در خاک و سرطان مری در استان گلستان انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه اکولوژیک در سال 1386 انجام و در طی آن استان گلستان براساس طول و عرض جغرافیایی به 135 بلوک تقسیم بندی شد. یک نمونه خاک از مرکز هر بلوک جمع آوری و سپس میزان سلنیوم در نمونه های خاک با روش جذب اتمی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تی انجام گردید. سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین و انحراف معیار میزان سلنیوم موجود در خاک استان گلستان 1.61+-3.7 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد. ارتباط مستقیمی بین میزان سلنیوم خاک و میزان بروز استاندارد شده سنی (ASR)سرطان مری در استان گلستان دیده شد (P=0.03، Pearson correlation coefficient=0.19). میانگین میزان سلنیوم خاک در منطقه پرخطر سرطان مری (4.13 میلی گرم بر کیلوگرم) به طور معنی داری بیشتر از منطقه کم خطر (3.39 میلی گرم بر کیلوگرم) بود (P=0.01).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که میزان سلنیوم در خاک منطقه استان گلستان بیش از حد مجاز بوده و ارتباط معنی دار مستقیم بین میزان سلنیوم خاک و بروز سرطان مری وجود دارد.
    کلید واژگان: سرطان مری, سلنیوم, خاک, استان گلستان
    Semnani Sh, Roshandel Gh, Keshtkar Aa Zendehbad A., Rahimzadeh H., Besharat S., Abdolahi N.
    Background And Objective
    Golestan province, located in north of Iran has been known as a high risk area for esophageal cancer. The relationship between esophageal cancer and Selenium (Se) has been assessed in previous studies. This study was conducted to assess the relationship between Soil selenium levels and development of esophageal cancer in Golestan province of Iran.
    Materials And Methods
    In this ecologic study, Golestan province in northern Iran was divided into 135 blocks based on geographical altitude and longitude on the map. One Soil sample was collected from the center of each block. Selenium level in Soil samples was determined by flame atomic absorption spectrometry. Statistical analysis was performed by Pearson correlation andT-Student tests.
    Results
    The mean±SD of Soil Selenium level in Golestan province was 3.7±1.61 mg/kg. There was a positive correlation between Soil level of Selenium and esophageal cancer rates in this area (P=0.03), (Pearson correlation coefficient=0.19). The Soil Selenium level for high risk and low risk area for esophageal cancer were (4.13 mg/kg) and (3.39 mg/kg) respectively (P=0.01).
    Conclusion
    This study showed that there is high Soil Selenium level in Golestan province in north of Iran. Also it is found to be a significant positive relationship between Soil Selenium level and esophageal cancer rate in this area.
  • سیدعلی آقاپور، محسن اعرابی، شهریار سمنانی، سیما بشارت، غلامرضا روشندل، حمید سلطانی پاشا، محمد سبحانی
    Aghapour A., Aarabi M., Semnani Sh, Besharat S., Roshandel Gh, Soltani Pasha H., Sobhani M
    Introduction
    Constipation is one of the most prevalent causes of abdominal pain in pediatrics, with no underlying pathology. It is dened as functional constipation in 95% of cases evaluated. This study was designed to compare the therapeutic effect of polyethylene glycol (PEG) and lactulose in treating chronic functional constipation in children.
    Materials And Methods
    In this randomized, double blind clinical trial, patients were classied into two groups: lactulose (n=65) and PEG (n=63). During an eight week period, patients were either treated with an average of 3.5 g/day (PEG) or 7 g/day (lactulose). Successful treatment was dened as defecation (painless and soft, or normal) three times or more per week. Analysis was performed by calculation and comparison of the success rate in both groups, followed by reporting the relative risk and number needed to treat (NNT).
    Results
    Response to treatment in the second week was signicantly higher in the PEG group when compared with the lactulose group (P<0.0001). There was a signicant difference in the response rate between both groups in the 4th and 6th weeks (P<0.0001). In the 8th week all patients in the PEG group were treated successfully, whereas there were ve (7.7%) cases who did not respond in the lactulose group.
    Conclusion
    These results have shown that a four week treatment period with PEG (3 g/day) lead to a response rate of 87% in children, in comparison with lactulose (7 g/day) which needed at least eight weeks of treatment.
  • عبدالوهاب مرادی، شهریار سمنانی، عباسعلی کشتکار، بهناز خدابخشی، وحیده کاظمی نژاد، علی اصغر مولانا، غلامرضا روشندل، سیما بشارت
    Moradi A., Semnani Sh, Keshtkar Aa, Khodabakhshi B., Kazeminejad V., Molana Aa, Roshandel Gh, Besharat S
    Background
    Hepatitis C virus (HCV) is one of the main causative factors of liver disease which can lead to chronic hepatitis C infection in 80% of cases. HCV genotypes have a special worldwide geographic distribution. The goal of the present study was to detect HCV genotypes in patients with anti-HCV positive titers in Golestan Province, Iran.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional study, 95 positive HCV samples as detected by RIBA were evaluated. Viral RNA was extracted with a Roche extraction kit and the Fermentase cDNA kit Random hexamer primers was used for viral genomic cDNA synthesis. PCR was performed on all samples by a general pair of primers. Second-step PCR was done with specic primers, and the results were obtained following electrophoresis in 1.5% agarose gel and ethidium bromide staining in documentation gel.
    Results
    General primer PCR revealed 91 positive samples. Assessment of 77 samples determined that the following genotypes were present: 1 and 3 [1a (19.5%), 1b (19.5%), 3a (15.6%), 3b (24.7%)], 2a (2.6%), 4 (7.8%). The remaining samples were a mixture of genotypes 1 and 3 (6.5%).
    Conclusion
    The ingmost prevalent genotypes found were types 1 and 3 in Golestan Province. This distribution pattern differed from other areas in Iran, however genotype 4 was in accordance with other studies. Genotype 2 was only reported in this study and a study in Tehran. Thus, additional, larger studies of HCV genotypes should be performed for further analysis of genotypic distribution patterns.
  • Keshtkar A., Semnani Sh, Besharat S., Aboomardani M., Abdolahi N., Roshandel Gh, Moradi A., Besharat S., Kalavi Kh, Mirkarimi Hs, Hashemi Nasab Sz, Teimoorian M., Tavasoli M
    Background
    Colorectal cancer (CRC) is the third common malignancy all over the world. Modern life styles affecting nutritional habits have been providing a potential impact on CRC. This study aims to assess the nutritional characteristics in CRC patients of Golestan province, Northeast of Iran.
    Methods
    All incident CRC cases (N=47) in northeast of Iran (2004-2005) and a matched number of healthy persons were selected as cases and controls respectively. The subjects filled the Questionnaires containing socio-demographic and nutritional characteristics (FFQ).
    Results
    Data analysis showed that Total Energy Expenditure (TEE) higher than 1837.5 Kcal/ day (first quartile of TEE) was significantly related to CRC risk (OR= 3.8; 95% CI: 1.2- 11.3); no other relationship was reported.
    Conclusions
    Findings suggested that higher levels of total energy expenditure may increase the risk of CRC about 4-fold. We also found that there are relationships between CRC and high fat diets or cooking methods. Nutritional interventions should be considered as an important part in colorectal cancer prevention programs.
  • شهریار سمنانی، علی عربعلی، عباسعلی کشتکار، ناصر بهنام پور، سیما بشارت، غلامرضا روشندل
    مقدمه
    سرطان های مری و معده از سرطان های شایع در دنیا و عامل مهم مرگ و میر می باشند. یکی از عوامل محیطی مؤثر بر بروز این سرطان ها، میزان نیترات و نیتریت منابع غذایی و آب آشامیدنی است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط این عوامل با سرطان های مری و معده طراحی شد.
    روش
    در این مطالعه اکولوژیک، میزان نیتریت و نیترات منابع آب شهری استان گلستان (84-1383) برای هر شهر به صورت میانگین گزارش شد. تمامی بیماران مبتلا به سرطان های مری و معده ساکن مناطق شهری در طی این مدت وارد مطالعه شدند. تقسیم بندی شهرها به مناطق بروز پایین، متوسط و بالا بر اساس صدک های 33% و 66% برای هر کدام از سرطان ها انجام شد. برای یافتن ارتباط بین میزان نیتریت و نیترات آب آشامیدنی و بروز سرطان های مری ومعده از ضریب همبستگی اسپیرمن و خط برگشت (Regression Line) استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میزان نیترات و نیتریت آب آشامیدنی در کلیه مناطق اندازه گیری شده در محدوده استاندارد می باشد. افزایش نیترات آب آشامیدنی با بالا رفتن میزان بروز سرطان مری همبستگی نزدیکی داشت (624/0=R با 013/0=P) اما با افزایش سرطان معده همبستگی دیده نشد. بین سطح نیتریت آب با میزان بروز سرطان های مری و معده همبستگی وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج مطالعه، نیترات آب آشامیدنی از عوامل احتمالی دخیل در بروز سرطان مری در این منطقه می باشد؛ اما در سطح اکولوژیک نیتریت بر بروز سرطان مری و معده تاثیری ندارند. پیشنهاد می شود مطالعاتی روی منابع غذایی و آب آشامیدنی شهری و روستایی طراحی شود.
    کلید واژگان: نیترات, نیتریت, آب آشامیدنی, سرطان مری, سرطان معده, استان گلستان
    Semnani Sh., Arabali A., Keshtkar A.A., Behnampoor N., Besharat S., Roshandel Gh
    Background and Aims
    Esophageal and gastric cancers are among prevalent cancers in the world and it is believed that nitrate and nitrite contaminations of drinking water are important factors in increasing the risk of these cancers. This study was designed to determine the correlations between these factors and upper gastrointestinal cancers.
    Methods
    In this ecologic study, mean concentrations of nitrite and nitrate of drinking waters in Golestan urban areas were obtained during 2004-2005. All patients with esophageal and gastric cancers during this period who resided in urban areas were recruited to estimate the incidence rate and Age Standardized Rate (ASR) of these cancers. The province was divided into three regions of low, intermediate and high incidence based on 33% and 66% quartiles of both cancers. Spearman Correlation Coefficient and regression line were used to analyze data.
    Results
    Based on the results, nitrite and nitrate concentration of drinking waters in all three regions were in the standard range. There was a significant positive correlation between nitrate increase and esophageal cancer incidence (R=0.624, P=0.013). There was no correlation between levels of nitrite in drinking water and the risk of esophageal and stomach cancer.
    Conclusions
    It seems that there is an increased risk of esophageal cancer correlated with higher nitrate levels in drinking water. But nitrite level of drinking water has no impact on the esophageal and gastric cancer, from the ecological point of view. Further studies on food resources and drinking water of urban and rural areas are recommended to determine the effects of these factors on the upper gastrointestinal cancers.
  • شهریارسمنانی، سیمابشارت*، علی جباری، عباسعلی کشتکار، نفیسه عبدالهی، غلامرضاروشندل، حمیدرضایزدی
    زمینه و هدف

    سیلیکا یا اکسید سیلیس از جمله مواردی است که وجود آن در مواد غذایی، نشانگرآلودگی دانسته شده و جزء کارسینوژن های انسانی طبقه بندی می شود. برخی محققان این ماده را در اتیولوژی سرطان مری دخیل دانسته اند. استان گلستان از نظر بروز و شیوع سرطان مری روی کمربند جهانی این بیماری قرار دارد. مطالعه حاضر به منظور تعیین غلظت سیلیس در آرد گندم مصرفی استان انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه نمونه برداری به روش سرشماری از کل کارخانه های تولید آرد استان (25 کارخانه) انجام شد. نمونه ها به مرکز تحقیقات آب و خاک جهاد کشاورزی گرگان تحویل داده شد. برای استخراج از روش ذوب قلیا در کروزه نیکلی با حرارت 550 درجه سانتی گراد استفاده شد و عصاره به دست آمده به وسیله اسید احیا گردید. کمپلکس حاصل از آن در طول موج 820 نانومتر با اسپکتروفتومتر مورد بررسی قرار گرفت و نتایج ثبت گردید. پس از ورود اطلاعات به نرم افزار آماری SPSS-12 و تعیین شاخص های مرکزی و پراکندگی، اختلاف بین میانگین غلظت سیلیس در مناطق مختلف استان با استفاده از آزمون ناپارامتریک (کروسکال والیس) مقایسه گردید.

    یافته ها

    میانه غلظت سیلیس 0.0030 گرم، میانگین غلظت 0.008760 با انحراف معیار 0.004265، حداقل غلظت 0.003 و حداکثر 0.018 گرم در هر 100 گرم آرد تولیدی کارخانه های استان برآورد گردید. میانه غلظت سیلیس به ترتیب در گرگان و منطقه مرکزی استان (0.012)، غرب (0.01) و شرق (0.003) گزارش شد. اختلاف موجود بین میانه ها در مناطق مختلف استان از نظر آماری معنادار نبود.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد که سیلیس آرد گندم در نقاط مختلف این منطقه در حد طبیعی بود. اگر چه در مطالعات قبلی میزان سیلیس در حد بالایی بوده است.

    کلید واژگان: سیلیکا - سیلیس - آرد گندم, استان گلستان
    Semnani Sh, Besharat S., Jabbari A., Keshtkar Aa, Abdolahi N., Roshandel Gh, Yazdi Hr
    Background and Objective

    Silis (SiO2) is an oxide of silicon that its existence in food products is known as a contamination, classified as a human carcinogen. Some suggest it as an etiology of esophageal cancer. Golestan province has a high incidence and prevalence of esophageal cancer and is on the world belt of this disease. This study was designed to determine the concentration of silis in flour produced in Golestan province, north of Iran

    Materials and Methods

    This descriptive study was done in spring 2005. Census method was used to gather flour samples from flour manufactures. Samples were transported to laboratory. Base-melting method in nickel cruise was used in 550°c and the extract was reduced with acid. The complex was evaluated with spectrophotometer. Data entered into SPSS-12, and the differences between silis concentration in various regions were compared with non-parametric Kruskul Walis test.

    Results

    Median silis concentration was 0.0030 grams, mean concentration was 0.008760 with 0.004265 standard deviation, minimum was 0.003 and maximum was. 018 grams in each 100 grams flour produced in province's factories. Mean silis concentrations were 0.012, 0.01 and 0.003 in Gorgan and the central part of the province, western and eastern part, respectively. The differences were not significant.

    Conclusion

    Although in earlier reports it was shown that silis level in the flour is high, but the findings of this study indicated that the above element is in normal range.

    Keywords: Silis, wheat flour, Golestan province
  • حمیدرضا جوشقانی، شهریار سمنانی، سیدعلی میررضایی، نفیسه عبدالهی، سیما بشارت، ناصر بهنام پور، غلامرضا دهباشی، غلامرضا روشندل
    زمینه و هدف
    بیماری سلیاک یک بیماری گوارشی است. در این بیماری روده کوچک آسیب می بیند و در جذب عناصر مغذی اختلال ایجاد می شود. با توجه به احتمال ارتباط بین بروز سرطان مری و شیوع بیماری سلیاک، هدف این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژی سلیاک در یکی از نواحی با شیوع بالای سرطان مری بود.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی طی سال 1384 در مراجعه کنندگان به سه مرکز انتقال خون در شرق، غرب، و مرکز استان گلستان انجام پذیرفت. از 2547 نفر نمونه گیری به عمل آمد. کلیه نمونه ها توسط کیت آنتی بادی ضدترانس گلوتامیناز بافتی(tTG -IgA) به روش ELISA مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس سطح طبیعی کیت مقادیر کمتر از 4U/ml منفی، بین 4 تا 10 U/ml مثبت ضعیف و بیش از 10 U/ml مثبت در نظر گرفته شدند. برای کلیه نمونه هایی که سطح tTG آنها بیش از 4U/ml شد. آزمایش اندومزیلیال آنتی بادی(EMA) به روش IFA انجام پذیرفت.
    یافته ها
    آزمایشtTG 28 نفر (1.1درصد) مثبت بود که از این تعداد 18 نفر (0.7درصد) مثبت ضعیف و 10 نفر (0.4 درصد) مثبت بودند. آزمایش EMA در 8 نفر (0.3درصد) مثبت شد. در 70 درصد tTG آنها مثبت شده بود، آزمایش EMA نیز مثبت گردید. ارتباط معنی داری بین قومیت و مثبت شدن نتایج آزمایش tTG مشاهده نشد. از بین مواردی که آزمایش tTG آنها مثبت ضعیف بود، 15 نفر مذکر (83.3 درصد) و 3 نفر مونث (16.7درصد) بودند. همه افراد tTG مثبت مذکر بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به بالا بودن میزان شیوع سرطان مری در این استان و ارتباط بیماری سلیاک با سرطان مری به نظر می رسد به بیماری سلیاک باید به طور جدی تری در این منطقه پرداخته شود.
    کلید واژگان: اندومزیلیال آنتی بادیف, ترانس گلوتامیناز بافتی, سلیاک, سرطان مری
    Joshaghani Hr, Semnani Sh, Mirrezaee A., Abdolahi N., Besharat S., Behnampour N., Dehbashi Gh, Roshandel Gh
    Background and Objective
    Celiac is a digestive disease. In this disease, small bowel is damaged and the absorption of nutrients are adversely affected. These patients do not absorb gluten. There is probably a correlation between esophagus cancer and celiac. The aim of this research was to study the seroepidemiology celiac disease in this area with high prevalency of esophagus cancer.
    Materials and Methods
    This research was a descriptive study, which was performed on blood donors in Golestan province during the year 2005-06. blood samples were taken from 2547 subjects. tTG-IgA determination were carried out using ElISA technique, the titre<4U/ml, 4-10U/ml and >10Um/l were considered to be as negative, weakly positive and positive respectively. EMA antibody assessment were carried out on all sample population with more than 4U/ml, using IFA method.
    Results
    28 subjects (1.1%) had tTG-Ab positive test, out of this number 18 subjects (0.7%) were weakly positive and 10 persons (0.4%) were considered to be positive. EMA test were positive in 70% of subjects with tTG positive results. There was not any significant meaning between positive tTG test and ethnicity from weakly positive tTG, 15 subjects (83.3%) and 3 subjects (16.7%) were male and female respectively. The entire tTG positive were male subjects.
    Conclusion
    In regard to high prevalency of esophagus cancer in the region and the relation of celiac disease with above cancer, it seems necessary to look more seriously at the celiac disease.
    Keywords: Antiendomysial antibodies, Tissue transglutaminase, Celiac, Golestan, Esophagus cancer
  • شهریار سمنانی، سیما بشارت، سهیل رفیعی، عباسعلی کشتکار، غلامرضا روشندل، نفیسه عبداللهی، علی جباری
    زمینه و هدف
    سل خارج ریوی 15-20 درصد موارد ابتلا به سل را شامل می شود. سل گوارشی و شکمی شایع ترین شکل بیماری خارج ریوی است که علایم و نشانه های آن اغلب غیر اختصاصی است. این مطالعه به منظور بررسی سل گوارشی– شکمی در استان گلستان و مشخصات دموگرافیک افراد مبتلا در یک گروه پنج ساله انجام شد.
    روش بررسی
    دراین مطالعه توصیفی– مقطعی، ابتدا اسامی تمامی افرادی که طی سال های 1378-82 درمراکز سل شهرستان های استان به عنوان مورد جدید سل گزارش شده بودند، استخراج و موارد سل خارج ریوی و سل گوارشی– شکمی جدا شدند. با مراجعه به آدرس های موجود، پرسشنامه طراحی شده در مورد آنها تکمیل شد. سپس با ورود اطلاعات به نرم افزار آماری SPSS، توزیع فراوانی هریک از متغیرهای مورد بررسی به دست آمد.
    یافته ها
    از 30 بیماری که طی این مدت تحت عنوان سل گوارشی- شکمی تحت درمان قرار گرفته بودند، اکثریت (22 نفر، 73.3درصد) زن بودند. شابع تریت شکایت این افراد شامل خستگی، کاهش وزن و بی اشتهایی بود. تشخیص آسیب شناسی در 66.7 درصد افراد موجود بود که در اکثریت مواری پریتونیت سلی گزارش شده بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی سل خارج ریوی و سل گوارشی– شکمی، از سایر مطالعات انجام شده در ایران و جهان بیشتر می باشد.
    کلید واژگان: سل, سل خارج ریوی, سل گوارشی شکمی
    Semnani Sh, Besharat S., Rafiee S., Keshtkar Aa, Roshandel Gh, Abdolahi N., Jabbari A.
    Background and Objective
    15-20% of TB cases are extra pulmonary tuberculosis (EPTB). Abdominal TB is the most common type of extra intestinal TB. Signs and symptoms of abdominal TB are unspecific. In this study, we identified all GITB cases in Golestan province (Iran) between 1999 and 2003 and determined their demographic characteristics.
    Materials and Methods
    We reviewed all new cases of TB reported during 1999-2003 from TB centers of Golestan province. Then EPTB and especially GI and abdominal TB cases were selected. We completed a questionnaire containing demographic information for each of them. The information entered the computer in SPSS-13 was used to analyze the data.
    Results
    30 patients had been treated for GI and abdominal TB, most of them were females (22 cases, 73.3%). Mean age of the patients was 32.03±13.73 with higher incidence in age before 40 years old (70%). Most common complaints of the patients were fatigue, weight loss, anorexia, fever and abdominal pain, respectively. In 66.7% of patients the diagnosis was pathologically documented.
    Conclusion
    Our data suggest that 38.46% of all TB cases in Golestan province were EPTB, and this scale is higher than other studies. In this study, 5.27% of EPTB cases were GI and abdominal TB, higher than the world reports (3%).
    Keywords: Tuberculosis, Extra Pulmonary Tuberculosis, Gastrointestinal, abdominal Tuberculosis, Golestan
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال