seyed ahmad ghasemi
-
تاثیر جیره غذایی حاوی اسید هیومیک بر عملکرد رشد و بافت شناسی روده ماهی سیامی جنگجو (Betta splendens)اسید هیومیک نوعی ماده آلی محلول است که در غلظت های متفاوت در اغلب اکوسیستم های آبی وجود دارد. علاوه بر حضور در آب، اسید هیومیک در زنجیره غذایی نیز وجود داشته و مستقیما به مصرف آبزیان می رسد. در مطالعه حاضر، تاٴثیر اسید هیومیک به شکل مکمل شده در غذا بر عملکرد رشد و بافت شناسی روده در جنس نر ماهی سیامی جنگجو (Betta splendens) مورد بررسی قرار گرفت. اسید هیومیک در مقادیر 0 (گروه شاهد)، 5، 10 و g/kg feed 15 به خوراک اضافه گردید. دوره آزمایش تغذیه ای به مدت شش هفته به طول انجامید. طول و وزن ماهیان تیمارهای مختلف در انتهای آزمایش تفاوتی نداشت. هیچ تفاوت معنی داری در بین تیمارهای مختلف از نظر صفات رشد و کارآیی خوراک مشاهده نشد. ضریب چاقی به عنوان شاخص سلامت نیز در بین تیمارهای آزمایشی اختلافی نداشت. با این حال، بیشترین ارتفاع و ضخامت پرزها در ماهیان تغذیه شده با خوراک حاوی g/kg feed 10 و 15 مشاهده شد. از نظر عمق کریپت روده اختلافی میان گروه های آزمایشی مشاهده نشد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزودن اسید هیومیک به خوراک ماهی سیامی جنگجو اگرچه با توسعه بافت روده همراه است، اما تاٴثیری بر عملکرد رشد و کارایی تغذیه ای آن ندارد.کلید واژگان: اسید هیومیک, ماهیان زینتی, دستگاه گوارش, صفات رشد, بافت شناسیJournal of Fisheries, Volume:77 Issue: 2, 2024, PP 147 -156Humic acid is a soluble organic substance in varying concentrations in most aquatic ecosystems. Humic acid is present in water and the food chain is directly consumed by aquatic animals. This study investigated the effects of a humic acid-enriched diet on growth performance and gut histology in male Siamese fighting fish (Betta splendens). To prepare the experimental diets, four amounts of humic acid were added to a basic diet: 0 [control], 5, 10, and 15 g kg-1 diet. The duration of the experiments was six weeks. The length and weight of the fish in the different treatments did not differ at the end of the experiment. No significant differences were found between treatments in growth traits and feed efficiency. The condition factor as a symbol of health also did not differ between the experimental treatments. However, the intestines of fish fed 10 and 15 g kg-1 humic acid had longer and thicker villi than those of control animals. No significant differences were found in the depth of the intestinal crypt between the treatments. The results of the present study show that adding humic acid to the diet of Siamese fighting fish is associated with the development of intestinal tissue, but has no significant effect on the growth performance of the fish.Keywords: Humic Substances, Ornamental Fish, Gastrointestinal Tract, Growth Traits, Histology
-
ساختار جمعیتی و تنوع ژنتیکی جمعیت های ماهی سوکلای معمولی در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از نشانگرهای مولکولی AFLP مطالعه شد. از دو منطقه در خلیج فارس (بوشهر و هندیجان) و دو منطقه در دریای عمان (جاسک و چابهار) تعداد 70 نمونه جمع آوری شد. درمجموع 557 باند قابل امتیازدهی با استفاده از 10 ترکیب آغازگرهای دو آنزیم EcoRI/MseI به دست آمد که 243 عدد از آنها چندشکلی نشان داد. در هر جفت آغازگر، به طور متوسط 6/43 درصد از جایگاه ها چندشکلی را نشان دادند. میزان تنوع ژنتیکی 29/0 بود و بیشترین و کمترین تنوع ژنتیکی به ترتیب به جمعیت چابهار (37/0) و جمعیت بوشهر (27/0) تعلق داشت. آنالیز واریانس مولکولی، اختلاف بین جمعیت ها را نشان داد. شاخص Fst، بین 024/0 تا 02/0 محاسبه شد که نشان دهنده اختلاف ناچیز بین جمعیت های درون خلیج فارس است. اختلاف بین جمعیت خلیج فارس و دریای عمان در حد متوسطی بود. فاصله ژنتیکی و رابطه فیلوژنتیکی، الگوی واضحی از جدایی جمعیت های خلیج فارس و دریای عمان نشان داد. میزان مهاجرت بین جمعیت ها در حد کمی محاسبه شد. به طور کلی، نتایج فاصله ژنتیکی، شاخص Fst و نمودار حاصل از آنالیز PCA نشان می دهد جمعیت های درون خلیج فارس از یکدیگر جدا نیست و نمونه های خلیج فارس از جمعیت جاسک و چابهار جدا است.کلید واژگان: تنوع ژنتیکی, ساختار جمعیت, ماهی سوکلا, خلیج فارس, Rachycentron canaduThe population structure and genetic diversity of Cobia (Rachycentron canadum) fish were studied in the Persian Gulf and Oman Sea using AFLP molecular markers. In the present study, 70 samples were collected from the Persian Gulf (Bushehr, Hendijan, and Dayyer) and 2 regions of the Makran Sea (Bandar Abbas and Chabahar). The results indicated that 557 loci were amplified by 10 pairs of primers and 243 loci showed polymorphism. An average of 43.6% of polymorphic loci was amplified for each primer combination. The genetic average diversity was 0.29. The highest and lowest genetic diversities were observed in the samples obtained from Chabahar (0.37) and Bushehr, respectively. Variance analysis showed that there was a significant difference between the studied populations in terms of genetic diversity. The coefficient of genetic differentiation between the populations (FST) ranged from 0.024 to 0.204 indicating a low level of gene differentiation within the population in the Persian Gulf, while gene differentiation between the populations in the Persian Gulf and Makran Sea was intermediate. The genetic distance and phylogenetic tree showed a clear pattern of the separation of populations of the Persian Gulf and Makran Sea. Gene flow (Nm) between the populations was measured to be 0.93-10.6 based on the genetic differentiation coefficient between the populations, indicating that there was l gene flow between the populations. Therefore, the results of clustering, genetic distance, Fst index, and PCA analysis revealed that the Persian Gulf populations were not separated, but they were separated from Jask and Chabahar populations.Keywords: Genetic Diversity, Population Structure, Persian Gulf, Makran Sea, Cobia
-
هدف از انجام این مطالعه شناسایی جمعیت های مختلف مولدین میگوی سفید غربی پرورشی (Litopenaeus vannamei) و تاثیر آمیزش های خویشاوندی و غیر خویشاوندی بر روی شاخص های ژنتیکی و ضریب هم خونی نتاج حاصل از آنها در نسل دوم بود. با توجه به منشاء مولدین نگهداری شده در مراکز تکثیر استان بوشهر با استفاده از روش ریزماهوراه ای، پس از شناسایی جمعیت های مختلف از میان سه ذخیره مولوکایی، های هلث و هیبرید در نسل اول، شاخص های ژنتیکی نتاج حاصل از آمیزش های درون و برون گروهی آنها در نسل های دوم بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان تنوع ژنیتکی در ذخیره های مولوکایی و های هلث (09/0±46/0 و 07/0±50/0) بیشتر از ذخیره هیبرید (06/0±38/0) می باشد. میزان ضریب هم خونی ذخیره های مولوکایی، های هلث و هیبرید به ترتیب 14/0، 31/0 و 41/0 بود. لیکن به دلیل فاصله ژنتیکی کم میگوهای ذخیره هیبرید و مولوکایی پس از ادغام آنها با همدیگر دو جمعیت مولوکایی، های هلث به عنوان مولدین نسل اول معرفی شدند. در نسل دوم علیرغم بیشتر بودن میزان تنوع ژنتیکی در نتاج حاصل از آمیز ش های برون گروهی مولوکایی×های هلث (12/0±47/0) و های هلث×مولوکایی (08/0±39/0) نسبت به نتاج آمیزش های درون گروهی مولوکایی×مولوکایی (04/0±19/0) و های هلث×های هلث (03/0±11/0) این مقادیر در مقایسه با نسل اول کاهش یافته بود. کمترین و بیشترین میزان ضریب هم خونی به ترتیب مربوط به نتاج مولوکایی×های هلث (18/0±268/0) و مولوکایی×مولوکایی (145/0±853/0) بود. با توجه به نتایج بدست آمده می توان عنوان نمود که عدم اطلاع از شاخص های ژنتیکی مولدین و آمیزش های صورت گرفته میان افراد خویشاند عوامل اصلی کاهش شاخص های ژنتیکی و پسروی ژنتیکی ناشی از افزایش ضریب هم خونی در نسل های بعدی می باشند.
کلید واژگان: میگوی سفید غربی, نسل, روش ریزماهواره, تنوع ژنتیکی, ضریب هم خونی, خلیج فارسThe aim of this study was to identify different population broodstocks of Litopenaeus vannamei and effect of inbreeding and cross-inbreeding on genetic characteristics and inbreeding coefficient of offspring in the next generation. According to origin of broodstocks kept in hatcheries of Bushehr province in the first generation, different populations were identified through microsatellite method from Hybrid, High health and Molokai stocks then, in the next generations genetic characteristics of offspring from their inbreeding and cross-inbreeding were examined. The results showed that the amount of genetic diversity in Molokai and High Health stocks (0.46±0.09 and 0.50±0.07) was more than hybrid stock (0.38±0.06). The inbreeding coefficients of Molokai, High Health and hybrid stocks were 0.14, 0.31 and 0.41, respectively. Due to the low genetic distance between the hybrid and Molokai stocks, after mixing them together Molokai and High Health populations were introduced as the first generation broodstock. In the second generation, despite the high genetic diversity in the offspring of Molokai×High Health (0.47±0.12) and High Health×Molokai (0.39±0.08) than the offspring of Molokai×Molokai (0.19±0.04) and High Health× High Health (0.11±0.03), these values were reduced compared to the first generation. The lowest and highest inbreeding coefficients were related to the offspring of Molokai×High Health (0.268 ±0.18) and Molokai× Molokai (0.853±0.145), respectively. According to the results, it can be said that the lack of knowledge about the genetic characteristics of broodstocks and mating between individual relationships (full and half sib) can reduce genetic characteristics and genetic depression due to increased inbreeding coefficients in next generations.
Keywords: Litopenaeus vannamei, Generations, microsatellite method, Genetic diversity, Inbreeding coefficients, Persian Gulf -
با توجه به اهمیت پروبیوتیکها در پرورش میگوهای دریایی، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر پروبیوتیکهای باسیلوس سوبتیلیس و لاکتوباسیلوس پلانتروم در آب پرورش بر فاکتورهای رشد و کیفیت لاشه میگوی وانامی بررسی گردید. در این تحقیق، اثرات متقابل دو پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس (B) و لاکتو باسیلوس پلانتارم (L) در 2 سطح B1= 106 CFU/gr و B2= 106×3 CFU/gr، L1= 105 CFU/gr و L2= 105×3 CFU/gr در آب مخازن پرورش پست لارو میگوی پا سفید غربی به مدت 2 ماه بررسی شد. فاکتورهای رشد شامل: میزان افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، درصد بازماندگی و میزان چربی و پروتئین لاشه اندازهگیری شدند، پس از آن میگوها به فریزر 18- درجه سلسیوس منتقل شده و در روزهای 1، 15، 30، 45 و 60 فاکتورهای کیفی لاشه شامل: آبچک، ظرفیت نگهداری آب، pH، TBA و TVB-N اندازهگیری شدند. بیشترین میزان افزایش بدن و ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار B(L1×B2)، بیشترین درصد بازماندگی مربوط به تیمار E(L2×B1)، بیشترین میزان چربی و پروتئین لاشه به ترتیب متعلق به تیمارهای C(L1×B1) و E(L2×B1) بود. طبق داده های بدست آمده از آزمون های کیفیت لاشه در شاخص آبچک، ظرفیت نگهداری آب و TBA تاثیرات پراکنده ای از سویه های مورد استفاده مشاهده گردید در حالی که در شاخص TVB-N و pH در هیچکدام از روزها تاثیر نداشتند. به طور کلی افزودن همزمان سویه های باسیلوس سوبتیلیس و لاکتوباسیلوس پلانتارم در دوزهای ذکر شده به آب مخازن دارای تاثیر مثبتی بر فاکتورهای رشد دارد. خصوصا اینکه تیمار B(L1×B2) از منظر افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی در وضعیت بهتری نسبت به مابقی تیمارها قرار داشت. به طور کلی طبق نتایج بدست امده از بخش اول و دوم، استفاده همزمان از پزوبیوتیک های لاکتوباسیلوس پلانتارم و باسیلوس سوبتیلیس در آب مخازن پرورش میگوی پاسفید غربی بر فاکتورهای رشد آن تاثیر مثبت دارد. با این حال تاثیر آن بر فاکتورهای کیفی لاشه، پراکنده و قابل چشم پوشی بود.
کلید واژگان: پروبیوتیک, میگو, فاکتورهای رشد, انجماد, کیفیت لاشهJournal of Fisheries, Volume:73 Issue: 3, 2020, PP 455 -470Due to the importance of probiotics in marine shrimp farming, this study aimed to investigate the effect of Bacillus subtilis and Lactobacillus plantrum probiotics in breeding water on growth factors and carcass quality of Vanami shrimp. In this study, the interactions of two probiotics Bacillus subtilis (B) and Lactobacillus plantarum (L) at 2 levels B1 = 106 CFU / gr and B2 = 106 C 3 CFU / gr, L1 = 105 CFU / gr and L2 = 105 × 3 CFU / gr in the water of western white-footed shrimp post-larval breeding tanks was evaluated for 2 months. Growth factors including: body weight gain, feed conversion ratio, survival percentage and carcass fat and protein were measured, then the shrimp were transferred to the freezer at -18 ° C and on days 1, 15, 30, 45 and 60 Carcass quality including: drainage, water holding capacity, pH, TBA and TVB-N were measured. According to the data obtained from carcass quality tests, it was found that in the gut index, on day 1, Lactobacillus plantarm strain alone and in combination with Bacillus subtilis was effective in significant differences, on day 60, only Lactobacillus plantarm species in The difference was significant. In the water holding capacity index, only in the results related to the first day of the experiment, the role of both strains individually and also the interaction with each other was observed, while the pH results had no role at all in either day. In TBA test, only Lactobacillus plantarm strain was effective in the data related to day 15, while in TVB-N index, like pH, they were not affected in any of the days.
Keywords: Probiotics, Shrimp, growth factors, Frozen, Carcass Quality -
ماهی شوریده Otolithes ruberیکی از ماهیان تجاری مهم خلیج فارس می باشد. در این تحقیق با به کارگیری روش چندشکلی طولی (AFLP) ساختار جمعیتی و میزان تنوع این گونه در 6 منطقه خورموسی، هندیجان، گناوه، بوشهر، دیر و عسلویه بررسی گردید. در مجموع 345 باند با به کاربردن 7 جفت پرایمر انتخابی (3+) به دست آمد که به طورمیانگین 37/2% چندشکلی را نشان می دادند. بیش ترین و کم ترین درصد پلی مورفیسم به ترتیب با جفت پرایمر (E-AAG/M-CAT(39% و E-ACA/M-CAG (%25 حاصل گردید. میانگین تنوع ژنتیکی (h) و شاخص شانن به ترتیب 0/28 و 0/46 محاسبه شد. در جمعیت بوشهر بیش ترین میزان شاخص تنوع ژنتیکی و شاخص شانن (I) به ترتیب به میزان 0/33 و 0/5 به دست آمد. ارزش شاخص Fst در بین جمعیت ها در محدوده 0/022 تا 0/23 بود. شاخص Fst و آنالیز AMOVA اختلاف معنی داری را بین جمعیت ها نشان می دهند. براساس آنالیز Fst و دندروگرام شباهت افراد، سه جمعیت از ماهی شوریده در خورموسی، بوشهر و دیر قابل تفکیک می باشد. اما تمایز ژنتیکی بین جمعیت ها بالا نبود.کلید واژگان: ماهی شوریده, تنوع ژنتیکی, ساختار جمعیت, خلیج فارس, ایرانOtolithes ruber is a commercially important species in Persian Gulf. We estimated the genetic diversity and population structure among six populations of O. ruber from Iranain coastal waters(Khormosa, Hendijan, Genaveh, Boushhr, Dayer and Asaloyeh) using amplified fragment length polymorphism (AFLP) technology. A total of 345 bands were amplified for 80 individuals by 7 pair selective primers (+3), 37.27% of which were polymorphic bands. Minimum and maximum polymorphic band percent obtained from EAA/MCAT(39) and EACA/MCAG(25%) respectively. Average of genetic diversity and Shannon index were calculated 0.28 and 0.5 respectively. Boushhr showed the highest genetic diversity (0.33) and Shannon genetic diversity (0.5). Pairwise FST values were between 0.022 to 0.23. Significant genealogical branches or clusters corresponding to sampling localities were detected by UPGMA tree. The results of AMOVA analysis and pairwise FST values showed genetic divergence among different geographic populations. Pairwise Fst and UPGMA tree revealed significant genetic differentiation among Khormosa, Boushhr and dayer. But genetic differentiation wasn’t height among population.Keywords: Otolithes ruber, Population Genetic, AFLP, Persian Gulf, genetic diversity
-
سیتوکروم CYP1A از آنزیم های مهم در سم زدایی است. از این رو شناسایی ژن های سیتوکروم به درک فرآیند متابولیسم مواد آلی و پاسخ های سازشی ماهیان دریایی نسبت به PAHها کمک می کند. بدین منظور، 1035 نوکلئوتید از ناحیه ORF ژن CYP1A در ماهی گل خورک (Periophthalmus waltoni) توالی یابی و شناسایی شد. در مقایسه بین اندام ها، میزان بیان پایه ژن CYP1A در آبشش، کلیه، قلب، روده، پوست و مغز به ترتیب 33، 22، 19، 17، 11 و 11 درصد از بیان پایه در کبد بود. بر این اساس، در ماهی گل خورک نیز مانند سایر ماهیان، کبد بیشترین بیان ژن CYP1A را داشت، اما میزان بیان پایه این ژن در سایر اندام ها در مقایسه با مطالعات گذشته، از درصد بالاتری برخوردار بود. اگر چه الگوی بیان پایه ژن به نوع گونه بستگی دارد، اما بالا بودن بیان پایه ژن CYP1A می تواند به دلیل مواجهه ماهی گل خورک با مواد آلاینده در شرایط طبیعی باشد. الگوی بیان پایه ژن CYP1A در اندام های مختلف ماهی گل خورک نشان دهنده شرایط اکوفیزیولوژیکی خاص این گونه است. بنابراین می توان الگوی بیان ژن CYP1A را در اندام های مختلف گل خورک والتونی به عنوان نشانگر زیستی برای ارزیابی مواجهه با آلاینده های آلی به ویژه PAHها به کار برد.کلید واژگان: سیتوکروم P450, اکوفیزیولوژی, بیومارکر, گل خورک والتونیCytochrome CYP1A is one of the main involved enzymes in the metabolism of the xenobiotic. Identifying the cytochrome P450 (CYP1A), responsible for the major metabolic pathways, can lead to understanding the metabolism pathway of organic materials and PAHs adaptation of sea fish. Results from cloning and identifying CYP1A gene in Periophthalmus waltoni showed CYP1A contained 1035 nucleotide from open reading frame sequenced. CYP1A basal gene expression was varied from 23, 22, 19, 17, 11, 11% for gill, kidney, heart, intestine, brain respectively. According to the results, liver organ showed the highest response of CYP1A gene expression like other fish species. But, the basic gene expression of CYP1A in other organs in comparison with liver organ was higher. Although basal expression pattern of genes depending on the species, high basal expression of gene CYP1A due to P. waltoni was exposure to PAH in natural conditions. Different CYP1A gene expression pattern in different organs showed ecophysiological condition of mudskipper. So, P. waltoni has the potential to be used as an exact biomarker for evaluation of organic pollutant of ecosystems especially PAHs.Keywords: Cytochrome P450, Ecophysiology, Biomarker, Periophthalmus waltoni
-
گل خورک ماهیان از نظر مطالعات بیولوژیک و اکوتوکسیکولوژیک دارای اهمیت هستند و قابلیت معرفی به عنوان نشانگر زیستی برای پایش محیط زیست و بررسی اکوسیستم های گلی و مانگرو در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری را دارند. برای شناسایی دقیق گونه های گل خورک موجود در آب های سواحل بوشهر از روش بارکدینک استفاده شد. این روش، قابلیت شناسایی سریع ویژگی های تاکسونومی گونه ها را دارد و اطلاعات فراوانی را در این زمینه ارایه می نماید. نمونه های گل خورک از چهار ناحیه: گناوه، جزیره شیف، دلوار و مند در استان بوشهر جمع آوری و بررسی شد. سه گونه: Boleophthalmus dussumeri، Periophthalmus waltoni و Scartelaos teneus از نظر مورفولوژیک، شناسایی شد. به منظور بارکدینگ، ناحیه سیتوکروم اکسیداز C میتوکندریایی در ماهی گل خورک توالی یابی شد. آنالیز توالی COI مربوط به ده نمونه از هر گونه نشان داد که سه گونه B. dussumeri، P. waltoni و S. teneus با اختلاف ژنتیکی (8/17 درصد) وجود دارد که بیشترین اختلاف ژنتیکی مربوط به دو گونه B. dussumeri و P. waltoni به میزان 1/19 درصد وکمترین اختلاف ژنتیکی مربوط به دو گونه P. waltoni و S. teneus به میزان 8/11 درصد بود. این میزان از اختلاف ژنتیکی، وجود سه گونه از ماهیان گل خورک در سواحل استان بوشهر را تایید می کند. مقایسه و ترسیم درخت فیلوژنتیک توالی COI با سایر گونه های گل خورک ماهیان، این گونه ها را در شاخه های هم جنس خود قرار می دهد. به طور کلی، نتایج مولکولی، وجود سه گونه از ماهیان گل خورک را در سواحل استان بوشهر تایید می کند. همچنین، داده های مولکولی و فیلوژنتیک منطبق بر رده بندی مورفولوژیک این گونه ها است.کلید واژگان: توالی یابی, سیتوکروم اکسیداز, خلیج فارس, بارکدینگ, گل خورک ماهیانMudskippers are important in many biological and ecotoxicological studies and recognized as potentioal Biomarker in environmental monitoring and assessments of coastal waters in tropical and subtropical ecosystems. DNA Barcoding technique was used to identify the exact species of mudskippers in the Persian Gulf from Coastal waters of Bushehr province. This technique may provide faster detecting and giving a lot of information about the taxonomy of species. Samples were collected from four areas including Genaveh, Shif, Delawar and Mond in Bushehr province. According to morphological properties three species (Boleophthalmus dussumeri, Periophthalmus waltoni and Scartelaos teneus) were identified. In order to barcoding, mitochondrial cytochrome C oxidase of the fish was sequenced. COI sequence analysis of ten specimens from each species indicates that B. dussumeri, P. waltoni and S. teneus have genetic differences in amount of 17.8%. Maximum genetic differences were calculated between B. dussumeri, P. waltoni (19.1%) and minimum genetic differences were observed between P. waltoni and S. teneus (11.8%). These amounts of genetic differences among the studied mudskippers, approve the presence of three species in Bushehr coastal waters. COI sequence comparison and phylogenetic tree of each studied species with other mudskippers clustered these species in the same genus. In molecular obtained data confirmed the present morphological classification methods for these species.Keywords: Sequencing, Cytochrom oxidase, Persian Gulf, Barcoding, Boleophthalmus dussumeri, Periophthalmus waltoni, Scartelaos teneus
-
بنزوآلفاپایرن یکی از ترکیبات مهم هیدروکربن های نفتی (PAHs) بوده که سرطان زا و دارای سمیت بالایی است. در این مطالعه، 45 عدد ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در 2 تیمار با غلظت های 50 و 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و یک گروه شاهد، در 3 تکرار به طور مساوی تقسیم شدند. برای مشاهده اثرات مستقیم، بنزوآلفاپایرن به حفره صفاقی نمونه ها تزریق شد. تاثیر این آلاینده در 3 بازه زمانی شامل روز اول، روز سوم و روز هفتم بر اندام کلیه مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفت. در غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم عوارض در بازه 24 ساعت نسبت به غلظت 50 میلی گرم بر کیلوگرم مشهودتر بود. در طی بازه های زمانی دوم و سوم عوارض شدیدتری در هر دو غلظت مشاهده شد. عوارض مشاهده شده شامل هیپرتروفی و هیپرپلازی سلول های پوششی کپسول بومن، اتساع مویرگی گلومرولی و جدا شدن اپتلیوم از غشاء پایه بود و در مراحل شدید، نکروز سلول های توبولی، انسداد لومن لوله ای و خون در فضای کپسول بومن مشاهده شد. اندازه گیری قطر توبول ها اختلاف معنی داری را در بین غلظت های مختلف و در بازه های زمانی مختلف نشان داد (05/0>P). بر طبق نتایج، اندام کلیه در ماهی نسبت به غلظت های مختلف این آلاینده بسیار حساس و آسیب پذیر است و آلودگی شیمیایی محیط می تواند با کاهش پتانسیل فعالیت کلیه موجب کاهش بقای جانور شود.کلید واژگان: هیدروکربن آروماتیک چندحلقه ای, هیستوپاتولوژی, کلیه, Cyprinus carpioBenzo(a)pyrene (BaP) is an important compound of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) that is carcinogenic and very toxic. In this research, 45 pieces of common carp, Cyprinus carpio were divided to 2 BaP treated groups (those received 50 and 100 mg per Kg body weight) and a control group in 3 replicates for each group. BaP were injected intraperitoneally to evaluate its direct effects. Renal histological responses were examined at 24, 72 and 168 hours after exposing to toxicant. After 24 hours, more histopathological lesions were observed in 100 mg/Kg BW when compared with 50 mg/Kg and control groups. More lesions were observed in both 50 and 100 mg/Kg treatments in 72 up to 168 hours samples. Hypertrophy and hyperplasia of epithelial cells in Bowman's capsule, glomerular capillary aneurysm, epithelial lifting, tubular cell necrosis, and blood cell in Bowman's capsule were the most frequent observed alterations. There were significant differences between renal tubule diameters in different treatments and sampling times (PKeywords: Polycyclic Aromatic Hydrocarbon, Histopathology, Kidney, Cyprinus carpio
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.