seyed hadi hashmi
-
زمینه و هدف
انتروباکتر آئروژنز یکی از عوامل عفونت های بیمارستانی است که سویه های استاندارد آن به سرعت در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم می شوند. کشف عوامل بازدارنده جدید جهت مقابله با این پاتوژن همواره رو به گسترش است. در این تحقیق، اثرات بازدارندگی چند ترکیب شیمیایی سنتزی شامل نانو ذرات منیزیم اکسید، مشتقات تیازول، ایمیدازولیدین و تتراهیدروپیریمیدین و ترکیبات طبیعی نایسین و پلی الایزین بر علیه انتروباکتر آئروژنز بررسی شده است.
روش کارمطالعه از نوع تجربی می باشد. محلول هایی از کلیه ترکیبات با غلظت اولیه مشخص در %10 DMSO تهیه گردید. تست های آنتی بیوگرام طبق روش های انتشار در دیسک و براث میکرو دایلوشن تحت دستور العمل های CLSIانجام گرفت.
یافته هامشتقات تیازول و تتراهیدروپیریمیدین، نانوذرات منیزیم اکسید، نایسین و پلی الایزین فاقد اثر مهاری بر انتروباکتر آئروژنز بودند. تنها ایمیدازولیدین های a10 و c10با قطر هاله مهار رشد 12/6 و 52/11 میلی متر، حداقل غلظت مهاری (MIC-Minimum Inhibitory Concentration) 1024 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی -MBC) (Minimum Bactericidal Concentration 2048 و 512 میکروگرم بر میلی لیتر بر انتروباکتر آئروژنز اثر مهاری داشتند.
نتیجه گیریاثرات مهاری ایمیدازولیدی های a10 و c10 بر سویه استاندارد انتروباکتر آئروژنز اثبات شد. طراحی و سنتز مشتقات جدید از این خانواده با قدرت اثر بیشتر، می تواند در مطالعات آتی مد نظر قرار گرفته شود.
کلید واژگان: مشتقات هتروسیکلی, نانوذرات منیزیم اکسید, نایسین, پلی الایزین, انتروباکتر آئروژنزBackgroundEnterobacter aerogenes (E. aerogenes) is one of the causes of hospital-acquired infections, which its standard strains quickly become resistant to the antibiotics. The discovery of new inhibitory agents against this pathogen is constantly expanding. In this study, the inhibitory effects of several synthetic chemical compounds including magnesium oxide nanoparticles and thiazole, imidazolidine and tetrahydropyrimidine derivatives and natural compounds including nisin and poly-L-lysine were evaluated against E. aerogenes.
MethodsThe project is an experimental study. Solutions of all compounds with a specific initial concentration were prepared in 10% DMSO. Antibiogram tests were performed by disc diffusion and broth micro dilution methods according to CLSI guidelines.
ResultsThiazole and tetrahydropyrimidine derivatives, magnesium oxide nanoparticles, nisin and poly-L-lysine had no inhibitory effects on E. aerogenes. Only, imidazolidines 10a and 10c were effective against E. aerogenes with Inhibition Zone Diameter (IZD) = 6.12 and 11.52 mm, Minimum Inhibitory Concentration (MIC) = 1024 and 256 μg/ml, and Minimum Bactericidal Concentration (MBC) = 2048 and 512 μg/ml, respectively.
ConclusionThe inhibitory effects of imidazolidines10a and 10c were proved on the standard strains of E. aerogenes. Design and synthesis of new and more effective derivatives having imidazolidine skeletons can be considered in future studies.
Keywords: heterocyclic derivatives, magnesium oxide nanoparticles, nisin, poly-L-lysine, E.aerogenes
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.