seyed sina emami
-
هدف اول پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی معنوی/ مذهبی با شاخص های سلامت روانی شامل آسایش روان شناختی و درماندگی روان شناختی بود. در پاسخ به این سوال که چه متغیرهایی ممکن است در رابطه بین کمال گرایی معنوی/ مذهبی و سلامت روانی نقش واسطه ای داشته باشند، هدف دوم پژوهش تعیین شد: بررسی نقش واسطه ای سلامت معنوی و استحکام من در رابطه بین کمال گرایی معنوی/ مذهبی و سلامت روانی. 264 داوطلب (122 پسر، 142 دختر) از دانشجویان دانشگاه های شهر تهران در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس کمال گرایی معنوی/ مذهبی، مقیاس آسایش معنوی، مقیاس استحکام من و مقیاس سلامت روانی را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان دادکه کمال گرایی معنوی/ مذهبی با آسایش روان شناختی، آسایش معنوی، آسایش وجودی و استحکام من رابطه مثبت معنادار و با درماندگی روان شناختی رابطه منفی معنادار داشت. بین شاخص های سلامت معنوی و استحکام من با آسایش روان شناختی و درماندگی روان شناختی به ترتیب رابطه مثبت و منفی معنادار وجود داشت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که آسایش مذهبی، آسایش وجودی و استحکام من در رابطه بین کمال گرایی معنوی/ مذهبی و شاخص های سلامت روانی نقش واسطه ای دارند. براساس یافته های پژوهش، می توان کمال گرایی معنوی/ مذهبی را یکی از تعیین کننده های سلامت روانی دانست. رابطه مثبت بین کمال گرایی معنوی/ مذهبی با شاخص های سلامت معنوی و استحکام من، این نقش تعیین کننده را بیشتر تقویت می کند. یافته های پژوهش با تایید روابط بین کمال گرایی معنوی/ مذهبی با شاخص های سلامت روانی، سلامت معنوی و استحکام من؛ وجود بعد جدیدی از کمال گرایی، یعنی کمال گرایی معنوی/ مذهبی، را متمایز از ابعاد کمال گرایی نامعنوی/ نامذهبی تایید می کنند.کلید واژگان: کلیدواژه ها: کمال گرایی معنوی, مذهبی, آسایش مذهبی, آسایش وجودی, سلامت, معنویت, مذهب, استحکام منExamining the relationship between spiritual/religious perfectionism and indices of mental health including psychological well-being and psychological distress was the first objective of the present study. The second objective of the present study was to investigate the moderating role of spiritual health and ego-strength on the relationship between spiritual/religious perfectionism and mental health. Two hundred and sixty four volunteer students (122 boys, 142 girls) from the universities in Tehran participated in the present study. All participants were asked to complete Spiritual/Religious Perfectionism Scale, Spiritual Well-Being Scale, Ego-Strength Scale, and Mental Health Inventory. The results revealed a significant positive correlation between spiritual/religious perfectionism and measures of religious well-being, existential well-being, ego strenght, and psychological well-being, as well as a significant negative correlation between spiritual/religious perfectionism and psychological distress. Spiritual health as well as ego-strength showed a significant positive and negative correlation with psychological well-being and psychological distress, respectively. Results of path analysis showed that religious well-being, existential well-being, and ego strength plaid a moderating role on the relationship between spiritual/religious perfectionism and mental health. It can be concluded that spiritual/religious perfectionism is one of the determinants of mental health. Such determinant role is further supported by a positive correlation detected between spiritual/religious perfectionism and indices of spiritual health and ego-strength. Spiritual/religious perfectionism, as a new conceptualization of perfectionism separate from nonspiritual/nonreligious perfectionism, is confirmed by significant correlations between Spiritual/religious perfectionism and indices of mental health, spiritual health, and ego-strength in the present study.Keywords: spiritual, religious perfectionism, religious well-being, existential well-being, Health, Spirituality, religion, Ego-strength
-
فصلنامه علوم روانشناختی، پیاپی 91 (مهر 1399)، صص 799 -810زمینه
مطالعات متعددی به بررسی تجربه پرستاران، تنیدگی و تاب آوری پرستاران پرداخته اند، اما پژوهشی که به تبیین تجربه پرستاران از تنیدگی و تاب آوری در قالب روش نظریه وابسته به زمینه پرداخته باشد مغفول مانده است.
هدفتبیین تجربه پرستاران از تنیدگی و تاب آوری در قالب روش نظریه وابسته به زمینه بود.
روشپژوهش مطالعه کیفی از نوع نظریه وابسته به زمینه به روش گلیزر بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه سرپرستاران بیمارستان شهدای تجریش تهران در سال 1398 تشکیل دادند. 15 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته تا رسیدن به اشباع نظری، جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از کد گذاری باز، محوری و گزینشی انجام شد.
یافته هااز دیدگاه مشارکت کنندگان، 5 عامل اصلی پیرامون تنش زایی پرستاران در محیط بیمارستان پدیدار شد که می توانند درک پرستاران را از عوامل تنش زایی و تاب آوری نمایان سازند. این عوامل شامل عدالت سازمانی ادراک شده، عوامل بین فردی، عوامل محیطی، عوامل مربوط به بیمار، و عوامل خانوادگی است.
نتیجه گیریطبق نتایج، عوامل موثر بر ارتقاء تاب آوری پرستاران شامل راهبردهای مقابله ای، راهبردهای کنار آمدن با تعارضات، روش های کنار آمدن با اشتباهات، منابع شخصی ادراک شده، و عوامل مربوط به شغل می باشند.
کلید واژگان: تاب آوری, تنیدگی, نظریه وابسته به زمینه, پرستارانBackgroundNumerous studies have investigated nurses chr('39')experience of stress and resiliency, but research that has explored nurseschr('39') experience of resilience and stress in the context of the field-dependent theory method has been neglected.
AimsTo explain the nurseschr('39') experience of stress and resilience in the context of field-dependent theory.
MethodThe study was a qualitative study based on Glazier method. The statistical population of the study consisted of all the heads of Shohadaye Tajrish hospital in Tehran in year 1398. Fifteen individuals were selected using purposive sampling method. The information was collected through semi-structured interviews until theoretical saturation. Data were analyzed using open, axial and selective coding.
Resultsfrom the participantschr('39') point of view, five main factors related to nurseschr('39') stressfulness emerged in the hospital environment that could reflect nurseschr('39') perceptions of stressors and resiliency factors, including organizational justice perception, Interpersonal factors, environmental factors, patient factors, and family factors.
ConclusionsAccording to the results, factors affecting the promotion of resilience of nurses include coping strategies, conflict management strategies, error handling strategies, perceived personal resources, and job-related factors
Keywords: Resiliency, stress, grounded theory, nurses -
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران، سال بیست و یکم شماره 6 (پیاپی 108، بهمن و اسفند 1398)، صص 337 -344مقدمه
در حال حاضر دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن جامعه ی امروز و یکی از مهم ترین مولفه های کنترل آن، رفتارهای خود مراقبتی است. با توجه به تاثیر متغیرهای روان شناختی در بروز رفتارهای خود مراقبتی، هدف این پژوهش پیش بینی رفتار خود مراقبتی در افراد مبتلا به دیابت نوع II بر مبنای توانمندی در هدف گذاری واسترس ادراک شده بود.
مواد و روش هادر این پژوهش توصیفی (مقطعی)، افراد شرکت کننده در مطالعه از میان مراجعان به مرکز دیابت کاشان و کلینیک های خصوصی انتخاب شدند. انتخاب نمونه به روش انتخاب در دسترس انجام گرفت و 190 بیمار در این پژوهش شرکت داده شدند. پرسش نامه های هدف در زندگی، استرس ادراک شده و خودمراقبتی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام انجام شد.
یافته هانتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که متغیرهای توانمندی در هدف گذاری و استرس ادراک شده به طور مجزا تاثیر معنی داری نداشتند اما اثر متقابل میان آن ها با پیش بینی رفتار خودمراقبتی رابطه معنی داری برقرار کرد (0/01=P).
نتیجه گیرینتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که با ارتقای سطح توانمندی در هدف گذاری و میزان استرس ادراک شده، می توان بروز رفتار خود مراقبتی را در افراد مبتلا به دیابت بهبود بخشید.
کلید واژگان: دیابت, رفتار خودمراقبتی, هدف گذاری, استرس ادراک شدهIntroductionDiabetes is one of the common chronic diseases in modern societies and self-care behaviors consider as one of the most important factors in controlling this disease. Regarding the impact of psychological factors on adherence to self-care behaviors, the current study aimed to predict self-care behaviors, based on goal setting skill and perceived stress of patients with type 2 diabetes.
Materials and MethodsIn this descriptive, cross-sectional study, a total of 190 type 2 diabetic patients, referred to Kashan Diabetes Center and private clinics, were selected, using convenience sampling. For data collection, the participants completed the purpose in life questionnaire, perceived stress questionnaire, and self-care behavior questionnaire. The collected data were then analyzed, using Pearson’s correlation coefficient test and stepwise multiple regression analysis.
ResultsAccording to the present results, goal setting and perceived stress could not independently predict self-care behaviors in diabetic patients. However, the interaction effect of these variables could successfully predict these behaviors (P<0.01).
ConclusionOur findings suggest that, by improving goal setting skill and perceived stress of patients with diabetes, we can improve their self-care behaviors.
Keywords: Diabetes, Self-care behaviors, Goal setting, perceived stress
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.