فهرست مطالب seyedeh parisa manavi
-
مقدمه
دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن متابولیک بوده که شیوع گسترده بهمراه عوارض خطرناکی همچون بدخیمی است. گزارشات اخیر حاکی از کاهش ریسک سرطان پروستات در بیماران دیابت ملیتوس است. هدف از این تحقیق بررسی اثر دیابت بر سطوح سرمی PSA (Prostatic Specific Antigen) در میان مردان مبتلا به دیابت است که مشکلی در دستگاه ادرار گزارش نداده اند.
روش هامطالعه ی مورد-شاهد حاضر بر روی 75 مورد مبتلا به دیابت و 75 مورد غیر دیابتی هم سن در بین سال های 2016 تا 2017 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک بیماران از جمله سن، مدت زمان ابتلا به دیابت ملیتوس، وجود نفروپاتی دیابتی، آنتی ژن اختصاصی پروستات سرم (PSA) (کل و آزاد) ثبت و با گروه شاهد مقایسه شدند.
نتایجبیماران دیابتی و گروه شاهد از نظر سن و سال اختلاف آماری معنی داری نداشتند (P-value=0.61). میانگین سطح سرمی PSA کل و آزاد در بیماران دیابتی 1.63±0.40 نانوگرم در میلی لیتر و 0.20±0.14 و در افراد سالم 2.36±0.91 و 0.47±0.32 بود که سطح سرمی PSA کل و آزاد و نسبت آن ها در گروه دیابتی نسبت به افراد سالم بطور معنی داری کم تر بود (P-value <0.001). آزمون همبستگی ضریب پیرسون حاکی از نبود ارتباط آماری بین مدت زمان دیابت و شاخص های PSA بود (P-value= 0.74, R=0.03). ارتباط معنی داری بین HbA1C با PSA کل و آزاد و نسبت آن ها وجود داشت. درمان با انسولین با PSA کل و آزاد و نسبت آن ها رابطه داشت (P-value<0.001, R=0.41).
کلید واژگان: دیابت ملیتوس, آنتی ژن خاص پروستات, نفروپاتی دیابتی, سرطان پروستات, هیپرپلازی پروستات خوش خیم}IntroductionThe aim of this study was to assess the effect of diabetes mellitus on Prostate Specific Antigen (PSA) serum levels among diabetic males without urinary tract complaints.
MethodsThis is a case-control study conducted on 75 diabetic cases and 75 age-matched non-diabetic ones in 2016-17. Patientschr('39') demographics including age, duration of diabetes mellitus, presence of diabetic nephropathy, serum PSA (total and free) were recorded and cases were compared with controls.
ResultsDiabetic patients and controls were not statistically different regarding their age (P=0.61). Level of total and free PSA and their ratio were significantly less in diabetic group (P<0.001). Pearson coefficient correlation test showed no statistical association between duration of diabetes mellitus with PSA indices (P>0.05). There was significant association between HbA1C with total and free PSA and their ratio. Insulin therapy was in association with total and free PSA and their ratio (P<0.05) but oral remedies were not (P>0.05).
ConclusionDiabetic persons have lower levels of all PSA indices. Findings of this study showed inverse statistical association of HbA1C with PSA indices while no association was found with duration of diabetes. PSA indices were significantly lower among patients under insulin therapy but no difference was found considering routine oral therapies.
Keywords: Diabetes Mellitus, Prostate specific Antigen, Diabetic Nephropathy, Prostate cancer, Benign Prostate Hyperplasia}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.