فهرست مطالب seyedeh zeinab hoseini
-
زمینه
اتنوفارماکولوژی شامل مشاهده، توصیف و بررسی تجربی گیاهان دارویی بومی یک منطقه و مطالعه ترکیبی انسان شناسی، داروشناسی و توکسیکوژی این محصولات می باشد. هدف این پژوهش، شناخت گیاهان دارویی است که به صورت سنتی در منطقه کوه گیسکان شهرستان بوشهر و کوهپایه های اطراف آن کاربرد دارویی دارند.
مواد و روش ها:
کاربردهای گیاهان دارویی از 21 نفر آگاه بومی منطقه کوه گیسکان به صورت مصاحبه حضوری گردآوری شده و شاخص های فراوانی نسبی (Relative Frequency of Citation) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural Importance Index) برای هر گیاه دارویی منطقه گیسکان محاسبه گردید.
یافته ها:
به طور کلی 126 گونه گیاه دارویی در منطقه کوه گیسکان در استان بوشهر مربوط به 58 خانواده شناسایی شدند. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، بابونه شیرازی (Matricarria chamomilla)، سربرنجاس (Achillea eriophora DC)، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra)، درخت بنه (Pistacia atlantica)، اسفرزه یا بنگو (Plantago psyllium)، هلپه (Teucrium polium)، گیاه تشنه داری (Scrophularia striata)، کاسنی (Cichorium intybus) و رازیانه (Foeniculum vulgare) دارای بالاترین شاخص اهمیت فرهنگی بودند. شایع ترین کاربرد دارویی آن جهت بیماری های تنفسی، گوارشی، زنان، زایمان و عمومی (اصلاح مزاج و ضعف بدن)، عفونی و متابولیک بود.
نتیجه گیری:
تنوع گسترده ای از گیاهان دارویی در منطقه کوه گیسکان استان بوشهر وجود دارد که در مواردی از بیماری های گوناگون به کار برده می شوند که این کاربردها منطبق با دانش پزشکی روز دنیا می باشد. اما با این وجود در این منطقه شماری از گیاهان برای درمان بیماری هایی به کار برده می شود که ویژه این منطقه است و پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد.
کلید واژگان: اتنوفارماکولوژی, طب سنتی, گیاهان دارویی, استان بوشهر, کوه گیسکان}BackgroundEthnopharmacology, as a multidisciplinary approach for novel drug discovery, provides valuable data about medicinal plants in different cultures.The aim of this ethnopharmacological study was to identify medicinal plants in the Giskan mountain area.
Materials and MethodsThe medical uses of medicinal plants were gathered from 20 local nformants by face-to-face interviews. The relative frequency of citation (FRC) and cultural importance (CI) indices were calculated.
ResultsA total of 126 medicinal plants belonging to 58 families were identified. Zataria multiflora, Achillea eriophora DC, Matricario chamomilla, Glycyrrhiza glabra, Pistacia Atlantica, Plantago psyllium, Teucirum polium, Scrophularia striata, Cichorium intybus, Foeniculum vulgare had the highest CI and FRC indices. The highest medical uses were for respiratory diseases, gastrointestinal discomforts, obstetrics and gynecology, general conditions (temprament and weakness), infectious diseases and metabolic disorders.
ConclusionThere is a vast variety of medicinal plants in the Giskan mountain area. Although most of the therapeutic applications of these plants in this area are the same as Iran’s traditional medicine, the people in the Giskan mountain area use some of these plants for some diseases which are unique for this region. Thus, investigation about these plants should be initiated to discover novel drugs for clinical applications.
Keywords: Ethnopharmacology, Persian traditional medicine, medicinal plants, Bushehr Province, Giskan Mountain}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.