seyyed ali shariatzadeh
-
سابقه و هدف
انگل های کرمی روده ای سگ، خصوصا انگل های زئونوز از مشکلات بهداشتی و اقتصادی کشورهای در حال توسعه از جمله ایران محسوب می شوند. توکسوکارا کنیس از جمله انگل های کرمی زئونوز می باشد که آسیب جدی به سلامت فرد وارد می کند. با توجه به ارتباط نزدیکی که امروزه انسان با سگ ها دارد، بررسی انگل های کرمی در این حیوانات ضرورت دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع انگل های کرمی روده ای در سگ های ولگرد شهری و خانگی با دو روش تغییر یافته رسوبی و شناور سازی، در بخش مرکزی استان مازندران انجام پذیرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی- مقطعی، که در طی سال 1400 در سه منطقه استان مازندران (ساری، قائم شهر و بابلسر) انجام گرفت نمونه مدفوع 110 عدد سگ (78 سگ ولگرد و 32 سگ خانگی) از نظر آلودگی انگل های کرمی روده ای با روش های تغلیظ تغییر یافته (شناور سازی و رسوبی) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت نمونه گیری در ظروف نمونه به مقدار 4 سی سی فرمالین 10 درصد اضافه شد. 50 تا 100 گرم نمونه مدفوع با استفاده از اپلیکاتور جمع آوری و در ظروف کدگذاری شده ریخته شد. از سگ های ولگرد نمونه مدفوع مستقیما از رکتوم حیوان گرفته شد. برای سگ های خانگی تعدادی ظرف حاوی مواد نگهدارنده (فرمالین 10 درصد) و نامگذاری شده در اختیار درمانگاه ها و صاحبان سگ قرار داده شد و پس از جمع آوری نمونه به آزمایشگاه انگل شناسی ارسال شد. در روش شناور سازی و رسوبی به میزان کافی نمونه مدفوع در لوله آزمایش ریخته می شود سپس به میزان 7 سی سی سرم فیزیولوژی به آن اضافه شد. محلول به دست آمده با دور rpm 1000 به مدت 5-3 دقیقه سانتریفیوژ، سپس مایع بالایی رسوب جدا شده و به آن به میزان 7 سی سی محلول سولفات روی اشباع اضافه و مجدد با دور rpm 1000 به مدت 2 دقیقه سانتریفیوژ شد. رسوب حاصل با میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی X10 و X40 برای شناسایی آلودگی انگل بررسی شدند. در خصوص سگ های خانگی (صاحبدار) پرسشنامه ای برای ارزیابی جنسیت و سن سگ های خانگی (براساس شکل و رنگ دندان ها و فرمول دندانی)، محل زندگی و شهر، برنامه کرم زدایی و آگاهی در مورد بیماری زئونوز انگلی روده سگ تنظیم شد. این پروژه در دانشگاه علوم پزشکی مازندران با تاییدیه کمیته اخلاق کار با حیوانات با شماره IR.MAZUMS.REC.1400.528 انجام شد.
یافته هانتایج آزمایشات بر روی 110 نمونه نشان داد، 44 (40 درصد) نمونه آلودگی انگلی داشتند و 66 (60 درصد) نمونه فاقد آلودگی کرمی بودند. نمونه های آلوده حاوی تخم انگل هایی نظیر کرم های قلاب دار، توکسوکارا، تنیا و دیپیلیدیوم بودند. درمطالعه حاضر توزیع آلودگی به انگل های کرمی در مناطق سه گانه نمونه گیری، تفاوت قابل توجهی در فراوانی سگ های آلوده در مناطق بررسی شده نشان نداد، و این مسئله را می توان با مطالعات اختصاصی تر در زمینه اپیدمیولوژی انگل و بررسی تعداد بیش تر مناطق هرچه بهتر و کامل تر تعیین کرد.
استنتاجبراساس یافته های حاصل از تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمودکه سگ های ولگرد نقش کلیدی را در انتقال آلودگی نسبت به سگ های خانگی ایفا می کنند. سگ های ولگرد شهری با توجه به این که بعد از درمان رهاسازی می شوند خطر بالقوه برای سلامت عمومی محسوب می شوند. جمع آوری این حیوانات نقش به سزایی در کنترل و مهار عفونت های انگلی قابل انتقال به انسان دارد.
کلید واژگان: انگل های روده ای, شیوع, روش رسوبی تغییریافته, سگ ولگرد, سگ خانگی, استان مازندرانBackground and purposeIntestinal helminth parasites in dogs, especially zoonotic parasites, are one of the health and economic problems of developing countries, including Iran. Toxocara canis is one of the zoonotic helminth parasites that causes serious damage to human health. According to the close relationship that humans have with dogs today, it is necessary to investigate worm parasites in these animals. The present study was conducted to investigate the prevalence of intestinal helminth parasites in urban and domestic stray dogs with two modified methods of sedimentation and flotation in the central part of Mazandaran province.
Materials and methodsThe study was carried out in three regions of Mazandaran province (Sari, Qaemshahr, and Babolsar) in 2022. We examined fecal samples from 110 dogs, comprising 78 stray dogs and 32 home dogs, to determine the presence of intestinal helminth parasites. We utilized a customized concentrates technique that incorporated flotation and sedimentation. 4 cc of 10% formalin was added to the sample container for sampling. Stool samples weighing approximately 50 to 100 grams were collected using an applicator and transferred into labeled containers. In the flotation and sedimentation method, a sufficient amount of stool sample was poured into the test tube, and then 7 cc of physiological serum was added to it. After the sample is completely dissolved by the applicator, the solution is filtered to remove excess material and transferred to a new tube. The obtained solution is centrifuged at 1000 rpm for 3-5 minutes, then the upper liquid is separated. 7 cc of saturated zinc sulfate solution was added to it and centrifuged again at 1000 rpm for 2 minutes. The resulting sediment was examined with a light microscope with X10 and X40 magnification to identify parasite contamination. Traps were set in the shelters of stray dogs to collect feces samples directly from their rectums. Labeled containers with preservatives (10% formalin) were distributed to clinics and dog owners for collecting samples from domestic dogs. A questionnaire was designed to assess the gender and age of domestic dogs based on dental characteristics, location of residence, deworming practices, and knowledge of zoonotic intestinal parasite diseases in dogs among their owners. The experiment was conducted at Mazandaran University of Medical Sciences and was approved by the Animal Ethics Committee under the reference number IR.MAZUMS.REC.1400.528.
ResultsResults indicated that 44 samples (40%) were contaminated with parasites, while 66 samples (60%) were free of worm infestation. The infected samples harbored parasite eggs including Hookworms, Toxocara, Taenia, and Dipylidium. The study found no significant difference in the distribution of helminth parasite infection among the three sampling areas in terms of the frequency of infected dogs. Further research in the field of parasite epidemiology and expanding the study to include more areas may help address this issue.
ConclusionThe research findings suggest that stray dogs are more significant in transmitting pollutants than domestic dogs. Urban stray dogs pose a potential public health danger because they are released post-treatment. Controlling and gathering these animals is crucial in managing parasite diseases that can be passed on to humans.
Keywords: intestinal parasites, prevalence, modified sediment method, stray dog, domestic dog, Mazandaran province -
Background
Antimalarial drug resistance is one of the key challenges that the governments face in the fight against malaria. Molecular surveillance of antimalarial drug resistance supports early detection of how the recommended treatments work. This allows immediate action to reduce any threat and prevent it from spreading. Therefore, the aim of this study was to evaluate the frequency of dihydrofolate reductase (dhfr) mutants in Plasmodium falciparum resistance to primethamine in Iranian malaria patients.
Materials and MethodsIn 2020, 27 patients (21 males and 5 females) with imported P. falciparum cases were studied. The Nested-PCR technique first confirmed the species identity for all samples and then amplified by the Semi-Nested-PCR method in order to detection of single nucleotide polymorphisms (SNPs) in dhfr gene related to pyrimethamine resistance.
ResultsAll samples in the 18S rRNA gene had species-specific bands for P. falciparum strains. In the sequence analysis of pfdhfr gene amplification after comparison with the standard strain (wild type), 21 patients had a double mutation (C59R+S108N) and 6 patients had a triple mutation (N51I+ C59R+S108N) of pyrimethamine resistance.
ConclusionThe results of this study showed that the susceptibility of P. falciparum to pyrimethamine in the treatment of malaria is significantly reducing. These findings have raised concerns about pyrimethamine resistance in P. falciparum. Due to the high emergence of double and triple mutants related to pyrimethamine resistance, the malaria surveillance and treatment systems in the region should pay more attention to the use of pyrimethamine.
Keywords: Malaria, Plasmodium falciparum, drug resistance, pyrimethamine, pfdhfr, Iran -
سابقه و هدف
پرورش شتر در شرق ایران با توجه به داشتن اقلیم نیمه خشک و شرایط بیابانی آن رایج می باشد. این حیوان حامل انگل های مشترک خونی بین انسان و دام بوده و در انتقال برخی از بیماری های مشترک به انسان نقش دارد. این مطالعه با هدف بررسی وجود انگل های خونی تریپانوزوما و پیروپلاسمیدا (تیلریا و بابزیا) در شترهای استان خراسان جنوبی با روش های انگل شناسی و مولکولی، انجام پذیرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی- مقطعی، از 200 نفر شتر در منطقه خراسان جنوبی که به صورت اتفاقی انتخاب شده بودند، نمونه خون تهیه شد. از نمونه ها گسترش ضخیم و نازک تهیه و رنگ آمیزی گردید و سپس در زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. برای تشخیص مولکولی تریپانوزوما، تیلریا و بابزیا در روش مولکولی از پرایمرهای اختصاصی هر جنس برای تمام نمونه ها استفاده گردید.
یافته هانتایج آزمایش میکروسکوپی نشان داد که 8 نمونه (4 درصد) شترها آلوده به انگل تریپانوزوما بودند و هیچ نمونه ای آلوده به تیلریا و بابزیا مشاهده نگردید. در بررسی مولکولی 6 نمونه (3 درصد) حاوی DNA انگل تریپانوزوم اوانسی و 5 نمونه (5/2 درصد) تریپانوزوم بروسه ای بودند و DNA تیلریا و بابزیا مشاهده نشد. آنالیز فیلوژنی نشان داد که ایزوله های جدا شده در این مطالعه با ژنوتایپ A تریپانوزوما اوانسی مقاربت ژنتیکی زیادی دارد.
استنتاجمطالعه حاضر اولین مطالعه جهت بررسی انگل های خونی زیونوز در شترهای استان خراسان جنوبی بوده که شیوع 5/5 درصد تریپانوزوم ها، لزوم نیاز به یک سیستم نظارت دقیق و مطالعات ارزیابی به عنوان پیش نیاز اقدامات کنترلی بیماری های انگلی خونی مشترک بین انسان و دام در استان خراسان جنوبی تاکید دارد.
کلید واژگان: انگل های خونی, شتر, خراسان جنوبی, مرفولوژی و مولکولیBackground and purposeCamel breeding is common in East of Iran due to its semi-arid climate and desert conditions. It transmits some diseases to other ruminants and humans due to carrying common blood parasites between humans and animals. This work aimed at studying the presence of Trypanosoma and Piroplasmida (Babesia and Theileria) species in camels in South Khorasan province using parasitological and molecular methods.
Materials and methodsIn this study, blood samples were taken from 200 camels in South Khorasan that were randomly selected in 2020. Then, thick and thin smear were prepared from the samples and stained with Giemsa staining technique and examined under a light microscope. For molecular detection of Trypanosoma, Theileria and Babesia, specific primers of each genus were used.
ResultsMicroscopic examination showed that out of 200 blood samples, 8 samples (4%) were infected with Trypanosoma and no samples were infected with Theileria and Babesia. According to molecular experiments, six samples (3%) had DNA of Trypanosoma evansi and five samples (2.5%) were found with Trypanosoma brucei DNA. But the DNA of Theileria and Babesia were not observed. Phylogenetic analysis showed that the sample isolated in the present study had a high genetic affinity with genotype A of Trypanosoma evansi.
ConclusionTo the best of our knowledge, this was the first study to investigate the prevalence of Surra in South Khorasan province. The presence of Trypanosoma in the blood of camels in this region signifies the need for a careful monitoring system and evaluation studies as a prerequisite for controlling blood parasitic diseases in camels in South Khorasan.
Keywords: blood parasites, camels, South Khorasan, morphology, molecular methods -
عفونت های انگلی روده ای ازجمله بیماری های شایع در کودکان به ویژه در مدارس می باشد. بررسی و تعیین آلودگی دانش آموزان به این عفونت ها در مقاطع مختلف به ویژه در مناطق روستایی و شهری از اولویت های تحقیقاتی به منظور تشخیص و درمان در انگل شناسی پزشکی و سیستم بهداشتی و درمانی می باشد(1، 2). از طرفی انگل های روده ای باعث اختلال در رشد ذهنی و تکامل شناختی کودکان می شود. مهم ترین و ارزان ترین راه پیشگیری از این بیماری ها شناسایی مبتلایان، درمان و آموزش بهداشت است(3، 4). با توجه به این که مطالعه ای در زمینه شیوع بیماری های انگلی روده ای در مدارس ابتدایی شرق استان مازندران انجام نشده است لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی عفونت های انگل های روده ای در دانش آموزان مدارس ابتدایی خلیل شهر، در شرق استان مازندران در سال 1397 انجام شد. در این مطالعه در مجموع نمونه های مدفوع 500 دانش آموز از شش مدرسه ابتدایی خلیل شهر در فاصله سنی 12-7 سال مورد بررسی قرار گرفتند،
که تعداد 264 نفر (8/52 درصد) آن ها پسر و تعداد
236 نفر (2/47 درصد) دختر بودند. فراوانی آلودگی انگل های روده ای در دانش آموزان برحسب سن مادران دانش آموزان نشان داد که میانگین سنی مادران دانش آموزان آلوده 503/6 ± 09/36 (حداکثر سن 42 سال و حداقل سن 30 سال) بود. شیوع آلودگی انگلی روده ای در دانش آموزان در مادران خانه دار و خانوارهای 3-2 فرزند، بیش تر از سایر گروه ها بوده است. از500 دانش آموز موردمطالعه 11نفر(2/2 درصد) آلوده به انگل های روده ای بودند. شیوع تک یاخته روده ای بلاستوسیستیس هومینیس 8/1 درصد و ژیاردیا لامبلیا 2/0درصد بودند. در این مطالعه سایر آلودگی های انگلی مانند آنتامبا هیستولیتیکا، اکسیور، هیمنولیپیس نانا مشاهده نشده است. در این مطالعه ارتباط معنی دار بین مصرف سبزیجات خام با آلودگی انگلی روده ای مشاهده شد. مقایسه شیوع آلودگی های انگلی روده ای در مدارس ابتدایی در نقاط مختلف کشور با نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که میزان شیوع آلودگی در مدارس ابتدایی خلیل شهر نسبت به سایر مطالعات پایین تر بوده است و با توجه به گذشت زمان و بالا رفتن سطح بهداشت خانواده ها و سطح معلومات آنان از بیماری های انگلی، طبیعی است که میزان ابتلا به انگل های روده ای کاهش پیدا کرده باشد. به منظور کنترل و کاهش آلودگی به انگل های روده ای در جمعیت موردمطالعه، مواردی همچون آموزش بهداشت در زمینه بیماری های انگلی، شناسایی و درمان مبتلایان، همکاری بین مراکز بهداشتی درمانی و آموزش و پرورش، آزمایشات غربالگری قبل از ثبت نام در شهرستان پیشنهاد می شود.کلید واژگان: نامه به سردبیر -
BackgroundThe aim of this study was to identify the Trichomonas vaginalis strains/haplotypes based on identifying their probable variations in asymptomatic patients referred to Tabriz health centers, northwestern Iran.MethodsSampling was taken from 50-suspected women to T. vaginalis in northwestern Iran. The obtained samples were smeared and cultured. Fifty DNA samples were extracted, amplified and identified by nested polymerase chain reaction and PCR-RFLP of actin gene using two endonuclease enzymes: MseI and RsaI. To reconfirm, the amplicons of actin gene were directly sequenced in order to identify the strains/haplotypes.ResultsPCR-RFLP patterns, sequencing and phylogenetic analyses revealed definitely the presence of the G (n=22; 73.4%) and E (n=8; 26.6%) strains. Multiple alignments findings of genotype G showed five haplotypes and two amino acid substitutions in codons 192 and 211 although, no remarkable unique haplotype was found in genotype E.ConclusionThe accurate identification of T. vaginalis strains based on discrimination of their unknown haplotypes particularly those which are impacted on protein translation should be considered in parasite status, drug resistance, mixed infection with HIV and monitoring of asymptomatic trichomoniasis in the region.Keywords: Trichomonas vaginalis, Actin gene, Genotypes, Asymptomatic infection
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.