seyyed sina hejazian
-
Introduction
Patients’ engagement with their own therapeutic process has been reported to be correlated with improved clinical outcomes. A better comprehension of the relationship between self-management in patients with multiple sclerosis (MS) and adjustable psychological features may help clinicians with better solutions for MS patients. We evaluated the role of COVID-19-related anxiety in the self-management of MS patients.
MethodsA total number of 153 patients with MS were included in the study. All patients were assessed using three distinct questionnaires including MS Self-Management Scale-Revised (MSSM-R), Corona Disease Anxiety Scale (CDAS), and Beck Anxiety Inventory (BAI). The resulting scores were used to evaluate the study goals.
ResultsMS patients didn’t have a high level of COVID-19-related anxiety. General anxiety among the patients was higher than the COVID19-related anxiety. No statistically significant correlation was seen between CDAS and MSSM-R scores (P=0.377). The hierarchical multiple regression showed that the BAI score (b=-0.418, P<0.001) together with the gender as the control variable (b=0.227, P=0.0.002) explained about 24% of the variance in the MSSM-R as the dependent variable. The self-management skills among female married MS patients with a job were drastically higher than in single male patients without a job. Patients with relapsing–remitting multiple sclerosis (RRMS) and lower disability severity had better self-management (P<0.001).
ConclusionOverall, our findings favor that anxiety has a vital role in the self-management skills of patients with MS which can lead to the altered state of an individual’s perceived health condition.
Keywords: Anxiety, COVID 19, Multiple Sclerosis (MS), Self-Management -
مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال چهل و چهارم شماره 5 (پیاپی 161، آذر و دی 1401)، صص 403 -415
زمینه:
بیماری کووید-19 با قدرت انتقال و بیماریزایی بالا، عامل ابتلا و مورتالیته روزانه بسیاری از مردم سراسر جهان میباشد. تاکنون درمانهای مختلفی برای این بیماری بکارگرفتهشده که یکی از اینها تزریق ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIg) است. این مطالعه با هدف تعیین اثر تزریق IVIg در درمان بیماران مبتلا به طوفان سیتوکاینی ناشی از کروناویروس بود.
روش کار :
صدوهفتادوچهار بیمار مبتلا به کووید-19 تاییدشده با مشخصات بالینی و یافتههای آزمایشگاهی در این مطالعه وارد و بر اساس دریافت ایمونوگلوبولین داخل وریدی به دو گروه دریافتکننده IVIg و غیردریافتکننده IVIg تقسیمشدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از SPSS نسخه 0/22 انجامگرفت و مقادیر P کمتر از 0/05 ازنظرآماری معنیدار درنظرگرفتهشد.
یافته هاIVIg تنها در درمان 20 بیمار استفادهشد و داروهای کالترا و هموپرفیوژن در بیماران دریافتکننده IVIg بیشتر مورداستفاده قرارگرفتند (به ترتیب P=0/003 و P=0/001). فراوانی تست PCR مثبت کووید-19 در گروه دریافتکننده IVIg بهطورمعنیداری بیشتر بود (P=0/026). تعداد نوتروفیل پلی مورفونوکلیار (PMN) (P=0/007) و سطح سدیم (P=0/007) در گروه دریافتکننده IVIg در روز اول پذیرش بهطورمعنیداری بیشتر بود. علاوه بر این، سطح نسبت نرمالشده بینالمللی (INR) در گروه دریافتکننده IVIg در روز هفتم بهطورمعنیداری کمتر بود (P=0./002). میانگین کل روزهای بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) در بیماران دریافتکننده IVIg بهطورمعنیداری بیشتر بود (P=0/001)
نتیجهگیریبه نظرمیرسد بکارگیری تزریق IVIg در بیماران کووید-19 بایستی مورد بررسی بیشتری قرار گیرد. پیامدهای عملی. تزریق IVIg توانست مورتالیته بیماران کووید-19 را کاهش و میزان بقا را به میزان کمی افزایش دهد.
پیامدهای عملیتزریق IVIg توانست مورتالیته بیماران کووید-19 را کاهش و میزان بقا را به میزان کمی افزایش دهد.
کلید واژگان: ایمونوگلوبولین وریدی, طوفان سیتوکاین, کروناویروس, ایمونوگلوبولین G (IgG), کووید-19BackgroundCOVID-19 disease is the cause of daily morbidity and mortality worldwide due to its high transmissibility and pathogenicity. To date, intravenous immunoglobulin (IVIg) injection has been used as one of the various treatments for this disease. This study aimed to determine the effect of IVIg injection on the treatment of patients with Coronavirus-induced cytokine storm.
MethodsA total of 174 patients with COVID-19 were included in this study based on their clinical characteristics and laboratory findings and were divided into two groups of IVIg recipients and non-recipients according to the treatment they received. Statistical analysis was performed using SPSS version 22.0. A p-value less than 0.05 was considered statistically significant.
ResultsIVIg was used to treat merely 20 patients and Kaletra and hemoperfusion drugs were used more among IVIg recipient patients (P=0.003 and P=0.001, respectively). COVID-19-positive PCR tests were significantly more frequent among IVIg recipients (P=0.026). The polymorphonuclear neutrophil (PMN) count (P=0.007) and sodium level (P=0.007) were significantly higher in the IVIg recipient group on the first admission day. Moreover, INR levels in the IVIg recipient group were significantly lower on the seventh admission day (P=0.020). The median of total intensive care unit (ICU) duration of hospitalization among IVIg recipients was significantly higher (P=0.001).
ConclusionIt seems that the use of IVIg in COVID-19 patients should be further investigated.
Practical ImplicationsIVIg injection could decrease mortality and slightly increase the survival rate among COVID-19 patients.
Keywords: Intravenous immunoglobulin (IVIg), Coronavirus, Cytokine storm, Immunoglobulin G (IgG), COVID-19
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.