به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

seyyed yousef hedjazi

  • محسن ملک لی، امیر علم بیگی*، یوسف حجازی، سید محمود حسینی

    ترویج کشاورزی به دلیل ماهیت حیاتی که در فقرزدایی و افزایش امنیت غذایی دارد، ضروری است تا طی رویکرد تکثرگرایی در ترویج کشاورزی ورود و مانایی کنشگران جدید را به جد مورد توجه قرار دهد. یکی از این کنشگران بخش خصوصی است که موضوع کیفیت ارائه خدمات آموزشی به این بخش توسط ارائه دهندگان خدمات فنی کشاورزی اهمیتی مضاعف دارد. در این رابطه کارایی مدل سروکوال در قالب یک مدل علی در ساختار شرکت های ارائه دهنده خدمات مشاوره ای فنی و مهندسی کشاورزی به شیوه مدل بندی معادله ساختاری مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش 422 کشاورز بودند که تجربه استفاده از مشاوره شرکت های خدمات، فنی و مهندسی کشاورزی استان تهران را طی 5 سال گذشته داشتند که از بین آنها از جامعه آماری تحقیق 201 تن به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد که برای تعیین روایی آن، از مقدار میانگین واریانس استخراج شده (82/0= AVE) و به منظور تعیین پایایی ابزار پژوهش نیز از مقدار پایایی ترکیبی (95/0= CR) استفاده شد.یافته های کاربرد مدل سوکوال نشان دادند که شاخص های مدل با عنوان:کیفیت پاسخگویی (84/0)، ملموس بودن (79/0)، تضمین (77/0)، قابلیت اطمینان (56/0)، همدلی (74/0)، وفاداری (65/0)، سازمان شرکت (65/0)، خدمات مشتریان (55/0) و کنترل درونی (44/0) قابل مدل سازی است. بر این پایه، مشخص شد مدل سوکوال برای کیفی سنجی خدمات ارائه شده به کشاورزان و ارائه خدمات با سطح کیفیت بالاتر توسط شرکت های مشاوره ای خدمات فنی و مهندسی کشاورزی، از اعتبار لازم برخوردار است.

    کلید واژگان: شرکت های خدمات فنی, مهندسی و مشاوره ای کشاورزی, ترویج کشاورزی و ارزیابی کیفیت خدمات, مدل سروکوال
    Mohsen Maleklee, Amir Alambeigi *, Seyyed Yousef Hedjazi, Seyed Mahmood Hosseini

    Due to the critical nature of agricultural extension in poverty alleviation and increasing food security, it is necessary to pay attention to the entry and barring of new actors through the pluralistic approach in agricultural extension. One of these actors is the private sector, and the issue of service quality is of double importance in the case of this sector of agricultural technical service providers. The statistical population of this research was farmers who had the experience of using the services of consulting, technical and agricultural engineering services companies in Tehran province during the last 5 years, and finally, 201 farmers were selected from the 422 participants through random sampling method. A questionnaire was used to collect data, and to determine its validity, the average value of extracted variance (AVE = 0.82) was used, and to determine the reliability of the research tool, the composite reliability value (CR = 0.95) was used. SERVQUAL model showed that the indicators of the model titled: quality of response (0.84), concreteness (0.79), guarantee (0.77), reliability (0.56), empathy (0.74), loyalty (0.65), company organization (0.65), customer service (0.55) and internal control (0.44) can be modeled. Based on this, it was found that the SERVQUAL model has the necessary credibility for measuring the quality of services provided to farmers and providing services with a higher level of quality by consulting companies for technical and agricultural engineering services.

    Keywords: Agricultural Engineering, Technical Advisory Services Companies, Agricultural Extension, Service Quality Evaluating, SERVQUAL Model
  • زینب موذن، حمید موحد محمدی *، احمد رضوانفر، یوسف حجازی
    هدف این پژوهش، شناسایی مولفه های عناصر برنامه درسی رشته ترویج و آموزش کشاورزی براساس رویکرد آموزش میان رشته ای بود. جامعه آماری را 302 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی سال های تحصیلی 1396-1393 مقطع کارشناسی ارشد و 1396-1391 مقطع دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه های تهران، شیراز، رامین اهواز، کرمانشاه و زنجان تشکیل داد و تعداد 170 دانشجو با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتسابی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط اعضای هیات علمی و دانشجویان و دانش آموختگان دکتری رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران تایید شد و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (برای بخش های مختلف پرسشنامه بیشتر از 95/0 به دست آمد). داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSتحلیل شدند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که عنصر هدف دارای سه مولفه کسب مهارت های بالای شناختی، کسب مهارت های حل مسئله، و کسب صلاحیت های دنیای واقعی مهندسی بود. عنصر محتوای برنامه درسی دارای چهار مولفه انسجام و مسئله محوری محتوا؛ گستردگی و جامع بودن محتوا، بهره گیری مناسب از محتوای رشته های مرتبط؛ و ارایه دروس مکمل و مرتبط در ترم ها و مقاطع تحصیلی بود. عنصر راهبردهای تدریس و یادگیری دارای سه مولفه روش های تدریس مسئله محور و چالش برانگیز، تعامل و تشریک مساعی اعضای هیات علمی در سطوح مختلف و بکارگیری دیدگاه ها و همکاری رشته های مختلف در فرآیند تدریس بود. عنصر تجارب و فعالیت های یادگیری دارای سه مولفه تناسب تجارب با نیازهای رشته و علایق دانشجویان، تنظیم فعالیت ها و تجارب یادگیری مبتنی بر کارگروهی درون و برون بخشی، و طراحی تجارب و فعالیت های یادگیری چالش برانگیز بود. عنصر ارزشیابی دارای چهار مولفه روش های ارزیابی مختلف، چند وجهی و چند معیاره؛ ارزیابی مهارت های بالای شناختی و ارتباطی؛ طراحی سوالات ارزیابی پیچیده و باز پاسخ؛ و ارزشیابی تکوینی متناسب با ماهیت دروس بود.
    کلید واژگان: میان رشته ای, برنامه درسی, ترویج و آموزش کشاورزی, آموزش عالی
    Zeinab Moazen, Hamid Movahed Mohammadi *, Ahmad Rezvanfar, Seyyed Yousef Hedjazi
    The aim of this research was to analyze the components agricultural extension and education major according to interdisciplinary curriculum elements. The statistical population of the study included 302 students (1393-1396 for Master and 1391-391 for PhD) at universities of Tehran, Shiraz, Ramin, Kermanshah, and Zanjan. Using Krejcie and Morgan tables, a sample of 170 students was selected by stratified sampling method. The research instrument was a questionnaire. Its validity was confirmed by the faculty members and PhD students and graduates of Agricultural Extension and Education. Cronbach's alpha coefficient used to determine the reliability. Data were analyzed using SPSS software. The results of factor analysis showed that aim element had three component including acquiring cognitive skills, problem solving skills, and acquiring the skills of the real world of engineering. Content element had four components including: content cohesion, comprehensiveness of the content, the proper utilization of the content of the related disciplines, and the provision of complementary and relevant courses in terms of study. The element of teaching and learning strategies had three components including: problem-based teaching methods, the interaction of faculty members, and the use of cooperation of different disciplines in the teaching process. The element of learning experiences and activities had three components including: matching the experiences with the needs of the field and the interests of the students, setting out the activities and experiences of learning based on the internal and external workgroup, and designing challenging experiences and learning activities. T
    Keywords: Interdisciplinary, Curriculum, Agricultural extension, Education, Higher Education
  • زینب موذن *، حمید موحد محمدی، یوسف حجازی، احمد رضوانفر
    در سیر دگرگونی های آموزش عالی، ردپاهایی از رویکردها و مدل های گوناگون برنامه ریزی آموزشی و درسی مشاهده می شود و نگاه تحلیلی به رویکردها و زمینه ها این نکته را نمایان می سازد که هر یک بنا به شرایط، نیازها و محدودیت‎ها برخاسته اند، به این دلیل تفکر مداوم درباره ی برنامه درسی ضروری است. هر برنامه درسی از رشته علمی مربوط جدا نبوده و در گسترده ترین معنای خود آن چیزی است که به فراگیر آموخته می شود. محتوای برنامه درسی دانش سازمان یافته و اندوخته شده، اصطلاح ها، اطلاعات، واقعیت ها، حقیقت ها، اصول، روش ها، مفهوم ها، تعمیم ها، پدیده ها و مسئله های مربوط به ماده درسی است. کشاورزی، علمی نظام مند است که به وسیله نظام های اجتماعی و بوم شناختی توصیف می شود و این در حالی است که محتوای برنامه های آموزش کشاورزی روی رشته های جدا از هم (حشره شناسی، گیاه شناسی و…) توجه دارند و دانشجویان را برای رفتار با نظام های پیچیده ی کشاورزی آماده نمی کند. بنابراین، یک نیاز فوری در نظام آموزش کشاورزی و نیز رشته ترویج و آموزش کشاورزی به منظور تغییر جهت گیری برنامه درسی بر پایه رویکرد آموزش میان رشته ای وجود دارد. در این باره، هدف این نوشتار بازاندیشی محتوای آموزشی برنامه درسی مقطع کارشناسی رشته ترویج و آموزش کشاورزی بر پایه مبانی و اصول حاکم بر رویکرد میان رشته ای است که با استفاده از روش شناسی تحلیل محتوا کیفی و کمی و فن مصاحبه نیمه ساختاریافته به بررسی و شناسایی زمینه‎ها و موضوع ها و محورهای آموزشی و مهارت ها و رشته های همجوار و مکمل و سازمان های طرف همکاری از دیدگاه اعضای هیات علمی و خبرگان رشته ترویج و آموزش کشاورزی پرداخته شده است.
    کلید واژگان: بازاندیشی, رویکرد, برنامه درسی میان رشته ای, محتوای آموزشی, ترویج و آموزش کشاورزی
    Zainab Moazen*, Hamid Movahed Mohammadi, Seyyed Yousef Hedjazi, Ahmad Rezvanfar
    In the pathway of the evolution of higher education, there are footprint of different approaches and models of educational planning and curriculum that analytic perspective on approaches and fields reveals that each one is based on conditions, needs and constraints, and this is why continuous thinking about Curriculum is essential. The curriculum is not separate from the discipline, and in its broadest meanings it is what is learned to the learner. Content of curriculum contains of organized and stored knowledge, terminology, information, reality, facts, principles, methods, concepts, generalizations, phenomena and issues related to the subject. Agriculture is a systematic science that is described by social and ecological systems, while the content of agricultural education programs focuses on separate disciplines (insectology, botany, etc.), which does not prepare students to deal with complex systems of Agriculture. Therefore, there is an urgent need in the agricultural education system and agricultural education and extension in order to change the orientation of the curriculum based on the interdisciplinary education approach. In this regard, the purpose of this paper is rethinking about the curriculum content of the undergraduate in the field of agricultural education and extension based on the principles governing the interdisciplinary approach. Which is Used the methodology of qualitative and quantitative content analysis and the technique of semi-structured interviews,to survey and identify the subjects and central signage; Topics, educational orientations and skills; and complementary disciplines and collaborative organizations from the perspective of faculty members and experts in the field of agricultural education and extension.
    Keywords: reprogramming, interdisciplinary curriculum, curriculum content, agricultural extension, education
  • جواد قاسمی *، سیدمحمود حسینی، یوسف حجازی، حمید موحد محمدی
    یادگیری تجربی به عنوان یک الگوی بنیادی از آموزش و یادگیری در آموزش کشاورزی به شمار می رود. هدف این تحقیق پیمایشی، تحلیل عنصرهای یادگیری تجربی در آموزش عالی کشاورزی بود. جامعه ی آماری آن را دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده های کشاورزی ایران (20518 = N) تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران شمار 380 تن از آنان به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه گردآوری و توسط نرم افزارهای SPSS نسخه 19 و LISREL نسخه 5/8 پردازش شدند. به منظور تعیین روایی پرسشنامه از روایی شکلی با نظرخواهی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و روایی سازه استفاده شد (96/0-84/0AVE=) و به منظور محاسبه ی پایایی پرسشنامه از دو روش آلفای ترتیبی و پایایی مرکب استفاده شد (98/0-96/0 CR=و 93/0-83/0α=). یافته های به دست آمده از تحقیق در زمینه ی رتبه بندی عنصرهای چهارگانه ی برنامه ی درسی، ویژگی های آموزشگران، ویژگی های فراگیران و عامل های سازمانی نشان دادند که در زمینه ی برنامه ی درسی، ارزشیابی آموزشی در بالاترین و نیازها و هدف های آموزشی در پایین ترین رتبه ها قرار گرفتند. در زمینه ی ویژگی های آموزشگران، ویژگی های مهارتی در بالاترین و انگیزشی - تعاملی در پایین ترین رتبه ها قرار گرفتند. در زمینه ی ویژگی های فراگیران، ویژگی های انگیزشی در بالاترین و ویژگی های تعاملی در پایین ترین رتبه ها قرار گرفتند و در زمینه ی عامل های سازمانی نیز سویگان زیرساختی در بالاترین و مالی در پایین ترین رتبه ها قرار گرفتند. یافته های تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان داد که نشانگرهای مورد استفاده برای اندازه گیری عنصرهای برنامه ی درسی، ویژگی های آموزشگران، ویژگی های فراگیران و عامل های سازمانی مناسب بودند و شاخص های برازندگی مدل ها نیز در حد مطلوبی قرار داشتند
    کلید واژگان: یادگیری تجربی, آموزش عالی کشاورزی, آموزشگر کشاورزی, فراگیران کشاورزی
    javad ghasemi*, seyed mahmod hoseini, Seyyed Yousef Hedjazi, Hamid Movahed Mohammadi
    Experiential learning is a fundamental model of teaching and learning in agricultural education. Accordingly, the purpose of this survey research was to analysis the elements of experiential learning in Iranian higher agricultural education system. The statistical population of the study consisted of 20518 graduate students of Iranian agricultural colleges out of which 380 students selected as sample, using Cochran formula and proportionate stratified random sampling technique. Data were collected by applying a questionnaire developed for the study and were analyzed using SPSSwin/v.19 and LISREL/v8.5. Validity of the questionnaire was approved by a panel of experts and construct validity using AVE Index (AVE= 0.84-0.96). In order to measure the reliability of the questionnaire, ordinal Alpha coefficient and composite reliability (CR) were calculated (α= 0.83-0.93; CR= 0.96-0.98). Results of prioritizing dimensions of four elements of experiential learning in higher agricultural education system indicated that in the element of curriculum, educational evaluation held the highest and educational needs and goals held the lowest ranks; in the element of teacher’s characteristics, skill dimension held the highest and motivational – interactive dimensions held the lowest ranks; in the element of student’s characteristics, motivational dimension held the highest and interactive dimension held the lowest ranks and in the element of organizational factors, infrastructure dimension held the highest and financial dimension held the lowest ranks. Confirmatory factor analysis revealed that indicators used for measuring curriculum, instructors' characteristics, learners' characteristics and organizational factors were appropriate and models fitness indexes were at desirable level.
    Keywords: experiential learning, higher agricultural education, agricultural learners, agricultural instructors
  • احسان قلی فر، سید یوسف حجازی، سید محمود حسینی، عبدالمطلب رضایی
    توانمندسازی نیروی انسانی یکی از ابزارهای موثر برای افزایش بهره وری و استفاده بهینه از ظرفیتها و توانایی های فردی و گروهی افراد به منظور تحقق اهداف سازمانی است. هدف این پژوهش توصیفی – پیمایشی، تحلیل عاملی تاییدی مولفه های لازم برای توانمندسازی اعضای هیئت علمی بوده است. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیئت علمی دانشکده های کشاورزی ایران (1837 N=) تشکیل می دادند که از این میان تعداد 404 نفر به عنوان نمونه تعیین شد. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن بر اساس نظر جمعی از اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و صاحبنظران مربوط تایید و برای تعیین میزان پایایی بخشهای مختلف، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (78/0 تا 92/0). داده ها با استفاده از نرم افزار Lisrel8.8 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که فرهنگ سازمانی، مهارتهای حرفه ای و زمینه های سازمانی – مدیریتی اثر مثبت و معنا داری بر توانمندی اعضای هیئت علمی دارد.
    کلید واژگان: توانمندسازی, فرهنگ سازمانی, مهارتهای حرفه ای, زمینه های سازمانی - مدیریتی, اعضای هیئت علمی
    Ehsan Gholifar, Dr. Seyyed Yousef Hedjazi, Dr. Seyyed Mahmmod Hosseyni, Abdolmotaleb Rezaee
    Empowerment of human resources is one of the effective tools for increasing efficiency and optimum use of individual and group capacities and capabilities of individuals in order to realize organizational goals. The purpose of this descriptive survey research was confirmatory factor analysis of necessary contexts on promotion of Iranian agricultural colleges faculty members. The statistical population of the study consisted of the faculty members of Iranian agricultural colleges (N= 1837), out of whom 404 people included in statistical sample. To collect data, proportional stratified random sampling method. A questionnaire was the main tool of study. The validity of the questionnaire was approved by the judgment of a panel of faculty members of the department of Agricultural extension and education. In order to measure the reliability of the questionnaire, Cronbach Alpha coefficients was calculated(.78-.92). The data were analyzed by Lisrel8.8 software.. Confirmatory Factor Analyze results showed that organizational culture, professional skills and management – organizational contexes had positive and significant effect on the empowerment of faculty members.
  • احسان قلی فر، سید یوسف حجازی، سید محمود حسینی
    برای ایجاد تغییرات چشمگیر در بخش کشاورزی هر کشوری تدوین برنامه های کاربردی برای شناسایی نیازهای حرفه ای و فراهم کردن زمینه های لازم برای رشد مهارتهای حرفه ای اعضای هیئت علمی آن کشور امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. هدف این پژوهش شناسایی و تحلیل مهارتهای حرفه ای لازم برای موفقیت شغلی از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشکده های کشاورزی ایران بوده است. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی بوده است و جامعه آماری آن را اعضای هیئت علمی دانشکده های کشاورزی ایران (1837 N=) تشکیل داده اند. با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان تعداد 327 نفر به عنوان نمونه تعیین شدند که در نهایت، برای افزایش دقت نتایج، حجم نمونه به 404 نفر افزایش یافت. برای تعیین تعداد اعضای هیئت علمی و تعداد دانشکده ها از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب و سپس، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان دانشکده های کشاورزی ایران 12 دانشکده انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن بر اساس نظرجمعی از اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و صاحبنظران مربوط تایید شد و برای تعیین میزان پایایی بخشهای مختلف از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (78/0 تا 92/0). داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS:win16 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین مدرک تحصیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) و محل تحصیل (داخل یا خارج از کشور) اعضای هیئت علمی از نظر مهارتهای حرفه ای وجود دارد. همچنین، نتایج آزمون مقایسه میانگین (F) نشان داد که تفاوت معنا داری بین مرتبه علمی (مربی، استادیار، دانشیار و استاد) اعضای هیئت علمی مورد مطالعه از نظر مهارتهای حرفه ای وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی پنج عامل مهارتهای فناوری اطلاعات، مهارتهای ارتباطی، تسلط بر محتوا، راهبردهای تدریس و یادگیری و بالندگی حر فه ای در مجموع حدود 641/58% از کل واریانس را تبیین کردند.
    کلید واژگان: مهارتهای حرفه ای, آموزش عالی کشاورزی, اعضای هیئت علمی, دانشکده های کشاورزی ایران
    Ehsan Gholofar, Dr. Seyyed Yousef Hedjazi, Dr. Seyyed Mohmmod Hosseyni
    Technical skill of agricultural faculty members is essential in providing change in the agricultural sector. The objective of this research was to identify and analyze skill requirements of faculty members of agricultural colleges of Iran. The questionnaire was administered to 404 agricultural faculty members selected on the basis of proportional stratified random sampling method. Results of exploratory factor analysis revealed that information technology, communication, mastery, use of strategies and status explained 70.66 percent of total variance of the professional skills. Furthermore, statistically significant differences among assistant, associate, full professors and their places of studies were found. Finally, the researchers discussed policies that could raise the technical skills of faculty.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال