به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

sh varaei

  • محمد پرورش مسعود، شکوه ورعی*
    مصاحبه یکی از ابزارهای معمول و متداول در بسیاری از پژوهش های علوم انسانی و اجتماعی است که با گسترش رویکردهای کیفی و تلفیقی در سال های اخیر به طور فزاینده ای بدان توجه شده است. مصاحبه گفتگویی هدفمند و معمولا از قبل طراحی شده درباره موضوعی مشخص است که حداقل دو نفر در آن شرکت دارند. فردی که پرسش های مصاحبه را تدوین و مطرح می کند، مصاحبه گر و فردی که به پرسش ها پاسخ می دهد، مصاحبه شونده است. در پژوهش های کیفی، به منظور جمع آوری داده ها، با توجه به تعداد افراد درگیر در مصاحبه، شرایط مکانی و زمانی و اهداف تحقیق و ویژگی های مصاحبه شوندگان، نوع مصاحبه مورداستفاده متفاوت خواهد بود. یکی از انواع مصاحبه ها، مصاحبه های الکترونیکی است که از جایگزین های مصاحبه به روش مرسوم است. این روش مصاحبه، می تواند مانند سایر مصاحبه ها برای بررسی نگرش ها، نظرها، باورها و تجربه های واقعی افراد جامعه موردمطالعه، استفاده شود. این مصاحبه ها می توانند به دو صورت هم زمان و غیر هم زمان انجام شوند. درروش هم زمان مصاحبه کننده به طور هم زمان با مصاحبه شوندگان ارتباط برقرار می کند. مکالمات تلفنی، استفاده از Webcam و همچنین Chat در شبکه های اجتماعی مثال هایی از این روش هستند. مصاحبه های غیر هم زمان آن هایی هستند که مصاحبه کننده و مصاحبه شونده در زمان های متفاوتی در فرآیند مصاحبه شرکت می کنند. ایمیل، انجمن های اینترنتی و تابلوی اعلانات اینترنتی (Bulletin Boards) و یا سایت های شبکه های اجتماعی مثال هایی از مصاحبه به روش غیر هم زمان هستند(1).
    بر همین اساس این مصاحبه ها می توانند در طیف ساختاریافته تا بدون ساختار قرار بگیرند. به طور مثال ممکن است پژوهشگر یک سری از سوالات را از طریق نامه الکترونیک به شرکت کنندگان ارسال کند و یا پژوهشگر دیگری مصاحبه نیمه ساختار یافته ای را به صورت گفتگو در بستر اینترنت انجام دهد؛ اما باید توجه داشت که مصاحبه الکترونیک نیز دارای مزایا و محدودیت هایی است.
    از مزایای مصاحبه الکترونیکی می توان به مواردی مانند حذف بعد مسافت، مصاحبه با افرادی که دسترسی حضوری به آن ها مشکل است، مصاحبه در محل طبیعی کار یا زندگی افراد و توجه به راحتی آن ها، صرفه جویی در هزینه، ذخیره اطلاعات به آسانی و با سرعت، حذف تاثیر حضور مصاحبه گر و حفظ حریم خصوصی افراد و بدون نام بودن آن ها (روش نامه های الکترونیکی)، مصاحبه با گروه های آسیب پذیر مانند مبتلایان به ایدز، بزهکاران و مانند آن اشاره کرد. محدودیت های مصاحبه الکترونیک، کاهش توجه و تمرکز شرکت کنندگان، عدم توانایی استفاده از فناوری، دسترسی ناکافی به اینترنت، مشکل تایید هویت شرکت کنندگان و عدم دسترسی به واکنش های غیرکلامی است(3،2).
    از چالش های مهم مصاحبه های الکترونیک، ملاحظات اخلاقی است که در این خصوص می توان به مواردی همچون خطر افشای اطلاعات شرکت کنندگان و نحوه اخذ رضایت برای شرکت در مطالعه، اشاره داشت. این مسئله در شرایطی که مصاحبه شوندگان گروه کودکان، نوجوانان یا افرادی که مشکلات ذهنی دارند، باشند بیشتر نمود پیدا می کند. یکی دیگر از مصادیق اخلاقی، استفاده نامناسب از قدرت برای بررسی فعالیت های مردم از طریق فناوری بدون جلب رضایت آن ها است که به آن Lurking گفته می شود و از موارد نقض حریم خصوصی انسان ها محسوب می شود. با این حال در مصاحبه الکترونیک شرکت کنندگان به راحتی می توانند از ادامه همکاری صرف نظر کنند. به همین منظور قوانین و مجموعه ای از بایدها و نبایدهای استفاده از اینترنت و حضور در شبکه های اجتماعی به نام نتیکت (netiquette) وجود دارد که از ترکیب دو واژه network و etiquette به دست آمده که می بایست هم مصاحبه شونده و هم مصاحبه کننده با آن آشنا باشند(4). صرف نظر از ملاحظات اخلاقی، یکی دیگر از چالش ها، مسائل مربوط به اعتبار داده ها و یافته های جمع آوری شده از طریق مصاحبه های غیر هم زمان است. بدین منظور پژوهشگران چگونه می توانند مطمئن باشند که شرکت کنندگان حقیقی چه کسانی هستند؟ چگونه می توانند اطمینان یابند، پاسخ نامه های الکترونیک که منتسب به فرد پاسخ دهنده است، توسط خود او پاسخ داده شده است؟
    بدین منظور پژوهشگران باید قبل از استفاده از روشی جدید در مصاحبه، به مزایا و محدودیت های آن توجه کنند. سطح تناسب آن را با پژوهش خود ارزیابی کنند و سپس در مورداستفاده یا عدم استفاده از این روش تصمیم بگیرند. بنابراین پیشنهاد می شود در صورت امکان از روش مصاحبه حضوری و چهره به چهره استفاده شود و از روش های الکترونیک در مواقعی که امکان مصاحبه حضوری، به دلیل عدم دسترسی حضوری یا دور بودن محل شرکت کنندگان، وجود دارد استفاده شود. از بین روش های الکترونیکی بهتر است از مصاحبه های هم زمان و تصویری استفاده کرد تا تعامل بین مصاحبه کننده و مصاحبه شونده برقرار شود؛ در غیر این صورت باید از روش های مصاحبه غیر هم زمان مانند نامه های الکترونیکی استفاده کرد که البته آن نیز می تواند با تورش و عدم اطمینان به داده های گردآوری شده همراه باشد.
    امروزه فناوری اطلاعات تقریبا در تمامی حوزه های پژوهش ورود پیدا کرده است و مصاحبه که به وفور توسط پژوهشگران کیفی استفاده می شود از این قاعده مستثنا نیست. همان طوری که اشاره شد این روش مزایا و معایب خاص خود را دارد که در پاره ای از موارد استفاده از آن اجتناب ناپذیر است. نویسندگان این نامه به هیچ عنوان مدعی جایگزینی این روش به جای مصاحبه حضوری و رو در رو نیستند ولی با توجه به شرایط امروز و پیشرفت های فناوری آن را به عنوان یک روش مکمل پیشنهاد می کنند بنابراین مصاحبه الکترونیک تنها می تواند یکی از اشکال مصاحبه ای باشد که در کنار سایر روش ها برای جمع آوری داده ها بکار می رود. مصاحبه الکترونیک ممکن است بهترین روش جمع آوری داده در هر شرایطی نباشد، اما با توجه به گسترش روز افزون فناوری در فرآیندهای اجتماعی و همچنین آموزش و پژوهش، امیدواریم که مصاحبه الکترونیک به عنوان یک گزینه ارزشمند و مکمل در جعبه ابزار پژوهشگران کیفی جای خود را باز کند. ما امیدواریم که این نامه شروعی برای تحقق این آرزو باشد و بینش های مفیدی را برای پژوهشگرانی که ممکن است در آینده مصاحبه های الکترونیکی انجام دهند، ارائه کرده باشد.
    M. Parvaresh-Masoud, Sh Varaei *
    Interview is one of the most common tools among many social and human researches, which has been increasingly taken into account in recent years by expanding the quality and integrative approaches. An interview is usually a deliberate pre-designed conversation about a specific topic in which at least two person are involved. The person who devise the interview questions is the interviewer and the one who answers the questions is the interviewee. In order to collect data in qualitative researches, the type of interview will be different according to the number of those involved in the interview, the spatial and temporal conditions, the research objectives, and characteristics of interviewees,. One type of interviews is an electronic interview, which is an alternative to the traditional method. This method can be used, like others, to examine the attitudes, opinions, beliefs, and experiences of individuals in the study. These interviews can be done simultaneously and asynchronous. In the simultaneous method, the interviewer communicates with the interviewees simultaneously. Telephone conversations, webcam use, and chat on social networks are some examples. Asynchronous interviews are those that interviewer and interviewee take part in an interview at different times. Emails, online communities and Bulletin Boards or social network sites are examples of interviews that are asynchronous(1).
    Accordingly, these interviews can be ranged from structured to unstructured. For example, the researcher may send a series of questions through e-mail to the participants, or another researcher may conduct a semi-structured interview on the Internet, but it should be noted that the electronic interview also has advantages and limitations.
    The benefits of electronic interview include issues such as long-distance removal, interview with people who are difficult to access, interview in the normal place of work or living with regard to their convenience, cost-effectiveness, saving information easily and quickly, deleting the impact of the presence of the interviewer and the privacy of individuals, and their anonymity (e-mail), interviewing vulnerable groups such as those infected with HIV, criminals, etc. Limitations of electronic interview included the reduced attention and concentration of participants, inability to use technology, insufficient Internet access, the problem of verifying the participant's identity and the lack of access to non-verbal reactions(2,3).
    4
    One of the important challenges of electronic interviews is ethical considerations, which include the risk of disclosure of participant's information and how to obtain consent for participation in the study. This is more likely when interviewees are children, adolescents or people with mental problems. Another example is the inappropriate use of power to examine people's activities through technology without their consent, which is called Lurking; it is considered to be a violation of human privacy. However, during an e-mail interview, participants can easily ignore the collaboration. For this reason, there are rules and a set of norms for the usage of Internet and social networks,called netiquette, which combines the two terms of network and etiquette that both the interviewee and the interviewer should be familiar with them(4). Regardless of ethical considerations, one of the challenges is data validity issues and findings which are gathered through asynchronous interviews. How can researchers be sure who the true participants are? How can they ensure that the electronic responses attributed to the respondent are answered by him/her?
    So, researchers should consider the benefits and limitations before using the new method in the interview. Then, they should assess their appropriateness to their research and then decide whether to use this method or not. Therefore, it is suggested to use face-to-face interviewing methods, if possible, then use electronic methods when there is a problem of the presence of the participants or distance. From electronic methods, it is better to use simultaneous and video interviews to establish interaction between the interviewer and the interviewee; otherwise, asynchronous interviewing methods should be used, such as e-mail, which may also be associated with unreliability to data collection. Today, information technology has entered almost every area of research, and interviews that are abundantly used by qualitative researchers are no exception. As noted, this method has its own advantages and disadvantages, which is inevitable in some cases. The authors of this letter have no claim to replace this method with face-to-face interviews, but according to today's conditions and technological advances, it is suggested as a complementary method, so an electronic interview can only be one of the forms of interview along with other methods for data collection. Electronic interviews may not be the best way to collect data in any circumstances, but given the increasing use of technology in social processes, as well as education and research, we hope that electronic interview will be a valuable option in the qualitative research toolbox. We hope this letter will be the first step to fulfill this wish and provide useful insights for researchers who may conduct future electronic interviews.
  • میترا خوبی، نورالدین محمدی، مجید احمدی هدایت*، شهرزاد غیاثوندیان، شکوه ورعی
    مقدمه
    روش های گوناگونی جهت ارایه آموزش وجود دارند. انتخاب روش های آموزش را می توان از جمله فعالیت هایی دانست که مدرسان با توجه به شرایط و امکانات برای رسیدن به اهداف آموزشی اتخاذ می کنند. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه یادگیری دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران در دو روش آموزش از طریق لوح فشرده و آموزش سنتی انجام شد.
    روش
    این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. جامعه پ‍‍‍‍‍ژوهش شامل دانشجویان پرستاری ورودی مهر 88 که واحد بهداشت جامعه ی 3 را در نیمسال تحصیلی 92-91 اخذ نمودند، بود. شرکت کنندگان بر اساس روش تخصیص تصادفی به روش بلوک دوتایی به دو گروه آموزش با روش سنتی و آموزش با لوح فشرده تقسیم شدند. فراگیران پس از اتمام دوره آموزشی به منظور ارزشیابی یادگیری در آزمون پایان ترم شرکت کرده و نمره نهایی آنان ملاک ارزشیابی یادگیری قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش های آمار توصیفی( میانگین، انحراف معیار)، آزمون آماری آنالیز کوواریانس(آنکووا) ، آزمون کای دو و آزمون تی مستقل استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین و انحراف معیار نمرات پایان ترم دانشجویان در دو گروه آموزش سنتی و آموزش لوح فشرده نیز به ترتیب 1/85±13/41و 1/80±13/70 بود. مقایسه میانگین نمرات پایان ترم دانشجویان دو گروه مورد مطالعه با توجه به کنترل متغیر مداخله گر معدل کل دانشجویان با استفاده از آزمون آماری آنکووا نشان داد که نمرات پایان ترم دانشجویان در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی دار نداشت (0/55=p value )و مشابه بود.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که آموزش از طریق لوح فشرده و آموزش سنتی تاثیر مشابهی بر یادگیری فراگیران داشته است و با توجه به چالش های موجود در زمینه افزایش تعداد فراگیران پذیرفته شده در مراکز آموزشی و عدم تناسب آن با امکانات و فضاهای آموزشی موجود، شیوه ی آموزش از طریق لوح فشرده می تواند در دروس نظری به عنوان یک شیوه ی آموزشی کارآمد بکار گرفته شود.
    کلید واژگان: آموزش لوح فشرده, آموزش سنتی, یادگیری, دانشجویان پرستاری
    M. Khoobi, N. Mohammadi, M. Ahmadi Hedayat*, Sh Ghiyasvandiyan, Sh Varaei
    Introduction
    Selecting education methods can help Instructors to use methods that are more effective for future nursing Programs. The aim of this study was to compare the effect of CD-based and traditional education on Nursing Students’ learning in Tehran University of medical sciences.
    Methods
    In this quasi-experimental study two case and control groups were selected. 38 nursing students (19 students in each group) who were passing community health nursing course 3 in 2012-2013 were divided equally into two groups of CD-based education and traditional education by using random allocation method. In the case group, the intervention consisted of delivering educational material using compact disc for 8 weeks. The other group received educational material by lecturing in the classroom at the same time. In both groups, final exam scores measured students’ learning 3 weeks after finishing the course. Two groups’ scores were compared by descriptive statistic as mean, standard deviation, independent T test, k square and Analysis of Covariance (Ancova) using spss version 16.
    Results
    Based on the findings, mean and standard deviation of final exam scores in the case and control groups were M=13.70± 1.80 and 13.41 ± 1.85. Analysis of Covariance (ANCOVA) test showed that Compact Disc -based education and traditional education had the same effect on the Nursing Students’ Learning (p value: 0.55).
    Conclusions
    According to the finding, Compact Disc -based education seems to be as effective as traditional education on the Nursing Students’ Learning. Therefore, with regard to the advantages of modern educational methods, it is recommended to be used in the blended method of educational programs.
    Keywords: Education, CD, based education, students learning, nursing students
  • شکوه ورعی، لیلا ممشلی *، شهرزاد غیاثوندیان، ناصر بحرانی
    زمینه و هدف
    تزریقات یکی از رایج ترین رویه ها در حرفه پرستاری است که مستلزم رعایت معیارهای خاص ایمنی می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی چند رسانه ای بر دانش و عملکرد پرستاران در زمینه تزریق ایمن انجام شد.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی، یک گروهی، با طراحی قبل و بعد بود. نمونه ها شامل 50 نفر از پرستاران شاغل در شهرستان مینودشت، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان بودند که به روش سر شماری، به مطالعه وارد شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه دانش و چک لیست مشاهده عملکرد پرستاران در مورد تزریق ایمن بود که پرسشنامه دانش قبل و شش هفته بعد از آموزش توسط پرستاران تکمیل شد و عملکردشان نیز با استفاده از چک لیست مورد مشاهده قرار گرفت. مداخله به صورت اجرای برنامه آموزشی چند رسانه ای، به مدت 2 هفته، برای پرستاران بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16، آمار توصیفی و آزمون تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین نمره دانش پرستاران بعد از آموزش به طور معنی داری ارتقاء یافت (05/0 P<) و همچنین بین میانگین امتیاز عملکرد پرستاران قبل و بعد از مداخله آموزشی در سه سطح حین آماده سازی، حین تزریق و پس از تزریق اختلاف آماری معنا داری وجود داشت (05/0 P<).
    نتیجه گیری کلی: نتایج این پژوهش نشان داد که اجرای برنامه آموزشی چند رسانه ای موجب افزایش دانش و بهبود عملکرد پرستاران در مورد تزریق ایمن شده است، بنابراین با توجه به اینکه تزریق ایمن یکی از وظایف خطیر پرستاران محسوب می شود، استفاده از این روش های آموزشی جهت ارتقاء عملکرد بالینی آنان توصیه می شود.
    کلید واژگان: آموزش چند رسانه ای, دانش, عملکرد, پرستار, تزریق, ایمن
    Sh Varaei, L. Mamashli*, Sh Ghiyasvandian, N. Bahrani
    Background and Aims
    Injection is one of the most common nursing procedures in nursing profession that requires compliance with specific standard of safety. The aim of this study is determination the effect of multi-media education program on knowledge and practice of nurses about injection safety.
    Material &
    Methods
    It was a quasi-experimental, one group (before and after) design. The census sample consisted of 50 nurses whom worked in Minoodasht, Hospital affiliated to Golestan University of Medical Sciences that had been. The tool for data gathering was knowledge questionnaire and observational practice checklist. The knowledge questionnaire completed by nurses before and six weeks after educational intervention and practice were observed using a checklist. The intervention was a two- week multimedia educational program. Data was analyzed by descriptive statistics and paired T test, using SPSS-PC (v.16).
    Results
    The results showed that, the mean knowledge score, after intervention was significantly increased (P
    Conclusion
    The results showed that multimedia educational program increased the knowledge and improved the practice of nurses about safe injection. As regards, the safe injection is one of the most important duties of nurses, so it is recommended that they use these strategies to enhance their clinical practice.
    Keywords: Multimedia Education, Knowledge, Practice, Nurses, Injection, Safety
  • شکوه ورعی، محمدعلی چراغی، نعیمه سیدفاطمی، میترا طالبی، ناصر بحرانی، علی دهقانی، مرتضی شمسی زاده*
    مقدمه

    بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علت مرگ در سراسر جهان می باشند و علی رغم درمان های دارویی، عمل جراحی پیوند عروق کرونر در برخی از بیماران همچنان به عنوان اولین و بهترین انتخاب در درمان آنان شناخته شده است. اهمیت کاهش اضطراب در بیماران تحت جراحی قلب باعث شد مطالعه ای با هدف تاثیرآموزش همتا بر اضطراب این بیماران انجام شود.

    روش

    در این کارآزمایی بالینی تصادفی، تعداد 60 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی و دکتر شریعتی تهران با روش نمونه گیری آسان وارد مطالعه شده و به صورت هفتگی، به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. اضطراب بیماران هر دو گروه در روز بستری اندازه گیری شد. سپس گروه کنترل آموزش روتین بخش و گروه مداخله، علاوه برآموزش روتین بخش، توسط همتایان نیز آموزش دیدند. مجددا اضطراب بیماران قبل از عمل، پنج روز و چهار هفته بعد از عمل نیز سنجیده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیل برگر بود. اطلاعات جمع آوری شده با کمک نرم افزار SPSS v.22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری برای تمام آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    میانگین اضطراب در هر دو گروه در روز بستری اختلاف آماری معناداری نداشتند (8/0=p). میانگین اضطراب بیماران گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در قبل از عمل، پنج روز و چهار هفته بعد از عمل تفاوت معناداری داشت (001/0p<).

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد، آموزش همتا برای بیماران کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر، روشی موثر در جهت کاهش اضطراب بیماران می باشد. لذا توصیه می شود جهت آموزش بیماران، از این رویکرد آموزشی در بخش های جراحی قلب استفاده شود.

    کلید واژگان: آموزش همتا, اضطراب, عمل جراحی پیوند عروق کرونر
    Sh Varaei, Ma Cheraghi, N. Seyedfatemi, M. Talebi, N. Bahrani, A. Dehghani, Shamsizadeh
    Introduction

    Cardiovascular diseases are the most common causes of death worldwide. Despite pharmaceutical therapies، coronary artery bypass graft surgery continues to be the first and best treatment strategy. This study was conducted to investigate the effect of peer education on anxiety in patients candidated for coronary artery bypass graft surgery.

    Method

    In this randomized control trial study، 60 patients who were candidate for coronary artery bypass graft surgery in Shariati and Imam Khomeini hospitals in Tehran were recruited using the convenience sampling method. The patients were assigned randomly into two control and intervention groups. Patients’ anxieties in all patients were measured using the Spielberger state-trait anxiety inventory in the admission day، five days and four weeks after surgery. The control group received routine education and the intervention group was trained by their peer. Descriptive and inferential statistics were used to analyze data.

    Results

    Anxiety scores in both groups were not different in the admission day (p=0. 8). Also differences in mean anxiety scores between the groups before surgery، five days and four weeks after surgery were statistically significant (p<0. 001).

    Conclusion

    Peer education to patients who are candidate for elective coronary artery bypass graft surgery can reduce anxiety. Therefore، it is recommended that، this educational approach used in the cardiac surgeries ward.

    Keywords: Peer education, anxiety, coronary artery bypass graft surgery
  • معصومه سبزعلی گل، اسماعیل شریعت، شکوه ورعی، عباس مهران، شیوا سادات بصام پور
    زمینه و هدف
    بیماری های قلبی عروقی به عنوان شایع ترین بیماری جدی در اغلب جوامع محسوب می شود. کاتتریسم قلبی یک روش تشخیصی معمول جهت بیماری های عروق کرونر است. فعالیت بیماران بعد از این روش کار به علت خطرات بالقوه عوارض عروقی محدود می گردد و به طور معمول بیماران به مدت 24-8 ساعت پس از کاتتریسم استراحت در تخت در وضعیت خوابیده به پشت دارند. این پژوهش با هدف تعیین میزان تاثیر تغییر وضعیت بدن و خروج زودتر از موعد از بستر بر میزان کمردرد و خون ریزی پس از کاتتریسم صورت گرفته است.
    روش بررسی
    در این مطالعه نیمه تجربی، 90 بیمار تحت کاتتریسم بستری در بخش بعد از کاتتریسم بیمارستان شریعتی در ماه های اردیبهشت و خرداد 87 با نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند. ابتدا بیماران گروه آزمون و سپس بیماران گروه شاهد انتخاب شدند. بیماران گروه شاهد به مدت 24-8 ساعت در وضعیت خوابیده به پشت و زاویه سر تخت صفر درجه قرار می گرفتند و کیسه شن 8 ساعت بر روی اندام مبتلا قرار داشت. بیماران گروه آزمون در ساعت اول خوابیده به پشت و زاویه سرتخت 15 درجه، در ساعت دوم در زاویه 30 درجه و خوابیده به پشت و در ساعت سوم خوابیده به پشت و در زاویه 45 درجه قرار می گرفتند. در تمام مدت سه ساعت کیسه شن 2 کیلوگرمی بر روی اندام مبتلا قرار داده می شد و در پایان سه ساعت، بیمار مجاز به خوابیدن به پهلوی راست وچپ، طبق زاویه دلخواه (45-15 درجه) بود. بیماران در ساعت ششم از تخت خارج می شدند. شدت کمردرد و میزان خون ریزی در بدو ورود به بخش، 6ساعت و 24 ساعت بعد اندازه گیری شد. همچنین میزان خون ریزی جهت پیگیری طولانی تر 7روز بعد نیز مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    بین دو گروه از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات، شدت کمردرد و میزان خون ریزی در بدو ورود به بخش تفاوت معنادار آماری وجود نداشت. در مقاطع زمانی 6 و 24 ساعت پس از مطالعه در گروه آزمون شدت کمردرد کمتر از گروه شاهد بوده است (001/0p<) و در مقاطع زمانی ذکر شده و 7 روز پس از مطالعه هیچ کدام از افراد دو گروه دچار خون ریزی نشدند.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های تحقیق به نظر می رسد بیمار می تواند پس از کاتتریسم تشخیصی قلبی به صورت ایمن در تخت تغییر وضعیت دهد و زودتر از موعد (ساعت ششم) از تخت خارج شود.
    کلید واژگان: کاتتریسم, تغییر وضعیت, خروج زودتر از بستر, عوارض
    M. Sabzaligol, E. Shariat, Sh Varaei, A. Mehran, Sh Bassampour
    Background and Aim
    The prevalence of cardiovascular diseases is high in most of the countries. Cardiac catheterization is a routine diagnostic test for coronary heart diseases. In order to minimize the post-procedure complications, patients are restricted to bed for 8-24 hours in flat position. The aim of this study was to assess the effect of changing position and early ambulation on back pain and the amount of bleeding after cardiac catheterization. Methods & Materials: In this quasi-experimental study, 90 patients undergoing diagnostic angiography were selected using convenience sampling method in Shariati hospital. The patients were allocated in two intervention and control groups. The control group remained in supine position for 8-24 hours and the sandbag remained for eight hours. The patient's position in the intervention group was intermittently changed during the first hour after catheterization. The head of bed was set at 15 degree angle. In the second hour, the position changed to flat and the head of bed raised to 30 degree. In the third hour, the head of bed angle was set in 45 degree. In the first three hours sandbag was placed in catheter insertion site. After the third hour, patients could rest in any position (15-30 degree). Patients were ambulated in the sixth hour. Back pain intensity and level of bleeding were assessed immediately after admission, in the sixth, 24th hour; and after the seventh day of catheterization.
    Results
    The results indicated that there was no statistically significant difference in age, gender, education level, back pain intensity, and the level of bleeding immediately after the catheterization. Back pain intensity was lower in the intervention group than the control one after 6 and 24 hours of catheterization (P<0.001). There was no statistically significant difference between the intervention and control groups in the level of bleeding after 6 hours, 24 hours, and seven days of catheterization (P>0.05).
    Conclusion
    Patients should be allowed to change their positions in bed cardiac catheterization. Patients can be ambulated earlier (in the sixth hour) after cardiac diagnostic catheterization.
  • شکوه ورعی*، ندا مهرداد، ناصر بحرانی
    زمینه و هدف

    شیردهی یکی از اثر بخش ترین رفتارهای پیشگیری از بیماری و ارتقای سلامت است که مادران دارای فرزند شیرخوار باید بدان عمل کنند. در تحقیقات بسیاری به شناسایی عوامل تاثیرگذار بر شیردهی و طول مدت آن پرداخته شده است. خودکارآمدی اعتقادی است که یک فرد به توانایی خود برای به انجام رساندن یک جریان کاری دارد. خودکارآمدی شیردهی اعتقاد مادر به توانایی خود برای شیردهی فرزندش است و یکی از متغیرهای قابل تعدیل، تاثیرگذار و بر جسته بر طول مدت شیردهی می باشد که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی شیردهی و وضعیت شیردهی مادران انجام گرفته است.

    روش بررسی

    این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع طولی است. پرسشنامه سه قسمتی توسط 437 مادر مراجعه کننده به درمانگاه های پره ناتال بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1384 که در هفته 37 بارداری بوده و تصمیم به شیردهی داشتند تکمیل شد. در ماه اول و چهارم پس از زایمان پرسشنامه خودکارآمدی و وضعیت شیردهی آنان مجددا تکمیل گردید و ارتباط بین این دو سنجیده شد.

    یافته ها

    4/80% مادران در ماه اول پس از زایمان شیردهی انحصاری داشتند. ارتباط معناداری بین خودکارآمدی شیردهی قبل از زایمان و تصمیم به شیردهی وجود نداشت. هر چند که این ارتباط با طول مدت شیردهی در ماه اول و چهارم پس از زایمان معنادار بود. بدین ترتیب که مادران با خودکارآمدی بالا در مقایسه با مادران با خودکارآمدی پایین درصد شیردهی انحصاری و طول مدت شیردهی بیشتری داشتند.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد خودکارآمدی شیردهی مادران ارتباط معناداری با وضعیت شیردهی دارد. این مقیاس نه تنها قادر به شناسایی مادران با خودکارآمدی شیردهی پایین است، بلکه اطلاعات مهمی را برای صاحبان حرف بهداشتی فراهم می کند تا اعتماد به نفس مادران جهت شیردهی افزایش یافته و در صورت روبه رو شدن با مشکل به شیردهی خود ادامه دهند.

    کلید واژگان: خود کارآمدی, شیردهی, وضعیت شیردهی, مادران باردار, مادران شیرده
    Sh Varaei, N. Mehrdad, N. Bahrani (Msc.).
    Background and Aim

    Breastfeeding is the most cost-effective, health-promoting, and disease-preventing activity that new mothers can perform. Many researches have focused on identifying factors that influence breastfeeding initiation and duration. An important and modifiable factor is the perceived self-efficacy of mothers for breast feedings. It refers to a mother's perceived ability to breastfeed her newborn; and is a dominant variable in the duration of breastfeeding. The purpose of this study was to assess the relationship between self-efficacy and breastfeeding.Methods & Materials: A descriptive, longitudinal, analytic approach was used in this study. The three-part questionnaire was administered to the eligible pregnant women (437 pregnant women) who were at least in 37 weeks of gestation and intended to breastfeed. They were then contacted again at one and four months postpartum to determine their infant's feeding level and method. The questionnaire was re-administered to the participants at that time.

    Results

    The results showed that 80.4 percent of participants had exclusive breastfeeding during one month. There was no significant relationship between antenatal breastfeeding self-efficacy and the breastfeeding. The self-efficacy was significantly related to breastfeeding outcomes at one month. Mothers with high self-efficacy were significantly more likely to breastfed their babies exclusively at one and four months postpartum than the mothers with low self-efficacy.

    Conclusion

    Maternal breastfeeding self-efficacy is significantly related to breastfeeding duration and level. Measuring breastfeeding self-efficacy not only identifies high risk mothers, but also provides important information to health care providers in providing support to new mothers.

بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال