به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

somaye kermani

  • سمیه کرمانی، مجتبی بنیادیان*، سعید شمس، حمدالله مشتاقی

    ویبریو کلرا یکی از پاتوژن های مهم انسانی است که از طریق آب و غذای آلوده منتقل می شود. بیماری های ناشی از ویبریو کلرا در استان قم به دلایل شرایط آب و هوایی خاص اندمیک است. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع ویبریو کلرا در آب و سبزیجات استان قم، حضور ژن های حدت و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها انجام شد. در یک دوره دو ساله (0041-1399) ، 120نمونه آب های کشاورزی (70 نمونه) و سبزیجات (50 نمونه) تولید شده در استان قم جمع آوری شدند. نمونه ها روی محیط اختصاصی کشت داده شدند. کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و آزمون های بیوشیمیایی روی آنها انجام شد و با آزمایش سرولوژی، سروتیپ ویبریو کلرا شناسایی شد. سپس بررسی حضور ژن های حدت  با روش PCR و همچنین ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه ها با روش انتشار در آگار  بررسی شد. بطور کلی از 17 نمونه (16/14% (باکتری ویبریو کلرا جدا شد که همه Non-O1 بودند. میزان آلودگی آب و سبزیجات به این باکتری به ترتیب 28/14% (10مورد) و 00/14% (7 مورد) بود. در ارزیابی ملکولی، میزان فراوانی ژن های حدت شامل  toxR(32 /88%(، rtxA  (82/58%)،  hlyA (05/47%)، chxA (88/5%) بود، و100 % جدایه ها فاقد ژن هایctxA،ace  و tcpAبودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به آمپی سیلین و آموکسی سیلین (29/34 %) و سپس به ترتیب سفوروکسیم (46/17%)، ایمی پنم (76/11%)، سفوکسیتین و تری متوپریم-سولفومتوکسازول (88/5%) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ویبریو کلرا Non-O1 در آب و سبزیجات استان قم وجود دارد. لذا به عنوان یک منشاء مهم ایجاد بیماری برای انسان، نظارت بهداشتی مستمر بر آب و سبزیجات و ضد عفونی مناسب این مواد غذایی دارای اهمیت زیادی است.

    کلید واژگان: ویبریو کلراnon-O1, ژن های حدت, مقاومت آنتی بیوتیکی, آب, سبزیجات
    Somaye Kermani, Mojtaba Bonyadian*, Saeed Shams, Hamdollah Moshtaghi Boroujeni

    Vibrio cholerae is one of the important human pathogens that is transmitted through contaminated water and food. In Qom province, due to special weather conditions, diseases caused by Vibrio cholerae are endemic. The aim of this study was the prevalence of Vibrio cholerae in water and vegetables of Qom province and the presence of two virulence genes, hlyA and toxR. During two years (2020-2021), 120 samples of agricultural water (70) and vegetables (50) in Qom province were collected. The samples were cultured on specific media. Suspicious colonies were evaluated by Gram staining and biochemical tests and the serotype Vibrio cholerae was identified by serology test. Finally, Then, the presence of virulence genes was investigated by PCR method and also the antibiotic resistance pattern by disk diffusion method was evaluated in the isolates.  Vibrio cholera bacteria were isolated from 17 samples (16.14%), all of which were Non-O1. The rate of contamination of water and vegetables was 28.14% (10 cases) and 14.00% (7 cases), respectively. In molecular evaluation, the abundance of virulence genes including: toxR (88.32%), rtxA (58.82%), hlyA (47.05%), chxA (5.88%), and 100% of isolates did not have ctxA, ace and tcpA genes. The most antibiotic resistance is related to ampicillin and amoxicillin (34.29%), followed by cefuroxime (17.46%), imipenem (11.76%), and cefoxitin and trimethoprim-sulfamethoxazole (5.88%). The results of this study showed that Vibrio cholerae Non-O1 is present in water and vegetables of Qom province, and as an important source of disease for humans therefore, continuous health monitoring of water and vegetables and proper disinfection of these foods is very important.

    Keywords: Vibrio Cholerae Non-O1, Virulence Genes, Antibiotic Resistance, Water, Vegetables
  • فاطمه سادات میرطالبی، محیا تیموری، سعید شمس*، احمد حرمتی، مهدیه قدوسی، سمیه کرمانی
    سابقه و هدف

    هلیکوباکترپیلوری باکتری گرم منفی، میکروآئروفیل و مارپیچی شکل است و عفونت با این باکتری می تواند منجر به گاستریت، زخم و حتی سرطان معده شود. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن cagA در بین بیماران با گاستریت و سرطان معده انجام پذیرفت.

    مواد و روش ها

    این مطالعه مورد- شاهدی، بر روی 40 بیمار مبتلا به گاستریت و40 بیمار مبتلا به سرطان معده انجام پذیرفت. وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های گاستریت با تست اوره آز و در بافت های سرطانی با رنگ آمیزی گیمسا بررسی گردید. با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) دو ژن 16s rRNA و cagA مورد بررسی قرارگرفت.

    یافته ها

    درد و کاهش وزن بیشترین شکایات بیماران و دیس پپسیا و زخم دوازدهه بیش ترین موارد از یافته های آندوسکوپیک در گروه گاستریت بودند. طبق نتایج پاتولوژی، آدنوکارسینومای نوع Intestinal با گرید تومور
    G1 بیش ترین موارد را به خود اختصاص دادند. از مجموع بافت های مورد بررسی، همه موارد آلوده به هلیکوباکترپیلوری، 16S rRNA نیز مثبت بودند. فراوانی ژن cagA در بیماران مبتلا به گاستریت 13 مورد (32/5درصد) و در بیماران سرطانی 11 مورد (27/5درصد) گزارش گردید.

    استنتاج

    با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، حضور پایین ژن cagA (نسبت به مطالعات مشابه) در قم می تواند نشان دهنده سویه های کم تر پاتوژن در استان باشد. مطالعات بیش تر برای بررسی سایر ژن ها در آینده توصیه می گردد.

    کلید واژگان: هلیکوباکتر پیلوری, cagA, گاستریت, سرطان معده
    Fateme Sadat Mirtalebi, Mahya Teymoori, Saeed Shams*, Ahmad Hormati, Mahdieh Ghoddoosi, Somaye Kermani
    Background and purpose

    Helicobacter pylori is a gram-negative, micro-aerophilic, and spiral-shaped bacillus. Infection with this bacterium can lead to gastritis, ulcers, and even gastric cancer. This study was conducted to evaluate the presence of the cagA gene among patients with gastritis and gastric cancer.

    Materials and methods

    This study was performed in patients with gastritis (n=40) and gastric cancer (n=40). Presence of H. pylori infection in gastritis specimens and in cancerous tissues was investigated by urease test and Giemsa staining, respectively. Using PCR, 16S rRNA and cagA genes were investigated.

    Results

    Pain and weight loss were the most common complaints of patients. Dyspepsia and duodenal ulcer were the most frequent endoscopic findings. According to pathologic results, intestinal-type G1 adenocarcinoma was detected in most cases. All positive-H. pylori cases were also positive for 16S rRNA. The cagA gene in patients with gastritis and stomach cancer was present in 13 (32.5%) and 11 (27.5%) cases, respectively.

    Conclusion

    Compared to other studies, low presence of the cagA gene in Qom could be an indication of less virulent strains in this province, but, further studies are recommended to evaluate other genes.

    Keywords: Helicobacter pylori, cagA, gastritis, gastric cancer
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال