فهرست مطالب zahra kianmehr
-
اهداف
پروتیین مرگ برنامه ریزی شده سلول 1 (PD-1) یک گیرنده غشایی است که در سطح لنفوسیت های T و B، مونوسیت ها، سلول های کشنده طبیعی و دندریتیک بیان می شود. در سرطان، سیستم PD-1/PD-L1 از تکثیر لنفوسیت های T جلوگیری می کند و باعث آزادسازی سیتوکین ها و سمیت سلولی شده که منجر به آپوپتوز سلول های T اختصاصی تومور می شود و بدین طریق از پاسخ ایمنی به سلول های سرطانی جلوگیری می کند.
مواد و روش هادر این مطالعه، قسمت خارج سلولی پروتیین hPD1 کلون و بیان شد و این پروتیین به عنوان آنتی ژن به یک شتر تزریق شد تا آنتی بادی پلی کلونال شتری بر علیه پروتیین PD-1 به دست آید.
یافته هانتایج به دست آمده نشان دهنده بیان مناسب پروتیین در سیستم پروکاریوت می باشد. همچنین با استفاده از تست هایی مانند الایزا و وسترن بلات ثابت شد که آنتی بادی پلی کلونال به دست آمده از شتر می تواند پروتیین PD-1 را شناسایی کند.
نتیجه گیریاین مطالعه نشان می دهد باتوجه به مزایایی مانند توانایی اتصال چند اپی توپی، آنتی بادی پلی کلونال شتر می تواند در تحقیقات مبتنی بر آنتی بادی و برای کاربرد موثر و قوی که برای تشخیص گیرنده های PD-1 هستند، به کار رود.
کلید واژگان: پروتئین مرگ برنامه ریزی شده سلول 1, آنتی بادی زنجیره سنگین, پروتئین نوترکیب, آنتی بادی پلی کلونال, وسترن بلات, الایزا}AimsProgrammed cell death protein-1 (PD-1) is a membrane receptor expressed on the surface of T and B lymphocytes, monocytes, natural killers, and dendritic cells. In cancer, the PD-1/PD-L1 system prevents the proliferation of T lymphocytes and causes the release of cytokines and cytotoxicity, which leads to the apoptosis of tumor-specific T cells, thereby preventing the immune response to cancer cells.
Methods & MaterialsIn this study, the extracellular part of the humanized PD-1 protein was cloned and expressed, and the protein was injected as an antigen into a camel (Camelus dromedarius) to obtain a camel polyclonal antibody against PD-1 protein.
FindingsThe obtained results indicate the proper expression of the protein in the prokaryotic system. Also, using various tests, such as ELISA and western blot, it was confirmed that the polyclonal antibody obtained from camel can identify PD-1 protein.
ConclusionThis study showed that because of the advantages, such as the ability to bind multiple epitopes, camel polyclonal antibodies can be used in antibody-based research for effective and strong molecular applications to detect PD-1 receptors.
Keywords: Programmed cell death protein 1, Heavy chain antibody, Recombinant protein, Polyclonal antibody, Western blotting, ELISA} -
مهرداد جلالیان1
مهدی پوراصغر2
احمد مجد3
حسین قلعه نویی4
زهرا کیانمهر5
مولف مسیول: مهدی پور اصغر- ساری: دانشگاه علوم پزشکی مازندران، مرکز تحقیقات علوم رفتاری و روانپزشکی E-mail:[email protected]
1. دانشجوی دکترای بیوشیمی، دانشکده ی علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
2. دانشیار، گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری و روانپزشکی، مرکز مطالعات اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
3. استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده ی زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
4. استادیار، گروه زیست فناوری پزشکی، مرکز تحقیقات بیولوژی سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
5. استادیار، گروه بیوشیمی، دانشکده ی علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
در مقاله فوق که در شماره 207 فروردین سال 1401 در دوره 32 این نشریه منتشر شده بود، وابستگی سازمانی آقایان مهرداد جلالیان، احمد مجد و زهرا کیانمهر (در چکیده انگلیسی) اشتباه چاپ شده بود، اصلاح گردید.کلید واژگان: اصلاحیه}Mehrdad Jalalian1,
Mehdi Pourasghar2,
Ahmad Majd3,
Hossein Ghalehnoei4,
Zahra Kianmehr5
1 PhD Student in Biochemistry, Department of Biochemistry, Faculty of Biological Sciences, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 Associate Professor, Department of Psychiatry, Psychiatry and Behavioral Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
3 Professor, Department of Biology, Faculty of Biology, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
4Assistant Professor, Department of Medical Biotechnology, Molecular and Cell Biology Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
5Assistant Professor, Department of Biochemistry, Faculty of Biological Sciences, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
In the article published in volume 32, issue 207, 2022, the affilifations of Mehrdad Jalalian, Ahmad Majd and Zahra Kianmehr were published incorrectly, which are now corrected.Keywords: erratum} -
سابقه و هدفاختلال افسردگی عمده (MDD) یک چالش بزرگ برای سلامت روان جامعه است. Zinc و کورتیزول سرم نشانگرهای زیستی مناسبی برای پاسخ به درمان می باشند. هدف مطالعه حاضر مقایسه نشانگرها در بین دو گروه بیماران MDD تحت درمان با فلوکستین تراپی و درمان شناختی رفتاری انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 40 بیمار زن MDD (معیارDSM-V) در دوگروه فلوکستین تراپی (روزانه 20 میلی گرم به مدت 3 ماه) (20N=) و CBT گروهی (جلسه 90 دقیقه ای، یکبار در هفته، به مدت 12 هفته) (20N=) جای گرفتند. شدت افسردگی، غلظت سرمی کورتیزول و Zinc در ابتدا و پایان درمان سنجش شدند. داده ها در سطح معنادار 0/05≥P با کمک نرم افزار Graphpad Prism9 آنالیز شدند.
یافته ها: نمره BDI-II در هر دوگروه فلوکستین (از1/5 ± 23/2 به 1/1 ± 11/1) و CBT (از 0/6 ± 26/8 به 0/8 ± 9/5) کاهش معناداری داشت. میزان کورتیزول سرم در گروه فلوکستین بدون تغییر و درگروه CBT (از0/09 ± 453 به 0/07± 386/4) کاهش داست. غلظت Zinc سرم در گروه فلوکستین (از 4/8 ±91/6 به 2/8 ± 72/8) کاهش و در گروه CBT (از 2/1 ± 78/9 به 2/6 ± 86/5) افزایش داشت. از نظر مقایسه بین گروهی مقادیر بعد از درمان، میزان کاهش نمره BDI-II و غلظت کورتیزول در گروه CBT نسبت به گروه فلوکستین تراپی بیش تر بود.استنتاجامتیاز BDI-II، کورتیزول سرم در گروه CBT کاهش بیش تر اما Zinc سرم افزایش بیش تر نسبت به گروه فلوکستین داشته است. بنابراین برای درمان MDD مناسب به نظر می رسد. مطالعه با حجم بیش تر و دوره طولانی تری توصیه می شود.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 1N20190710044171IRCTکلید واژگان: اختلال افسردگی عمده, درمان شناختی رفتاری, فلوکستین, کورتیزول, Zinc}Background andpurposeMajor depressive disorder (MDD) is a massive challenge for community mental health. Serum zinc and cortisol are suitable biomarkers for assessing the response to a given treatment. In the present study, serum concentrations of these markers were compared between two groups of patients treated with fluoxetine and cognitive behavioral therapy.Materials and methodsIn this randomized clinical trial study, 40 female MDD (DSM-V criteria) patients were divided into two groups: fluoxetine therapy (20 mg/daily/3 months, n=20) and group CBT (90-min/once a week/12 weeks, n=20). Severity of depression was studied by Beck Depression Inventory (BDI-II) and serum cortisol and zinc concentrations were measured before and after treatments. Data were analyzed in Graphpad Prism 9.ResultsBDI-II scores significantly reduced in both fluoxetine therapy (from 23.2±1.5 to
11.1± 1.1) and CBT (from 26.8±0.6 to 9.5±0.8) groups after treatments. Serum cortisol level did not change in patients treated with fluoxetine, but it decreased in CBT group (from 453 ± 0.09 to 386.4±0.07). Serum zinc level decreased in the fluoxetine group (from 91.6±4.8 to 72.8±2.8) and increased in the CBT group (from 78.9±2.1 to 86.5±2.6). Post intervention inter-group comparison showed greater decrease in BDI-II score and cortisol concentration in CBT group than the fluoxetine therapy group.ConclusionThe decrease in BDI-II score and cortisol level and increase in serum zinc were higher in CBT group than fluoxetine group. Therefore, CBT seems to be suitable for treatment of MDD. Further studies are needed with larger sample size and longer study periods.
(Clinical Trials Registry Number: IRCT20190710044171N1)Keywords: major depressive disorder, cognitive behavior therapy, fluoxetine, cortisol, zinc} -
مقدمه
سرطان در بسیاری از جوامع از جمله ایران دومین عامل مرگ و میر بعد از بیماری های قلبی عروقی است. یکی از روش های سنتی برای کنترل پیشرفت بیماری سرطان سینه شیمی درمانی است که اغلب با عوارض شدید همراه می باشد. تحقیقات نشان می دهد که گیاهان دارویی منبع عالی و قابل اعتماد برای توسعه داروهای جدید ضد سرطان می باشند. در مطالعه حاضر اثر اسانس گیاه زنیان به تنهایی و همراه با لیزر کم توان بر سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-231 بررسی شده است.
روش بررسیپس از کشت سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-231 این سلول ها با غلظت های مختلف اسانس زنیان (صفر تا 100 میکروگرم بر میلی لیتر) به مدت 24 ساعت تیمار شدند و سپس در معرض تابش لیزر کم توان با طول موج 660 نانومتر و انرژی J/cm2 3 به مدت 90 ثانیه قرار گرفتند. اثر اسانس زنیان و لیزر کم توان بر بقاء سلولی، تغییرات مورفولوژی سلول ها و وقوع آپوپتوز به ترتیب با استفاده از تستMTT ، میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ فلورسانس بررسی گردید.
یافته هاغلظت موثره (IC50) اسانس زنیان در µg/ml 35 در سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-231 به دست آمد. داده های حاصل از تست MTT نشان داد که سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-231 در معرض تابش لیزر کم توان تنها از بین نمی روند و همچنین درمان ترکیبی یعنی وقتی ابتدا سلول ها با اسانس زنیان تیمار و سپس در معرض لیزر کم توان قرار داده شدند، نسبت به تیمار با اسانس زنیان تنها، مرگ و میر بیشتری ایجاد می کند. تصاویر حاصل از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ فلورسانس نیز موید مرگ و میر سلولی بیشتر در روش ترکیبی تیمار سلول ها با اسانس زنیان و سپس لیزر کم توان بود.
بحث و نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد اسانس زنیان علاوه بر خواص دارویی متعددی که در سایر مطالعات ذکر شده است، دارای اثرات ضدسرطانی نیز می باشد و همچنین درمان ترکیبی متشکل از اسانس زنیان و لیزر کم توان باعث افزایش اثرات ضدسرطانی اسانس زنیان و کاهش بیشتر بقاء سلول های سرطانی سینه رده MDA-MB-231 می شود. بررسی اثرات ضد سرطانی اسانس زنیان و نیز مواد موثره آن در سایر سلول های سرطانی و نیز مدل حیوانی توموری در مطالعات آینده پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: سلول های سرطانی سینه, اسانس زنیان, لیزر کم توان درمانی (LLLT), آپوپتوز} -
Objective(s)Human papillomavirus (HPV) is a primary contributing agent of cervical cancer. Eradication of HPV-related infections requires therapeutic strategies. We used Brucella abortus RB51 rough lipopolysaccharide (R-LPS) as an adjuvant along with two HPV16 therapeutic DNA vaccines, pcDNA3-E7 and pcDNA3-L1, for improving DNA vaccine efficacy.Materials and MethodsFor evaluation of the B. abortus LPS adjuvant efficacy in combination with DNA vaccines to induce cellular immune responses, C57BL/6 mice were immunized with the DNA vaccines, with or without R-LPS adjuvant. IFN-γ and IL-4 cytokines assay was carried out for assessment of cellular and humoral immune responses.ResultsFindings indicated that vaccination with pcDNA3-E7 or pcDNA3-L1 alone could induce strong cellular immune responses, but stronger antigen-specific T-cell immune responses were shown by co-administration of HPV16 E7 and HPV16 L1 DNA vaccines along with R-LPS adjuvant.ConclusionOverall, B. abortus R-LPS through enhancement of T-cell immune responses can be considered an efficient vaccine adjuvant in future studies and trials.Keywords: Adjuvant, Brucella abortus RB51, Cervical Cancer, DNA Vaccines, Human papillomavirus, Lipopolysaccharide}
-
BackgroundVaginal aplasia is a rare congenital anomaly with different surgical techniques suggested for vaginal reconstruction.McIndoe vaginoplasty is an easy one of these surgical methods with a low morbidity rate, but its long-term results need to be further investigated. Therefore, the female genital anatomy and sexual function was examined after performing McIndoe vaginoplasty in patients with müllerian anomaly or androgen insensitivity syndrome.Materials and MethodsIn this historical cohort study, the data of 25 patients undergoing McIndoe vaginoplasty with amniotic graft from 2006 to 2017 at four selected hospitals of Shiraz affiliated with Shiraz University of Medical Sciences in Iran were extracted from medical records. Then, the patients were called to refer for physical examination and fill the Female Sexual Function Index (FSFI) questionnaire. In addition, 31 women of the same age range and without a sexual problem, vaginal surgery, or delivery were selected as the control group. Finally, the results of vaginal measurements and FSFI scores of the two groups were compared together.ResultsTheaverage vaginal length of the case and control groups were 5.60±2.38 and 8.47±1.31 cm, respectively. Furthermore, the mean proximal vaginal diameter in case and control groups were measured 2.94±0.92, and 4.12±0.70 cm, respectively (P<0.001). The mean FSFI score of the case group was 12.81±7.87, and 24.19±2.90 for the control group (P<0.001). The vaginal indices and FSFI of the patients using mold routinely were still lower than the control group (P<0.05) although theyhad a larger vagina (P<0.001).ConclusionVaginal reconstruction using McIndoe vaginoplasty with amniotic graft failed to provide normal vagina function and anatomy for patients with congenital vaginal aplasia in long-term follow-up.Keywords: Congenital, Reconstructive surgical procedures, Vagina}
-
مقدمهملانوما نوعی از سرطان پوست است که اغلب مقاوم به درمان می باشد و حالتی تهاجمی با متاستاز بالا دارد. امروزه، برای درمان سرطان ملانوما از روش های مختلفی از جمله جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی استفاده می شود که اغلب با عوارض جانبی همراه هستند. یکی از راه های درمان سرطان های مختلف، استفاده از ترکیبات با منشا گیاهی است. در مطالعه حاضر اثر ترکیب گیاهی گالیک اسید به تنهایی و همراه با لیزر کم توان بر سلول های سرطانی ملانومای انسانی بررسی شده است.روش بررسیسلول های سرطانی ملانوما رده A375 در معرض تابش لیزر کم توان با طول موج 660 نانومتر با انرژی J/cm2 3 به مدت 90 ثانیه قرار گرفتند و سپس با غلظت های مختلف گالیک اسید (صفر تا 200 میکروگرم بر میلی لیتر) به مدت 24 ساعت تیمار شدند. همچنین اثر تابش میزان انرژی های مختلف لیزر کم توان (1، 2، 3 و 6 J/cm2) بر سلول های در معرض غلظت های مختلف گالیک اسید (صفر و IC50) بررسی شد. اثر لیزر کم توان و گالیک اسید بر بقاء سلولی با استفاده از تست MTT و وقوع آپوپتوز از طریق بررسی تغییرات مورفولوژیک سلول با میکروسکوپ فلورسانس (رنگ آمیزی دو گانه اتیدیوم بروماید و آکریدین اورنج) و فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته هانتایج تست MTTنشان داد که پیش تیمار با لیزر کم توان و سپس تیمار با گالیک اسید بقاء سلول های سرطانی ملانوما را نسبت به گروه تاریکی و تیمار با گالیک اسید بیشتر کاهش می دهد. در غلظت صفر گالیک اسید، افزایش میزان انرژی تابش مرگ سلولی را القاء نمی کند و تنها بقای سلولی در دوز انرژی تابش بالا یعنی J/cm26، مقدار کمی نسبت به حالت کنترل کاهش داشت. در غلظت IC50 از گالیک اسید، افزایش میزان انرژی تابش موجب کاهش قابل توجه بقای سلولی نسبت به حالت کنترل می شود. بررسی تغییرات مورفولوژی سلول ها و بررسی وقوع آپوپتوز با میکروسکوپ فلورسانس و فلوسایتومتری، نتایج حاصل از تستMTT را تایید کردند.بحث و نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که لیزر کم توان به تنهایی باعث مرگ و میر سلول های سرطانی ملانوما رده A375 نمی شود، اما استفاده از لیزر کم توان به همراه گالیک اسید باعث کاهش بیشتر بقای سلول های سرطانی نسبت به حالت استفاده از گالیک اسید به تنهایی می شود. بنابراین استفاده از درمان ترکیبی لیزر کم توان و گالیک اسید، موجب کاهش دوز موثر اثرات ضد سرطانی گالیک اسید می شود.کلید واژگان: سلول های سرطانی ملانوما, گالیک اسید, لیزر کم توان, آپوپتوز}
-
مقدمهملانوما به نوعی از سرطان پوست با منشا سلول های ملانین دار می گویند که با مرگ و میر بالا همراه است. اگر چه در حال حاضر روش های درمان برای ملانوم بدخیم شامل برداشت با جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی می باشد، ولی این گونه درمان ها اغلب با عوارض شدید همراه هستند. یکی از مهم ترین استراتژی ها در درمان سرطان های مختلف، استفاده از ترکیبات با منشا گیاهی است. ترکیبات فنولی یک دسته عمده از آنتی اکسیدان های طبیعی در گیاهانی هستند که فعالیت های بیولوژیکی مهمی مانند اثر های آنتی اکسیدان و ضد سرطانی دارند. لیزر کم توان درمانی نوعی روش درمانی نوین در کاهش درد و التهاب می باشد. در رابطه با اثر لیزر کم توان بر روی سلول های سرطانی مطالعات کمی صورت گرفته است. در این مطالعه اثر ترکیب فنولی پارا کوماریک اسید بر سلول های سرطانی ملانومای انسانی در حضور تابش های انرژی های مختلف لیزر کم توان بررسی شد.روش بررسیسلول های سرطانی ملانومای انسانی (رده A375) در معرض تابش لیزر کم توان با طول موج 660 نانومتر با انرژی J/cm2 3 قرار گرفت و سپس با غلظت های مختلف پارا کوماریک اسید (g/mLμ100-0) به مدت 24 ساعت تیمار شد. سپس اثر لیزر کم توان و پاراکوماریک اسید بر بقای سلول ها بررسی شد. همچنین اثر تابش انرژی های مختلف لیزر کم توان
) 1، 2، 3 و6J/cm2 ) بر سلول ها در عدم حضور و حضور غلظت IC50از پاراکوماریک اسید (g/mlμ 400 با استفاده از تست MTT و میکروسکوپ نوری اینورت بررسی شد.یافته هانتایج نشان داد که پیش تیمار با لیزر کم توان و سپس تیمار با پاراکوماریک اسید بقای سلول های سرطانی ملانوما را نسبت به حالت تاریکی کاهش می دهد. با افزایش انرژی های مختلف تابش در عدم حضور پاراکوماریک اسید، مرگ سلولی مشاهده نشد و فقط در دوز انرژی تابش بالا یعنی J/cm2 6، بقاء سلولی مقدار کمی نسبت به حالت کنترل کاهش داشت. در حالی که با افزایش دوز تابش در حضور غلظت g/mlμ 400 از پارا کوماریک بقاء سلولی به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کرد. بررسی مورفولوژی سلول ها با استفاده از میکروسکوپ اینورت نوری نیز نتایج حاصل از روش MTT را تایید کرد.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که لیزر کم توان به تنهایی باعث مرگ و میر سلول های سرطانی ملانوما نمی شود. اما استفاده از لیزر کم توان به همراه پاراکوماریک اسید باعث کاهش بقاء سلول ها می شود. با افزایش دوز تابش انرژی، میزان بقاء سلول در غلظت IC50پاراکوماریک اسید کاهش می یابد.کلید واژگان: پلی فنول ها, پاراکوماریک اسید, لیزر کم توان درمانی(LLLT), سلول سرطانی ملانومای انسانی} -
BackgroundThe intrinsic heterogeneity determination in Brucella Lipopolysaccharide (LPS) is important for explaining its chemical nature and biological behavior. This is significant for practical purposes, since LPS is the most relevant antigen during infection and vaccination. The purpose of the present study was to compare biochemical and immunological differences of LPS and lipid A in three strains of Brucella: B. melitensis (virulent strain), B. melitensis (vaccine strain, Rev1), and B. abortus (vaccine strain, S19).Materials and MethodsLPSs were extracted from Brucella strains using hot phenol-water method, and lipid A was obtained through mild acid hydrolysis. Glycan, phosphate, KDO, and protein concentration were evaluated in both LPS and lipid A samples. Immunological effects of Brucella LPS and lipid A were investigated measuring mitogenesis, IL-6, and Nitric Oxide (NO) production.ResultsLPS and lipid A of B. melitensis have more glycan, KDO, protein, and phosphate compared with B. abortus. Different species of Brucella LPS and lipid A induced NO production in a time- and dose-dependent manner via J774A.1 cells. One μg/ml LPS extracted from different strains of Brucella can induce maximum NO production. However, lipid A from S19 cannot induce NO and lipid A from B. melitensis induces NO production in higher doses of KDO than its LPS. Maximal production of IL-6 and higher mitogenic index in human lymphocytes was observed by Rev1 LPS.ConclusionRegarding the diverse biochemical and immunostimulatory properties of LPS and lipid A, these strains of Brucella can be used potentially for different approaches, such as designing subunit brucellosis vaccines or effective adjuvants. For instance, LPS from B. abortus, as an effective and safe adjuvant due to its less toxicity, and Rev1 LPS, as subunit vaccines in developing anti-Brucella vaccines due to its high immunopotency, have been applied in several studies.Keywords: Brucella strains, LPS, Lipid A, IL-6, NO production, Mitogenic index}
-
BackgroundThe intrinsic heterogeneity determination in Brucella Lipopolysaccharide (LPS) is important for explaining its chemical nature and biological behavior. This is significant for practical purposes, since LPS is the most relevant antigen during infection and vaccination. The purpose of the present study was to compare biochemical and immunological differences of LPS and lipid A in three strains of Brucella: B. melitensis (virulent strain), B. melitensis (vaccine strain, Rev1), and B. abortus (vaccine strain, S19).Materials and MethodsLPSs were extracted from Brucella strains using hot phenol-water method, and lipid A was obtained through mild acid hydrolysis. Glycan, phosphate, KDO, and protein concentration were evaluated in both LPS and lipid A samples. Immunological effects of Brucella LPS and lipid A were investigated measuring mitogenesis, IL-6, and Nitric Oxide (NO) production.ResultsLPS and lipid A of B. melitensis have more glycan, KDO, protein, and phosphate compared with B. abortus. Different species of Brucella LPS and lipid A induced NO production in a time- and dose-dependent manner via J774A.1 cells. One μg/ml LPS extracted from different strains of Brucella can induce maximum NO production. However, lipid A from S19 cannot induce NO and lipid A from B. melitensis induces NO production in higher doses of KDO than its LPS. Maximal production of IL-6 and higher mitogenic index in human lymphocytes was observed by Rev1 LPS.ConclusionRegarding the diverse biochemical and immunostimulatory properties of LPS and lipid A, these strains of Brucella can be used potentially for different approaches, such as designing subunit brucellosis vaccines or effective adjuvants. For instance, LPS from B. abortus, as an effective and safe adjuvant due to its less toxicity, and Rev1 LPS, as subunit vaccines in developing anti-Brucella vaccines due to its high immunopotency, have been applied in several studies.Keywords: Brucella strains, LPS, Lipid A, IL-6, NO production, Mitogenic index}
-
Biolmpacts, Volume:7 Issue: 4, Dec 2017, PP 255 -261IntroductionGlutathione S-transferase (GST) is one of the major detoxifiers in alveoli. Polymorphism in GST genes can influence the ability of individuals to suppress oxidative stress and inflammation. The present study was aimed to explore the hypothesis that the genetic polymorphisms of GST T1, M1 and P1 are associated with the severity of the mustard lung in the sulfur mustard-exposed individuals.MethodsBlood samples were taken from 185 sulfur mustard-exposed and 57 unexposed subjects. According to the stage of the mustard lung, sulfur mustard-exposed patients were categorized in the mild/moderate and severe/very severe groups. A multiplex PCR method was conducted to identify GSTM1 and GSTT1 null genotypes. To determine the polymorphisms of GSTP1 in exon 5 (Ile105Val) and exon 6 (Ala114Val), RFLP-PCR method was performed.ResultsThe frequency of GSTM1 homozygous deletion was significantly higher in the severe/very severe patients compared with the mild/moderate subjects (66.3% vs. 48%, P = 0.013). The GSTM1 null genotype was associated with the severity of mustard lung (adjusted odds ratio [OR], 2.257; 95% CI, 1.219-4.180). There was no significant association between GSTT1 and GSTP1 polymorphisms with the severity of the mustard lung.ConclusionThe different distribution of GSTM1 null genotype in severe/very severe and mild/moderate groups indicated that the severity of the mustard lung might be associated with the genetic polymorphism(s).Keywords: Glutathione S-transferase, GSTM1 null genotype, Mustard lung, Polymorphism, Pulmonary complications}
-
BackgroundBrucella abortus RB51 is a rough stable mutant strain, which has been widely used as a live vaccine for prevention of brucellosis in cattle instead of B. abortus strain S19. B. abortus lipopolysaccharide (LPS) has unique properties in comparison to other bacterial LPS..ObjectivesIn the current study, two types of LPS, smooth (S-LPS) and rough (R-LPS) were purified from B. abortus S19 and RB51, respectively. The aim of this study was to evaluate biological and immunological properties of purified LPS as an immunogenical determinant..Materials And MethodsPrimarily, S19 and RB51 LPS were extracted and purified by two different modifications of the phenol water method. The final purity of LPS was determined by chemical analysis (2-keto-3-deoxyoctonate (KDO), glycan, phosphate and protein content) and different staining methods, following sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE). C57BL/6 mice were immunized subcutaneously three times at biweekly intervals with the same amount of purified LPSs. The humoral immunity was evaluated by measuring specific IgG levels and also different cytokine levels, such as IFN-γ, TNF-α, IL-4 and IL-10, were determined for assessing T-cell immune response..ResultsBiochemical analysis data and SDS-PAGE profile showed that the chemical nature of S19 LPS is different from RB51 LPS. Both S and R-LPS induce an immune response. T-cell immune response induced by both S and R-LPS had almost the same pattern whereas S19 LPS elicited humoral immunity, which was higher than RB51 LPS..ConclusionsPurified LPS can be considered as a safe adjuvant and can be used as a component in prophylactic and therapeutic vaccines targeting infectious disease, cancer and allergies..Keywords: Lipopolysaccharide, Immune System, Adjuvant, Brucella abortus}
-
مقدمهویروس انفلوانزا می تواند در انسان عفونت حاد تنفسی با شدت های متفاوت ایجاد کند که حتی در پاره ای از موارد، منجر به مرگ می شود. واکسن های موجود، شناساگر سر متغیر پروتئین هماگلوتینین است و بنا بر این، نیازمند به روزرسانی سالانه می باشد. به تازگی، تلاش های زیادی در جهت ساخت واکسن های وسیع الطیف بر مبنای آنتی ژن های حفاظت شده ی ویروس انفلوانزا انجام گرفته است. هدف از این مطالعه، ارزیابی ایمنی زایی زیرواحد HA2 ویروس انفلوانزای نوع A در مدل موشی بود.روش هاپروتئین نوترکیب HA2 در باکتری Escherichia coli بیان و استخراج شد و با استفاده از ستون کروماتوگرافی نیکل، تخلیص گردید. جهت حذف نمک های اضافی و اوره و بازگرداندن پروتئین به شکل اولیه، از روش دیالیز با شیب اوره کمک گرفته شد. موش های BALB/c شش تا هشت هفته ای، با پروتئین HA2 تنها و یا همراه با ادجوانت های HSP70221-604 از Leishmania major و یا Freund، به صورت تحت جلدی واکسینه شدند. در ادامه، ایمنی همورال با آزمایش(ELISA (Enzyme-linked immunosorbent assay بررسی گردید و در نهایت، موش های هر گروه با ویروس PR8 چالش شدند.یافته هادر موش های دریافت کننده ی پروتئین HA2، همراه یا بدون ادجوانت، آنتی بادی اختصاصی تولید شده بود. موش هایی که پروتئین HA2 را همراه با Freund دریافت کرده بودند، آنتی بادی اختصاصی با تیتر بالاتری تولید کردند. در حالی که، موش های دریافت کننده ی HA2 همراه با HSP70، در چالش با ویروس وحشی بهتر محافظت شده بودند.نتیجه گیریپروتئین های شوک حرارتی باعث القای پاسخ آنتی بادی شده، ایمنی ذاتی را نیز تحریک می کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که پروتئین HA2 به تنهایی و یا همراه با HSP70 قادر است، موش ها را در برابر چالش با دوز کشنده ی ویروس محافظت نماید و می تواند، به عنوان یک واکسن واحد در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: ویروس انفلوانزا, هماگلوتینین, HA2, Freund, HSP70, Leishmania major}BackgroundInfluenza viruses cause acute respiratory infections in humans, which can often be accompanied by pandemics with varying rates of illness and even a fetal end. Current vaccines target the variable globular part of hemagglutinin (HA); so, their effectiveness is limited and they need perpetual updating. To prepare universal vaccine, scientist's effort is focused on conserved antigenic parts of influenza virus such as hemagglutinin stalk domain which is more conserved compare to its globular head. The aim of this study was evaluating the immunogenicity of influenza A (H1N1) HA2 peptide in mouse model.MethodsTo prepare HA2 protein, the expression vector encoding the gene of interest (PET-28a/HA2), was transformed into Escherichia coli BL21-DE3 competent cells. Recombinant HA2 protein was extracted and purified using Ni-TED columns under denaturing conditions, refolded and desalted via step-wise dialysis. The HA2 concentration was determined via using Bradford protein assay. Six-week-old BALB/c mice in different groups were immunized intradermally with HA2 alone or supplemented with Freund or Lm.HSP70221-604 as adjuvants. Two groups were injected with HSP70 and phosphate buffered saline (PBS) as negative controls. Humeral immunity in vaccinated mice was measured using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA); and finally, mice were challenged with one lethal dose (LD90) of PR8 virus.FindingsThe protein expression, extraction and purification stages were confirmed using sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel (SDS-PAGE) electrophoresis. The highest antibody response was measured in mice vaccinated with HA2-Freund, as expected. Specific antibody response in group received HA2-HSP70 was of higher titer than HA2 alone. More over HA2-HSP70 group surprisingly showed higher level of protection against lethal H1N1 (PR8) challenge compared to other groups.ConclusionsIt has been proved that HSP70 can induce specific response and innate immunity via stimulating CD8+ T-Cells, CD40, TLR2, TLR4 and cytokine secretion. Our results showed that HA2 alone or supplemented with HSP70 protected mice against lethal influenza challenge and could be considered as a universal vaccine.Keywords: Influenza virus, Hemagglutinin, HA2 peptide, Freund adjuvant, Leishmania major HSP70} -
BackgroundAdjuvants are used to increase the immunogenicity of new generation vaccines, especially those based on recombinant proteins. Despite immunostimulatory properties, the use of bacterial lipopolysaccharide (LPS) as an adjuvant has been hampered due to its toxicity and pyrogenicity. Brucella abortus LPS is less toxic and has no pyrogenic properties compared to LPS from other gram negative bacteria.ObjectivesTo evaluate the adjuvant effect of B. abortus (vaccine strain, S19) LPS for tetanus toxoid antigen (TT) and to investigate the protective effect of different tetanus vaccine preparations.MethodsLPS was extracted and purified from B. abortus S19 and KDO, glycan, phosphate content, and protein contamination were measured. Adipic acid dihydrazide (ADH) was used as a linker for the conjugation of TT to LPS. Different amounts of B. abortus LPS, TT, TT conjugated with LPS, and TT mixed with LPS or complete Freund’s adjuvant (CFA) were injected into mice and antibody production against TT was measured. The protective effect of induced antibodies was determined by LD50.ResultsImmunization of mice with TT+LPS produced the highest anti-TT antibody titer in comparison to the group immunized with TT without any adjuvant or the groups immunized with TT-LPS or TT+CFA. Tetanus toxid-S19 LPS also produced a 100% protective effect against TT in immunized mice.ConclusionThese data indicate that B. abortus LPS enhances the immune responses to TT and suggest the possible use of B. abortus LPS as an adjuvant in vaccinepreparations.Keywords: Adjuvant, Brucella abortus S19, LPS, Tetanus Toxoid Antigen}
-
ضدانعقادهای خوراکی، مهمترین داروهای مورد استفاده برای جلوگیری از انعقاد خون هستند که میزان نیاز افراد به آن تا 10 برابر متغیر است.از این رو پاسخ های بعضا متناقضی در مورد یک دوز دارو در افراد مختلف دیده می شود. وارفارین داروی ضد انعقادی است که به فراوانی استفاده می گردد ولی به دلیل رویدادهای فارماکوژنتیک، افراد در برابر آن حساسیت یا مقاومت نشان می دهند. حساسیت به وارفارین به دلیل جهش در ژن CYP2C9 می باشد. تغییر C به T در موقعیت 430 (آلل *2)، تغییر A به C در موقعیت 1075 (آلل *3) و حذف A در موقعیت 818 (آلل *6) در این ژن، با کاهش فعالیت آنزیم، باعث حساسیت به وارفارین می شود. آلل *1 آنزیم طبیعی را کدگذاری می کند. ژن دیگر VKORC1 است که زیرواحدC1 از VKOR (ویتامین K اپوکسید ردوکتاز) را بیان می کند و گمان می رود که برخی از پلی مورفیسم های آن مسئول مقاومت، و موارد دیگری باعث حساسیت به وارفارین می شوند. هاپلوتیپ A شامل ژنوتیپ های، 1542C، 1173T، -1639A،، 2255C 3730A یا 3673A باعث حساسیت به وارفارین می شوند درحالیکه پلی مورفیسم 5417G>T باعث مقاومت به وارفارین می شود. آسیایی ها حامل واریته های آللی CYP2C9 هستند. فراوانی آللی CYP2C9*2 و CYP2C9*3 در جمعیت های آسیایی ها کم است؛ به طوری که CYP2C9*2 بشدت در ژاپنی ها، هندوچینی ها، اندونزیایی ها و تایوانی های بومی نادر است اما در بیماران ایرانی CYP2C9*3 معمول نمی باشد. هاپلوتایپ VKORC1 A که مرتبط با حساسیت شدید به وارفارین است در آسیایی ها فراوانتر از هاپلوتیپ VKORC1 B می باشد که با مقاومت در برابر وارفارین مرتبط است. در کل به دلیل اینکه افراد آسیایی بیشتر دارای هالوتیپ VKORC1AA هستند نسبت به وارفارین حساس اند.
کلید واژگان: وارفارین, CYP2C9, VKORC1}Oral anticoagulants، the main drugs used for preventing coagulation، exhibit a greater than 10-fold inter-individual variability. Therefore، sometimes، conflicting responses are seen at the same dose in different people. Warfarin is an anticoagulant that is widely used، but some indivisuals show sensitivity or resistance because of pharmacogenetic events. Warfarin sensitivity is due to mutation in CYP2C9 gene. C to T change at position 430 (allele * 2)، A to C change at position 1075 (allele * 3)، and deletion of A at position 818 (* 6 allele) in this gene،cause sensitivity to warfarin with reduced enzyme activity. * 1 allele encodes a normal enzyme. Another gene is VKORC1 that encodes C1 subunit of VKOR (vitamin K epoxide reductase). It is believed that some of its polymorphisms are responsible for warfarin resistance and the others cause sensitivity to warfarin. Haplotype A containing genotypes -1639A، 1173T، 1542C، 2255C، 3730A or 3673A causes sensitivity to warfarin while 5417G>T polymorphism causes resistance to warfarin. The Asian descent carries CYP2C9 allelic variants. The allele frequency of CYP2C9 * 2 and CYP2C9 * 3 is low in Asians. CYP2C9 * 2 is especially rare in Japanese، Indo-Chinese، Indonesian and native Taiwanese people but CYP2C9 * 3 is not common in Iranian patients. The frequncy of VKORC1 A haplotype، which is associated with high warfarin sensitivity، is more than VKORC1 B haplotype، which is associated with warfarin resistance، in Asians. Because the frequency of VKORC1AA haplotype is higher in Asians، they are sensitive to warfarin.Keywords: Warfarin, CYP2C9, VKORC1} -
Objective(s)Infection by high-risk papillomavirus is regarded as the major risk factor in the development of cervical cancer. Recombinant DNA technology allows expression of the L1 major capsid protein of HPV in different expression systems, which has intrinsic capacity to self-assemble into viral-like particles (VLP). VLPS are non-infectious, highly immunogenic and can elicit neutralizing antibodies. VLP-based HPV vaccines can prevent persistent HPV infections and cervical cancer. In this study recombinant HPV-16 L1 protein was produced in Sf9 insect cells and VLP formation was confirmed.Materials And MethodsComplete HPV-16 L1 gene was inserted into pFast HTa plasmid and transformed into DH10BAC Escherichia coli containing bacmid and helper plasmid. The recombinant Bacmid colonies turned to white and non-recombinant colonies harboring L1 gene remained blue in the presence of X-gal and IPTG in colony selection strategy. To confirm the recombinant bacmid production, PCR was applied using specific L1 primers. To produce recombinant baculovirus, the recombinant bacmid DNA was extracted and transfected into Sf9 cells using Cellfectin. The expression of L1 in Sf9 cells was identified through SDS-PAGE and western blot analysis using specific L1 monoclonal antibody. Self-assembled HPV16L-VLPs in Sf9 cells was confirmed by electron microscopy.ResultsThe recombinant protein L1 was predominantly ~60 KD in SDS-PAGE with distinct immunoreactivity in western blot analysis and formed VLPS as confirmed by electron microscopy.ConclusionApplication of recombinant baculovirus containing HPV-16 L1 gene will certainly prove to be a constructive tool in production of VLPs for prophylactic vaccine development as well as diagnostic tests.Keywords: Baculovirus, Cervical cancer, HPV16, L1 VLP}
-
بیشتر از 50 سال وارفارین یکی از کارآمدترین ضد انعقادهای کومارینی خوراکی بوده است. متاسفانه پاسخ بالینی به این دارو چندان قابل پیش بینی نیست و رسیدن به تعادلی برای دست یابی به اهداف بالینی و پیشگیری از عوارض مرتبط با دارو مشکل است. حساسیت به وارفارین پدیده ای چندعاملی و چندژنی است، اما احتمالا ترکیب پلی مورفیسم های ژنتیکی با هم، بیشترین تاثیر را بر حساسیت به وارفارین دارند و در این میان، نقش واریانت های ژنتیکی CYP2C9 و VKORC1 قابل توجه است. سن، وزن، جنسیت، قومیت، مصرف سایر داروها و مکمل های خوراکی و شرایط بالینی فرد، مانند بیماری های مختلف کبدی، نیز بر حساسیت به وارفارین مؤثرند. در این مقاله در مورد عوامل ژنتیکی مؤثر بر حساسیت به وارفارین مطالبی ارائه می شود.
کلید واژگان: وارفارین, پلی مورفیسم ژنی, فارماکوژنومیک, ویتامین K اپوکسیداز}Warfarin has been the mainstay of anticoagulation therapy for more than 50 years. Despite its proven efficacy and low cost, the clinical response to this agent is not predictable and the management of warfarin therapy is challenging because of the large variability in dose requirements and its side effects. Sensitivity to warfarin appears to be multifactorial and polygenic phenomenon. Genetic polymorphisms especially in CYP2C9 and VKORC1 in combination appear to have a major influence on sensitivity to warfarin. Age, sex, weight, disease state, diet, concomitant medications and ethnic affect sensitivity to warfarin. Despite to all limitations because of being multifactor sensitivity to warfarin, prospective studies of genotyping for CYP2C9 and VKORC1 of patients taking warfarin has the clear potential to determine the clinical safe dose of warfarin according to these genetic factors is a practicable goal and set a promising example of personalized medicine. Genetic and non genetic factors affecting sensitivity to warfarin are noticed in this article.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.